Ասածս էլ հենց այն է, որ երբ սիրում ես, համոզված ես լինում, որ սիրում ես, կարիք չես ունենում ինչ–որ հատուկ նշանների, որոնց միջոցով կարողանաս «ախտորոշել», որ իսկապես սիրում ես։ Շատերն արդեն գրեցին սրտի ուժգին բաբախյունի, առանց սիրելիի իրենց կյանքը չպատկերացնելու և այլ նշանների մասին, բայց այդ ապրումները կարող են ուղղակի կրքի նշան էլ լինել, թեև դա բնավ չի նշանակում, որ սիրոն բնորոշ չեն։ Ուղղակի պիտի զգաս, որ քեզ հենց այդ մարդն է պետք, որ առանց նրա կյանք չունես ու համոզված ես (գոնե այս պահին), որ երբեք չես հոգնի նրանից, որ ուզում ես ամբողջ կյանքդ նրա հետ անցկացնել և որ հանուն նրա ամեն ինչի պատրաստ ես։ Իսկ դուր գալ–չգալը շատ ավելի թույլ ու ավելի շատ ուղեղի ոլորտի երևույթ է, քան սրտի։ Չգիտեմ, համենայնդեպս, ես ինքս երբեք չեմ շփոթել այդ երկուսը. և՛ համակրանք եմ զգացել, և՛ սիրահարվածություն, և՛ կիրք, և՛ սեր, ու միշտ իմացել եմ, թե դրանցից որ մեկն եմ զգում, որովհետև միշտ ջանացել եմ մինչև վերջ անկեղծ լինել ինքս ինձ հետ, նույնիսկ այն դեպքերում, երբ այդ անկեղծությունը ինձ, այսպես ասած, այնքան էլ պատիվ չէր բերում... Նույնը խորհուրդ եմ տալիս քեզ. ուղղակի պիտի աշխատես ինքդ քեզ համար պարզել, թե ինչքանով է այդ մարդը քեզ համար թանկ, կարևոր ու անփոխարինելի։ Մի քիչ կոպիտ օրինակ բերեմ. ասենք, եթե դու, տվյալ մարդու հետ լինելով, միաժամանակ մտածում ես այլ «տարբերակների» մասին, այսինքն՝ մտքումդ չես բացառում այլ՝ ավելի հարմար ու ավելի լավ (ամենատարբեր առումներով) տղամարդու հետ լինելու հնարավորությունը կամ հեռանկարը, եթե նման միտք դեռևս զբաղեցնում է քո ուղեղը, ուրեմն հաստատ չես սիրում տվյալ մարդուն, համենայնդեպս, այս պահին չես սիրում, գուցե ժամանակի ընթացքում սիրես, միանգամայն հնարավոր է, բայց ոչ այս պահին։ Խնդրում եմ, այս ասածս քեզ վրա չվերցնես, ուղղակի իմ կարծիքով՝ սա հարմար օրինակ էր ասածս առավելագույնս լուսաբանելու համար։
Ասածներիդ համաձայն եմ, բացառությամբ ընդգծված նախադասությունների... Չեմ կարծում, թե իսկապես սիրելու դեպքում կարելի է խոսել ակնկալիքների մասին կամ այն մասին, թե դու ինչ տեսակի հարաբերություն ես ուզում ստանալ։ Հա, ակնկալիքներ բոլորս էլ ունենք, դա պարզ է, բայց, չնայած այդ ամենին, սերը երբեք մեր պատվերով չի լինում, այսինքն՝ իմ ընկալմամբ, հասկանալու համար՝ սիրում ես, թե ոչ, բոլորովին կարևոր չէ, թե դու ինչ տեսակի սեր կամ հարաբերություն էիր ակնկալում նախքան սիրելդ։ Քեզ համակած սերը կարող է բոլորովին էլ քո ակնկալիքներին համապատասխան չլինել, բայց