Մի օրինակ բերեմ։ Նախկինում, բառը վանկերի բաժանելիս յ–ից առաջ եղած բաղաձայնն էլ հետն էր գնում հաջորդ վանկ, քանի որ յ–ն բաղաձայն չէր համարվում, օրինակ՝ օգ–նու–թյուն, քա–ռյակ, հետո կարգը փոխվեց, ճիշտ էր համարվում վանկատման հետևյալ ձևը. օգ–նութ–յուն, քառ–յակ։ Մի շրջան կարծեմ երկուսն էլ ճիշտ էին համարվում, բայց երկրորդն ավելի նախընտրելի էրShah-ի խոսքերից
, հիմա, ինչքան գիտեմ, միայն երկրորդ ձևն է ճիշտ համարվում, ինչը նշանակում է, որ յ–ն ընդունված է համարել բաղաձայն։
Մեջբերել
Էջանիշներ