Դու ինձ ստիպում ես անընդհատ կրկնել նույն բանը, ես նրա ելույթներն էլ եմ լսել և լսում, նրա ծրագիրն էլ մանրամասն կարդացել եմ, և ընդհանրապես բոլորին եմ լսել ու կարդացել, այդ առումով իմ քաղաքացիական պարտականությունը արել եմ
Նրա ծրագիրը ու ելույթները, ինչպես և ասենք Արթուր Բաղդասարյանի, Վահան Հովհաննիսյանի, ու ընդհանրապես բացի ԼՏՊ–ից մնացածի ծրագրերը կազմված են աղոտ, մշուշոտ օրենսդրական փոփոխություններից, ու թոշակ, նպաստ բուլկի–պեռաշկուց։ Մենակ Ղարաբաղի հարցը եթե վերցնենք, ապա ոչ մեկ այդ հարցը լուծելու կոնկրետ, հստակ ուղի, պատրաստակամություն, պատասխանատվություն չի վերցնում իր վրա։ Օրինակ Վազգենը ասում է որ ինքը չի կարծում թե Ղարաբաղի հարցը լուծելով շատ բան կփոխվի այս երկրում, այսինքն նա այդ հարցը գրում է սառույցին։ Նա համաձայն չի որ սա ավազակապետություն է, այսինքն նա կամա թե ակամա պետական մասշտաբի հանցագործությունները բացահայտելուց հրաժարվում է, նա համակարգ փոխել հասկանում է սահմանադարությունը փոխել, դեպի պառլամենտարիզմ, այսինքն վերացական ինչ–որ փոփոխություն, որը չի ենթադրում թե երկրում օրենքը կլինի թելադրողը, և ոչ թե ինչ–որ մարդկանց խումբը։ Պառլամենտական երկրում ինչ է, նույն մարդիկ չե՞ն կարող թալանել նույն կերպ, ավարը իրար մեջ բաժանելով։ Ինձ՝ քաղաքացուս մտահոգող բոլոր հարցերի պատասխանները տալիս է միայն ԼՏՊ–ն, մնացածը ժողովրդի աչքին թող փչողներ ու կուտ տվողներ են։ Գուցե ԼՏՊ–ն փոքր–ինչ մեծամիտ է իրեն պահում, գուցե նրա կեցվածքը շատերիդ ամբարտավան է թվում, ես նորից կասեմ, ինձ նա դուր է գալիս որպես քաղաքական գործիչ, որպես մարդու ես ոչ մի թեկնածուի չեմ ճանաչում, ու նույնիսկ չեմ էլ ուզում ճանաչել, ինձ 1000 տարի պետք չի։ Բոլորն էլ կարող են հեռուստաէկրաններից սրբի տպավորություն ստեղծել։
Ու նրա կառավարման ժամանակ բուրգ չի եղել, կաշառակերություն իհարկե եղել է, բայց ոչ պետական մասշտաբի կանոնակարգված, պետական մասշտաբի ծրագրեր չեն եղել դոլարի հետ խաղեր տալու, գները համաձայնեցված թանկացնելու, կոկրետ անձանց կոնկրետ ապրանքատեսականի ներմուծելու մենաշնորհներ 1000 ու մի բաներ։ Նոր ստեղծված պետության քաոսային վիճակը մի համեմատեք ներկա կազմակերպված ու կանոնակարգված ավազակապետության հետ։ Այն ժամանակ ինչ էլ ներմուծեիր ոչ մեկ չէր ասի թե աչքիդ վերևը հոնք կա։ Ներկան անցյալի տրամաբանական շարունակություն համարելը պարզամտություն է։ ԼՏՊ–ն առաջարկում է կոնկրետ ծրագիր, կարող եմ կետ առ կետ համեմատել բոլորի ծրագրերը ու փաստել, թե մնացածները ոնց են քամի անում։
Միակ խնդիրը ժամանակս է։ Գոյություն ունի կոնկրետ մի ծրագիր, որը ուզածդ ժամանակ ժողովուրդը կարող է դեմ տալ ու ասել թե այսինչ կետի խոստումները չեն կատարվում։ Մնացածի վերացական ծրագրերը ինչքան էլ կատարվեն կամ չկատարվեն, որևէ իրական մեծ խնդիր հանդիսացող կետ չեք գտնի, որ գոնե դեմ տաք ու պահանջեք դա կատարվի։ Այնպես որ մյուսները հենց հիմա մեղմ ասած ֆռռացնում ու քցում են ժողովրդին։
Էջանիշներ