Ուզու՞մ ես ապրել Հայաստանում

[Fedayi]

Մի հատ տենց ընկեր ունեի, կարող էր դիմեր մագիստրատուրա, չդիմեց գնաց բանակ որ պետք ա գար գնար ամերիկյան համալսարան... գնաց եկավ ու էլ ինչ սովորել ինչ բան.. կյանքում էլ էնքան բան առաջն եկավ, որ ոչ մեկի չեմ ցանկանա... գոնե վերջը ոնց որ ամեն ինչ կարգավորվեց: Ինչ եմ ուզում ասեմ: Եթե կարող ես սովորել սովորի կիսատ մի թող:

Կիսատ չեմ թողնում, գալու եմ նույն անվճար հիմունքներով վերականգնվեմ: Մագիստրատուրայի պայմանագրի կետերից մեկը դա է:

[Fedayi]

Ասեմ ավելին՝ ծառայել եմ սահմանամերձ զորամասում ու շատ լավ եմ ծառայել:

Լավ ես արել:

[Fedayi]

Այնպես ես ասում՝ կամավոր գնալու եմ ծառայելու, կարծես բոլորը կամավոր չեն գնում: Հիմա բոլորն են գնում, ծառայում: Այդ ո՞վ է բանակից փախչում: Եթե անգամ կան ծառայությունից խուսափողներ, ապա նրանց թիվը շատ չնչին է: Ասելս այն է, որ քո «կամավոր» բանակ գնալն ու ծառայելը եսիմ մի ինչ չէ, որ այդպես հատուկ շեշտում ես:

Իսկ ի՞նչ կապ ունի, որ դու Երևանում ես ծնվել: Քո հայրենիքը Երևանը չէ: Քո հայրենիքը ողջ Հայաստանն է, որի անքակտելի մասն է նաև Արցախը:

Իսկ չես մտածե՞լ, նախքան այլոց խորհուրդներ տալը, որ միգուցե քո Արցախ մեկնելուց ու մշտական բնակություն հաստատելուց կշահեր հենց այդ նույն Արցախը:

Ապեր, այնպես չեմ ասում, խոսք էր, մեջ բերեցի: Հերոսություն չեմ անում: Դու ինչու՞ "վրդովվեցիր" մի տեսակ:
Հայաստանում եմ ծնվել, ուրեմն լավ ա, թե վատ ա, իմն ա: Ուրեմն հերթական հեռացողը չեմ լինի հանուն հավելյալ 1000 դոլարի: Պաշտպանել ասելը սա է:
Իսկ երբ հեռացող կդառնամ, էն ժամանակ էլ վերջին հարցդ տեղին կլինի: Գուցե և Արցախն ընտրեմ:

[ministr]

Ինչ պրիմիտիվ գտնվեցիր, եղբայր: Բան էր պետք, որ գտնեիր: Այն որ ասեցի իմը Երևանն է, նշանակում է Երևանը չեմ փոխի ոչ մի մեգալոպոլիսի հետ, և դա դեռ չի նշանակում, որ Արցախը Հայաստան չի;

Սովորաբար բարդ բաները պարզ ու պրիմիտիվ են թվում: Ինչի Արցախը հիմա Հայաստան ա? Որ մի արցախցին ա նման կարծիքի? Արցախը հայկական պետություն ա ու մենք ամեն կերպ պետք ա աջակցենք, բայց դժվար թե Հայաստան լինի, համենայն դեպս հիմա:

[Fedayi]

Սովորաբար բարդ բաները պարզ ու պրիմիտիվ են թվում: Ինչի Արցախը հիմա Հայաստան ա? Որ մի արցախցին ա նման կարծիքի? Արցախը հայկական պետություն ա բայց դժվար թե Հայաստան լինի, համենայն դեպս հիմա:

Նախ, միայն արցախցուն մի մեղադրի, նույնքան մեղավոր է երևանցին: Հետո էլ, շնացած հայերին չափանիշ մի' սարքի; Ամեն մի տենց արցախցում մի քանի այլակարծիք արցախցի է բաժին ընկնում: Կարճ ասած, համազգային համախտանիշ չի այդ զզվելի խոսակցությունը:
Հայաստան ա, թե ոչ? Նայած ոնց նայես;

[Ceceron]

նախ ասեմ, որ եսել եմ քվեարկել Հայաստանից լավ տեղ չկա, կարողա մի քիչ ճոխացնում եմ, ի նկատի ունեմ բնության տեսանկյունից էդքան ել համամիտ չեմ (ճիշտա վատը չի, բայց ավելի լավ բնությամբ պետություններ էլ կան), բայց չեմ կարա ասեմ ինչը, ինչ-որ բան ձգումա ինձ այս երկրում, մենակ կարամ նմանացնեմ էդ երևույթը անկողնի երևույթին ինչ ի նկատի ունեմ ես օրինակ երբ որ հյուր եմ գնում աշխատում եմ չգիշերել այդ տանը, ուղղակի չեմ կարում, ԻՄ ԱՆԿՈՂՆԻՑ ԼԱՎ ՏԵՂ ՉԿԱ ..... հանգիստ մենակ անկողնումս կարամ քնեմ, նույն անալոգիայով կարամ ասեմ, հանգիստ մենակ իմ հարազատ հայրենիքում կարամ ապրեմ

