Վազգեն Մանուկյան

[Վիշապ]

Վիշապ, ըստ քեզ ԼՏՊ-ի վախտով մենք լրիվ օրինական պետություն էինք: Օրինակ ես ել իրա խոստումներին չեմ հավատում:

Եթե նկատի ունես օրենքի գերիշխանություն ունեցող պետություն, ապա ոչ, չէինք և հազիվ թե կարողանայինք լինել։ Նոր անկախացած, պետության ձև փոխած (քվաղիսոցիալիզմից կապիտալիզմ, խորհրդայինից պրեզիդենտական) և միևնույն ժամանակ պատերազմ վարող ու ազգայնական հարցեր լուծող պետությունը ի՞նչ ես կարծում, կարո՞ղ է միանգամից հաստատվել որպես այդպիսին։ Բայց այդ ժամանակներում մենք թեկուզ և երկչոտ քայլերով բռնել էինք դեմոկրատիա ստեղծելու դժվարին ճանապարհը, բայց ազգայնական հողի վրա մեջտեղ եկավ Ղարաբաղի հարց, որտեղ ԼՏՊ–ն առաջարկեց ռադիկալ լուծում՝ այն է զիջումների գնով խաղաղության հաստատում, որը իմ կարծիքով արտակարգ գաղափար էր։ Սակայն քվազի–ազգայնականները (քվազի նշանակում է իբր թե) իշխանությունում շատ էին, և ԼՏՊ–ն այդ հարցում գրեթե համակիրներ չունեցավ, ու ստիպված զիջեց դիրքերը։ Իշխանության եկան նոր մարդիկ, որոնք կարճմիտ էին ու ագահ, և ստեղծվեց ավազակապետությունը։ Նրանք այպես էլ չլուծեցին այն հիմնախնդրիը, հենց որի համար էլ եկան իշխանության, այն է Ղարաբաղի հարցը։ Պարզվում է, որ նրանք այդ հարցի վրա ընդհանրապես թքած ունեն, պարզապես եկել են իրենց արագ մեծ հարստության հասնելու նպատակների համար և այս կյանքում ուզում են վայելել միլիարդատեր լինելու բերկրանքը։ Այսպիսով Հայաստան պետությունը շեղվեց իր զարգացման ուղուց։ Ներկայիս թվացյալ զարգացումը պարզապես հիմնված է երկրիդ ռեսուրսները այլ պետություններին վաճառելուց ստացված խոշոր գումարների վրա, նաև արտերկրյա աշխատուժից ու Սփյուռքից եկած օժանդակության վրա, որի մի մասը իշխանությունը լցնում է բյուջե, տալիս նպաստներ, աշխատավարձներ, կատարում է շինարարություն, ասֆալտապատում, ներկրում, իսկ մյուս մասը՝ պարզապես գրպանում։ Սա գոյություն կունենա այնքան ժամանակ, քանի դեռ երկրի ողջ ռեսուրսները չեն սպառվել ու Հայաստանը դեռևս ծախելու բան ունի։ Վկան օրինակ Թեղուտի հանքերն են, Հայաստանի Երկաթուղիները։ Այսինքն Սերժ Սարգսյանը վստահ է, որ դեռ 4 տարի էլ կկարողանա պետությունում իբր թե զարգացում ցույց տալ։ Հենց ռեսուրսները սպառվեցին, այս իշխանությունները կհեռանան, և իրենց տեղը կզիջեն արդեն կարևոր չի թե ում։ Այդ ժամանակ արդեն Հայաստան պետությունը ռեալ համախառն ներքին արդյունք չի կարողանա ընդանրապես ապահովել, քանի որ արդյունաբերություն չկա, գյուղատնտեսություն չկա, իսկ պետական ռեսուրսները սպառվել են։ Հայաստան պետությունը կընկնի ծայրահեղ աղքատության մեջ։ Բայց այստեղ ամենադրամատիկ պահը այն է, որ Սերժը և Ռոբերտը այդ ժամանակ կասեն, հիշու՞մ եք մեր ժամանակ ինչ լավ էր, ժամանակին թոշակներ էինք տալիս, ասֆալտապատում էինք և այլն, և ճիշտ դուրս կգան։ Ահա իմ պատկերացումները և ահա թե ինչու եմ կարծում, որ հիմա մենք սխալվելու իրավունք չունենք, իսկ հիմա ով էլ գա իշխանության բացի ԼՏՊ–ից, գնալու է վերոհիշյալ ճանապարհով, դա վկայում են նրանց բոլորի ծրագրերը։

[Smergh]

Հարգելի Smergh, քո բերած օրինակները ինձ շատ էլ համոզիչ են թվում, ավելին, ես ամրապնդեցի իմ մեջ, որ Վազգեն Մանուկյանը իրոք հրաշալի անձնավորություն է, մեծահոգի, վեհանձն… Իմ իրական պատկերացումներ կազմելու ցանկությունից մի բողոքիր, այն այդքան էլ քիչ չի Իսկ այ ամենափորձված քաղաքական գործչի առումով դու ոչ մի օրինակ չես բերել։ Եթե քեզ համար լավ մարդն ու դրական կերպարը ինչ որ կերպ ասոցիացվում է լավ քաղաքական գործչի հետ, ապա ինձ համար դրանք տարբեր բաներ են։ Կարծում եմ հենց հիմա միայն դրական մարդկային հատկանիշներով նախագահ ընտրելու հեչ ժամանակը չի, դա մի 100 տարի հետո՝ երբ կհասնենք իրական ժողովրդավարության։

Ես կարծում էի դու լավ գիտես մեր նորագույն պատմությունն ու հենց այդ պատճառով էլ Վազգեն Մանուկյանի քաղաքական անցյալին չէի անդրադառնում:
Պիտի ասեմ, որ մեր քաղաքական ներկապնակից դեռևս ոչ ոք քաղաքական պայքարի ու այդ պայքարը կազմակերպելու այնպիսի փորձ չունի ինչպիսին նա: Դեռևս Մոսկվայում ուսանելիս նա կազմակերպել էր հայ ուսանողներից բաղկացած քաղաքական մի խումբ, որը եղեռնի օրը Մոսկվայում թուրքական դեսպանատան առջև բողոքի ցույց կազմակերպեց: Դե դուք դա չեք կարող պատկերացնել այն երկրի պայմաններում, որում Եղեռնի մասին խոսելն արդեն ծանր հանցագործություն էր համարվում, իսկ գիտե՞ք ինչու, որովհետև հենց այդ երկրի հովանավորությամբ Թուրքիան և եղեռնի կազմակերպիչ պարագլուխները խուսափեցին պատասխանատվությունից, նրա օգնությամբ ու անմիջական միջամտությամբ վիժեցվեցին Սևրի դաշնագիրն ու այլ հայանպաստ բանաձևեր, մեր հայրենիքի տարածքները նվիրաբերվեցին 1-ին համաշխարհայինում գլխովին ջաղջախված Թուրքիային, իսկ բոլշիկները խեղաթյուրելով պատմական փաստերը այդ ամենի մեղքը գցում էին Դաշնակցության վրա: Դու չգիտես թե ինչու մեր նորանկախ երկրի առաջին նախագահն ինչպիսի պաթոլոգիական ատելություն ուներ մեր ամենաազգային 100ամյա կուսակցության` Դաշնակցության հանդեպ, այն աստիճանի, որ ի լուր ամբողջ աշխարհի նրան համարեց միջազգային ահաբեկչական կազմակերպություն /դեռ լավ է, որ այն ժամանակ Բին Լադենը դեռևս ԱՄՆ-ի ազդեցության ոլորտում էր, պատկերացնում է՞ք ինչ կլիներ, եթե դա հիմա լիներ/: Կներես շեղվեցի: Վերոհիշյալ ցույցից հետո Մանուկյանն ստիպված էր ուսումը Երևանում շարունակել: Մի դրվագ նրա ուսանողական կյանքից, որը պատմել են նրա ուսանողական ընկերները:
Համալսարանի Դիլիջանյան ուսանողական պանսիոնատում հանգստանալիս ընկերները երեկույթ են կազմակերպում ու հանկարծ նկատում ,որ Վազգենը չկա, գնում են սենյակ ու տեսնում, որ նա խորասուզվել է Անգլիայի տնտեսական զարգացմանը վերաբերվող մի գրքի մեջ: Ընկերները հորդորում են թողնել այդ գիրքն ու գնալ իրենց հետ զվարճանալու, նա պատասխանում է.- Տղերք, մեր երկրի ապագայի համար ես մի գիրքը հազար այդպիսի երեկույթ արժե,- ու չի գնում տղաների հետ...
Շարժման հենց սկզբից հանդիսանում էր Ղարաբաղ Կոմիտեի Կոորդինատորը, ասել կուզեմ, Կոմիտեի բոլոր ակցիաների սցենարների հիմնական կազմակերպիչն ու ուղղորդողը,իսկ դա նրանից էր, որ Կոմիտեում ոչ ոք բացի իրենից իր վրա այպիսի մեծ պատասխանատվություն չէր ցանկանում ու չէր կարող վերցնել:
Որ Լևոնն ու Վազգենը տարբեր մտածողություններ ու տեսակետներ ունեին ու հիմա էլ ունեն` ոչ մեկի համար գաղտնիք չէ, սակայն երկրի ճակատագրի հանդեպ այլ, ինձ համար մինչև օրս անհայտ պատկերացումներ ունեցող առաջին Նախագահի համար դեռևս Գերագույն Խորհրդի նախագահ եղած ժամանակ Վազգեն Մանուկյանը դարձավ անցանկալի անձ, եթե չասենք հակառակորդ: Անհրաժեշտ էր նրանից հնարավորինս շուտ ազատվել, քանի դեռ չի վեր ածվել մեր օրերի Գարիբալդիի: Սկսեցին խորամանկ ու հեռահար նշանակումները, սկզբում Վարչապետ, մտածելով` թե նա այստեղ կտապալվի, նամանավանդ անընդհատ նրա ոտքերը տրորելու պայմաններում, սակայն տեսան, որ ոչ միայն չի տապալվում` այլ կարող է այնպիսի բաներ անել, որ հետագայում դժվար կլինի նրանից ազատվելը` հեռացրին պաշտոնից: Անցավ կարճ ժամանակ ու երկրի ղեկավարությանը պարզ դարձավ, որ պատերազմը անդառնալիորեն տանուլ է տրված` և Մանուկյանի "ֆիասկոն կատարկալ սարքելու" նպատակով նրան Պաշտպանության Նախարար նշանակեցին: Փառք Աստծո, որ այստեղ էլ Մանուկյանին հաջողվեց խառնել նրանց թղթերը: Կազմակերպական բացառիկ ընդունակություններն այստեղ էլ պետք եկան: Կարճ ժամանակում իր շուրջն համախմբեց Ռազմական բնագավառի աչքի ընկնող Հայ ու այլազգի հրամանատարների ու ստեղծել աշխարհում ամենաբարձր որակավորում ունեցող սպայակույտը, որն էլ մեր քաջարի մարտիկներին առաջնորդում էր դեպի նորանոր հաղթանակներ: Կարճ ժամանակ անց մերոնք ազատագրեցին Լաչինը ,Քարվաճառը, Աղդամը, Ֆիզուլին: Քիչ թե շատ հայրենասեր ղեկավարությունը նրան Ազգային Հերոսի կոչում կշնորհեր, մինչդեռ մերոնք առիթը ձեռքներից բաց չթողեցին նրան այդ պաշտոնից էլ ազատելու համար:
Հիմա ասացեք քաղաքականությունից հեռու մարդը, ինչպե՞ս կարող էր այդպիսի մեծ և ազգանպաստ գործեր ղեկավարել ու կատարել:

[voter]

Արյունահեղության ոչ մի շարժառիթ չեմ տեսնում և ոչ մի պարագայում։ Այն որ ԼՏՊ–ն պատրաստվում է հեղափոխություն անել, կամ քաղաքացիական պատերազմ կսկսվի դա ընդհամենը քաղաքական սպեկուլյացիա է ոչ ավելին։ Ժողովուրդը հիմա բացարձակապես ագրեսիվ չի և պատրաստ էլ չի այսպես ասած «դոշ տալուն»։ Եվ օլիգարխներին չի, որ սկզբից պետք է պատժել, այլ պետք է սկսել այն պետական պաշտոնյաներից, որոնք դիրքը չարաշահելով այդ նույն օլիգարխից ավելի շատ փող են կորզում, քան օլիգարխը կվճարեր օրենքի սահմաններում։ Ավելին, շատ ու շատ բիզնեսմեններ որ հիմա ստվերում են աշխատում, դա նրանց ցանկությունը չի, այլ այս համակարգն է նրանց պարտադրում ու լավ էլ կթում է։ Այնպես որ սեղմ ժամկետներում գրագետ մարտավարություն իրականացնելով կարելի է բոլորին օրինական դաշտ բերել, բայց և «վնասազերծել» բոլոր այն պաշտոնյաներին, որոնք այս համակարգի հիմքն են հանդիսանում։ Միջին ու ցածր պաշտոնների տեր մարդկանց նույնիսկ ձեռք էլ պետք չի տալ, այդ մարդիկ շնորհակալ կլինեն այս խնամի–ծանոթ–բարեկամական բռնապետությունից ազատվելու ու առանց «ջոկողության» ազատ զարգանալու համար։ Այս ողջ երկիրը մի փոքրիկ խումբ կազմող բայց հզոր կլանի ձեռքին է, որոնք իրենց կանոնակարգված համակարգով բռնի իշխում են բոլոր ենթականերին։ Ուրիշ հարց է թե այդ ենթականերից քանիսն են, որ ավելի շատ գերադասում են ավելի քիչ եկամուտը բայց պաշտպանվածությունը ու ազատությունը քան թե վերնամասին քծնելու պարտադրանքը ու ամենավերջին աստիճանի ստորաքարշությունը։ Այս կարգի հարցերը հասկանալու ու ճշգրիտ մարտավարություն ստեղծելու համար մեծ դիվանագիտություն է պետք, այստեղ ազնվությունով հարցեր չես լուծի։ Այնպես որ լավ խորհենք, հարգելիներս

Վահ աջքի առաջ մարդը մեծանում հասունանում է, արդեն սթափ ու հանգիստ քայլերով է համաձայն գնալ ու հրապարակում օրիգարխի կաշի քերթլու կոչ անողների շարքից գոնե հանեցինք...

«Տաք պահի» այսինքն Արտեմ Սարգսյանի թարգմանության համաձայն так держать ;o)

Ավելացվել է 13 րոպե անց

Հարգելի վազգենականներ, խնդրում եմ պատասխանել հարցիս. ինչու պետք է ես հավատամ, թե Մանուկյանը նախագահ դառնալուց հետո չի թալանելու ու Լևոնից կամ Սերժից վատը չի լինելու? Միայն, խնդրում եմ, չասեք, թե նա իր գործունեությամբ ապացուցել է դա: Ապացուցելու ժամանակ ու հնարավորություն, ըստ էության, նա չի ունեցել:

Smergh-ին` ինչ նկատի ունեիք ջախջախիչ մեծամասնություն ասելով? Ովքեր եք` վազգենականներդ?

Նախ հետաքրքիր կլիներ իմանալ, առաջին անգամ պիտի ընտրության գնաս, թե արդեն ընտրությունների մասնակցել էս։

Ամեն դեպքում, խորհուրդ կտամ ընտրությունների չգնալ, եթե դա զուտ լավ մարդ ընտրելու համար էս անում։ Լավ մարդ ընտրելու համար ծանոթության ակումբներ է պետք հաճախել։

Մանուկյանը գործ անելու համար է ուզում նախագահ դառնալ ու մենք հավատում ենք, որ նա այդ գործը կանի։

Մանուկյանին ընտրելով փաստացի բացառվում է նրա թալանով զբաղվելը, նույնիսկ եթե ցանկանա, քանի որ նրա ծրագիրը նախագահի պաշտոնը լուծրելն է;

Իսկ թե նա ինչ լավ, վատ բարոյական արարքներ կարող է անել ու արած լինել, տվյալ պահին էական չէ, կանի այդ գործը, կլուծարի նախագահի պաշտոնը հասցնելով Հայաստանը պառլամենտականության, դրանից հետո թեկուզ տկլոր հրապարակում պարի մեկ է հայ ժողովուրդը նրանից գոհ ու շնորհակալ է լինելու։

[voter]

Սմերչի ասածնեիրն Արցախյան պատերազմում Մանուկյանի դերի մասին մի բան ավելացնեմ։

Մանուկյանը կարողացավ բանակը ու քաղաքական ուժերը իրարից տարանջատել ու անկախացնել, նրանով, որ կադրային զինվորականներին ու կամավորականներին մեկ չափի տակ դրեց - կանոնավոր ԲԱՆԱԿ հասկացողության ձևավորեց։ Կամավորականները նրանք են որոնց մորուքավոր կամ ֆիդայիներ էին անվանում։

ՈՒրիշ կերպ ասած, այն ժամանակվա ՀՀՇ կուսակցության ազդեցությունը ռազմական խմբավորումների վրա, տխմարություն, որով չգիտես ինչու միչև հիմա հպարտանում են որոշ ԼՏՊի վկաներ ու ամեն կերպ հիշատատում այս կամ այն ջոկատի հրամանատարը աջակցում է ԼՏՊին, Մանուկյանը ԼՈՒԾԱՐԵՑ վերացրեց քաղաքականությունը զինվորական հագուստով ու բանակը դարձավ երկրի պաշտպանը։

Այս դարակազմիկ գործողությունը - անկախ նրանից թե որ քաղաքական ուժին է պատկանում Հայաստանում իշխանությանը, բանակը իր գործով է զբաղված, այն էր ինչ պետք էր աենլ ու նա արեց։

Դրա շնորհիվ մենք հաղթանակեցինք ու չընգանք մյուս սովետական հանրապետությունների նման տանգերով քաղաքացիական ռազբորկեքի մեջ, ամեն անգամ երբ մայրաքաղաքում իշխանությունը փոխվում էր, կամ ինչ որ դաշնակցական ուղղվածության հրամանատար իր տղեքին հավաքում թողնում էր Շահումյանում դիրքերը ու գնում Երևան ընկերների թասիբ պահելու։

Հիմա հուսով եմ հայ ժողովուրդը կհասկանա ու կնտրի Մանուկյանին, որ նա հերթական ճակատագրական քայլը կատարի, լուծարի նախագահի պաշտոնը կամ առնըվազն հասցնի այն ձևական կուսակցություններից ու իշխանությունից անկախ մի երևույթի, այդ ժամանակ մարդիկ սրա նրա կաշին քերթելու համար չեն սպասի, որ ընտրություններ լինի Լևոնը կամ ընկ.Վահանը գա սաղին ծեծի։ Այդ ժամ ստիպված կհասկանան, որ չկա տենց մի մեծ պապա, ինքդ պիտի հարցերը լուծես, դու էս տերը երկրի, ոչ թե ընկ.Վահանը կամ «ամենփրկիչ» ԼՏՊները ու Սերժերը... Դու չհետևես չպատժես ոչ մեկ քեզ համար դա չի անի...

Դրան հասնելու համար պետք է մարդկանց փաստի առաջ կանգնեցնել, լուծարել նախագահի պաշտոնը...

[dvgray]

Հիմա հուսով եմ հայ ժողովուրդը կհասկանա ու կնտրի Մանուկյանին, որ նա հերթական ճակատագրական քայլը կատարի, լուծարի նախագահի պաշտոնը կամ առնըվազն հասցնի այն ձևական կուսակցություններից ու իշխանությունից անկախ մի երևույթի, այդ ժամանակ մարդիկ սրա նրա կաշին քերթելու համար չեն սպասի, որ ընտրություններ լինի Լևոնը կամ ընկ.Վահանը գա սաղին ծեծի։ Այդ ժամ ստիպված կհասկանան, որ չկա տենց մի մեծ պապա, ինքդ պիտի հարցերը լուծես, դու էս տերը երկրի, ոչ թե ընկ.Վահանը կամ «ամենփրկիչ» ԼՏՊները ու Սերժերը... Դու չհետևես չպատժես ոչ մեկ քեզ համար դա չի անի...

Դրան հասնելու համար պետք է մարդկանց փաստի առաջ կանգնեցնել, լուծարել նախագահի պաշտոնը...

Եվ էսքանից հետո շատ հետաքրքիր է, որ Վազգենի համակիրները Լևոնի համակիրներին մեղադրում են կռապաշտության մեջ :

Մի փոքրիկ դիտարկում:
Վազգենի համախոհների գրառումները չնչին բացառությամբ ցույց են տալիս, որ Վազգենի անձից անսխալական կուռք կերտողները դուք եք: Գոնե որպես մահկանացու մարդ, մի ստից ենթադրություն արեք, որ Վազգենն էլ մի ինչ որ սխալ արել է /ասենք սխալվել է, ու Լևոնի ուՎանոյի հետ ընկերություն է արել /: Էսքան սուբեկտիվ լինել չի կարելի : Դրանով խոսակցությունը տանում եք դեպի փակուղի, այն վերածելով բռի բանավեճի:
Հաշվի առնեք այն փաստը, որ կոնկրետ այս ֆորումում բոլորս էլ քաղաքականության մասով միայն "սիրողներ" ենք, ու անմիջական ոչ մի կապ չունենք այս ամենի հետ:

[Ancord]

Եվ էսքանից հետո շատ հետաքրքիր է, որ Վազգենի համակիրները Լևոնի համակիրներին մեղադրում են կռապաշտության մեջ :

Մի փոքրիկ դիտարկում:
Վազգենի համախոհների գրառումները չնչին բացառությամբ ցույց են տալիս, որ Վազգենի անձից անսխալական կուռք կերտողները դուք եք: Գոնե որպես մահկանացու մարդ, մի ստից ենթադրություն արեք, որ Վազգենն էլ մի ինչ որ սխալ արել է /ասենք սխալվել է, ու Լևոնի ուՎանոյի հետ ընկերություն է արել /: Էսքան սուբեկտիվ լինել չի կարելի : Դրանով խոսակցությունը տանում եք դեպի փակուղի, այն վերածելով բռի բանավեճի:
Հաշվի առնեք այն փաստը, որ կոնկրետ այս ֆորումում բոլորս էլ քաղաքականության մասով միայն "սիրողներ" ենք, ու անմիջական ոչ մի կապ չունենք այս ամենի հետ:

Մարդու արժանիքները թվարկելը, չի նշանակում մարդուն կուռք սարքել: Ոչ ոք, չի ասում, որ Վազգեն Մանուկյանը անսխալական է:
Իսկ Voter–ի խոսքերից երևում է, որ նա կուռքեր ման չի գալիս, և կցանկանար, որպեսզի լիներ նորմալ գործող համակարգ, ուր մեկ անձը(կուռքը) չի որոշելու մեր բոլորիս ճակատագիրը:

[Ծով]

Վազգեն Մանուկյանի քաղաքական սխալներից գոնե մեկը նշիր էլի...որ համոզվեմ, որ ըստ քեզ սխալական ա

[Սթրեյնջեր]

Նախ ասեմ, որ ընտրական իրավունք ունեմ 96 թվականից:

Հարգելի Սմերչ,
90 թվականին չէին թալանում ոչ Վազգենը, ոչ մյուս Վազգենը, ոչ Լևոնը: Թե ինչ եղավ հետո` բոլորս գիտենք: Այնպես որ քո պատասխանը ինձ չի բավարարում: Լավ մարդու ու քաղաքական գործչի տարբերությունը սպառիչ կերպով բացատրեց Վիշապը, չեմ անդրադառնում: Ինչ է, Սարգսյան Վազգենը վատ մարդ էր? Հոյակապ անձնավորություն էր, ինչը, սակայն, չխանգարեց նրան հիմք դնել որոշ նողկալի երևույթների:
Դուք պնդում եք, որ Մանուկյանը չի թալանի: Չեմ հավատում: Գտնում եմ, որ թալանը մեր ցանկացած իշխանության հետ եկող արատ է, այդ իսկ պատճառով ընտրություն եմ կատարում այլ կատեգորիաներով:
Դեպի խորհրդարանական երկիր անցման մեջ վտանգավոր եմ համարում այն, որ կուսակցությունները, իշխանության հոտն առնելով, կսկսեն իրար միս կրծել: Սկի հիմա չեն յոլա գնում իրար հետ:

Խնդրում եմ ձեզ չգերագնահատել Մանուկյանի դերը ղարաբաղյան պատերազմում: Ձեզնից ոմանք նույնիսկ այն կարծիքն ունեն, որ նա միայնակ է հաղթել այն: Չընդլայնվեմ, քանի որ ձեզ ոչինչ չեմ համոզի: Բայց եթե դուք համառորեն ցանկանում եք անձնավորել ղարաբաղյան հաղթանակը, ապա, հավատացեք ինձ, պատերազմը հաղթել է Սամվել Բաբայանը: Դա ասում եմ որպես ականատես, որպես մասնակից, թեկուզ այն ժամանակ 14-ամյա պատանի, բայց` ամեն ինչ մեջս տպավորված: Գնացեք Արցախ ու պարզեք, թե քանի հոգի է հիշում Մանուկյանին: Շատերը նույնիսկ չգիտեն էլ, որ նա ժամանակին նախարար է եղել: Կար Վազգեն Սարգսյան ու կար Իժո` նույն Բաբայանը: Ու քիչ ավելի աղոտ, քանի որ անմիջական մասնակից չէր, կար Լևոն: Ես չեմ թերագնահատում Մանուկյանին, նա հսկայական գործ էր անում, բայց մտածել, թե նա միայնակ է հաղթել… Առանց Մանուկյան էլ էինք հաղթելու, համոզված եղեք:

Հարգելիներս, ես ընդհանուր առմամբ դրական եմ վերաբերվում Մանուկյան-մարդուն, բայց ուժեղ քաղաքական ֆիգուր չեմ համարում նրան: Նա չի էլ փորձում թաքցնել իր վրեժխնդրության զգացումը. մարդկայնորեն հասկանում եմ: Բայց հիմա սխալ տակտիկա է ընտրել: Քաղաքականության մեջ որոշակի ուժ ունի նա, 1. ում հետևից ժողովուրդ է գնում, 2. ով կարողանում է առաջ տանել այդ ժողովրդին: Այս պահին ռեալ հզոր քարոզարշավ է անում միայն Լևոնը: Նրա հետևից ժողովուրդ է գնում` բառիս բուն և փոխաբերական իմաստներով: Ու ավելի շատ է գնալու: Թե դուք գտնում եք, որ 22-ի սքանչելի երթի մասնակիցները կերակրամանի մոտ վերադարձողներ ու ռևանշիստներ են, կամ, լավագույն դեպքում` զոմբիներ? Կընդունեմ սա որպես անձնական վիրավորանք: Կկարողանա արդյոք Լևոնն առաջ տանել ժողովրդին` չգիտեմ, տեսնենք: Բայց այս պահին նա ակնհայտորեն հաղթում է: Իսկ Մանուկյանի անվերջ փաստարկա-տեսակետային մամլո ասուլիսներն արդեն զահլա են տանում: Մամլո ասուլիսներով նախագահ չեն դառնում: Մամլո ասուլիսներով կամ թեկուզ առանց դրա նախագահ դառնալ վիճակված էր միայն Տեր-Պետրոսյանին` 91 թվականին: Անցել են այդ ժամանակները:
Այստեղ, եթե նկատել եք, ոչ ոք ոչ ոքի ոչինչ չի կարողանում համոզել: Սրտանց կոչ եմ անում ձեզ` գնացեք նրա շտաբ, օգնեք, նման բաներ կազմակերպեք, միտինգ արեք, երթ արեք, թող մարդիկ դուրս գան պատշգամբ ու ողջունեն ձեզ, ժողովրդին հասցրեք ձեր խոսքը, որն, անկասկած, մեծ չափով ճշմարիտ է: Այլապես վախենամ, որ փետրվարի 20-ին նայելու եք ձեր "ջախջախիչ մեծամասնության" հավաքած մի քանի տոկոսին, խորը հոգոց հանեք ու ասեք` Էս անգամ էլ չստացվեց, էլի էս Լևոնն էկավ ու ամեն ինչ հարամ արեց:

[Վիշապ]

Ես կարծում էի դու լավ գիտես մեր նորագույն պատմությունն ու հենց այդ պատճառով էլ Վազգեն Մանուկյանի քաղաքական անցյալին չէի անդրադառնում:
Պիտի ասեմ, որ մեր քաղաքական ներկապնակից դեռևս ոչ ոք քաղաքական պայքարի ու այդ պայքարը կազմակերպելու այնպիսի փորձ չունի ինչպիսին նա: Դեռևս Մոսկվայում ուսանելիս նա կազմակերպել էր հայ ուսանողներից բաղկացած քաղաքական մի խումբ, որը եղեռնի օրը Մոսկվայում թուրքական դեսպանատան առջև բողոքի ցույց կազմակերպեց: Դե դուք դա չեք կարող պատկերացնել այն երկրի պայմաններում, որում Եղեռնի մասին խոսելն արդեն ծանր հանցագործություն էր համարվում, իսկ գիտե՞ք ինչու, որովհետև հենց այդ երկրի հովանավորությամբ Թուրքիան և եղեռնի կազմակերպիչ պարագլուխները խուսափեցին պատասխանատվությունից, նրա օգնությամբ ու անմիջական միջամտությամբ վիժեցվեցին Սևրի դաշնագիրն ու այլ հայանպաստ բանաձևեր, մեր հայրենիքի տարածքները նվիրաբերվեցին 1-ին համաշխարհայինում գլխովին ջաղջախված Թուրքիային, իսկ բոլշիկները խեղաթյուրելով պատմական փաստերը այդ ամենի մեղքը գցում էին Դաշնակցության վրա: Դու չգիտես թե ինչու մեր նորանկախ երկրի առաջին նախագահն ինչպիսի պաթոլոգիական ատելություն ուներ մեր ամենաազգային 100ամյա կուսակցության` Դաշնակցության հանդեպ, այն աստիճանի, որ ի լուր ամբողջ աշխարհի նրան համարեց միջազգային ահաբեկչական կազմակերպություն /դեռ լավ է, որ այն ժամանակ Բին Լադենը դեռևս ԱՄՆ-ի ազդեցության ոլորտում էր, պատկերացնում է՞ք ինչ կլիներ, եթե դա հիմա լիներ/: Կներես շեղվեցի: Վերոհիշյալ ցույցից հետո Մանուկյանն ստիպված էր ուսումը Երևանում շարունակել: Մի դրվագ նրա ուսանողական կյանքից, որը պատմել են նրա ուսանողական ընկերները:
Համալսարանի Դիլիջանյան ուսանողական պանսիոնատում հանգստանալիս ընկերները երեկույթ են կազմակերպում ու հանկարծ նկատում ,որ Վազգենը չկա, գնում են սենյակ ու տեսնում, որ նա խորասուզվել է Անգլիայի տնտեսական զարգացմանը վերաբերվող մի գրքի մեջ: Ընկերները հորդորում են թողնել այդ գիրքն ու գնալ իրենց հետ զվարճանալու, նա պատասխանում է.- Տղերք, մեր երկրի ապագայի համար ես մի գիրքը հազար այդպիսի երեկույթ արժե,- ու չի գնում տղաների հետ...
Շարժման հենց սկզբից հանդիսանում էր Ղարաբաղ Կոմիտեի Կոորդինատորը, ասել կուզեմ, Կոմիտեի բոլոր ակցիաների սցենարների հիմնական կազմակերպիչն ու ուղղորդողը,իսկ դա նրանից էր, որ Կոմիտեում ոչ ոք բացի իրենից իր վրա այպիսի մեծ պատասխանատվություն չէր ցանկանում ու չէր կարող վերցնել:
Որ Լևոնն ու Վազգենը տարբեր մտածողություններ ու տեսակետներ ունեին ու հիմա էլ ունեն` ոչ մեկի համար գաղտնիք չէ, սակայն երկրի ճակատագրի հանդեպ այլ, ինձ համար մինչև օրս անհայտ պատկերացումներ ունեցող առաջին Նախագահի համար դեռևս Գերագույն Խորհրդի նախագահ եղած ժամանակ Վազգեն Մանուկյանը դարձավ անցանկալի անձ, եթե չասենք հակառակորդ: Անհրաժեշտ էր նրանից հնարավորինս շուտ ազատվել, քանի դեռ չի վեր ածվել մեր օրերի Գարիբալդիի: Սկսեցին խորամանկ ու հեռահար նշանակումները, սկզբում Վարչապետ, մտածելով` թե նա այստեղ կտապալվի, նամանավանդ անընդհատ նրա ոտքերը տրորելու պայմաններում, սակայն տեսան, որ ոչ միայն չի տապալվում` այլ կարող է այնպիսի բաներ անել, որ հետագայում դժվար կլինի նրանից ազատվելը` հեռացրին պաշտոնից: Անցավ կարճ ժամանակ ու երկրի ղեկավարությանը պարզ դարձավ, որ պատերազմը անդառնալիորեն տանուլ է տրված` և Մանուկյանի "ֆիասկոն կատարկալ սարքելու" նպատակով նրան Պաշտպանության Նախարար նշանակեցին: Փառք Աստծո, որ այստեղ էլ Մանուկյանին հաջողվեց խառնել նրանց թղթերը: Կազմակերպական բացառիկ ընդունակություններն այստեղ էլ պետք եկան: Կարճ ժամանակում իր շուրջն համախմբեց Ռազմական բնագավառի աչքի ընկնող Հայ ու այլազգի հրամանատարների ու ստեղծել աշխարհում ամենաբարձր որակավորում ունեցող սպայակույտը, որն էլ մեր քաջարի մարտիկներին առաջնորդում էր դեպի նորանոր հաղթանակներ: Կարճ ժամանակ անց մերոնք ազատագրեցին Լաչինը ,Քարվաճառը, Աղդամը, Ֆիզուլին: Քիչ թե շատ հայրենասեր ղեկավարությունը նրան Ազգային Հերոսի կոչում կշնորհեր, մինչդեռ մերոնք առիթը ձեռքներից բաց չթողեցին նրան այդ պաշտոնից էլ ազատելու համար:
Հիմա ասացեք քաղաքականությունից հեռու մարդը, ինչպե՞ս կարող էր այդպիսի մեծ և ազգանպաստ գործեր ղեկավարել ու կատարել:

Պետք չի ինձ մեղադրել նորագույն պատմությունը չիմանալու մեջ, այդ նորագույն պատմության մեջ ես եղել եմ և կամ որպես Հայաստանի քաղաքացի ու ակտիվորեն հետևել եմ քաղաքական գործընթացներին այնքանով՝ ինչքանով որ կարողացել եմ։ Ես չեմ վիճում որ ժամանակին Մանուկյանը լավ գործեր է արել, չեմ վիճում որ նա կարող է և հայրենասեր է, կարող եմ շատ շատ կասկածի տակ դնել այն, որ նրա տակը փորելու համար նրան վարչապետ կամ պաշտպանության նախարար նշանակեցին, որ նա երկրի հետ կործանվի, էդ դեպքում եկեք Լևոնին նախագահ ընտրենք, որ ձախողվի պետության հետ միասին, ու հետո ժողովրդով կծեծենք նրան։
Ես հավանաբար հստակ չեմ կարողանում բացատրել, որ բացի ձեր նշած լավ բաներից ու պատմության մեջ դրական կերպար լինելուց գոյություն ունի նաև ծրագիր, մարտավարություն, քաղաքական դիրքորոշում, հայացքներ… ես խոսում եմ վերջիններիս մասին ու ներկայի մասին, իսկ դուք անընդհատ թե նա ժամանակին լավ գործեր է արել, լավ մարդ է, և այլն…

Վահ աջքի առաջ մարդը մեծանում հասունանում է, արդեն սթափ ու հանգիստ քայլերով է համաձայն գնալ ու հրապարակում օրիգարխի կաշի քերթլու կոչ անողների շարքից գոնե հանեցինք...

«Տաք պահի» այսինքն Արտեմ Սարգսյանի թարգմանության համաձայն так держать ;o)

Սարկազմի իմաստը չհասկացա, ես հայտնել եմ իմ կարծիքը՝ թե ինչպես կուզեի որ լիներ, և նաև ինչպես կարող է լինել ներկա թեկնածուների ու նրանց հնարավորությունների շրջանակում։ Ես իրականում դիկտատուրայի կողմնակից եմ, այս հասարակության ու համակարգի մեջի կեղտերը դեմոկրատական լուծումներով մաքրելը շատ ջուր կքաշի, պարզապես դիկտատորական հայացքներով թեկնածու չկա, որ պարզապես մի քանի տարի օրենքները թելադրի, ոչ թե առաջարկի, որ հասարակության գիտակցության մեջ մտնի, որ օրենքով ապրելը շատ ավելի օգտակար է, քան սրան նրան լավություն անելով, բարեխոսելով, ծանոթ մեջ գցելով ապրելը։ 80–90 տարվա խրոնիկական հիվանդություններ կան, որոնք այդպես հեշտ չի բուժելը։ Իսկ կաշի քերթելու մասին… թերևս կան մարդիկ, պետական ապարատում, որոնց առնվազն ցմահ է պետք տալ։ Որոշ երևույթներ կան, որոնք պետական հանցագործությունից բացի այլ կերպ չի կարելի անվանել, ու այս երևույթները բացառելու համար կաշի քերթելը … սա քո միտքն էր, բայց գուցե էլի վատ չի

[Smergh]

...ասեք` Էս անգամ էլ չստացվեց, էլի էս Լևոնն էկավ ու ամեն ինչ հարամ արեց:

Այ հենց այս միտքը շատ դիպուկ ես ասում, բայց դա միայն մենք չենք ասելու, այլ բոլորը, ովքեր ցանկանում են ես երկիրը երկիր դարձնել, բացի իշխանություններից: Վերջինների շատ էլ սրտովն է այդպիսի հակառակորդ ունենալը, որի վրա հատորներով կոմպրոմատ ունեն ու ոնց որ 2003-ին Ստեփան Դեմիրճյանին բերեցին երկրորդ փուլ`նրա հանդիպումներին հանրապետականների միջոցով ոչխարամորթություններ կազմակերպելով` այնպես էլ հիմա կվարվեն Լևոնի հետ: Բայց սա իրենց համար պահեստային տարբերակ է, այն դեպքի համար, եթե ստիպված լինեն երկրորդ փուլ անցկացնելու, այսինքն եթե չհաջողվի Սերժին առջին փուլով իրենց նախանշած ծրագրով Նախագահ կարգելը:Ես լավ Հաշվարկել եմ իշխանությունների քայլերն ու եկել այնպիսի եզրահանգման, որ նրանց շնորհիվ այսօր Լևոնն ու նրան սատարող ուժերն անկախ իրենց կամքից աշխատում են Սերժ Սարգսյանի օգտին:
Ականջներիդ օղ արեք, ինչպես 1996 թվականին Վազգեն Սարգսյանն էր ասում թե` " 100 տոկոս էլ որ հավաքեիք մեկ ա չէինք թողնելու..." այդ բումերանգը ձեզ է խփելու ու թեկուզ ազգովին էլ Լևոնը հաղթի` 20տոկոսը կլինի նրան հատկացվելիք ամենաբարձր ցուցանիշը ու ցավալին այն է, որ այդ ժամանակ ընտրողների մեծ մասը չի ափսոսա, որ Լևոնի հետ այդպես են վարվել, այլ ասելու են իրեն տեղն ա, բա ինչո՞ւ էր ինքն ուրիշի հետ այդպես վարվում:

[ChildOfTheSky]

Լավ , մի հարց Մանուկյանի կողմնակիցներին , ասեք խնդրեմ , ձեր կարծիքով ինչ է անելու Վազգեն Մանուկյան , երբ ընտրությունները կեղծվեն , իսկ ընտրությունները անպայման կկեղծվեն :

[StrangeLittleGirl]

Լավ , մի հարց Մանուկյանի կողմնակիցներին , ասեք խնդրեմ , ձեր կարծիքով ինչ է անելու Վազգեն Մանուկյան , երբ ընտրությունները կեղծվեն , իսկ ընտրությունները անպայման կկեղծվեն :

Դա արդեն Վազգենի անելիքը չէ: Պետք է ժողովուրդն իր տված ձայներին տեր կանգնի:

Վաղը՝ ամսի 26-ին, «Անի» հյուրանոցի Անի սրահում տեղի կունենա Վազգեն Մանուկյանի հետ հանդիպում: Եկեք, ձեր հարցերը տվեք:

[ChildOfTheSky]

