68 գեյմեռ-զադռոտ են ընտրել երևիVisTolog-ի խոսքերից
68 գեյմեռ-զադռոտ են ընտրել երևի
Ինձ թվում ա՝ ես ժամանակ առ ժամանակ մի քանի օրով չունենալուն կդիմանամ, նույնիսկ կվայելեմ։ Գլուխս լավ կդինջանա վիրտուալ խժբժոցներից։Ան ջան, երբեմն Հայաստանում ապրելով էլ ա միակ միջոցը լինում, երբ դեռ չես աշխատում ու երեխա ես պահում) Չէ, գոհ ու շնորհակալ եմ, ես առանց ինտերնետ չեմ կարող, էդ փորձությանը չեմ դիմանա
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Հա, ես էլ որ Նյու Յորքում ապրեի, առանց ինտերնետ մեկ մեկ կդիմանայի
When life gives you lemons, make lemonade
Chuk (13.11.2013), VisTolog (13.11.2013), Անվերնագիր (13.11.2013), Արամ (13.11.2013), Ռուֆուս (13.11.2013)
Կարդացի ու նոր հասկացա, որ եթե ես էլ Նյու Յորքում լինեի, կարողա ընդհանրապես ինետի մասին մի քանի շաբաթ մոռանայի..Հա, ես էլ որ Նյու Յորքում ապրեի, առանց ինտերնետ մեկ մեկ կդիմանայի
Էդ ինչի՞ որ։ Ես եթե Նյու Յորքի փոխարեն Հայաստանում ապրեի, ինձ թվում ա՝ ավելի շատ կդիմանայի առանց ինտերնետի։Հա, ես էլ որ Նյու Յորքում ապրեի, առանց ինտերնետ մեկ մեկ կդիմանայի
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ruby Rue (13.11.2013)
Երբ լսում ես մեծերի (տատիկների, պապիկների, մայրիկների ու հայրիկների) պատմածները, թե ինչպես են ապրել, մի քիչ «նախանձում» ես: Ինչ լավ է եղել, չէ՞...ո՛չ ինտերնետ, ո՛չ բջջային հեռախոս: Մարդիկ իրոք էդ ժամանակներում տարված են եղել գրքերով, նամակներ են գրել ու ստացել, ճիշտ է, հիմա էլ նամակներ կարող ես գրել ու ստանալ, բայց էդ նույնը չէ ախր...Ի՜նչ հույզեր են ապրել, երբ փոստից նամակ են ստացել, ի՜նչ ապրումներով են բացել նամակը, ի՜նչ հույզերով են թղթին երկար գրել իրենց պատասխան նամակը: Ի վերջո, եղել է պարզ մարդկային շփում, թե չէ հիմա ինչ է՝ ֆբ-ով են ծանոթանում, չգիտես ինչ:
Օ՜ֆ, շատերը ինձ կասեն տարօրինակ, բայց մեկ-մեկ շատ կուզենայի էդպես ապրել:
Բայց ներկայումս դժվար կլինի առանց ինտերնետ կոչվածի: Մեր ապրելակերպը ձուլվել է վիրտուալ աշխարհին, և դրա կորուստը շատերի համար շատ ծանր կլինի:
Վերջին խմբագրող՝ Այբ: 13.11.2013, 19:08:
Այբ ջան, նենց ես գրել անհեռախոս ու անինտերնետ ժամանակների մասին, կարծես մի երկու դար առաջ ա եղել
Ինձ համար ինտերնետի հիմնական առավելությունը, բացի էստեղ ռեալ շփման բացակայությունը կոմպենսացնելուց, էն ա, որ ինձ համար, բնավորությունիցս ելնելով, գրավոր արտահայտվելը շատ ավելի հեշտ ու հարմարավետ ա, ես գրավորի մարդ եմ, ու էդ առումով ինտերնետն ինձ համար շատ մեծ առավելություն ա։ Իսկ մնացած առումներով զուտ սովորելու վրա ա, իմ կարծիքով։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Հա, իսկականից
Ես էլ եմ հիշում էն անհեռախոս ժամանակները: Ինչ լավ էր... չնայած հիմա էլ նենց ոչինչ, հեռախոսս մենակ մամայիս համար ա, ուրիշ մարդ հազվադեպ ա զանգում: Մեկ էլ հիշում եմ, որ մի ամբողջ տարի ինտերնետ չունեցանք, ստիպված ինտերնետ կլուբերում էի մեյլս ստուգում: Իսկ ձեռագիր նամակներ գրողներ հիմա էլ կան, մարդու մտքին տեղ լինի
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