Մկրտություն

[Rammstein]

Էտ կարողա՞ տասնմեկերորդ պատվիրանն ա՞
Մկրտությունը մարդու երկրորդ ծնունդն է, նա երկրորդ անգամ է ծնվում, ողջ էությամբ և ԳԻՏԱԿՑՈՒԹՅԱՄԲ դառնում է Քրիստոնեա, կարծում եմ 1 տարեկան չգիտի ով է Քրիստոսը և պետք է չափահաս դառն ա, որ հասկանա արդյոք արժի դրախտ գնալ, թե ոչ

Չէ, էդ պատվիրան չի:
Շատ բան կա, որ 1 տարեկանը չգիտի, օրինակի համար` 1 տարեկանը չգիտի իրա ազգությունը, կարող ա էդ երեխան, դիցուք, ոչ թե հայ էր ուզում լիներ, այլ` կորեացի, ի՞նչ իրավունքով ա ծնողը իրա հայոց լեզուն փաթաթում էդ երեխու վզին, հայկական դպրոց ուղարկում… ինչպիսի՜ տեռոր…

Ուրեմն Գայլ ջան, ցանկացած նորմալ ծնող իրա երեխային դաստիարակում ա իր սեփական աշխարհայացքով: Իսկ կրոնական դիրքորոշումը, լինի դա Քրիստոնեություն, Մահմեդականություն, Հուդայականություն, աթեիզմ, ագնոստիցիզմ, թե մեկ այլ բան, հանդիսանում ա մարդու աշխարհայացքի անբաժանելի մասը:

[Gayl]

Չէ, էդ պատվիրան չի:
Շատ բան կա, որ 1 տարեկանը չգիտի, օրինակի համար` 1 տարեկանը չգիտի իրա ազգությունը, կարող ա էդ երեխան, դիցուք, ոչ թե հայ էր ուզում լիներ, այլ` կորեացի, ի՞նչ իրավունքով ա ծնողը իրա հայոց լեզուն փաթաթում էդ երեխու վզին, հայկական դպրոց ուղարկում… ինչպիսի՜ տեռոր…

Ուրեմն Գայլ ջան, ցանկացած նորմալ ծնող իրա երեխային դաստիարակում ա իր սեփական աշխարհայացքով: Իսկ կրոնական դիրքորոշումը, լինի դա Քրիստոնեություն, Մահմեդականություն, Հուդայականություն, աթեիզմ, ագնոստիցիզմ, թե մեկ այլ բան, հանդիսանում ա մարդու աշխարհայացքի անբաժանելի մասը:

Տարբեր օրինակներ են, իմ օրինակով ասեմ, ինձ կնքել են, բայց եթե կնքված չլինեի հիմա հաստատ կհրաժարվեի և դա չի նշանակում, որ վերջ դառել եմ եկեղեցու «ստրուկը» ինչ ա թե կնքվել եմ:Մկրտվելը շատ ավելի լուրջ գործ է, եթե քո աշխարահայցքով ես դաստիարակելու քո որդուն, ուրեմն ինքը ավելի մեծ տարիքում ընտրություն կանի ընդունել, թե ոչ, որովհետև կարծում եմ չես կարող ստիպել որ իր կամքին հակառակ շարժվի:

[Rammstein]

Տարբեր օրինակներ են, իմ օրինակով ասեմ, ինձ կնքել են, բայց եթե կնքված չլինեի հիմա հաստատ կհրաժարվեի և դա չի նշանակում, որ վերջ դառել եմ եկեղեցու «ստրուկը» ինչ ա թե կնքվել եմ:Մկրտվելը շատ ավելի լուրջ գործ է, եթե քո աշխարահայցքով ես դաստիարակելու քո որդուն, ուրեմն ինքը ավելի մեծ տարիքում ընտրություն կանի ընդունել, թե ոչ, որովհետև կարծում եմ չես կարող ստիպել որ իր կամքին հակառակ շարժվի:

Իսկ ես ասեցի, որ ինչ-որ բան ստիպելո՞ւ եմ: Թող մեծանա, ինքը ինչ ընտրություն ուզում ա կատարի, իսկ մինչեւ էդ ես կանեմ էն, ինչ ինձնից հասնում ա:
Կարծում եմ դու էլ էս տենց վարվելու: Պատկերացրու երեխեդ գա քեզ հարցնի, թե արդյո՞ք Աստված կա: Դու կպխատասխանես ըստ քո իմացածի՞, թե կասես «Բալիկ ջան, դա դու պիտի մեծանաս ինքդ որոշես»: Կամ էլ ասես «Կմեծանաս կհասկանաս», ինքն էլ մտածի, թե էս ի՞նչ խուժան հարց տվեց, որ պիտի մեծանա նոր հասկանա:

