Մեջբերում varduuhi-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Պատկերացրեք, մեր ամուսնության օրն այնքան էինք պարել, այնքան էինք հոգնել, որ բավարարվեցինք միայն ջերմ գգվանքներով ու չնկատեցինք, թե ինչպես քնեցինք
Իսկ անմոռանալի պահերը հետո էին լինելու
Այդ օրը հիշելու համար ա, ու գիշերն էլ պիտի լինի տիեզերական շողշողոուն երազներով զարդարված ու գրագետ կազմակերպված, գեղեցիկ ու հաճելի....
Ու նա երբեք չի մոռացվի...
Այդ օրը պետք չի հոգնել այնքան, որ ամեն ինչ քնելով վերջանա, այլ անակնկալ ու զվարճալի, հուզիչ ու թող զգացմունքները ազատորեն հերթափոխեն իրար, մեզ թողնելով հուշեր թանկագին, անմոռաց և արդեն օտար... ծանոթանալու ակնկալիքներով...
Նկատի ունեմ, որ դա վերջինը չի լինի, որպես հաճելի...