Ջանը թյուրքական ծագում ունեցող բառ ա, նշանակում ա՝ հոգի: Ամենաշատը օգտագործվում ա հայերենում երևի, նաև պարսկերենում՝ մի քիչ ավելի բարձր ոճ ա իրանց մոտ՝ հարգելիդ իմի կարգի, գրավորում ա շատ ընդունված, իրանք ենթադրում են, որ հայկական ազդեցությամբ ա տարածվել իրանց մոտ, իմ ծանոթ պարսիկները համենայն դեպս տենց են ասւոմ: Միջինասիացիները օգտագործում են անունի հետ որպես մի բառ, ասենք ոչ թե Բյուր ջան, այլ Բյուրջան ու կարան նույնիսկ երրորդ դեմքով օգտագործեն՝ Բյուրջանը, բայց բառը թյուրքական լեզուներից ա մեզ եկել, գուցե շատ խորանանք չինարենին հասնենք, հաստատ՝ հնդիրանական բառ չի: Հնդիկների մոտ կա՝ մուսւոլմանական համայնքներից ա տարածվել, այսինքն՝ ինքնին չեն ունեցել, պարսիկների ազդեցությունն ա:StrangeLittleGirl-ի խոսքերից
Մեջբերել
Էջանիշներ