Պարզապես զրույց...
«Ակումբի Ձյունանուշիկը»
Alize_etoilik
Պաչիկով բարև Նա՛ր ջան։
Arisol
Վա՜յ, քեզ էլ։
Alize_etoilik
Նա՛ր, ինչպիսի՞ն են տրամադրության տատանումները էս ձմռան ցուրտ ու մռայլ օրերին։
Arisol
Զարմանալի ա, բայց վերջերս գրեթե չեն նկատվել վատ տրամադրության նշույլներ /թու-թու-թու/ ։ Հիմնականում լավ տրամադրություն ունեմ։ Հատկապես երբ ձյուն եկավ, ես ընկա մանկությանս գիրկն ու գնացի ձների մեջ թավալվելու։
Alize_etoilik
Իսկ էլ ի՞նչը կարող է քեզ մանկության գիրկը գցել։
Arisol
Դե օրինակ այսօր ինտերնետում մի աղջիկ ինձ գտավ, որի հետ մի բակից էինք Պիտերում ու վերջին մի ժամը ընկել էինք հիշողության գիրկը, մեր մանկությունն էինք հիշում։ Է՜հ, լավ ժամանակներ էին։ Բացի այդ, ամեն անգամ խանութ գնալով՝ ընկնում եմ մանկության գիրկը։ Դե քանի որ արդեն մեծ եմ ու ինքնուրույն կարող եմ որոշել՝ ինչ առնել «Մա՛մ, մա՛մ, էս կառնե՞ս...» ասելու փոխարեն, առնում եմ էն, ինչ փոքր ժամանակ ուզում էի, բայց չէին առնում։
Alize_etoilik
Ինչքա՞ն ժամանակ ես ապրել Պիտերում։
Arisol
Չեմ հիշում, թե քանի տարի, բայց իմ մանկությունը. մանկապարտեզ, առաջին դասարան...լրիվ էնտեղ էր...
Alize_etoilik
Իսկ հիշում ե՞ս ինչու վերադարձար։
Arisol
Դե կոնկրետ պատճառ չկար։ Առաջին դասարանը երբ ավարտեցի, մամաս արձակուրդներին ուղարկեց Հայաստան, ու տենց էլ մերոնք ինձ պահեցին ։ Երկրորդ դասարանս արդեն Կապանում գնացի։
Alize_etoilik
Հիմա ապրում ես պապիկի ու տատիկի հետ, չէ՞։ Ո՞նց ա...
Arisol
Հա, ինչպես նաև վերջին 8-9 տարին։ Դե, նոռմալ, ոնց պիտի լինի...ուղղակի ես Կապանը չեմ սիրում, նեղված եմ ինձ զգում։ Ախր Պիտերից հետո շատ փոքր ա ու շնչելու տեղ չկա :
Alize_etoilik
Դե գոնե «Երևան-Երևան արի՛, հիմնական Երևանում մնա՛»։Հն...Ե՞րբ...
Arisol
Դե, Ծո՛վ ջան, որ իձնով լիներ, վաղուց Երևանում կլինեի, հատկապես, որ մամաս էլ ա էնտեղ։ Ուղղակի հիմա պատճառներ կան, որ չեմ կարող գալ, բայց հուսով եմ, որ մոտակա ժամանակներս կտեղափոխվեմ։
Alize_etoilik
Ես էլ եմ հուսով։ Նա՛ր, վերջերս ակումբում ծայրահեղ հազվադեպ ես երևում, իսկ վերջին գրառմանդ վրա երևի դարերի փոշի ա նստել: Ինչու՞...
