Հովհաննես Թումանյանի «Սասունցի Դավիթ» էպոսում կան այսպիսի տողեր.

Մի բոզ նապաստակ, ականջները ցից,
Խրտնեց ու ահից դուրս պրծավ հանկարծ։

Որքան որ ես գիտեմ այստեղ «բոզ» բառը համարժեք է «սպիտակ» բառին, այսինքն՝ մի սպիտակ նապաստակ: