Սթրեյնջեր-ի խոսքերից
Նախ ասեմ, որ ընտրական իրավունք ունեմ 96 թվականից:
Հարգելի Սմերչ,
90 թվականին չէին թալանում ոչ Վազգենը, ոչ մյուս Վազգենը, ոչ Լևոնը: Թե ինչ եղավ հետո` բոլորս գիտենք: Այնպես որ քո պատասխանը ինձ չի բավարարում: Լավ մարդու ու քաղաքական գործչի տարբերությունը սպառիչ կերպով բացատրեց Վիշապը, չեմ անդրադառնում: Ինչ է, Սարգսյան Վազգենը վատ մարդ էր? Հոյակապ անձնավորություն էր, ինչը, սակայն, չխանգարեց նրան հիմք դնել որոշ նողկալի երևույթների:
Դուք պնդում եք, որ Մանուկյանը չի թալանի: Չեմ հավատում: Գտնում եմ, որ թալանը մեր ցանկացած իշխանության հետ եկող արատ է, այդ իսկ պատճառով ընտրություն եմ կատարում այլ կատեգորիաներով:
Դեպի խորհրդարանական երկիր անցման մեջ վտանգավոր եմ համարում այն, որ կուսակցությունները, իշխանության հոտն առնելով, կսկսեն իրար միս կրծել: Սկի հիմա չեն յոլա գնում իրար հետ:
Խնդրում եմ ձեզ չգերագնահատել Մանուկյանի դերը ղարաբաղյան պատերազմում: Ձեզնից ոմանք նույնիսկ այն կարծիքն ունեն, որ նա միայնակ է հաղթել այն: Չընդլայնվեմ, քանի որ ձեզ ոչինչ չեմ համոզի: Բայց եթե դուք համառորեն ցանկանում եք անձնավորել ղարաբաղյան հաղթանակը, ապա, հավատացեք ինձ, պատերազմը հաղթել է Սամվել Բաբայանը: Դա ասում եմ որպես ականատես, որպես մասնակից, թեկուզ այն ժամանակ 14-ամյա պատանի, բայց` ամեն ինչ մեջս տպավորված: Գնացեք Արցախ ու պարզեք, թե քանի հոգի է հիշում Մանուկյանին: Շատերը նույնիսկ չգիտեն էլ, որ նա ժամանակին նախարար է եղել: Կար Վազգեն Սարգսյան ու կար Իժո` նույն Բաբայանը: Ու քիչ ավելի աղոտ, քանի որ անմիջական մասնակից չէր, կար Լևոն: Ես չեմ թերագնահատում Մանուկյանին, նա հսկայական գործ էր անում, բայց մտածել, թե նա միայնակ է հաղթել… Առանց Մանուկյան էլ էինք հաղթելու, համոզված եղեք:
Հարգելիներս, ես ընդհանուր առմամբ դրական եմ վերաբերվում Մանուկյան-մարդուն, բայց ուժեղ քաղաքական ֆիգուր չեմ համարում նրան: Նա չի էլ փորձում թաքցնել իր վրեժխնդրության զգացումը. մարդկայնորեն հասկանում եմ: Բայց հիմա սխալ տակտիկա է ընտրել: Քաղաքականության մեջ որոշակի ուժ ունի նա, 1. ում հետևից ժողովուրդ է գնում, 2. ով կարողանում է առաջ տանել այդ ժողովրդին: Այս պահին ռեալ հզոր քարոզարշավ է անում միայն Լևոնը: Նրա հետևից ժողովուրդ է գնում` բառիս բուն և փոխաբերական իմաստներով: Ու ավելի շատ է գնալու: Թե դուք գտնում եք, որ 22-ի սքանչելի երթի մասնակիցները կերակրամանի մոտ վերադարձողներ ու ռևանշիստներ են, կամ, լավագույն դեպքում` զոմբիներ? Կընդունեմ սա որպես անձնական վիրավորանք: Կկարողանա արդյոք Լևոնն առաջ տանել ժողովրդին` չգիտեմ, տեսնենք: Բայց այս պահին նա ակնհայտորեն հաղթում է: Իսկ Մանուկյանի անվերջ փաստարկա-տեսակետային մամլո ասուլիսներն արդեն զահլա են տանում: Մամլո ասուլիսներով նախագահ չեն դառնում: Մամլո ասուլիսներով կամ թեկուզ առանց դրա նախագահ դառնալ վիճակված էր միայն Տեր-Պետրոսյանին` 91 թվականին: Անցել են այդ ժամանակները:
Այստեղ, եթե նկատել եք, ոչ ոք ոչ ոքի ոչինչ չի կարողանում համոզել: Սրտանց կոչ եմ անում ձեզ` գնացեք նրա շտաբ, օգնեք, նման բաներ կազմակերպեք, միտինգ արեք, երթ արեք, թող մարդիկ դուրս գան պատշգամբ ու ողջունեն ձեզ, ժողովրդին հասցրեք ձեր խոսքը, որն, անկասկած, մեծ չափով ճշմարիտ է: Այլապես վախենամ, որ փետրվարի 20-ին նայելու եք ձեր "ջախջախիչ մեծամասնության" հավաքած մի քանի տոկոսին, խորը հոգոց հանեք ու ասեք` Էս անգամ էլ չստացվեց, էլի էս Լևոնն էկավ ու ամեն ինչ հարամ արեց:
Մեջբերել
:
/: Էսքան սուբեկտիվ լինել չի կարելի 
'
Էջանիշներ