Այսպիսի փքաբլիթիկներ

[Մարկիզ]

Լավ ես արել:

Վայ… շնորհակալություն:

Ապեր, այնպես չեմ ասում, խոսք էր, մեջ բերեցի: Հերոսություն չեմ անում: Դու ինչու՞ "վրդովվեցիր" մի տեսակ:

Իսկ ինչից եզրակացրի՞ր, որ վրդովվեցի, էն էլ մի տեսակ:

Հայաստանում եմ ծնվել, ուրեմն լավ ա, թե վատ ա, իմն ա: Ուրեմն հերթական հեռացողը չեմ լինի հանուն հավելյալ 1000 դոլարի: Պաշտպանել ասելը սա է:

Քո տրամաբանությանը որ հետևենք, դուրս կգա, որ այն մարդիկ ովքեր այսօր, չուզենալով ապրել Հայաստանում, հեռացել են, ուրեմն՝ մեղմ ասած, ինձնից ու քեզնից պակաս են սիրում իրենց հայրենիքը կամ ինձնից ու քեզնից վատ են «պաշտպանում»:

Կամ հացթուխ Սաքոն, ամեն օր հաց թխելով, «պաշտպանում է» իր հայրենիքը:

Ուրեմն հերթական հեռացողը չեմ լինի հանուն հավելյալ 1000 դոլարի

Նախ, փաստեմ, որ հեռացողը հանուն «հավելյալ» հազար դոլարի չի հեռանում: Հեռանում են այն մարդիկ, ովքեր այստեղ իրենց ու իրենց երեխաների համար արժանապատիվ կյանքով ապրելու ապագա չեն տեսնում:
Հետո էլ ընտանիք կա, որի համար այդ «հավելյալ» հազար դոլարը շատ բան է որոշում:

Իսկ երբ հեռացող կդառնամ, էն ժամանակ էլ վերջին հարցդ տեղին կլինի: Գուցե և Արցախն ընտրեմ:

Հարցս քո հեռանալուն չէր վերաբերվում: Ու, ընդհանրապես, հնարավոր հեռանալուդ հետ ընդհանրապես կապ չուներ:
Կրկնում եմ, գաղտնիք չէ, որ Արցախին ձեռնտու է ներգաղթը, շատ է պետք: Բոլորս էլ դրանում համոզված ենք, գիտենք:
Հարցս այսպիսին էր:
Հատկապես, եթե քո համար գաղտնիք չէ, որ Արցախում բնակություն հաստատելդ մեծ օգուտ կտար Արցախին/որը քո հայրենքինն է այնքան, որքան արցախցունը /, ապա ինչու՞ չես այնտեղ ապրում, այլ ապրում ես քաղաքամայր Երևանում:

Իսկ երբ հեռացող կդառնամ, էն ժամանակ էլ վերջին հարցդ տեղին կլինի

Վերջում էլ խնդրում եմ թույլ տաս՝ ես որոշեմ՝ իմ հարցերը տեղի՞ն են, թե՞ ոչ:

[Fedayi]

Հարցս քո հեռանալուն չէր վերաբերվում: Ու, ընդհանրապես, հնարավոր հեռանալուդ հետ ընդհանրապես կապ չուներ:
Կրկնում եմ, գաղտնիք չէ, որ Արցախին ձեռնտու է ներգաղթը, շատ է պետք: Բոլորս էլ դրանում համոզված ենք, գիտենք:
Հարցս այսպիսին էր:
Հատկապես, եթե քո համար գաղտնիք չէ, որ Արցախում բնակություն հաստատելդ մեծ օգուտ կտար Արցախին/որը քո հայրենքինն է այնքան, որքան արցախցունը /, ապա ինչու՞ չես այնտեղ ապրում, այլ ապրում ես քաղաքամայր Երևանում:

Միայն այս հատվածին անրադառնամ: Մարկիզ, պատկերավոր ասեմ մոտեցումս, շատ չծամծմենք: Հայաստանը /ներառյալ Արցախը/ իմ մեծ տունն է, որում գտնվում է իմ փոքր տունը` Երևանը, որտեղ էլ իմ բնակարանն է: Ես չեմ ուզում իմ տանից հեռու ապրել, լավ եմ զգում իմ բակում, նույնիսկ Աշտարակում մի տեսակ էն չի: Այդ առումով Երևանն է իմը:
Հիմա, եթե օրերից մի օր իմ բնակարանը, իմ փոքր տունը լքելու հարց ծագի, դարձյալ կհաստատվեմ իմ մեծ տանը` Հայաստանի սահմաններում, բայց ոչ ուրիշի հարկի տակ:
Հայաստանը, ըստ իս, նախ և առաջ ընտանիքն է, ընկերությունը, շրջապատը, հարգանքը, որը ստեղծել ես: Հիմա մի կտոր ավել հաց ուտելու համար չեմ թողնի այդ բոլորը:

