Իմ կարծիքով նման պահանջ կարելի է դնել, եթե ի նկատի ունես ֆիզիկապես սիրելը, իսկ հոգեպես սիրելու դեպքում, այսինքն երբ խոսքը իսկական սիրո մասին է, ստիպելը կամ սպառնալը անիմաստ է։ Ես նույնիսկ չեմ հասկանում այն կանանց, որոնց ամուսինը սիրուհի ունի, իրենք չեն բաժանվում, բայց միևնույն ժամանակ ամուսնու հետ կռվում են, որ նրան պետք է չսիրես, ինձ սիրես։ Ախր սիրելը հո պատվերով չի!!!
When life gives you lemons, make lemonade
Ճարս ինչ ա,ստիպված պիտի ձև տամ,թե իսկականից սիրում եմ ու հանձնեմ հոգեբուժարան
«Հեռո՛ւ ստութիւնից եւ լի նրանով,ինչ ընդդէմ է ստութեան»
Մովսես Խորենացի
Կներեք, էլի, ես երևի մի քիչ լավ չգիտեմ սենց բաներ, բայց ֆիզիկապես սիրելը որն ա՞, չեք բացատրի՞: Ոնց ա, էլի, որ էդ դեպքում կարելի ա տենց պահանջ դնել, իսկ էն մյուս դեպքում՝ ոչ:Varduhi-ի խոսքերից
Лучше Гор могут быть только Горы.
Չեմ կարծում , որ սպառնալով , կարելի է ինչ-որ մեկի ստիպել որ սիրի:
Եթե ստիպողական ինչ-որ բան կա , ապա դա սեր համարվել չի կարող, սերը պայմանականություն չի սիրում...
Եվ մեկել չեմ կարծում , որ սերը լինում է հոգեկան կամ ֆիզիկական , կամ կա սեր, կամ չկա, պարզապես դրսևորումներն են տարբեր:
Ճշմարտությունը միշտ էլ անհավանական է, որպեսզի այն հավանական լինի, ստիպված ես լինում մի քիչ սուտ խառնել...
Չգիտեմ, երեխեք..
Մի քիչ ուրիշ ձև նայեք էտ հարցին, էլի..
Ուղղակի պատկերացրեք սիրում եք մարդու, մի քանի տարի, օր օրի ուժեղ..
Ուղղակի կյանքի մնացած բոլոր կողմերը քիչ-քիչ դառնում են գունատ անկապ մի բան, հա էլի որ ապրում ես, երբեմն ուրախանում ծիծաղում, բայց տարիներ շարունակ անընդմեջ "ֆոնային ռեժիմով" այդ մարդու սիրելու, ուղղակի սիրելու ու իրա համակրանքը տեսնելու անհաղթահարելի, ահավոր ուժեղ տենչանքա..
Էլի որ, անցնում գնում են կյանքումդ ուրիշ մարդիք, բայց բոլորն էլ կամ իրա ձայնը ունի, կամ շարժուձևը, կամ եսիմինչը..
Ու վերջիվերջո կհանգես, հաստատ կգաս են մտքին, որ "ՍԻՐԻ ԻՆՁ, ԵՍ ՄԵՌՆՈՒՄ ԵՄ"
Ինքնասպանության մտքերը սենց տե նենց եղած վաղուց են լինում, նրա համար չէ, որ "ասեմ ինձ կսպանեմ ...չգիտեմ ընդե վախենա..", ուղղակի հասկանալի ա որ կյանքը նենցա ստացվել, որ բացի անկապ բութ միանվագ զզվելի ցավից որիշ ոչինչ կյանքում չկա:
Չէ, ընդհանրապես կա, ուղղակի լրիվ անհետաքրքիրա, ու հոգիդ կծախեիր այդ մարդու հետ լինելու համար: Ու մահանալը ուղղալի վերջա, ահավոր էգոիստական, բայց վերջ:
Ու ստեղ, երբ արդեն ամեն ինչ կարելի ա, մեկա էլ կորցնելու ոչինչ չկա, կարա գա մի միտք, կողքից անիմաստ ու անմիտ, заранее обреченная на неудачу, բայց ուղղակի փրփուր խորտակվողի համար "Եթե ես մահանամ, կարողա ինձ անվերադաձ կորցնելով` նոր հասկանա, թե ինչ կորցրեց, ինչքան անիմաստ կլնի սաղ, ասեմ իրան, գուցե ԵԹԵ ԻՄԱՆԱ , ՈՐ ԿՄԱՀԱՆԱՄ, ՀԱՍԿԱՆԱ, ՈՐ ՍԻՐՈՒՄԱ ԻՆՁ..."
Այսինքն, ոչ թե շանտաժ, կամ էտ տիպի ապուշ բան, այլ "Հասկացի, որ սիրում ես ինձ, թե չե ինձ կախելու եմ"
Եսիմ, սենց էլ կարա լինի..
Լավ, ասենք հիմա մեկի հետ պատահել ա տենց "դժբախտություն" ու իրան տենց են ասել, ի՞նչ խորհուրդ կտաք, որ էդ մարդը անի, ավելի լավ ա դրան պատասխանեք:
Ես ինչքան մտածել եմ էս ուղղությամբ միշտ փակուղու առաջ եմ կանգնել, ի՞նչ անել, ի՞նչ խոսքերով մարդուն հասկացնել, որ դու իրա համար չես, կամ էլ ո՞նց կարելի ա փափուկ ձևով "ուրիշ" տեղ ուղարկել, գոնե վերջին տարբերակով ո՞նց համոզել, որ դուք "լավը" չեք ու իրան "արժանի" չեք: Իսկականից շատ պետքական խորհուրդ կլիներ...
I love my life and I celebrate it every day...
Լուծում. «Կախի քեզ»: Ես դեռ նման մարդ չեմ տեսել, որ էդ սպառնալիքը լուրջ արտասանած լինի: Ու վախկոտ չլինի: Իսկ եթե անի, ուրեմն աննորմալ ա: Ուրեմն՝ կորուստն էլ մեծ չի լինի: Կարելի ա պահանջել, որ հարկադրաբար բուժման ենթարկեն:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Չէ, ճիշտ չասի, ասենք հետը ընկերություն ես արել ու հիմա էլ կոպիտ ասած ուզում ես "յան տաս" ու որպեսզի կանխես էդ դրությունը, ո՞նց կարելիա մեղմ ասել: Դե հասկանում ես, մեկ մեկ աղջիկներ կան, որ չեն հասկանում որ էդ ամեն ինչը ժամանակավոր ա ու դու էլ ասենք մի քիչ "թուլություն" ունես առիթից օգտվելու... Ինչպե՞ս ճիշտ յան տալ:
I love my life and I celebrate it every day...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