[Gayl]

Իսկ ես ասեցի, որ ինչ-որ բան ստիպելո՞ւ եմ: Թող մեծանա, ինքը ինչ ընտրություն ուզում ա կատարի, իսկ մինչեւ էդ ես կանեմ էն, ինչ ինձնից հասնում ա:
Կարծում եմ դու էլ էս տենց վարվելու: Պատկերացրու երեխեդ գա քեզ հարցնի, թե արդյո՞ք Աստված կա: Դու կպխատասխանես ըստ քո իմացածի՞, թե կասես «Բալիկ ջան, դա դու պիտի մեծանաս ինքդ որոշես»: Կամ էլ ասես «Կմեծանաս կհասկանաս», ինքն էլ մտածի, թե էս ի՞նչ խուժան հարց տվեց, որ պիտի մեծանա նոր հասկանա:

Խոսքս մկրտելու մասին է, իսկ հարցերին պետք է պատասխանես այնպես ինչպես ինքդ ես ցանկանում:

[Rammstein]

Խոսքս մկրտելու մասին է, իսկ հարցերին պետք է պատասխանես այնպես ինչպես ինքդ ես ցանկանում:

Է հա, էլի որ մկրտության մասին է: Բերածս օրինակի էությունը հենց այն էր, որ մկրտությունը թլպատություն կամ եսիմինչ չի, որ անդառնալի հետեւանք թողնի, ես իմ երեխային մկրտում եմ, որտեւ տենց եմ ճիշտ գտնում, իսկ եթե ինքը մեծանում, որոշում է, որ պիտի Հինդուիստ դառնա, ապա քրիստոնեական մկրտությունը դրան ոչ մի կերպ չի խանգարում, ու ինքը ինչ ուզում դառնում է, որտեւ, նորից կրկնեմ, մկրտությունն անդառնալի հետեւանք չունի:

[Gayl]

Է հա, էլի որ մկրտության մասին է: Բերածս օրինակի էությունը հենց այն էր, որ մկրտությունը թլպատություն կամ եսիմինչ չի, որ անդառնալի հետեւանք թողնի, ես իմ երեխային մկրտում եմ, որտեւ տենց եմ ճիշտ գտնում, իսկ եթե ինքը մեծանում, որոշում է, որ պիտի Հինդուիստ դառնա, ապա քրիստոնեական մկրտությունը դրան ոչ մի կերպ չի խանգարում, ու ինքը ինչ ուզում դառնում է, որտեւ, նորից կրկնեմ, մկրտությունն անդառնալի հետեւանք չունի:

Իհարկե ոչ մի անդառնալի հետևանք չի էլ կարող թողնել:Այս ամբողջ ընթացքում ասածս էն էր, որ պետք է մկրտվել միայն ու միայն գիտակցելով, եթե երեխան չմկրտվի ոչ թուրք կդառնա ոչ էլ հրեա, կմնա նույն հայը և հանգիստ կարող է իրեն քրիստոնեա կոչել, մինչև կդառնա չափահաս և որոշում կկայացնի, նորից եմ ասում, մկրտությունը իսկական քրիստոնեայի համար երկրորդ ծնունդ է:

[Արծիվ]

Իհարկե ոչ մի անդառնալի հետևանք չի էլ կարող թողնել:Այս ամբողջ ընթացքում ասածս էն էր, որ պետք է մկրտվել միայն ու միայն գիտակցելով, եթե երեխան չմկրտվի ոչ թուրք կդառնա ոչ էլ հրեա, կմնա նույն հայը և հանգիստ կարող է իրեն քրիստոնեա կոչել, մինչև կդառնա չափահաս և որոշում կկայացնի, նորից եմ ասում, մկրտությունը իսկական քրիստոնեայի համար երկրորդ ծնունդ է:

Համաձայն եմ քեզ հետ Գայլ, նա մանավանդ վերջին տողերի հետ: Ես էլ ասեմ իմ կարծիքը ինչպես դուք ձերը: Մարդ (առավել ևս երեխան) չմկրտվելով ոչ մի բան չի լինում և ոչ էլ դատապարտվում մահվան, ինչ կաս այն էլ կմնաս: Իհարկե մարդ պետք է չափահաս դառնա որպիսի հասկանա մկրտության խորհուրդը: Օրինակ ես ինքս էլ եմ մկրտվել Հայաստանի ՀԱԵ-ում երեխա ժամանակ և իմ երեխաներին էլ մկրտել եմ ԱՄՆ-ի ՀԱԵ-ում: Հետագայում հասկացա մկրտության իմաստը և երկրորդ անգամ մկրտվեցի: Երբ որերեխաներս չափահաս կդառնան այն ժամանակ նրանք կորոշեն երկրորդ անգամ մկրտվել թե ոչ, չխառնվելով նրանց որոշմանը: Բայց քանի որ ես ներկա պահին նրանց համար պատասխանատու եմ ապա արել եմ այդ քայլը: Ճիշտն ասած ես մանկամկրտությունը ավելի նմանեցնում եմ աստծուն ընծայմանը, երեխային հանձնելով աստծո ձեռքերի մեջ աստված տալիս է նրան իր օրհնությունը:

[Skeptic]

Է հա, էլի որ մկրտության մասին է: Բերածս օրինակի էությունը հենց այն էր, որ մկրտությունը թլպատություն կամ եսիմինչ չի, որ անդառնալի հետեւանք թողնի, ես իմ երեխային մկրտում եմ, որտեւ տենց եմ ճիշտ գտնում, իսկ եթե ինքը մեծանում, որոշում է, որ պիտի Հինդուիստ դառնա, ապա քրիստոնեական մկրտությունը դրան ոչ մի կերպ չի խանգարում, ու ինքը ինչ ուզում դառնում է, որտեւ, նորից կրկնեմ, մկրտությունն անդառնալի հետեւանք չունի:

[Rammstein]

Իհարկե ոչ մի անդառնալի հետևանք չի էլ կարող թողնել:Այս ամբողջ ընթացքում ասածս էն էր, որ պետք է մկրտվել միայն ու միայն գիտակցելով, եթե երեխան չմկրտվի ոչ թուրք կդառնա ոչ էլ հրեա, կմնա նույն հայը և հանգիստ կարող է իրեն քրիստոնեա կոչել, մինչև կդառնա չափահաս և որոշում կկայացնի, նորից եմ ասում, մկրտությունը իսկական քրիստոնեայի համար երկրորդ ծնունդ է:

1. Եթե երեխան փոքր է, նրա փոխարեն ծնողն է գիտակցում, էդքանը բավարար է:
2. Արժի նշել, որ չգիտակցելով մկրտվելը (չուտ որպես սովորույթ) հանցանք չէ ու ոչ մեկին ոչ մի վնաս չի տալիս:
3. Երբ որ մարդը մեծանում է, ուղեղը լիքը աղբ է լցնում ու նույնիսկ ցանկության դեպքում կարող է չմկրտվի, որտեւ իրա համար էդ մկրտությունը մի հատ եսիմինչ արարողություն ա, որի դեպքում պետք ա աշխարհի ճոխագույն սեղանները գցել ու միլիոնների ծախսի տակ ընկնել:
4. Մկրտությունը հետաձգել, նշանակում է թողնել, որ այդքան տարի էդ մարդը ադամական մեղքով ապրի: Բայց չէ՞ որ ոչ մեկ երաշխիք չունի, որ էդ մարդը իրոք այդքան տարի ապրելու ա: Իհարկե վատ բան եմ ասում, բայց հուսով եմ` հասկանալի:


Gardmanian ջան, կասե՞ս կոնկրետ որ մասը նայեմ, հավես չունեմ ուղեղս լարեմ նկարի մեջի ամբողջ տեքստի վրա, անգլերենիս գիտելիքները էդքան էլ իդեալական չեն, ստիպված եմ լինելու բառարաններից էլ օգտվել:

[Skeptic]

Gardmanian ջան, կասե՞ս կոնկրետ որ մասը նայեմ, հավես չունեմ ուղեղս լարեմ նկարի մեջի ամբողջ տեքստի վրա, անգլերենիս գիտելիքները էդքան էլ իդեալական չեն, ստիպված եմ լինելու բառարաններից էլ օգտվել:

Ռամշ, կարաս ընդհանրապես չնայես. չնայած գրառմանս մեջ քո խոսքերը մեջբերել եմ, բայց էդ նկարը կոնկրետ քեզ չէի ուղղել, այլ փորձել էի մի փոքր սատիրա անել «մի քանի հազար» տարի առաջ «ապրած» մարդու` իմ հեռավոր «ազգականի» «մեղքի» պատճառով նախապես ծրագրված իմ «մեղավորությունը» առ ոչինչ դարձնող արարողակարգի մասին թեմայում..

