ՖԲ-ում շեյր եղավ: 2-րդ դասարանի Մայրենի լեզվի դասագրքից
••Սեղմել՝ ցույց տալու համար
ՖԲ-ում շեյր եղավ: 2-րդ դասարանի Մայրենի լեզվի դասագրքից
••Սեղմել՝ ցույց տալու համար
Իսկ ո՞րն է խնդիրը: Ճիշտն ասած` լրիվ կարդացի, բայց երեք լացող սմայլիկներն արդարացնող բան չնկատեցի...
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Հ.Գ. Տատին քսան տարեկան ամուսնուն կորցնելուց հետո, տենց էլ երկրորդ անգամ չի պսակվել։ Տատին հնարավոր ա ընտանեկան բռնության զոհ ա։
boooooooom (20.10.2018), Progart (20.10.2018), Տրիբուն (20.10.2018)
Պապին կարար, ասենք, 18 տարեկանում ամուսնանար, գնար պատերազմ ու զոհվեր, իսկ իր երեխան ծնված կլիներ, երբ ինքն ասենք 19 տարեկան կլիներ: Հետո էս երեխան մեծանար, ամուսնանար ու ունենար բանաստեղծությունը գրածին: Նկարն էլ, ոչինչ, նկարա, էլի...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Դե, էդ ամեն ինչն, իհարկե, կարելի ա քննարկել, բայց երբ գրառումն էս թեմայում ա արվում, ենթադրվում ա, որ ինչ-որ լեզվական սխալ ա նկատել գրառման հեղինակը: Ամեն դեպքում սպասենք, թող ինքն էլ ասի, գուցե իրոք լեզվական էլ կա, որ մենք չենք նկատել: Տեսականորեն չի բացառվում, բայց` դժվար:
Ինչ վերաբերում ա պապի նկարին, ապա շատ լավ էլ կարող էր քսան տարեկանում էդ տեսքն ունենալ, դեռ տասնութում էլ կարող էր. էն թվերին մարդիկ շատ ավելի մեծ էին երևում :
Ի դեպ, էսօրվա պես հիշում եմ, թե ոնց էի ես էս բանաստեղծությունը երկրորդ դասարանում անգիր սովորում, նույնիսկ հիշում եմ, թե մամաս որ բառերի առոգանությունն էր ուղղում, երբ արտասանում էի :
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ո՞վա թոռան ձեռքը կատանա տվել ու կոթից բռնել չի սովորացրել:
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
Սխալ թեմայում եմ գրառումն արել, կներեք))
3 լացող սմայլիկներն էլ 2-րդ դասարանի երեխեքի համար էի դրել, որ ստիպված են դա անգիր անել
Շինարար (21.10.2018)
ժող, անունների դէպքում պէտք ա «թարգմանել» ոնց գրուած ա, թէ՞ ոնց արտասանւում ա։
Հայերենի մասնագետներ, ինչպե՞ս կարող ենք շտկել հայերենի հետևյալ թերությունը. ասենք թե ուզում ենք ասել. մեր մոտոցիկլետները, բայց մեր-ը չենք ուզում դնել, ու ուզում ենք ս-ով բավարարվել: Է, չի ստացվում: Եթե ասեմ՝ մոտոցիկլետներս՝ կստացվի՝ ի՛մ մոտոցիկլետները ոչ թե մեր: Ո՞նց գտնենք փոխարինող մի վերջածանց, որ արտահայտչական էս թերությունն ուղղի ու միտքը տեղ հասցնի… , եթե չէ՝ ուրեմն պիտի գրենք մոտոցիկլետներներս, որը որ մի տեսակ էն չի հնչում: Հը՞: Թե՞ ես եմ հայերենը մոռացել ու լա՛վ էլ կարա աշխատի՞:
Բարեկամ (28.02.2019)
Միավանկ գոյականների դեպքում էդ հարցը լուծվում ա «-եր» վերջավորությունից առաջ ն ավելացնելով: Դե, միավանկ բառերի հոգնակին, բացառությամբ որոշ բառերի, որոնք գրաբարից պահպանել են բառավերջի ն-ն (մուկ(ն) - մկներ, մատ(ն) - մատներ և այլն), կազմվում ա «-եր» ավելացնելով, ի տարբերություն բազմավանկ բառերի, որոնց հոգնակին կազմվում ա -ներ ավելացնելով: Հիմա, օրինակ, վերցնենք «աչքդ լույս» արտահայտությունը: Եթե մի քանի հոգու ենք ասում, «աչքՆերդ լույս» ենք ասում, ոչ թե «աչքերդ լույս»: Բայց բազմավանկ բառերի դեպքում էդ հնարավորությունը չկա, քանի որ դրանք էսպես թե էնպես ն ունեն արդեն, էդ ձևն էլ մի օգտագործի, աշխարհի վերջը չի: Էս եղածն էլ դիտարկի որպես առավելություն, ոչ թե էն չեղածը` թերություն: Ուրիշ լեզուներում, որ ընդհանրապես ոչ էդ ս-ն կա, ոչ էլ նշածս ձևը, չես բողոքում ու համարում թերություն, չէ՞ :
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