[Հայկօ]

Հիմա մի կտոր ավել հաց ուտելու համար չեմ թողնի այդ բոլորը:

Իսկ ուղղակի մի կտոր հաց ուտելու համա՞ր:

[Fedayi]

Իսկ ուղղակի մի կտոր հաց ուտելու համա՞ր:

Կոնկրետ ես այդ օրին չեմ հասնի, բայց...

[impression]

Կոնկրետ ես այդ օրին չեմ հասնի, բայց...

չես կարող ասել. օրինակ իմ հայրը ժամանակին մեծ գործարանի փոխտնօրենն էր, բայց էն վատ տարիներին էդ օրին հասանք էլ, անցանք էլ...

[Արիացի]

Գնացողը գնում ա ոչ թե հայրենասիրական մղումներից դրդված, այլ իրա ընտանիքի համար ավելի լավ ապագա ու կյանք գտնելու հույսով: Եթե որևէ մեկը գտներ, որ Ջեբրայիլում շատ լավա կգնար ընդեղ առանց մեկի խորհրդի: Էն գաղափարը, որ դու ես ասում, շատ կարևոր ա, այսինքն գրավված տարածքների բնակեցումը, բայց դա պետք ա արվեր պետական մակարդակով, ինչը չի արվել ու չի արվում: Իսկ քո ասած տարբերակը շատ մոտ ա ուտոպիայի, որովհետև ես չեմ հավատում, որ մարդ իրա ընտանիքի անվտանգության հաշվին պետքա քայլ կատարի որը մեղմ ասած ոչ մեկի տանձին չի: Բա որ գնում ես Ղարաբաղ ծառայելու ինչի չես ասում քոնը Հայաստանն ա, հենա Հայաստանի սահմանները պաշտպանեմ, ինչ գործ ունեմ հարևան պետության հետ?

Մինիստր, գնացողը գնում ա հենց հայրենասիրական մղումներից դրդված, որովհետև եթե մարդ չի հասկանում ինչ ա հայրենասիրություն ու ինչ ա Հայրենիք, նա չի կարող հասկանալ թե ինչ ա ընտանիք ու ինչա սեր ծնողի ու երեխայի հանդեպ: Որովհետև Հայրենիքը սկսում ա Ընտանիքից ու Ընտանիքը սկսվում ա Հայրենիքից:

Իսկ Ղարաբաղը մեր համար ուղղակի հարևան պետություն չի, Ղարաբաղը մեր եղբայր պետություն ա, էնտեղ ապրում են մեր եղբայրներն ու քույրերը: Եվ Ղարաբաղը նույնքան Հայաստան ա, որքան Շիրակը ու Վայքը, քանի որ այնտեղ, ինչպես Շիրակում ու Վայքում, ապրում են Հայեր: Ոչ մեկը իրավունք չունի տարանջատել Ղարաբաղ և Հայաստան: Կարելի ա տարանջատել Ղարաբաղ և Հայաստանի Հանրապետություն, քանի որ դրանք միջազգային տարբեր սուբյեկտներ են, բայց երկուսն էլ միաժամանակ Հայաստան են:

[One_Way_Ticket]

Նրանք, ովքեր Հայաստանում ոչնչի չեն կարողացել հասնել և երազում են միայն այստեղից փախչելու մասին` հավատալով, որ "այնտեղ" լավ են ապրելու, "այնտեղ" էլ ոչնչի չեն հասնի: Սակայն կան մարդիկ, ովքեր Հայաստանում էլ վատ չեն ապրում, սակայն ունեն օբյեկտիվ դժգոհություններ և ուզում են գնալ, նրանք մեծ հավանականությամբ կհասնեն իրենց նպատակին:

Շատ եմ ջղայնանում, երբ մարդիկ, որոնք երբեք նախկին ԽՍՀՄ-ի տարածքից դուրս չեն եկել, և արտասահմանի մասին պատկերացում ունեն միայն հեռուստատեսությամբ, սկսում են քարոզներ կարդալ, թե Հայաստանից լավը չկա:

[Երվանդ]

ՈՒզու՞մ ես ապրել Հայաստանում...

Չէ

[Dayana]

Չէ

իիի

Իսկ այ ես ուզում եմ մի երկու տարով կգնայի Անգլիա բայց ընդմիշտ, հմմ, հաստատ կապրեի էս չյոռտով երկրում, որտեղ ամենաթանկ մարդիկ են` հողի վրա կամ նրա տակ