Դե ժողովուրդը վերջին բոլոր ընտրություններին այդպես էլ չկարողացավ տեր կանգնել իր ձայներին , եթե շարունակվի նույն քաղաքականությունը , թե ժողովուրդը պետք ա տեր կանգնի , ուրեմն մեր նոր նախագահը սաղ էլ գիտեն ով ա դառնալու , ուրեմն մեզ ոչ Վազգեն Մանուկյան ա պետք , ոչ Լևոն Տեր-Պետրոսյան , ոչ էլ որևէ ուրիշ մեկը : Ես ուզում եմ իմանալ Մանուկյանի կողմնակիցների կարծիքը այս հարցի շուրջ : Ինչ է պետք անել կեղծված ընտրություններից հետո :
Հ.Գ. Վաղվա ասուլիսը կարծում եմ չի կայանա , Մանուկյանի մերձավորներից մեկի առողջական վիճակի կտրուկ վատթարացման պատճառով :

[voter]

Եվ էսքանից հետո շատ հետաքրքիր է, որ Վազգենի համակիրները Լևոնի համակիրներին մեղադրում են կռապաշտության մեջ :

Մի փոքրիկ դիտարկում:
Վազգենի համախոհների գրառումները չնչին բացառությամբ ցույց են տալիս, որ Վազգենի անձից անսխալական կուռք կերտողները դուք եք: Գոնե որպես մահկանացու մարդ, մի ստից ենթադրություն արեք, որ Վազգենն էլ մի ինչ որ սխալ արել է /ասենք սխալվել է, ու Լևոնի ուՎանոյի հետ ընկերություն է արել /: Էսքան սուբեկտիվ լինել չի կարելի : Դրանով խոսակցությունը տանում եք դեպի փակուղի, այն վերածելով բռի բանավեճի:
Հաշվի առնեք այն փաստը, որ կոնկրետ այս ֆորումում բոլորս էլ քաղաքականության մասով միայն "սիրողներ" ենք, ու անմիջական ոչ մի կապ չունենք այս ամենի հետ:

Կռապաշտշ գնահատում է անձը իսկ մենք խոսում ենք ԱՆԵԼԻՔՆԵՐԻ մասին, բարի եղեք կարդալ ամողջ թեմանա, չնայած կասկածում եմ, որ կընկալեք ինչու համար են Վազգեն Մանուկայնի կողմնակիցները նրա ԳԱՂԱՓԱՐՆԵՐԸ ու նույնիսկ ինքա Մանուկյանը իր անձից բարձր դնում։

Ավելացվել է 3 րոպե անց

Վազգեն Մանուկյանի քաղաքական սխալներից գոնե մեկը նշիր էլի...որ համոզվեմ, որ ըստ քեզ սխալական ա

Լևոն Տեր Պետրոսյանին տեղի տալը ու վարչապետի պաշտոնից հրաժարական տալը, ինճպես նաև պաշտպանության նախարարի պաշտոնից հրաժարվելը, երբ գործն փաստացի արված էր ու Արցախի ազատագրումը մեծ տեմպերով առաջ էր ընդանում...

Մի սխալ ել կասեմ, այն որ Լևոն Տեր Պետրոսյանին իր, Մանուկյանի աներոջ խորհրդով Ղարաբաղ կոմիտեում ներգրավելու երաշխավորագիր տալը...

Ավելացվել է 18 րոպե անց

Նախ ասեմ, որ ընտրական իրավունք ունեմ 96 թվականից:

Հարգելի Սմերչ,
90 թվականին չէին թալանում ոչ Վազգենը, ոչ մյուս Վազգենը, ոչ Լևոնը: Թե ինչ եղավ հետո` բոլորս գիտենք: Այնպես որ քո պատասխանը ինձ չի բավարարում: Լավ մարդու ու քաղաքական գործչի տարբերությունը սպառիչ կերպով բացատրեց Վիշապը, չեմ անդրադառնում: Ինչ է, Սարգսյան Վազգենը վատ մարդ էր? Հոյակապ անձնավորություն էր, ինչը, սակայն, չխանգարեց նրան հիմք դնել որոշ նողկալի երևույթների:
Դուք պնդում եք, որ Մանուկյանը չի թալանի: Չեմ հավատում: Գտնում եմ, որ թալանը մեր ցանկացած իշխանության հետ եկող արատ է, այդ իսկ պատճառով ընտրություն եմ կատարում այլ կատեգորիաներով:
Դեպի խորհրդարանական երկիր անցման մեջ վտանգավոր եմ համարում այն, որ կուսակցությունները, իշխանության հոտն առնելով, կսկսեն իրար միս կրծել: Սկի հիմա չեն յոլա գնում իրար հետ:

Խնդրում եմ ձեզ չգերագնահատել Մանուկյանի դերը ղարաբաղյան պատերազմում: Ձեզնից ոմանք նույնիսկ այն կարծիքն ունեն, որ նա միայնակ է հաղթել այն: Չընդլայնվեմ, քանի որ ձեզ ոչինչ չեմ համոզի: Բայց եթե դուք համառորեն ցանկանում եք անձնավորել ղարաբաղյան հաղթանակը, ապա, հավատացեք ինձ, պատերազմը հաղթել է Սամվել Բաբայանը: Դա ասում եմ որպես ականատես, որպես մասնակից, թեկուզ այն ժամանակ 14-ամյա պատանի, բայց` ամեն ինչ մեջս տպավորված: Գնացեք Արցախ ու պարզեք, թե քանի հոգի է հիշում Մանուկյանին: Շատերը նույնիսկ չգիտեն էլ, որ նա ժամանակին նախարար է եղել: Կար Վազգեն Սարգսյան ու կար Իժո` նույն Բաբայանը: Ու քիչ ավելի աղոտ, քանի որ անմիջական մասնակից չէր, կար Լևոն: Ես չեմ թերագնահատում Մանուկյանին, նա հսկայական գործ էր անում, բայց մտածել, թե նա միայնակ է հաղթել… Առանց Մանուկյան էլ էինք հաղթելու, համոզված եղեք:

Հարգելիներս, ես ընդհանուր առմամբ դրական եմ վերաբերվում Մանուկյան-մարդուն, բայց ուժեղ քաղաքական ֆիգուր չեմ համարում նրան: Նա չի էլ փորձում թաքցնել իր վրեժխնդրության զգացումը. մարդկայնորեն հասկանում եմ: Բայց հիմա սխալ տակտիկա է ընտրել: Քաղաքականության մեջ որոշակի ուժ ունի նա, 1. ում հետևից ժողովուրդ է գնում, 2. ով կարողանում է առաջ տանել այդ ժողովրդին: Այս պահին ռեալ հզոր քարոզարշավ է անում միայն Լևոնը: Նրա հետևից ժողովուրդ է գնում` բառիս բուն և փոխաբերական իմաստներով: Ու ավելի շատ է գնալու: Թե դուք գտնում եք, որ 22-ի սքանչելի երթի մասնակիցները կերակրամանի մոտ վերադարձողներ ու ռևանշիստներ են, կամ, լավագույն դեպքում` զոմբիներ? Կընդունեմ սա որպես անձնական վիրավորանք: Կկարողանա արդյոք Լևոնն առաջ տանել ժողովրդին` չգիտեմ, տեսնենք: Բայց այս պահին նա ակնհայտորեն հաղթում է: Իսկ Մանուկյանի անվերջ փաստարկա-տեսակետային մամլո ասուլիսներն արդեն զահլա են տանում: Մամլո ասուլիսներով նախագահ չեն դառնում: Մամլո ասուլիսներով կամ թեկուզ առանց դրա նախագահ դառնալ վիճակված էր միայն Տեր-Պետրոսյանին` 91 թվականին: Անցել են այդ ժամանակները:
Այստեղ, եթե նկատել եք, ոչ ոք ոչ ոքի ոչինչ չի կարողանում համոզել: Սրտանց կոչ եմ անում ձեզ` գնացեք նրա շտաբ, օգնեք, նման բաներ կազմակերպեք, միտինգ արեք, երթ արեք, թող մարդիկ դուրս գան պատշգամբ ու ողջունեն ձեզ, ժողովրդին հասցրեք ձեր խոսքը, որն, անկասկած, մեծ չափով ճշմարիտ է: Այլապես վախենամ, որ փետրվարի 20-ին նայելու եք ձեր "ջախջախիչ մեծամասնության" հավաքած մի քանի տոկոսին, խորը հոգոց հանեք ու ասեք` Էս անգամ էլ չստացվեց, էլի էս Լևոնն էկավ ու ամեն ինչ հարամ արեց:

Նախ և առաջ, ես ու կարծում եմ Մանուկայնի բոլոր մյուս կողմնակիցները ինչ որ մեկի ետևից գնալու ցանկություն ու անհրաժեշտություն չունեն, նրանք բոլորը գիտակից մարդիկ են ու ունեն իրենց համոզմունքները ում ասես ծարավ կտանեն առու ծարավ էլ հետ կբերեն։

Այն է մենք ունենք գաղափարներ ու ցանկանում ենք տեսնել այդ գաղափարները իրականացած ու այդ իրականացնելու ամենահարմար գործիքը Մանուկյան Վազգենն է։

Ինչ գաղափար ունեն ԼՏՊի կամ Սերժի կողմնակիցները – միայն մեկ, ՄԵՐ ԴԵՄ ԽԱՂ ՉԿԱ։ Դա նշանակում է, մենք ԴԵՄՔ ԼՏՊի մոտ իրենցհամարում են քաղաքական դեմք Սերժանտները ՀԱՐՈՒՍՏ դեմք, իսկ մնացած հայ ժողովուրդը՞, մնածացը մարդ են մի բան կանենք իրանց համար կապրեն էլի։

Պատերազմը հաղթանակել է ՀԱՅ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԸ, ոչ անձամբ Մանուկյանը, ոչ Սյամոն, ոչ սպարապետ Սարգսյանը հաղթող զորավար,թագավորի կարգավիճակ ստանալու իրավունք չունի, առավել ևս ԼՏՊն, կամ որևէ արցախյան ջոկատի հրամանատար չի կարող մյուսից ավելին արած լինի, ճակատը միասնական են պահում, որ հաղթանակեն ու ամեն մեկը իր ներդրումն է անում միասնական գործում։ Եթե որևէ մեկը իրեն վերագրի հաղթանակը, թքեք դրա երեսին...

Հարցը ԿԱԶՄԱԿԵՐՊՉԱԿԱՆ գործունեության մեջ էր, որը դարակազմիկ էր ու հիմա էլ հայաստանի գոյությունը կախված է նրանից, ով է ի վիճակի խուսափել «տղեքի» մեջ րազբիրատ սկսելու փոխարեն, ԿԱԶՄԱԿԵՐՊԻ, որ ամեն մեկը իր անելիքի ու ունակության չափով միասնական գործին ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԱԶԱՏ ու ՈՒԺԵՂ պետության կայացմանը նպաստի։

Այդքան մարդ ու ռեսուրս չունենք, որ մի մասին վտարենք իսկ մյուսը սախ գործը անի, ամեն շնիցել մազ պետք է պոկել ու հանուն հայրենիքի ծառայեցնել։

Միտինգ անելու ժամանակը կգա, եթե պետք լինի կազմակերպել ազգային անհընազանդություն ընտրությունների կեղծողների դեմ։ ԼՏՊի հիմիկվա երթերը զուտ նախընտրական ՔԱՐՈԶ են, որ միայն նրանց վրա է գործում, որոնք տելեվիզորի ռեկլամը նայում են ու միանգամից վազում են այդ ապրանքը առնեն, որ գովազդվում է, քանի որ բոլորը դա առնում են։ Իսկ պետք է իրենց այդ ապրանքը թե ոչ ու ինչ են անելու, չեն էլ մտածում։

[voter]

Դե ժողովուրդը վերջին բոլոր ընտրություններին այդպես էլ չկարողացավ տեր կանգնել իր ձայներին , եթե շարունակվի նույն քաղաքականությունը , թե ժողովուրդը պետք ա տեր կանգնի , ուրեմն մեր նոր նախագահը սաղ էլ գիտեն ով ա դառնալու , ուրեմն մեզ ոչ Վազգեն Մանուկյան ա պետք , ոչ Լևոն Տեր-Պետրոսյան , ոչ էլ որևէ ուրիշ մեկը : Ես ուզում եմ իմանալ Մանուկյանի կողմնակիցների կարծիքը այս հարցի շուրջ : Ինչ է պետք անել կեղծված ընտրություններից հետո :
Հ.Գ. Վաղվա ասուլիսը կարծում եմ չի կայանա , Մանուկյանի մերձավորներից մեկի առողջական վիճակի կտրուկ վատթարացման պատճառով :

96ին ով իշխանություններին այդքան լավ քարդ բլանշ տվեց ու գնաց ոստիկանների վրա ու պառլամենտ գրավելու դեռ պետք է պատասխանի պատմությունը։

Այդ քարդ բլանշի պատճառով ԼՏՊԻ հաղթանակի մասին ոչ մեկ բան չասեց ու կեղծիոքների համար չափսոսեցին, քանի որ քաղաքակիրթ մեթոդներով չէ, որ պայքարում էին։

Իսկ որնէ քաղաքակիրթ մեթոդը, արդեն նշել էմ http://www.akumb.am/showpost.php?p=549866&postcount=51, փորձարկված է սեձական կաշվի վրա – գործադուլ, դասադուլ, սիրուն սափրած կյանքը իշխանավորների անարխիայի ու կատվածի հասվնելով, թեկուզ և դա ՉՈՐՍ տարի տևեց, բայց մենէ մեր ուզածին հասանք ու 91ին առանց հրապարակներում տանգերի հետ կռիվ անելու, ինչպես պրագայում, գերմանիայում, մերձբալթիկայում, կամ վրաստանում էր, Հայաստանը անկախացավ ու նույնիսկ թուրքիան այդ անկախ հայաստանը ստիպված էր ճանաչել...