Խոսքս հենց այս` շնորհակալ լինելու մասին էր, այլ ոչ թե հայտնելու:Ուլուանա-ի խոսքերից
Կուկը դիտարկել էր միայն առաջին դեպքը:
Այո, ըստ էության նույն նշանակությունն ունեն շնորհակալ եւ երախտապարտ լինելը, բայց դա որեւէ առնչություն չունի այն վերջավորությունների հետ, որոնց մասին խոսքում ենք:
Օրինակ. «Ես ատում եմ նրան:», բայց «Ես զզվում եմ նրանից:»
ըստ էության նույն իմաստն է, բայց չի լինի չէ՞ «Ես զզվում եմ նրան», կամ «Ես ատում եմ նրանից:»
Մի խոսքով ըստ իս կարելի է առաջնորդվել միայն բառի բացատրությամբ, ինչը արդեն արեց Ուլուանան: Եւ ուստի կունենանք «Ես շնորհակալ եմ նրանից:» ձեւը:
Մեջբերել
Էջանիշներ