Իսկ ինչ վերաբերում ա սրան` <2. Արժի նշել, որ չգիտակցելով մկրտվելը (չուտ որպես սովորույթ) հանցանք չէ ու ոչ մեկին ոչ մի վնաս չի տալիս:>, ասեմ, որ, օրինակ, միջնադարում կաթոլիկները հրեա երեխաներին բռնի կերպով խլում էին ընտանիքից ու տանում իրանց ուսումնարանները, եթե էդ երեխաների դայակները փոքր ժամանակ իրանց կնքած էին լինում:
Բայց դե մենք ապրում ենք այլ` հայկական իրականությունում, որտեղ կնունքը պարզապես «բտվելու» ու ծանոթ-բարեկամներին զարմացնելու «խորհուրդ» ա կրում:

Շատ չծավալվելու համար մի հարց տամ. քո դուրը կգա՞ր, եթե ինչ-որ մեկը քո փոխարեն որոշեր, որ դու պետք ա լինես, ասենք, հայ արիադավան նացիստ:

[Rammstein]

Իսկ ինչ վերաբերում ա սրան` <2. Արժի նշել, որ չգիտակցելով մկրտվելը (չուտ որպես սովորույթ) հանցանք չէ ու ոչ մեկին ոչ մի վնաս չի տալիս:>, ասեմ, որ, օրինակ, միջնադարում կաթոլիկները հրեա երեխաներին բռնի կերպով խլում էին ընտանիքից ու տանում իրանց ուսումնարանները, եթե էդ երեխաների դայակները փոքր ժամանակ իրանց կնքած էին լինում:

Ի՞նչ ես ուզում սրանով ասել, ու ի՞նչ կապ ուներ սա իմ գրածի հետ:
Ե՞ս ինչ անեմ, որ կաթոլիկները ամեն զիբիլ ուտում էին:

Բայց դե մենք ապրում ենք այլ` հայկական իրականությունում, որտեղ կնունքը պարզապես «բտվելու» ու ծանոթ-բարեկամներին զարմացնելու «խորհուրդ» ա կրում:

Փաստորեն, ես հայկական իրականությունում չեմ ապրում:

Շատ չծավալվելու համար մի հարց տամ. քո դուրը կգա՞ր, եթե ինչ-որ մեկը քո փոխարեն որոշեր, որ դու պետք ա լինես, ասենք, հայ արիադավան նացիստ:

1. Ծնորղը «ինչ-որ մեկ» չի:
2. Ոչ մեկ, անգամ ծնողն իմ փոխարեն չի կարա որոշի: Ինքը մաքսիմում կարա առաջին քայլը իրա կողմից անի, ի դեմս մկրտության, որից հետո ես կորոշեմ ինչ ուզեմ:

[Skeptic]

Ի՞նչ ես ուզում սրանով ասել, ու ի՞նչ կապ ուներ սա իմ գրածի հետ:

ոչ մեկին ոչ մի վնաս չի տալիս:

Ե՞ս ինչ անեմ, որ կաթոլիկները ամեն զիբիլ ուտում էին:

... Ինչքան գիտեմ, միակ «ուտելիքը», որը կաթոլիկներին առանձնացնում ա մյուս քրիստոնյաներից, Քրիստոսի իրական /այլ` ոչ թե սիմվոլիկ/ մարմինն ա:

Փաստորեն, ես հայկական իրականությունում չեմ ապրում:

Բացառությունները հաստատում են օրինաչափությունը:

1. Ծնորղը «ինչ-որ մեկ» չի:

Համաձայն եմ: Բայց օրինաչափությունից դուրս բացառություններ էլ կան:

2. Ոչ մեկ, անգամ ծնողն իմ փոխարեն չի կարա որոշի: Ինքը մաքսիմում կարա առաջին քայլը իրա կողմից անի, ի դեմս մկրտության, որից հետո ես կորոշեմ ինչ ուզեմ:

[վրեժ62]

Ես Քրիստոնյա եմ: Ինձ թվում ա չարժի բացատրել, թե Քրիստոնյաների համար ինչ իմաստ ունի մկրտությունը:

Այնուամենայնիվ կխնդրեմ, եթե դժվար չէ, ինչ-որ չափով բացատրեք

[Rammstein]

Այնուամենայնիվ կխնդրեմ, եթե դժվար չէ, ինչ-որ չափով բացատրեք

Մասնավորապես մկրտությունը ազատում է ադամական մեղքից:

[վրեժ62]

Մասնավորապես մկրտությունը ազատում է ադամական մեղքից:

Այդ դեպքում ինչպե՞ս կբացատրեք Հիսուսի մկրտությունը:

Արդյո՞ք Հիսուսը դրա կարիքը ուներ: