Դու ասեցիր, շատ բաներ ես քո մեջ փոխել` փոխելով միջավայրդ…Գաղթական-ի խոսքերից
իսկ կայի՞ն բաներ, որ չես ցանկացել, բայց փոխել ես մեջդ` զուտ հասարակությանը դեմ չգնալու պատճառով… օրինակ ի՞նչը…
իսկ եթե վերադառնաս Հայաստան, չի՞ բացառվում, որ կարող ես նորից ձեռք բերելոր ոշակի հատկանիշներ, որոնք փոխել ես ուրիշ մարդակնց հետ ապրելու արդյունքում…
նկատի ունեմ, արդյո՞ք մարդ կարողա այդքան հեշտ փոխվել մեկ մի կողմ, մեկ մյուս
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
Բյուր, ես էլ եմ նույն բանն ասում, միայն թե տարբեր ձևակերպումներով ենք խոսում։ Զարգացումն ինքնին փոփոխություն է։ Մարդը պոտենցիալ օժտված է բազմաթիվ հատկանիշներով, որոնք մինչև բարենպաստ հողի հանդիպելը չեն դրսևորվում, այսինքն՝ մարդուն բնորոշ հատկանիշների մի մասն «արթուն» է ու ակտիվորեն դրսևորվում է, մյուս մասն էլ «քնած» է ու միայն որոշակի հանգամանքների դեպքում կարող է արթնանալ՝ դրսևորվել։ Ինչպես նաև նույն հաջողությամբ որոշ «արթուն» հատկանիշներ կարելի է քնեցնել, իսկ այդ «քունն» էլ իր հերթին տարբեր «խորություններ» կարող է ունենալ՝ կախված «քնեցման» եղանակից։ Որքան խորն է քնած հատկանիշը, այնքան ակնհայտ ու կայուն ենք համարում փոփոխությունը։ Հենց այդ «քնած» հատկանիշների «արթնացումն» ու «արթուն» հատկանիշների «քնեցումն» էլ պայմանականորեն անվանում ենք փոփոխություն։ Բա փոփոխությունը հո պոզով–պոչով չի՞ լինում։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Հա, շատ ճիշտ է...Ինչպես սեփական փորձից, այնպես էլ այլոց փորձերից (կարծում եմ՝ Ձնծաղիկի փորձն էլ է դրա մասին վկայում) ....Երբ իսկապես ձգտում ենք մեր մեջ փոխել ինչ–որ բան, ապա այդ փոփոխությունը անխուսափելիորեն տեղի է ունենում մեր մեջ։ Չափն, իհարկե, կախված է մեր գործադրած ջանքերից, բայց երբ ջանքեր գործադրելով էլ երկար ժամանակ արդյունքը չենք տեսնում, դա դեռ չի նշանակում, թե դրանք չկան։ Ամեն դեպքում, պետք չէ հուսահատվել. երբ առիթը գա, անպայման կնկատենք։
Ըհը... Բայց մի բան էլ կա... Դե, չեմ կարծում, որ սա ԱրտԳեո-ի պարագան է, ինքը էսպիսի խնդիրներ չի ունենա, բայց ամեն դեպքում...
Հաճախ հասարակությունը տեղ չի թողնում մարդուն ճիշտ ու լիարժեք բացահայտվելու... Ստեղծվում է նրա մասին որոշակի կարծիք, այն քարանում է ու էլ էդ հասարակության մեջ ոչ ոքի մտքով էլ չի անցնում, որ տվյալ մարդուն կարելի է տեսնել լրիվ այլ կերպ, ուրիշ լույսի ներքո... Ու հաճախ, բայց թու-թու-թու ոչ միշտ, էդ մարդիկ սկսում են ինրենց ձևափոխել ու հարմարացնել էն միջավայրին, որտեղ են: Արդյունքում, եթե բախտները բերում է ու միջավայրը փոխում են, իրենք բավականին ուշ բացահայտում են, թե իրենց ինչ էր պետք ու իրենք ինչքան լավը կարող էին լինել, երբ ամեն պետքական բան լիներ ու իրենք էլ մնային, ոնց կային... Կարող է խուճուճ գրեցի, բայց օրինակ կբերեմ. մեր դասարանում մի աղջիկ կար, որ համարվում էր ամենալռակյացն ու ամաչկոտը, հետն էլ առանձնապես մեծ մտավոր ունակություններ չէր ցուցաբերում ու որևէ տեղ չէր թողնում, որ մենք որևէ բնագավառի որևէ հարցով դիմեինք իրեն... Ես էլ էդ դասարան ուշ էի եկել ու ստիպված էի մարդկանց ճանաչել էնպիսին, ինչպիսին իրենք «ընդունված» էին դասարանում... Էդ աղջիկը մեզ հետ չավարտեց, տեղափոխվեց իր նախասիրություններին համապատասխան մի քոլեջ (իսկի էդ նախասիրություններն էլ մեզ նորմալ հայտնի չէին)... Հիմա, վերջերս ես իրեն պարբերաբար հանդիպում եմ քաղաքույմ... Էդ ինչ ճտպտան, լավ աղջիկ է... Ժպտերես, ասող-խոսող, զգում եմ, որ իրեն գտել է (ու մեծ հույս ունեմ, որ ճիշտ եմ զգում), բայց դե ոչ մի բանով չի փոխվել... Դասարանին չհարմարվեց, չդարձավ էնպիսին, որ իր վրա շատ ուշադրություն դարձնեին... Մնաց նույն անտեսված, անկյունում իր համար նստող աղջիկը, բայց հիմա գտավ իր միջավայրն ու զգաց (կամ մինչև հիմա էլ զգում էր, ուղղակի հիմա ինձ ու շատերին էլ հասկացրեց), որ ինքը ճիշտ է էնպիսին, ինչպիսին կա... (... ու ես ինձ շատ մեղավոր զգացի, որ ոչ մի բան չէի նկատել...)
Առակս ցուցանե (), որ ամեն դեպքում պետք է սթափ դատել, թե ինչի համար ենք փոխվում, ինչն է, որ մեզ դուր չի գալիս մեր մեջ... Միգուցե դա ընդամենը հասարակության թերությունների ճնշման արդյունք է...
" I still ask myself the question: Is cinema more important than life ?"
François Truffaut (այնպայման դիտեք - "The 400 Blows, or the Sea, Antoine, the Sea!")
Չէ, սկզբունքներս փոխել չեմ ուզում։Արշակի փոխվել չստացվելը լրիվ բնական է ու նորմալ
Եթե նորմալ ու սկզբունքային մարդ ես, ապա անհնարին է փոխել քո կայացած սկզբունքները:
Ավելի լավ է մտածել փոխել այն միջավայրը, որտեղ այդ սկզբունքները արտահայտվելու հնարավորություն ունեն:
Այսինքն խորհուրդս այն է, որ ոչ թե պետք է փոխել ինքտ քեզ /անհնարին խնդիր
Ուզում եմ փոխել ապրելակերպս, հաղթահարել թուլություններս ու բնավորությանս թերությունները, որ խանգարում են ապրել իմ ուզած ձևով։ Մոտավորապես տենց։
Բայց կարծես կորցրել եմ էս ամենը անելու համար անհրաժեշտ նպատակասլացությունս։
Ինչ վերաբերում է միջավայրը փոխելուն։ Միջավայրը կարելի է փոխել երկու իմաստով.
1. ազդելով քեզ շրջապատող միջավայրի վրա դարձնել այնպիսին, ինչպիսին ուզում ես։
2. թողնել, լքել տվյալ միջավայրը ու նորում հայտնվել։
Առաջինը միանգամից անել չի լինում սովորաբար։ Երկարաժամկետ ջանքեր են պետք։ Իսկ երկրորդը ծայրահեղ քայլ է ու հաճախ ցավոտ։
Ո՞ր դեպքում ո՞ր տարբերակն է ցանկալի ընտրել։ Կարելի է քննարկել։
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
Փետրվարի մեկը ռուբիկոնս է
Երկար ժամանակ իմ մոտ էլ կար խնդիր փոխվել 170-ից մինչև 360-ը:Փոխել սկզբունքներս`չէի ցանկանում, քանի-որ համարում էի, որ դա հետդարձի քայլ է կայացման ճանապարհից:Իսկ միջավայրն էլ փոխելու հնարավորություն չկար:Երկար փնտրտուքներից հետո արդյունքը եղավ այն, որ ինձ սկսեցին ընդունել այնպիսին ինչպիսին- որ կամ` իմ դրական և բացասական գծերով հանդերձ.Այսինքն խորհուրդս այն է, որ ոչ թե պետք է փոխել ինքտ քեզ /անհնարին խնդիր /, այլ փոխել միջավայրը:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