Դեռևս չմկրտված անձը կոչվում է «երախա» (չշփոթել երեխա բառի հետ): Դեռևս չմկրտված անձին Մկրտության պատրաստելու, այնուհետև հետագայում նրա հոգևոր դաստիարակությունը ստանձնելու համար անհրաժեշտ է կրոնական փորձառություն ունեցող արական սեռի մարդ, ով դառնում է նոր մկրտվածի հոգևոր առումով ծնողը: Այդ մարդն էլ հենց կնքահայրն է: Կնքահայր ընտրելիս պետք է զգույշ լինել, որպեսզի պատահական մարդ չլինի և պիտի վստահ լինել, որ նա իրոք կարող է ստանձնել կնքահոր առաքելությունը: Կնքահայրը, բնականաբար, պետք է արդեն իսկ մկրտված լինի և իր վարքով ու գիտելիքներով արժանի լինի իր սանիկի հոգևոր առաջնորդը դառնալու: Կնքահայրը չի կարող ամուսնանալ իր սանիկի կամ մերձավոր ազգականի հետ, քանի որ արդեն նա ծնող է համարվում: Կնքահայր չի կարող լինել սանիկի մերձավոր արյունակիցը` հայրը, պապը, եղբայրը և այլն:
Մկրտությանը, բացի արարողությունը կատարող հոգևորականներից, կարող են ներկա լինել միայն սանիկն ու քավորը, կամ էլ նրանց ազգակիցներն ու բարեկամները: Որևէ սահմանափակում չկա:
Արարողության համար անհրաժեշտ պարագաներն արդեն կարելի է ճշտել այն եկեղեցում, որտեղ ցանկանում եք մկրտվել: Համենայն դեպս պարտադիր է ունենալ պարանոցին գցելու խաչ և նոր սրբիչ, որը հետագայում այլևս օգտագործման ենթակա չէ և պիտի պահպանվի իբրև հիշատակ:
Էջանիշներ