Տարբերակ ա: Ռ-ն ստեղ հաստատ ածանց ա, ուղղակի մնում ա էն հարցը, թե ի՞նչ ածանց ա: ԻՄՀԿ՝ էս էլ ա էն անարտադրողական կամ քարացած ածանցներից, որ մինչև հիմա կան ու հենց որպես ածանց էլ ընկալվում են, բայց նոր բառեր ստեղծելու էլ ընդունակ չեն: Օրինակ՝ «նավաստի» բառում «աստի»-ն ածանց ա, բայց դրանով նոր բառեր էլ չեն ստեղծվում: Նույն կերպ «ոտի» ածանցը կա՝ հնոտի, սնոտի, օտարոտի ու վերջ: «Ունկ»՝ խորունկ: «Աշ»՝ թթվաշ, մատղաշ, «ունչ»՝ անտերունչ, անմռունչ, «կուն»՝ դիմացկուն, ծիծաղկուն... Եսիմ, դժվար ա ասելը:Moonwalker-ի խոսքերից
«Ռ»-ն, ԻՀԿ, սաստկական (նախկինում ասում էին՝ զորացուցիչ) միջածանց ա: Նույն արմատը սաստկական ձև ա ստացել և՛ «ռ»-ով և՛ «ռտ/րտ»-ով:
«Ռ» զորացուցիչով ա կառուցված, ասենք, «շառաչել»-ը («Բնաձայն բառ. կազմուած է շ ձայնից՝ ռ զօրացուցիչով և չ ածանցիչով. ձևի համար հմմտ. բառաչել, թառաչել, կառաչել, հառաչել, իսկ արմատի համար հմմտ. շչել, շաչել, շշուկ ևն:» Աճառյան):
Մեջբերել
Էջանիշներ