Ուզում եմ պատմել իմ մեծ, շաաաատ մեծ հիասթափության մասին…
Երեկ գնացի այս ներկայացմանը… Խաղում էին Վարդուհի Վարդերեսյանը, Խորեն Լևոնյանը ու մարդիկ, որոնց անունները չգիտեմ…
Սցենարը հետևյալն էր…
Մի կազմակերպություն կար, որը ՀՈԳՈՒ բերեգործությամբ էր զբաղվում… գալիս է մի տարիքով մարդ, ասում, որ ունի թոռնիկ, որին 20 տարի առաջ նա դուրս է արել տնից… Բայց քանի որ կինը շատ էր տառապում, նա սկսել է նամակներ գրել իր թոռնիկի անունից, որը գտնվում էր Կալիֆոռնիայում. 20 տարի անց հեռագիր է գալիս իսկական թոռնիկից, որտեղ գրված էր, որ նա Վերադառնում է "Սատուրն" նավով… 2 օր անց "Սատուրնը" խորտակվում է և բոլորը մահանում են. տատիկը այդ մասին չգիտեր… Եվ հենց այս պատչառով էլ, ամուսինը խնդրում է կազմակերպությունից 2 մարդու, որպեսզի նրանք խաղան թոռան և թոռան կնոջ դերը…
2 օր այդ լավ պլանավորված սցենարին հետևելուց հետո, հայտնվում է իսկական տղան՝ դերակատարը Խորիկն էր, Նա եկել էր ոչ թե ներողություն խնդրելու և վերադառնալու համար, այլ փող վերցնելու համար… իր ասած գումարը ստանալու համար նա պիտի վաճառեր այդ տունը և դուրսը թողներ իր պապիկին և տատիկին…երկար պատմություններից հետո տատիկը իմանում է թե ով է իր թոռնիկը… Դուրս է հանում նրան տնից, առանց անգամ այդ միջադեպի մասին որևիցե մեկին պատմելու… Վերջում տատիկը կանգնած մահանում է…
պիտի նշեմ, որ Վարդուհի Վարդերեսյանը երգեց իր "կարապի երգը"… Շատ թույլ խաղ էր…
Խաղում էր ԾՈ–ԻՑ ԾՈ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ դերասաններից մեկը, նույնիսկ անունն էլ չեմ հիշում… Ինքն էլ լավը չէր… ամեն վայրկյան սպասում էի, որ կասի ԾՈ ԱԽՉԻբայց տենց էլ չասեց
Խորիկը ինչպես միշտ լավն էր… ինքը ու իրա դերը, ինչպես միշտ դդեպչեսիվ ու անընդհատ գոռգռացող…կարճ ասած Խուլիգան…
Շատ վատ բեմադրություն էր…միզանսցենաները չգիտեմ ինչ էին, խաղը լավը չէր, …………
Մի խոսքով շատ հիասթափված եմ…… Չնայած միգուցե դա նրանից է, որ ավելին էի սպասում………
վայ ոնց որ թե շատ խոսացի
դե հիմա էլ դուք խոսեք…
կա ինչ-որ մեկը, որ տեսել է այս ներկայացումը՞
կարծիքներ կան՞
Մեջբերել
Անահիտ Քոչարյանն էլ....
... Շատ մագնետիկ դերասանա ուղղակի բեմի համար ստեղցված, հենց բեմ բարձրացավ ամբողջ դահլիճը շունչը պահեց մի մարդու պես....ուղղակի խոսքեր չունեմ նկարագրելու....
Էջանիշներ