դրանից չդադարի սեր լինելուց։ Սերը հենց նրանով է սեր, որ չի ենթարկվում մեր բանականության սահմանած կարծրատիպերին, ավելին՝ սերը առավել հաճախ գալիս է հենց քանդելու այդ կարծրատիպերը և ծիծաղելու մեր միամտության վրա, որ համարձակվել ենք սահմաններ դնել այնպիսի անկանխատեսելի, բազմազան ու անսահման զգացմունքի վրա, ինչպիսին սերն է։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
ուրեմն սկսեմ, մոտ 4 ամիս կլինի , ինչ մտածում եմ մի աղջկա մասին,( ճանաչում եմ, այդքան էլ լավ չէ, բայց շփում կա)։ ամեն պահին ես իրա մասին եմ մտածում, նույնիսկ երազներում եմ տենում,(բանը հասելա դրան), բայց, մի բայց էլ կա, չեմ հասկանում դա սերա ա, թե ոչ։ էնքան եմ իրա մաին մտածում որ դաժը մտքերով տարված կոֆի բաժակը քցում եմ աղբարկղի մեջ,։ նորից վերադառնամ վերոհիշյալ "բայց"-ին, ես իրահանդեպ ոչ մի զգացմունք չունեմ, ինչի ա իմ հետ նման բան կատարվում(իմիջիայլոց առաջին անգամնա)։ պարկում եմ քնելու, իրա մաին եմ մտածում մինչև երևի ժ-4,00, հետո մտածմունքներից ուժասպառ եղած հազիվ քնում եմ։
ԱՍԵՔ ԳՈՆԵ էԴՔԱՆ ՄՏԱԾԵԼՈՒՑ ԻՆչԱ ՀԵՏևՈՒՄՙ Որ ԻրԱ ՀԱՆԴԵՊ ԶԳԱՑՄՈՒՆՔՆԵր ՈՒՆԵՄ ՈՒ չԵ՞Մ ԶԳՈՒՄ ԴրԱՆՑ ԳՈՅՈՒԹՅՈՒՆԸ......![]()
Чеширский КотЭ
impression ջան երբ ես սիրահարվում եմ , ամեն անգամ էդ աղջկան տենալուց , աչքերս փայլում են, վոնցոր 7-րդ երկնքում լինեմ, իսկ հիմա երբ տենում եմ կոնկրետ էս աղջկան, ոչ մի նման բան չեմ զգում
Մոդերատորական։ «Արդյոք դա սե՞ր է, թե՞ ոչ» թեման միացվել է «Ինչպե՞ս հասկանալ, թե սիրում ես...» թեմային։
Պատկերացնու՞մ եք՝ ինչ կլինի, եթե ամեն ակումբցի ամեն անգամ սիրահարվելու դեպքում հատուկ թեմա բացի՝ վերոնշյալ փաստը քննարկելու համար...Սիրո մասին Ակումբում բազմաթիվ թեմաներ կան, աշխատեք հնարավորության դեպքում ձեր հարցադրումներն ուղղել դրանցից որևէ մեկում՝ ըստ թեմայի։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Է՜հ, ինչու՞ եք սերն էդքան մեծացնում, եսիմ ինչ սարքում: Ո՞նց ես զգում սոված ես: Տենց էլ զգում ես, որ սիրում ես: Ու կարիք չկա, որ ինչ-որ մեկը քեզ այդ մասին ասի:
Ի տարբերություն սովածության, դու ես որոշում տվյալ մարդուն սիրել կամ չսիրել: Չփորձեք ինձ հակառակն ապացուցել, չեմ հավատա:
Երբ եղբայրս 4 դասարանւմ էր սովորում մամաս մի օր հարցրեց,- <<բալիկս սիրահարվել ես?>>.Նա է,լ թե <<հա>>.Մամաս հարցնումա <<բա ոնց իմացար?>>:Նա էլ թե...< մամ,որ մի բանա ուզում ես եմ ուզում տամ առաջինը>>:
Սա հենց նենց,թեման կարդացի հիշեցի...
sharick (24.03.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