Arisol
Կոնկրետ ոչ մի պատճառ չկա։ Ուղղակի ամռանը, երբ ծովից եկա, էդ ընթացքում շատ բաներ էի բաց թողել, ինչն ինձ համար կատաստրոֆիկ էր։ Էդքանը կարդալ չէի կարող, աչքերս մոնիտորով կարդալիս ցավում են, իսկ ինչ-որ թեմայում գրառում անել՝ առանց կարդալու, ռիսկ չէի անում։ Մի ժամանակ գրառումներ անում էի որոշ թեմաներում, բայց հետո սկսեցի ձանձրանալ, որովհետև էն թեմաները, որոնք ինձ հետաքրքրում են, արդեն որոշ անդամների հետ քննարկել էի ու ասածս նորից կրկնելու ցանկություն չկար։ Ու տենց մանրից սկսեցի քչացնել ակումբ մտնելը։ Մի ժամանակ միայն մտնում ու կարդում էի, հետո դադարեցի, որովհետև շատ այլ զբաղմունքներ ու գործեր ունեի։ Ինքս էլ եմ զարմանում, թե ինչպես տենց հեռացա ակումբից։
Երբեմն մտնում եմ, ուզում եմ գրառում անել, բայց առաջվա հավեսը չկա։
Alize_etoilik
Միջանկյալ մի բան. ես շատ եմ կարոտում քո գրառումները ու քեզ ակումբում։ :
Arisol
Շատ ժամանակ ես էլ եմ կարոտում ակումբամանյակ վիճակս
Alize_etoilik
Ակումբում շատ ընկերներ ունես։ Ու՞մ ես ամենաշատը վստահում ու ու՞մ հետ հանդիպելուց առաջ ա, որ կարոտից ասենք շունչդ կտրվում ա։
Arisol
Ճիշտ նշեցիր. իմ ընկերների 70% ը ակումբցիներ են։ Բոլորին էլ շատ սիրում եմ, հարգում, յուրաքանչյուրն էլ միակն ա իր տիպով,շատերին կարող եմ վստահել։ Գրեթե բոլորին ահավոր կարոտում եմ։ Իհարկե կան մարդիկ, որոնց ավելի շատ եմ կարոտում, բայց չեմ սիրում «ջոկողություն» անել , դրա համար անուններ չեմ ուզում տալ։ Էդ մարդիկ կարդալուց հաստատ կիմանան, որ իրանց մասին ա խոսքը։
Alize_etoilik
Շատ լավ, իսկ հեշտ է՞ շահել քո վստահությունը։
Arisol
Կարծում եմ՝ մինչև վերջին ժամանակներս բավականին հեշտ էր, բայց վերջերս որոշ տհաճ դեպքեր եղան, ու ես սկսեցի շատ դժվարությամբ վստահել մարդկանց...
Alize_etoilik
Թեկուզ առանց անունների, փակագծերից գոնե մեկը կբացե՞ս...
Arisol
Կբացեի, բայց դա շատ անձնական ա։ Թո՛ղ ներեն ինձ կարդացողները։ Ուղղակի կասեմ մի բան. ընկերությունն ինձ համար ավելի բարձր ա, քան շատ այլ բաներ, ու եթե մեկին կոչում եմ «ընկեր», ապա պատրաստ եմ շատ բան զոհաբերել հանուն մեր ընկերության։
Alize_etoilik
Վատ աուրան /չասեմ «վատ» մարդկանց/ ինչպե՞ս ես վանում քեզանից։
Arisol
Հմ...իրանք ինքնուրույն են ինձանից վանվում։
Alize_etoilik
Կարելի՞ է ենթադրել, որ այդ առումով շատ բախտավոր ես ու միշտ լավ աուրա ես «շնչում»։
Arisol
Եսի՞մ... Ուղղակի ամբողջ հարցն էն ա, որ ես գրեթե վատ աուրա չեմ հանդիպում, որովհետև մարդկանց մեջ հիմնականում իրենց լավ կողմերն եմ նկատում
Alize_etoilik
Իսկ ի՞նչը քեզ կարող է զարմացնել։
Arisol
