Չէ, Եղիայեանը ճիշտ է:
«Ուստ»-ը հենց ինքն է նշանակում է տեղից (դրա համար էլ քո մոտ ուստի կուգաս/որտեղից ես գալիս): Ու արմատի միանալիս, մոտավորապես արտահայտում է արմատի բացառական հոլովի ֆունկցիան (երկնուստ՝ երկնքից, վերուստ՝ վերևից, ներքուստ՝ ներսից, Աստվածուստ՝ Աստծուց /հանդիպում է ասենք Կաղանկատվացու մոտ/):
Մի օրինակ էլ Աստվածաշնչից (Ծննդոց Գ, 23)՝
«Եւ եհան արձակեաց զնա Տէր Աստուած ի դրախտէ անտի փափկութեան՝ գործել զերկիր ուստի առաւ»։
«Եւ Տէր Աստուած արտաքսեց նրան բերկրութեան դրախտից, որպէսզի նա մշակի այն հողը, որից ստեղծուել էր»։
Էջանիշներ