Ախր հարգելի ֆորումցիներ, ես չեմ հականում այն մարդկանց (այդպիսի մարդիկ շատ քիչ են) ովքեր իսրտե հավատում են Վազգեն Մանուկըանի հաղթանակին: Վազգեն Մանուկյանը շատ լավ մարդ է, ու ինչքան ել իմ գաղափարակիցները նրան մեղադրում են ծախվածության մեջ, ես նրան համարում եմ ամենաքիչ "ծախված" քաղաքական գործիչը:
Դեռ ընտրտրշավից առաջ ես ասում եի, որ որոշ մարդիկ Վազգեն Մանուկյանի հետ ավելի մեծ հույսեր են կապում, քան նա է կապում ինքն իր հետ (նույնիսկ անեկդոտ էի պատմել ոչխարի ու եզդու մասին, որը ոչխարի գինը այնքան բարձր էր ասել, որ ոչխարի ուշքը գնացել էր ծիծաղից)

Ընտրտրշավի ընթացքը ցույց տվեց, որ նա ոչ մի լուրջ մտադրություններ չունի, ոչ մի պլանավորված քայլեր չի անում իր ընտրազանգվածը մեծացնելու համար, և ընտրարշավում բավարարվում է միայն կծկտուր ու անորոշ հայտարարություններով, որոնք նույնիսկ թիրախ չունեն, ու օդի մեջ կորում գնում են: Կարծում եմ բոլորն էլ զգում են, որ նա չունի խարիզմա, իր հռետորական ձիրքով նա չի գերազանցում հասարակ դասախոսի կամ նույնիսկ քիմիայի ուսուցչի: Ժողովուրդը ուղակի չի լսում նրան:
Ովքեր ներկա էին Շենգավիթում "Մետրո թատրոն" ում ունեցած իր հանդիպմանը, տեսել են, որ դահլիճը 70%-ով էր լիքը (կամ, եթե կուզեք, 30%-ով դատարկ էր)

. Ապսոս, որ ես վերջին 20-30 րոպեն հասա, բայց ականատես եղա նրան, ինչի մասին վերեվում ասում էի:
Վազգան մանուկյանը խոսում էր, մարդկանց մի մասը թերթ էր կարդում, մի մասը զրուցում էին իրար հետ, ու երբ նա խնդրում էր, որ մարդիկ հարցեր տան, երկար լռությունից հետո մեկը կանգնում էր, ու ինչ որ կծկտուր հարց էր տալիս: Այդ հանդիպումը ինձ հիշեցնում էր ծերանոցի բնակիչների հետ հանդիպում, որտեղ հավաքվածներից քչերը գիտեին թե ում հետ են հանդիպում: Վերջում Վազգեն Մանուկյանը ասեց: "Ժողովուրդ, եթե մրսում եք, ուզում եք արդեն գնանք?!"
Կարճ ասած ես այս մարդու մոտ, այս ընտրություններում ոչ մի ակտիվություն չեմ նկատել, ու իզուր եմ համարում այն մարդկանց հույսերը, ովքեր այնքան համարձակ են իրենց երազներում, որ Վազգան Մանուկյանին պատկերացնում են նախագահի պաշտոնում: Մանուկյանի աստղային ժամն արդեն անցավ:
Էջանիշներ