Անվերնագիր

[Artgeo]

Իմ առաջին պատմվածքն է։ Դեռ անվերնագիր։

Մի քանի ոչ ցենզուրային բառեր կան

Հ.Գ. Սրբագրիչ՝ Uluana
Հովանավոր՝ Winston Lights
Ոգեշնչող՝ Կյանք
Նեռվերի դեղ՝ Արշակ
Համով ուտելիք՝ Ֆրի
Սիրելի վեբ կայք՝ akumb.am
Մարդս՝ Բյուրակն
Շնորհակալություն ծնողներիս

[Taurus]

Իսկ տղայի անունը ինչ դրեցին?

[Ուլուանա]

Իսկ տղայի անունը ինչ դրեցին?

Այ մարդ, իսկի պատմվածքի անունը չգիտեին ինչ դնեին, դու ասում ես՝ տղայի անունը...

[Taurus]

Դե հետաքրքիր կլիներ որ պատվածքի անունը լիներ էտ էրեխու անունը :

[Ուլուանա]

Դե ուրեմն եկեք միացյալ ուժերով երեխային անուն դնենք։

[Artgeo]

Դե ուրեմն եկեք միացյալ ուժերով երեխային անուն դնենք։

Ես դեմ եմ

[Ուլուանա]

Ուրեմն այսպես։ Պատմվածքն ինձ բավականին դուր եկավ (հատկապես իմ սրբագրելուց հետո (կատակ))։ Իսկ եթե հաշվի առնենք, որ հեղինակի առաջին պատմվածքն է, կարելի է ասել, որ շատ լավ է։ Գրելաոճն էլ հավանեցի։

Խոստովանեմ, որ այնքան էլ չեմ սիրում վատ վերջաբանով ստեղծագործություններ, սակայն այս դեպքում ուրիշ ավարտ երևի չէր էլ կարելի սպասել, չնայած ես, ամեն դեպքում, չեմ արդարացնում ինքնասպանությունը։

Գագոն նախքան այդ աղջկան բռնաբարելն էլ, ելնելով իր կյանքի ունայնությունից, ներքուստ հակված էր ինքնասպանության... Այդ բռնաբարությունը պարզապես պատրվակ էր... այսպես ասած՝ վերջին կաթիլը, որը ստիպեց նրան վերջ դնել իր կյանքին, կյանք, որի մեջ նա ոչ մի կերպ չէր կարողանում իմաստ գտնել...

Գիտեմ, որ շատ փիլիսոփայեցի, կներեք...

[Guest]

... կարելի է ասել, որ շատ լավ է։ Գրելաոճն էլ հավանեցի։

Միակ բանը ինչ շատ թույլ էր՝ դա գրելավոճն է, իմ կարցիքով դեռ շատ ա պետք կատարելագործվել և աշխատել, մնացացը բավականին լավ էր.

[Ուլուանա]

Միակ բանը ինչ շատ թույլ էր՝ դա գրելավոճն է, իմ կարցիքով դեռ շատ ա պետք կատարելագործվել և աշխատել, մնացացը բավականին լավ էր.

Բոլորովին համաձայն չեմ։
Իսկ, ըստ քեզ, ի՞նչն էր «բավականին լավ»։ Ի՞նչ նկատի ունես «մնացածը» ասելով։

[kiki]

կխոսեմ կարճ ՝ դուրս եկավ ...
իմ կարծիքով այդ մարդը պարզապես հոգեկան խանգարում ստացած մանյակ էր, սովորական մարդը , ինչպիսի դեպրեսսիոն վիճակում էլ լինի, նման քայլ չի անի , հաստատ կկարողանա իրեն կառավարել ...

[Artgeo]

Բոլորին շնորհակալություն կարծքների համար

Անկեղծ էր, դրա համար էլ շատ լավն էր, սյուժեն ինքնանպատակ չեր,սարքած չէր ուղղակի պատմվածք սարքելու համար, այլ հենց նեքին իրականության ու դեպքերի զարգացման հնարավոր ձևի "ռեալիզացումն" էր: Ու էդ երկուսը իրար հետ շատ ներդաշնակ էին: Ուզում եմ ասել՝ սյուժեի կոնկրետ հենց են զարգացումը, որ ընտրված էր, ամենաշատն էր համապատասխանում սկզբում նկարագրված հոգեվիճակին: Մալադեց

Դավ... Մենք իրար հասկացանք

Ի դեպ վերնագիրը որոշել եմ թողնել «Անվերնագիր»... Պատճառներ ունեմ։