Այ եթե մի օր ակումբցիներով հավաքվեք ու գաք Կապան, ես շատ կզարմանամ :
Alize_etoilik
Որ մենակ էի, էլի էդ հույսով եկա մոտդ։
Arisol
Էն էլ լրիվ այլ ինտերնետ կլուբ գնացիր։
Alize_etoilik
Հետևաբար անկոչ հյուրեր շատ ե՞ն այցելում քեզ։
Arisol
Էդքան էլ շատ չէ, բայց երբեմն պատահում ա, ու էդ ժամանակ իմ ուրախությանը սահման չի լինում։
Alize_etoilik
Ամենաթանկ ու անմոռանալի նվերը, որ երբևէ ստացել ես, կասե՞ս։
Arisol
Երկու հատ ա եղել։ Ուրեմն, մեկը ստացել եմ Նոր տարուն, երբ դեռ պստլիկ երեխա էի։ Դա մի շատ փոքրիկ քսակ էր ջինսից, որի մեջ երեք հատ պնդուկ կար։ Մամայիս ընկերուհին էր նվիրել ու ասել, որ ամեն պնդուկի մի երազանք ա հասնում, ուստի զգույշ լինեմ ցանկություններիս հետ պնդուկը ջարդելուց առաջ։ Դե էն ժամանակ հավատացի, որ տենց ա ու երկար ժամանակ չէի ջարդում պնդուկները, որովհետև չգիտեի՝ ինչ եմ ուզում։ ՄԻ օր էլ տեսա, որ իրանք չկան. Ինչ-որ մեկը չիմանալով կերել էր։ Էդ քսակը մինչև հիմա մոտս ա, ու մեջը դնում եմ ինձ համար թանկ բաներ։
Երկրորդ անմոռանալի նվերն էլ մամաս էր նվիրել, երբ արդեն Կապանում էինք, կարծեմ 5րդ դասարան էի: Դա ДДТ-ի "Единочество" ալբոմն էր, որն էն ժամանակ դեռ նոր էր դուրս եկել, իսկ ես էլ ДДТ-ի поклонница էի երկար ժամանակ, ու շատ ուրախացա, երբ մամաս ծնունդիս նվիրեց, որովհետև ես կարծում էի, որ դժվար Կապանում լինի :
Alize_etoilik
Իսկ ի՞նչ սկզբունքով ես նվեր ընտրում։
Arisol
Դե նախքան առնելը / եթե ծնունդ ա/ հարցնում եմ տվյալ մարդուց, թե ինչ կուզեր, որ իր ուզածով լինի։ Եթե չի ասում, ապա գործս բարդանում ա, ու սկսում եմ մտածել, թե ինչից կուրախանա տվյալ մարդը, ինչը նրա սրտով կլինի։
Alize_etoilik
Իսկ պնդուկատիպ յուրահատուկ մի բան ինքդ երբև նվիրել ե՞ս։
Arisol
Դե եղել են իհարկե ։ ՀԻմնականում ինքս էի պատրաստում ու մեջն ինչ-որ խորհրդավորություն մտցնում, սովորական, հասարակ նվերը դարձնում յուրահատուկ։ Ասենք ասում եմ. «Սրա մեջ դրել եմ այն սերը, որ տածում եմ քո հանդեպ, ուստի համարի՛ր այս պուճուրիկ, թեկուզ ոչ յուրահատուկ նվերը որպես ինձանից մի մաս»։ Կարևորը ուղղակի խոսքեր չեն, այլ իրոք ի սրտե։
Alize_etoilik
Լավ էր։ ՄԻ ժամանակ ֆանտաստիկ երազներ էիր տեսնում, իսկ հիմա՞...
Arisol
Վայ, հիմա էլ։ Վերջինը հենց էսօր եմ տեսել /ի դեպ, վերջին մի ամիսն անընդհատ Երևանն ու Երևանիս ընկերներին եմ տեսնում/։
Alize_etoilik
Արի՛ մտածենք, որ ակումբում՝ քո բացած «Երազներ» թեմայում, գրառում ես անում. մի երազ կպատմե՞ս...
Arisol
Դե հենց էսօրվանն էլ պատմեմ։ Դերերում՝ Մեսրոպ, Նարե, ինչ-որ անծանոթ մարդ, որ անընդհատ ինձ հետ էր և էլի շատ անծանոթ մարդիկ...
