Ես մկրտվել եմ 4 տարեկանում: Առաջին անգամ էի Հայաստան եկել: Մկրտվեցի Սրբ. Զաորավոր Մարիամ Աստվածածին եկեղեցում:
Հիմա ես կրոնի նկատմամբ անտարբեր եմ:
Բայց մի հարց կարելի՞ է: Ի՞նչ կլինի եթե 2 անգամ մկրտվես:
Ես մկրտվել եմ 4 տարեկանում: Առաջին անգամ էի Հայաստան եկել: Մկրտվեցի Սրբ. Զաորավոր Մարիամ Աստվածածին եկեղեցում:
Հիմա ես կրոնի նկատմամբ անտարբեր եմ:
Բայց մի հարց կարելի՞ է: Ի՞նչ կլինի եթե 2 անգամ մկրտվես:
Ես էլ եմ փոքր տարիքում մկրտվել Էջմիածնի Սուրբ Գայանե եկեղեցում: Ափսոսում եմ միայն, որ ավելի մեծ հասակում չեմ եղել, որովհետև անհասկանալ մկրտվել եմ, հիշողությանս մեջ միայն մկրտող քահանայի դեմքի արտահայտությունն է մնացել մեկ էլ այն, որ մեր մկրտությանը լիքը մարդ էր ներկա
Երևի պետք է «Հարցեր քահանային» թեմայում գրես, Սասուն, իրենից լավ ոչ ոք չի պատասխանի էս հարցին:քաղաքացի-ի խոսքերից
Հ.Գ. Մալու ջան, քեզ ամենահետաքրքիր մկրտությունն է սպասվում
True wisdom comes to each of us when we realize how little we understand about life, ourselves, and the world around us
Socrates
Վա~յ, հարա~մ, հարա~մ...
Չի կարելի, եթե նկատի ունես` քրիստոնեական եկեղեցում կրկնել մկրտությունդ... Դա անթույլատրելի բան է ու շատ-շատ մեծ մեղք
Մանրամասները երևի մեր սարկավագ կամ քահանա անդամենրը կասեն...
Դե հա, Բյուր ջան, մկրտությունն առանց ապաշխարության նույնն է, ինչ էդ մեխանիկական մկրտությունը փոքր հասակում... առանց ապաշխարության չկա մկրտություն, առանց մկրտության ապաշխարությունն իմաստ չունի...Մի քիչ համաձայն չեմ դրա հետ: Ադամական մեղքից մաքրումը, երկրորդ ծնունդը ապաշխարությունն է, իսկ մկրտությունը դրա միայն արտաքին, խորհրդանշական դրսևորումն է:
" I still ask myself the question: Is cinema more important than life ?"
François Truffaut (այնպայման դիտեք - "The 400 Blows, or the Sea, Antoine, the Sea!")
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
էսքանի հետ մի պուճու~ր համաձայն եմ... բայց դե, երբ խոսքը ծնողների շտապողականության մասին է, դա կարելի է ուղղել հասուն տարիքում, երբ ուզում ես ինքդ հաստատել քո մկրտությունը` հետևելով մեր եկեղեցու տոնացույցին, պահք պահելով ու ապաշխարելով (դե, իհարկե, սա աթեիստներին չի վերաբերում )
" I still ask myself the question: Is cinema more important than life ?"
François Truffaut (այնպայման դիտեք - "The 400 Blows, or the Sea, Antoine, the Sea!")
artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.
Այո մկրտված եմ և կարծում եմ կյանքիս ամենակարևոր քայլերից մեկն է:
Պատասխանել եմ «Դրան այդքան էլ մեծ կարևորություն չեմ տալիս», քանի որ այն փարբերվում էր իմ մտածածից ընդամենը մեկ բարով: Իրականում ես դրան ընդարապես կարևորություն չեմ տալիս:
Ափսոս հայ առաքելական եկեղեցին չի ընդունում միայն կնքամորը, այլապես մեծ սիրով կնքամայր կդառնայի քո համար, Մանե ջան:
Malu ջան ի՞նչ էղավ էս միտքդ:
Դա մոտավորապես նման կլինի այն բանին, որ մարդ երկրորդ անգամ փորձի ֆիզիկապես ծնվել: Ինչպես որ ֆիզիկական ծնունդն է մեկ անգամ լինում, այնպես էլ հոգևոր ծնունդը:
Երկրորդ անգամ որևէ հոգևորական նման խորհուրդ չի կատարի: Իսկ եթե դա արվի առանց հոգևորականին տեղեկացնելու արդեն մկրտված լինելու մասին, ապա նման մարդն իրեն սարսափելի մեղքի տակ է դնում, որն անհետևանք չի մնա: Ես նման դեպքերի մասին լսել եմ, որ մարդիկ հոգեկան խանգարումներ են ունենում հետագայում: Այդ դեպքերից գոնե մեկը ես վստահորեն կարող եմ ասել, որ համապատասխանում է իրականությանը, քանի որ ճանաչում էի այդ մարդուն:
Վերջին խմբագրող՝ Monk: 11.02.2008, 20:43:
Ոչ միայն մկրտված եմ այլ արդեն 10 տարուց էլ ավելի կնունքի քավոր եմ
Ничто не вечно в этой жизни, все что есть в этом мире имеет свой конец, но и этот конец начало чего-то нового
Չնայած ես լրիվ անտարբեր եմ էտ պրոցեսների հանդեպ(3-րդն եմ ընտրել), բայց ուզում եմ իմանամ կնքնվելու և մկրտվելու մեջ տարբերություն կա ու ինչն ա?
Համատարած խավարի մասին խոսելու փոխարեն փոքրիկ մոմ վառեք!!!
Մկրտված եմ արդեն 5տարի
Ինչ որ չես հասկանում,այն քեզ չի պատկանում
ես մկրտված եմ Գերմանիայում բողոքական եկեղեցում
ի՞նչ ասեմ...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