Սեր միանշանակ ամեն դեպքում էլ կա: Նայած, թե դու այդ սիրուց ինչ ակնկալիքներ ունես: Սերը կարող է լինել հանդարտ, առանց պոռթկումների, վայէջքների ու վերելքների, այսինքն միապաղաղ ու հանգիստ հարաբերություն: Սակայն դա չի նշանակում, որ տվյալ դեպքում սեր չկա: Ուղղակի այսպես է կոնկրետ այդ անձնավորության հետ ՍԵՐԸ դրսևորվում:
Մեկ այլ անձնավորության հետ կարող է լրիվ այլ մակարդակի վրա սերը լինել՝ կրքոտ, բուռն, միշտ շիակացած մտնոլորտում, երբ մարմնիդ ամեն մի բջիջով նրան ես ուզում: Այս դեպքում էլ սերը այսպես է դրսևորվում:
Ուրեմն ասել, թե առաջին կամ երկրորդ դեպքում սիրահարվածություն է, թե ոչ, սխալ կլինի ասել:
Նախ պետք է քո մեջ փնտրես, թե դու ինչ տեսակի սեր ու հարաբերությու ես ուզում ստանալ, քանի որ ինչպես ասացի, տարբեր մարդկանց նկատմամբ տարբեր տեսակի սեր ես տածում: Խոսքս բոլորովին այն սիրո մասին չէ, որ ասենք տածում ես ծնողի, երեխայի, կամ էլ հայրենիքի նկատմամբ: Տղամարդ-կին հաաբերության մասին է խոսքը: Երբեք նույն սերը չես կարող զգալ երկու տարբեր մարդկանց նկատմամբ: Սերը միշտ տարբեր է լինում:
Իսկ թե ինչպես տարբերել սիրահարվածությունն ու սերը, դժվար է այդ սահմանը գտնել: Ամեն ինչ կախված է հարաբերությունների ընթացքից, քանի որ սիրահարվածությունը դա լոկ սիրո նախնական էտապն է… այսինքն այն ոչ այլ ինչ է, քան սեր: Կախված նրանից, թե ձեր հարաբերությունները ինչպես կընթանան, սիրահարվածությունը կվերածվի սիրո: Այսինքն ցանկացած դեպքում ՍԵՐԸ առկա է: Ամեն ինչ կախված է ձեր երկուսի ցանկությունից ու հետագա արարքներից, որ այն աճի սիրո: Նույնիսկ երբ դուք դա կոչում եք "սիրահարվածություն", այս դեպքում էլ եք սիրում: Համենայն դեպս իմ անձնական կյանքի փորձը այդ է ապացուցում: Չգիտեմ որքանով կարողացա ասելիքս պարզ շարադրել…
Մեջբերել
Էջանիշներ