Ամբողջը կատարվում էր ինչ-որ «պիռատսկի» նավի վրա, որն ուղղակի նավ չէր, այլ մոգական էր ու ժամանակի մեջ ցատկոտում էր։ Իմ միսիան էր մի ժամանակից մյուս ժամանակը տեղափոխել տարբեր երեխաներ։ Դե տենց էլ անում էի, մինչև եկավ մի ժամանակահատված, որտեղ հանդիպեցի Մեսրոպին։ Կանգնած խոսում էինք, մեկ էլ մի աղջիկ հայտնվեց՝ մառլիայով փաթաթված, հետո հանեց էդ մառլիան ու ուզում էր գցել, երբ էդ րոպեին Մեսրոպը այն խլեց աղջկա ձեռքից, հոտ քաշեց ու գնաց ինչ-որ սենյակ։ Գնացի Մեսի հետևից ու տեսա, որ պառկած ա՝ էդ մառլիան դոշերին գցած։ Մեկ էլ կտրուկ վեր կացավ ու ասաց. «Ես հասկացա մազերի կառուցվածքը» ու գնաց եսիմ ուր...
Դրանից հետո արթնացա ու միանգամից Մեսին պատմեցի երազս։
Alize_etoilik
Հետաքրքիր էր...ՀԻն ժամանակների «Օֆֆտոպանոցի» շեֆերը նույն երազում։
Նարու՛կ, սնահավատ ե՞ս. նշաններ, սև կատու, աղի բլիթ և այլն...
Arisol
Չէի ասի: Իմ մոտ էդ սնահավատության երևույթն այլ կերպ ա բացատրվում. ասենք ասում են, որ եթե սև կատուն փողոցն անցավ, ապա վատ բան ա պատահելու էդ օրն, ու սկսում են մտածել դրա մասին, վախենալ, ու արդյունքում իրոք ինչ-որ վատ բան ա կատարվում: Ես բացատրում եմ սա նրանով, որ մարդիկ արհեստականորեն դեպի իրանց են ձգում էդ վատ մտքերը, էներգիան` անընդհատ մտածելով, որ ինչ-որ վատ բան պետք ա պատահի, իսկ ինչպես շատերս գիտենք, "мысль материализуема", դրա համար էլ իրոք վատ բան ա պատահում : Իսկ եթե անտեսել էդ ամենը, ապա դա մեզնից հեռու կմնա : Կարծում ես ինչու՞ են ասում, որ էն մարդկանց, ովքեր սնահավատ չեն, նման բաները կողքով են անցնում : Որովհետև (կներես, ռուսերեն պետք ա ասեմ) они не зацикливаются на этом и этим самым не притягивают к себе эту отрицательную энергию :
Alize_etoilik
Մի հատ շատ թանկ հարց, որ ամեն մեկի չեմ տալիս, քանի որ անհեթեթ ա...Ինչի՞ց ես փշաքաղվում։
Arisol
Էս հարցը նախավերջին անգամ վաղ հասակում են տվել, վերջին անգամ մի քանի շաբաթ առաջ։ Հետաքրքիր զուգադիպութուն ա...
Փշաքաղվում եմ, երբ գրատախտակը թղթով մաքրում են,եղունգով ճանկռում են այն կամ ապակին, մեկ էլ երբ նուրբ մաշկիս են կպնում։
շարունակելի…
'
Մեջբերել
։ Ես կիսատ եմ թողնելու հետաքրքիր խոսակցությունը ու գալու եմ տուն էն հույսով, որ կշարունակեմ։ Պառկելու եմ, սպասեմ ժամը 02։00, երբ կսկսվի իմ սիրած սերիալը STUDENTS INTERNATIONAL, կնայեմ ու կքնեմ՝ ընկնելով ֆանտաստիկ երազների մեջ։
:
Տեղդ երևում է, Նարե 
Էջանիշներ