Զանազան լեզվական հարցեր

[Daniel Vardanyan]

հիմա սղումը որնա կասեք մեկել գաղտնավանկ չկա հա

[Rammstein]

Եթե ես գեթ մի փոքր հայերեն գիտեմ, ուրեմն այս երեքից ոչ մեկում գաղտնավանկ չկա։

«Սանրել» բառում գաղտնավանկ «դ» կա` «սանդրել»…

Իսկ եթե լուրջ, Նաիրուհի ջան, մի՞թե «սանր» բառի մեջ գաղտնավանկ «ը» չկա` «սա-նըր»: Կա, չէ՞: Բա էդ դեպքում ո՞նց կարա «սանրել» բառի մեջ չլինի: Կարծում եմ` կա` «սա-նը-րել»:
Ի դեպ, սանրի նախնական ձեւը հենց «սանտր»-ն է եղել ու էդ դեպքում գաղտնավանկը 100%-ով եղել է` «սան-տըր»:

[Daniel Vardanyan]

հիմա կասեք պատասխաները որովհետև չհասկացա ինչ եք ասում
2.. Որ Բառում ձայնավորի Սղում չկա

1. Կանխատեսում

2. Քննական

3. Մեղվաբույծ


1..Որ Վանկում Գաղտնավանկ կա:

1. Սանրել

2. Հանրային

3. Համընթաց

[Rammstein]

հիմա կասեք պատասխաները որովհետև չհասկացա ինչ եք ասում
2.. Որ Բառում ձայնավորի Սղում չկա

1. Կանխատեսում

2. Քննական

3. Մեղվաբույծ

Երրորդում:

[Daniel Vardanyan]

այսինքն մեղվաբույծ իսկ հաջորդը ոնցոր սանրել

[Նաիրուհի]

«Սանրել» բառում գաղտնավանկ «դ» կա` «սանդրել»…

Իսկ եթե լուրջ, Նաիրուհի ջան, մի՞թե «սանր» բառի մեջ գաղտնավանկ «ը» չկա` «սա-նըր»: Կա, չէ՞: Բա էդ դեպքում ո՞նց կարա «սանրել» բառի մեջ չլինի: Կարծում եմ` կա` «սա-նը-րել»:
Ի դեպ, սանրի նախնական ձեւը հենց «սանտր»-ն է եղել ու էդ դեպքում գաղտնավանկը 100%-ով եղել է` «սան-տըր»:

Ավետ ջան, սանր բառում գաղտնավանկ կա, իսկ սանրել բառում՝ ոչ։ Դու իրո՞ք սա-նը-րել ես վանկատում։ Ընդհանրապես հիմա հնարավորինս խուսափում են գաղտնավանկով ձևերից (հարց-նել, ոչ թե հար-ցը-նել, կորց-նել, ոչ թե կոր-ցը-նել և այլն), ուր մնաց թե գաղտնավանկի ը ավելացնեն այն բառերում, որոնցում այն ընդհանրապես չի հնչում

Գաղտնավանկի առաջացումը պայմանավորող ր հնչյունը -ել-ը ավելացնելիս անցնում է հաջորդ վանկին՝ դրանով իսկ վերացնելով գաղտնավանկի ը-ի անհրաժեշտությունը, քանի որ այն օգտագործվում է միայն բաղաձայնների կուտակումը մեղմելու համար։

[Daniel Vardanyan]

շատ եմ խնդրում ճիշտ պատասխանը կասեք

[Նաիրուհի]

շատ եմ խնդրում ճիշտ պատասխանը կասեք

Էդ հարցերը կազմած անգրագետներն ամենայն հավանականությամբ սանրելն են ի նկատի ունեցել, բայց եթե քեզ բացի էդ «մրցույթից» նաև գիտելիքն է հետաքրքրում, ապա նկատի ունեցիր, որ էդտեղ ոչ մի բառում գաղտնավանկ չկա։

[Daniel Vardanyan]

ես հարցը էնքան ծավալվեց որ արդեն մրցույթը չի հետաքրքրում ուզում եմ պատասխանը իմանամ իմ կարծիքով էլ ա սանրելը

[Moonwalker]

Իսկ եթե լուրջ, Նաիրուհի ջան, մի՞թե «սանր» բառի մեջ գաղտնավանկ «ը» չկա` «սա-նըր»: Կա, չէ՞: Բա էդ դեպքում ո՞նց կարա «սանրել» բառի մեջ չլինի: Կարծում եմ` կա` «սա-նը-րել»:

Ես համակարծիք եմ Նաիրուհու հետ: Թեև, ոնց որ երկուսն էլ կիրառելի են:
Հայոց լեզվի իմ բուհական դասագրքից (Եզեկյան, 2007).
«Անշեշտ և թույլ արտասանվող ը ձայնավորը գրական արտասանությամբ առավելապես սղվում, իսկ ժողովրդական արտասանությամբ և բանաստեղծական խոսքում հաճախ պահպանվում է՝ առաջացնելով արտասանության ու տողադարձի երկակիություն»
Օր՝ աղջ-կա/աղ-ջը-կա, մարմ-նի/մար-մը-նի ևն:

«Պետք է խուսափել ավելորդ ը տողադարձում ներմուծելուց: Ոչ թե աղ-ջը-կա, այլ աղջ-կա...: Առաջին տարբերակները խատուկ են խոսակցական լեզվին, երկրորդները՝ գրական հայերենին»: (Օհանյան, «Հայոց լեզվի քերականության ուղեցույց», 2007)

[Նաիրուհի]

Ես համակարծիք եմ Նաիրուհու հետ: Թեև, ոնց որ երկուսն էլ կիրառելի են:
Հայոց լեզվի իմ բուհական դասագրքից (Եզեկյան, 2007).
«Անշեշտ և թույլ արտասանվող ը ձայնավորը գրական արտասանությամբ առավելապես սղվում, իսկ ժողովրդական արտասանությամբ և բանաստեղծական խոսքում հաճախ պահպանվում է՝ առաջացնելով արտասանության ու տողադարձի երկակիություն»
Օր՝ աղջ-կա/աղ-ջը-կա, մարմ-նի/մար-մը-նի ևն:

«Պետք է խուսափել ավելորդ ը տողադարձում ներմուծելուց: Ոչ թե աղ-ջը-կա, այլ աղջ-կա...: Առաջին տարբերակները խատուկ են խոսակցական լեզվին, երկրորդները՝ գրական հայերենին»: (Օհանյան, «Հայոց լեզվի քերականության ուղեցույց», 2007)

Հա, քո նշած դեպքերում կան նախընտրելի և ոչ նախընտրելի ձևեր, բայց չեմ կարծում, որ երկու բաղաձայնի դեպքում էլ է դա գործում; Քո գրքում նշված բոլոր օրինակների դեպքում կա երկուսից ավելի բաղաձայնների կուտակում, իսկ մեր բազմաչարչար սանրել-ն ունի ընդամենը երկու ձայնավորի միջև ընկած երկու բաղաձայն. ոչ մի տրամաբանությամբ չի կարող ևս մեկ ձայնավորի անհրաժեշտություն առաջանալ, չէ՞

[Rammstein]

Ավետ ջան, սանր բառում գաղտնավանկ կա, իսկ սանրել բառում՝ ոչ։ Դու իրո՞ք սա-նը-րել ես վանկատում։ Ընդհանրապես հիմա հնարավորինս խուսափում են գաղտնավանկով ձևերից (հարց-նել, ոչ թե հար-ցը-նել, կորց-նել, ոչ թե կոր-ցը-նել և այլն), ուր մնաց թե գաղտնավանկի ը ավելացնեն այն բառերում, որոնցում այն ընդհանրապես չի հնչում

Չէ, Լիլիթ ջան, ես սանրել եմ ասում, ոչ թե սանըրել:

[Daniel Vardanyan]

այսինքն ոչմեկի մեջ չկա

[Աբելյան]

Ինչի՞ ա ճիշտ ձևը "ինձ/քեզ համար", այլ ոչ թե "իմ/քո համար": Ոնց որ թե սեռական հոլով ա պետք: Օրինակ, մենք չենք ասում "սենյակին համար" կամ "սենյակ համար":

[Նարե91]

Ինչի՞ ա ճիշտ ձևը "ինձ/քեզ համար", այլ ոչ թե "իմ/քո համար": Ոնց որ թե սեռական հոլով ա պետք: Օրինակ, մենք չենք ասում "սենյակին համար" կամ "սենյակ համար":

Որքանով որ իրազեկ եմ, դեռևս վաղ աշխարհաբարում «համար» և «հետ» կապերի հետ գործածվող խնդիրը դրվում էր տրական հոլովով ու կարծում եմ հենց այդտեղից է եկել, որ այսօր Ձեր նշած օրինակներում ոչ թե սեռական, այլ տրական հոլովն է գործածվում :