հարգանք - բացատրություն
հարգանքի, [գոյական]
1. Պատվի՝ մեծարանքի զգացում մեկի նկատմամբ՝ նրա արժանիքների՝ վաստակի ևն գնահատման համաձայն:
2. Հարգելու՝ պատիվ տալու արտահայտություն (խոսք, արարք ևն):
3. Մեկի նկատմամբ ցուցաբերված՝ արտահայտված մեծարանք՝ պատիվ:
1-ին իմաստով հաշվելի չի, սակայն 2-րդ իմաստով լավ էլ հաշվելի ա («հարգանքներս տվեցի Սիրուշին ու Վալոդին»՝ և՛ նրան, և՛ մյուսին, առանձին-առանձին, հոգնակի կարգով)։ Այնպես որ ամեն ինչն էլ տրամաբանական է, «հարգանքներս» էլ՝ ճիշտ։
Էջանիշներ