Սերը հարցնում է կարիք, հետևաբար` տարիք չի հարցնում...
Սերը հարցնում է կարիք, հետևաբար` տարիք չի հարցնում...
Ես էս թեմայում արդեն գրել եմ,նայեք:
Իսկ ինչ վերաբերվում ա ծնողների կարծիքին.
Ծնողի կարծիքը իրա տեղն ունի,բայց մարդ պետք ա ընենց <<էրէխա>> լինի,որ ծնողը հասկանա,որ էդ իրա որդու որոշումն ա,ու ինքը էնքան խելք ունի,որ կարա ինքնուրույն որոշում կայացնի ու իրա կյանքը դասավորի:
Ես օրինակ չեմ պատկերացնում,որ կարողա իմ ծնողը չթույլատրի ինձ ամուսնանալ իմ ուզած աղջկա հետ:Ինչը կարողա պատճառ հանդիսանա?Եթե էդ աղջիկը ունի թերություններ,ու ես չնայած դրան որոշում եմ իրա հետ ամուսնանալ,իմ ծնողը երբեք! առարկի:
Прежде чем о чем-то мечтать - подумай, а вдруг сбудется.
Արվեստն արարել կարող է միայն ընտրյալը,
Արվեստը սիրել՝ յուրաքանչյուր մարդ
Միանշանակ չի հարցնում: Կարծում եմ կարևոր չէ ինչ տարիքի է, կարևորը իրար հասկանալն է, իրար նման մտացելը , անգամ միևնույն ձևով երազելը:![]()
Աննա ջան, ես հասկանում եմ, թե դու ինչ նկատի ունես, բայց ամեն ինչ ու ամեն մեկը նույնը չեն, ինչ մեծամասնությունը, տարիքով հասուն կա, որ երբեք էլ խելքով ու սրտով հասուն չի լինի
Ու, մի բան ևս, կամ սեր կա, կամ չկա, կա ուղղակի տարվածություն, հրապուրանք, կիրք և այլն, որ հաճախ շատերն են սիրո հետ շփոթում, գուցե այդ դեպքում է, որ սիրող աղջկան չսիրող տղան չի հասկանա, ու դա տարիքի հետ բնավ էլ կապ չունի
![]()
True wisdom comes to each of us when we realize how little we understand about life, ourselves, and the world around us
Socrates
* * *
Հանդիպել ենք պատահաբա±ր,
Թե չի լինում և ոչ մի բան պատահաբար:
Իհարկե սեր, սեր չի ծնվում հարկադրաբար,
Քանզի սերը
Ազատության սիրահարն է հավանաբար…
Հանդիպել ենք,
Եվ չգիտեմ ուշ,
Թե ժամին…
Ի՞նչ կբերի մեզ պարուրող սիրո քամին,
Արդյո±ք կօգնի մեզ փոքրացնել տասը տարին…
Թող լինի այն, որ կավետի միայն բարին:
Միանշանակ դժվար է ասել: Իհարկե տարիքը նշանակություն ունի հարաբերությունների մեջ, բայց դա տվյալ անձերիցա կախված, հնարավոր է, որ նրանք լինեն շատ իդեալական զույգ: Եվ հետո, օրինակ՝ 10 տարվա տարբերության մեջ մեծ տարբերություն կա, երբ զույգերը 20 և 30 տարեկան են, և երբ զույգերը 30 և 40 տարեկան են: 2-րդ դեպքում տարբերությունը այնքան էլ բարդ չի լինի հաղթահարել, չնայաց որ միևնույն 10 տարին է:
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Էսքան բան էք գրել իմ մասին չէի էլ նկատել«Հարմար ընտրության հնարավորության» մասին մտածողը իհարկե կարող է այնքան փնտրել, մինչև գտնի իր ուզած կոմպլեկտը, ասենք՝ հարուստ–սիրուն–ջահել:
Բայց երբ քո ընտրությունը սերն է, ապա էստեղ հարմար հնարավորության մասին խոսելն ավելորդ է...
10.11.2007 21:45
Ես շատ լավ հասկանում եմ, որ սերը ընդհանրապես կյանքի հիմքն է, բայց տղամարդու և կնոջ միջև սերն անփոխարինելի չէ դա զգացմունք է, որը առաջանում և զարգանում է...
և այդ զարգացումը մեզնից է կախված
Այո կարելի սիրահարվել քեզ տարիքով անհամապատասխան մեկին, բայց կարող ես թույլ չտալ, որ այդ զգացմունքը զարգանա ու վերածվի սիրո, որովհետև ինչքան էլ որ կարծեք թե նրանից լավին չեք գտնի, որ սիրեք կսխալվեք ես միշտ ավելի լավին եմ հանդիպել
Սերն անկառավարելի չէ, մարդ իր ցանկությամբ է գերի դառնում, բայց դա այդպես չէ
Պետք է հասցնել մինչև մայրամուտ...
Ճիշտ է, որ պահ է գալիս, երբ սերն անկառավարելի է դառնում, բայց դե գոյություն ունի մարդու բանականությունը, որը թույլ չի տալիս դիմել հիմար քայլերի... Իսկ ինչ վերաբերվում է սիրահարվելուն՝ միգուցե նաև մոտ բարեկամին, դա աբսուրտ է
Դե իսկ ընդհանրապես կարծում եմ, որ սերը տարիք չի հարցնում, օրինակ մարդ կա, որ տարիքին չնայես խելքին նայես... մարդ էլ կա ինչքան էլ մեծանա՝ նույն մանկական ուղեղն ա մնում, առանց փոփոխությունների...
Կարոտը մարդկային ապրումներից ամենից անպտուղն է...
Վայ, լավ, էլի։Եղբորը կամ քրոջը չսիրահարվելը հզոր ինքնակառավարման արդյունք չի։ Ի՞նչ կապ ունի դրա հետ կառավարելը։ Ուղղակի մարդիկ հենց սկզբից այնպես են դաստիարակվում, ու այնպիսի վերաբերմունք է նրանց մեջ ձևավորվում դեպի իրենց քույրն ու եղբայրը, որ «մտքներով» էլ չի անցնում սիրահարվել նրանց. ճիշտ դաստիարակության դեպքում այդպիսի վերաբերմունքը բնականոն ու ինքնըստինքյան է լինում, ոչ թե սիրահարվելու վրա են լինում, բայց իրենց կառավարում են։ Դու քանի՞ դեպք գիտես, որ մարդը քիչ է մնացել սիրահարվի իր քրոջը կամ եղբորը, բայց ուժեղ ինքնակառավարման շնորհիվ կարողացել է խուսափել դրանից։
![]()
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ամբողջ թեման չեմ կարդացել ,ուստի կպատասխանեմ միանգամից իմ կարծիքը ` ԱՅՈ հարցնում է, քանի որ ,օրինակ` 14 տարեկանի սիրահարվածությունը սեր չեմ համարում ...
Իսկ ինչու՞ ոչ, 14 տարեկանում էլ կարելի է սիրել, այդ սերը մի գուցե չես անցկացնում գիտակցությանդ բոլոր մակարդակներով, բայց այն ավելի անշահախնդիր է , ավելի պարզ ու խենթ, մի գուցի չափազանցված և սրանում է սիրո ողջ հմայքը…Տարիքի մի գուցե մարդը ավելի խելացի է դառնում , բայց ոչ ավելի լավը և սիրո հարցում մարդ դառնում է ավելի ժլատ ու հաշվենկատ...
Ճշմարտությունը միշտ էլ անհավանական է, որպեսզի այն հավանական լինի, ստիպված ես լինում մի քիչ սուտ խառնել...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