User Tag List

Էջ 5 7-ից ԱռաջինԱռաջին 1234567 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 61 համարից մինչև 75 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 102 հատից

Թեմա: Հայկական պոեզիայի գոհարներ

  1. #61
    Մշտական անդամ Esmeralda-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    16.06.2006
    Գրառումներ
    467
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Հայկական պոեզիայի գոհարներ

    Դու մի՛ հարցրու. «Սիրո՞ւմ ես ինձ»:

    Ինչպես կույրը իր ձեռնափայտն է միշտ հիշում,
    Դու էլ հիշի՛ր,
    Որ երբ իզուր հարց չեն տալիս՝
    Սուտ պատասխան չե՜ն ստանում:
    Եվ դու բնավ իմ այս խոսքից մի՛ վշտանա ,
    Այլ մտածիր,
    Թե ջրհորի մութ խորության չափման համար
    Իր սեփական մանկանն ո՞վ է ջրհոր նետում:

    Դու մի՛ հարցրու, իսկ ես ասեմ
    Քո ուզածից շա՜տ ավելին:

    Եվ ասում եմ ե՛ս՝ միօրյա՛ հավատացյալ,
    Իսկ դու լսի՛’ր, իմ նորօրյա՛ աստվածուհի:
    Պաշտամունքի մի ծե՜ս պիտի արվի այսօր,
    Խոստովանքը էլ ո՞ւմ է պետք:

    Դու՝ անծանոթ մի նոր աշխարհ,
    Եսª մի հմուտ աշխարհագետ,
    Որ վա՜տ գիտեմ, շա՜տ վատ գիտեմ
    Բազմախոստում տեղանքը քո:
    Ու խոսում է մեջս կրկին
    Մոլի ոգին հետազոտման.
    Ուզում եմ քեզ անգիր անել,
    Մտքով գծել քարտեզը քո, -
    Հարց ու փորձը էլ ո՞ւմ է պետք:
    Եվ առավել լավ չէ՞ արդյոք,
    Որ մարդու ո՜տքը սայթաքի,
    Քան թե լեզո՛ւն:
    Ուրեմն արի ոչ թե խոսենք,
    Այլ մտովին քայլենք առաջ
    Այս անծանոթ ճանապարհով,
    Մինչև հասնենք հան•րվանի՝
    Հեքիաթական ինչ-որ մի տեղ,
    Ուր չկա՜ տեր ու տիրական՝ մեզնից բացի,
    Ուր մենք պիտի լինենք թլվատ՝ ջրի՛ նման,
    Եվ լինենք կույր՝ կրակի՛ պես,
    Ուր՝ հակառակ մեր իմացած հին օրենքի՝
    Մարմինները ջերմությունից չե՛ն լայնանում,
    Այլ կծկվո՜ւմ,
    Եվ լուծվում են բոլոր հարցերն՝ աղի՛ նման,
    Դառնալով համ մեր բերանում,
    Մեր լարաթափ ջղերի մեջ,
    Շփոթահար մեր դեմքերին…

    Այնժամ գուցե բնազդաբար ե՛ս քեզ հարցնեմ.
    «Սիրո՞ւմ ես ինձ»:
    Ե՛ս քեզ հարցնեմ՝
    Պատասխանիդ չսպասելով,
    Այլ օգնելով, որ ստանաս
    Նախկին տեսքդ աստվածուհու,
    Նախկին տեսքդ ա՛յն աշխարհի,
    Որ դեռ չուներ գծված քարտեզ:
    Եվ իմ հարցին ի պատասխան
    Այնժամ գուցե ինքդ ինձ ասես.
    «Ասում են, թե դուք օգնում եք լոկ հանվելիս:
    Իսկ դու օգնում ես հագնվել:
    Դու ուրի՛շ ես:
    Սիրո՜ւմ եմ քեզ»…
    Ты так хотел побед -
    так забирай свой приз...

  2. #62
    Երջանիկ մամա Cassiopeia-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    30.08.2006
    Հասցե
    Yerevan, Armenia, Armenia
    Տարիք
    44
    Գրառումներ
    3,756
    Բլոգի գրառումներ
    5
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Հայկական պոեզիայի գոհարներ

    Պարույր Սևակ, անտիպ բանաստեղծություն.
    Մենք իրար ձեռք չսեղմեցինք
    Եվ չասեցինք իրար անուն,
    Լոկ ժպտացիր դու գեղեցիկ,
    Ես հայացքով ողջունեցի,
    Ե՞րբ են այդպես ծանոթանում:

    Մենք իրար ձեռք չսեղմեցինք,
    Բայց ծանոթ ենք իրար արդեն,
    Դու իմ երազն ես գեղեցիկ,
    Որ իմ ձեռքով ստեղծեցի,
    Բայց չեմ կարող ձեռքով քանդել:

    Վաղուց արդեն ծանոթ անուն
    Ու սիրելի դեմք ես դարձել,
    Որ վայելքներ է խոստանում,
    Աչքով կանչում, ձեռքով վանում,
    Ուզում է ինձ քաղցր տանջել:

    Ես ուրիշին եմ պատկանում,
    Դրա համար օտար եմ քեզ,
    Դրա համար ես ինձ վանում,
    Այդ է գոնե խոստովանում
    Հայացքը քո պարզ ու անկեղծ...

    …Ծանոթներ ենք ապօրինի,
    Չսեղմեցինք մենք իրար ձեռք,
    Բայց ե՛կ, այսօր մի վարանի,
    Սեղմենք իրար մի գրկի մեջ,
    Ծանոթանանք այսօր նորից
    Օրինաբա՜ր, ապօրինի՜…

  3. #63
    Սկսնակ անդամ Saria-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.04.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    43
    Գրառումներ
    14
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Բանաստեղծություններ

    Քո աչքերի դեմ....
    Քո աչքերի դեմ իմ աչքերը` կույր,
    Կա քո հոգու մեջ անթափանց մի մութ,
    Քո մքութ հայացքում կա քնքուշ սուտ`
    Քեզ միշտ թաքցնող մի նուրբ վարագույր...

    Փակ են քո սրտի հեռուներն իմ դեմ,
    Հավետ քեզ կապված` քեզ օտար եմ ես.
    Երբ խենթ խնդությամբ փայփայում եմ քեզ`
    Ես սիրում եմ քեզ ու քեզ չգիտեմ:

    Փակ են քո սրտի հեռուներն իմ դեմ,
    Քո աչքերի դեմ իմ աչքերը` կույր.
    Քո հոգու վրա կա մի վարագույր,-
    Ով ես դու, ով ես,-բնավ չգիտեմ...

    ՎԱՀԱՆ ՏԵՐՅԱՆ /1904-1905/

  4. #64
    Պատվավոր անդամ Վազգեն-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.03.2006
    Տարիք
    43
    Գրառումներ
    541
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Հայկական պոեզիայի գոհարներ

    Ասում են, թե դու այնպես
    Մոռացել ես ինձ, այնպե՜ս,
    Որ երբ անունս են տալիս,
    Հազիվ միտքդ եմ գալիս։

    Բայց, նազելի՛ս, ձեր բակում
    Այն լորին է դեռ ծաղկում,
    Որի քնքուշ բույրի մեջ
    Քեզ գրկեցի սրտատենչ։

    Ու գրկիս մեջ այսօր դեռ
    Կիզող կրակ է վառվել,
    Իսկ երբ անունդ են տալիս,
    Սիրտս արյուն է լալիս։

    Ա՜խ, իրա՞վ է՝ դու այնպես
    Մոռացել ես ինձ, այնպե՜ս,
    Որ երբ անունս են տալիս,
    Հազիվ միտքդ եմ գալիս…

    Ավետիք Իսահակյան

  5. #65
    Պատվավոր անդամ Վազգեն-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.03.2006
    Տարիք
    43
    Գրառումներ
    541
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Հայկական պոեզիայի գոհարներ

    Բայց Տերյանի ոճը ինչ նման է Դուրյանի ոճին։ Բայց երկուսն էլ լավն են ու օրիգինալ։
    Մնաս Բարյավ

    Առտու մը դեռ մթնշաղ՝
    Կըծավալվեր շող ու շաղ,
    Ծաղկանց մեջ քեզ տեսա ես,
    Կըժպտեիր լուսնո պես։

    Աչերդ սիրո ատրուշան,
    Մատներդ էին գիրգ շուշան,
    Այտերդ վարդի նոր թերթեր,
    Նայվածքեդ ծներ նոր եթեր։

    Սիրտս թռա՜վ ոտքիդ տակ,
    Սիրեցի քեզ, իմս հրեշտակ…
    Սիրով եղան ձյուն մազեր,
    Ըսին՝ կյանքը երազ էր։

    Մինչդեռ դու չես սիրեր զիս,
    Մ'իշխեր գոնե տկար սրտիս.
    Ուր որ երթամ, դեմքդ ինձ հետ՝
    Նայվածք չէ այդ… մահո՜ւ նետ։

    Երբ անտառին խորըն նսեմ
    Կերթամ լալ՝ լուռ մենաճեմ,
    Դարձյալ հոն կըգտնես զիս,
    Տերևներեն կխոսիս։

    Երբ առվակին եզերքը՝
    Նըստիմ սփոփել իմ վերքը՝
    Դարձյալ դու կըգտնես զիս,
    Ալյաց մեջեն կժպտիս։

    Երբ լեռները կըփախչիմ,
    Որ չտեսնեսնեմ քեզ, հանգչիմ,
    Հողմույն մեջեն կըխոսիս,
    Թե՝ դու բնավ չես սիրեր զիս։

    Լուսնի լույսով գիշերը
    Երբ ցողեն իմ աչերը,
    Դարձյալ դու կըգտնես զիս,
    Աստղերուն մեջ կըժպտիս։

    Իսկ գերեզման երբ մտնեմ,
    Քեզ հոն պիտի չգտնեմ…
    Մնաս բարյա՜վ… հայուհիս,
    Անգո՜ւթ, արցունք մ'ալ չունիս։

    Պ. Դուրյան

  6. #66
    tranquility otar-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.03.2006
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    464
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Հայկական պոեզիայի գոհարներ

    Սիրում եմ քեզ հայոց լեզու
    Մայրիկիս պես անուշ ես դու
    Քեզնով եմ ես հպարտանում
    Կարդում գրում արտասանում
    Վերջին խմբագրող՝ otar: 19.11.2006, 12:32:
    qui sine peccato est?

  7. #67
    ... aniko-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    09.11.2006
    Գրառումներ
    210
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Հայկական պոեզիայի գոհարներ

    Սիլվա Կապուտիկյան "Հայկական աչքեր"

    Ուր էլ լինեք, ինչ դեմքի վրա`
    Խորշոմած մի մոր, թե մանկան մի թուխ,
    Հոգնած հարսների դեմքին արևհար,
    Հայկական աչքեր, գեղեցիկ եք դուք:

    Դուք, տեսած այդքան լաց ու արհավիրք,
    Ինչպես կարեցաք դարերից այն հին
    Մնալ այսքան մեղմ, այսքան գեղեցիկ,
    Այսքան գեղեցիկ նայել աշխարհին..
    իսկ կյանքը շարունակվում է...

  8. #68
    Մշտական անդամ Angelina-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    02.11.2006
    Հասցե
    Ֆրանսիայում
    Տարիք
    40
    Գրառումներ
    467
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Հայկական պոեզիայի գոհարներ

    Գիտեմ`տարիներ, տարիներ հետո


    Գիտեմ`տարիներ,տարիներ հետո,
    Երբ ես էլ արդեն վաղուց չեմ լինի,
    Ու երբ դու կանցնես իմ շիրմի մոտով,
    Երբ քեզ կտանջեն հուշերը հնի,
    Դու ինձ կսիրես քո ամբողջ սրտով,
    Բայց,ավաˉղ,արդեն շատ ուշ կլինի:

    Ավելացվել է 2 րոպե անց
    Ով անգութ մարդիկ


    Ոˉվ անգութ մարդիկ համայն աշխարհի,
    Բնավ չհիշե՜ք,որ խավար կյանքում
    Լույս աշխարհ եկավ մի հեգ պատանի
    Ու գնաց կյանքից ծաղիկ հասակում:

    Օˉհ,դուք մոռացե՜ք այդ խենթ պատանուն,
    Երգերը բոլոր սուտ էին նրա,
    Նա գնաց կյանքից անհետ,անանուն,
    Ու բոլորին նա անհայտ կմնա:
    Մի լացի նրա համար, որ դա վերջացել է, այլ ժպտա` որ դա եղել է:

  9. #69
    Պատվավոր անդամ Վազգեն-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.03.2006
    Տարիք
    43
    Գրառումներ
    541
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Հայկական պոեզիայի գոհարներ

    Մեջբերում Angelina-ի խոսքերից
    Գիտեմ`տարիներ, տարիներ հետո

    Ով անգութ մարդիկ
    Հեղինակներին էլ կասե՞ս։ Ուղղակի հետաքրքիր է։

    Ավելացվել է 17 րոպե անց
    Այս առակ–բանասատեղծությունն էլ փոքր ժամանակ շատ էր դուրս եկել, նույնիսկ հատուկ տետրում արտագրել էի գրքից։

    Վիշտը

    Հովհաննես Շիրազ

    Ծով կուզեր ձգել ձկնորսն իր շանը,
    Տես դու ապերախտ աշխարհի բանը,
    —Շատ է զառամել, էլ պետք չի գալու,
    Գող ու գայլի հոտն էլ չի զգալու
    Իր քթի տակ էլ,
    Շան օրն է ընկել՝
    Էլ տուն չի պահե ու մարդ անբանը
    Նավակից ծովն հրեց իր շանը.
    Թշնամու նման
    Ծովն հրեց նրան՝
    Իր հավատարմին, իր հին մտերմին։
    Ապշեց մի վայրկյան դողահար շունը
    Նա, որ տարիներ պահում էր տունը,
    Հսկում էր քունը տիրոջ ապիկար։
    Գայլի հոտն անգամ չէր թողնում մոտ գար,
    Ձմռան գիշերն էլ հազար գայլով լի,
    Բայց օր ծերության հանդիպեց գայլի։
    Մարդը հրում էր, որ ծովը ձգե,
    Շունը ճգնում էր, որ կյանքը փրկե,
    Տիրոջն էր կպչում՝ կառչում թաթերով,
    Լուռ կատաղությամբ և թե լուռ սիրով,
    Նույնիսկ աչքերում արցունք երևաց։
    Բայց, երբ մարդն էլ կատաղեց, հևաց,
    Երբ անսիրտ մարդն էլ անմիտ կատաղեց՝
    Ծռվեց նավակը՝ ծովն ընկավ՝ թաղվեց,
    Ծովն ընկավ մարդն էլ, բայց տես ինչ տեսավ.
    Շունը խեղդվող տիրոջը հասավ
    Բերանով իսկույն
    Բռնելով մարդուն
    Լողալով՝ մարդուն դուրս բերեց ծովից,
    Եւ ինքը մեռավ իր սրտի ցավից…

  10. #70
    Մշտական անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.11.2006
    Տարիք
    40
    Գրառումներ
    195
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Հայկական պոեզիայի գոհարներ

    Հովհաննես Շիրազ - ը դեմքա:


    Իմ համար էլ երևույթ:

    Ավելացվել է 4 րոպե անց
    Եվս մի երևույթ:

    Հերթը մի պահ քոնն է հիմա .
    Դո´ւ էլ նայիր սեգ ճակատին,
    ՈՒ անցի´ր...

    ԱՎԵՏԻՔ ԻՍԱՀԱԿՅԱՆ
    Վերջին խմբագրող՝ Simon: 21.12.2006, 19:36: Պատճառ: Գրառման ավելացում։

  11. #71
    Ես և դու՝ մի ենք... ihusik-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.01.2007
    Հասցե
    Երկիր մոլորակ
    Տարիք
    50
    Գրառումներ
    781
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Սիրտ Re. Հայկական պոեզիայի գոհարներ

    Շնորհակալ եմ բոլորիցդ, բոլոր այստեղ ներկայացված բանաստեղծություններն էլ ամեն մեկն էլ գեղեցիկ էր յուրովի ու ես այն վերցրեցի իմ համակարգչի մեջ, ինչպես նաև ոմանք էլ սրտիս մեջ խոսքը մեր մեջ ասեմ, որ ժամը առավոտվա հինգն է ու ուր որ է երևի լուսանա - չտխրեք շատ՝ կարդալով մեծն պոետի գեղեցիկ տողերը...
    Ավետիք Իսահակյան
    * * *
    Օտա՜ր, ամայի՜ ճամփեքի վրա
    Իմ քարավանըս մեղմ կըղողանջե.
    Կանգնի՛ր, քարավանս, ինձի կըթվա,
    Թե հայրենիքես ինձ մարդ կըկանչե:
    Բայց լուռ է շուրջըս ու շըշուկ չըկա
    Արևա՛ռ, անդո՛րր այս անապատում.
    Ա՜խ, հայրենիքըս ինձ խորթ է հիմա,
    Ու քնքուշ սերըս ուրիշի գրկում:
    Կընոջ համբույրին է՛լ չեմ հավատա,
    Շուտ կըմոռանա նա վառ արցունքներ.
    Շարժվի՛ր, քարավանս, ինձ ո՞վ ձայն կըտա,
    Գիտցի՛ր, լուսնի տակ չըկա ուխտ և սեր:
    Գընա՛, քարավանս, ինձ հետդ քա՜շ տուր
    Օտար, ամայի ճամփեքի վրա.
    Ուրտեղ կհոգնիս` գըլուխըս վար դիր
    Ժեռ-քարերի մեջ, փըշերի վըրա...
    * * *
    Թաթիկներըդ լուսեղեն —
    Լույս-թըռչնիկներ դրախտի.
    Ճաճաչներով ոսկեղեն
    Բույն կհյուսեն նոր բախտի։
    Զմրուխտ թասով գինի ես,
    Բույրըդ աշխարք է առել.
    Շուրթըս դիպավ շրթունքիդ
    Աշխարքիս տերն եմ դառել։
    Մազերըդ մեղմ փայելով՝
    Ինքս ինձեն հեռացա,
    Աչերիդ մեջ նայելով՝
    Ողջ տիեզերքը մոռացա...
    * * *
    Մեկը չեղավ, որ իմանար վշտերս,
    Քնքուշ ձեռքով դարման աներ վերքերիս.
    Մեկը չեղավ, որ գուրգուրեր վարդերս,
    Անուշ բույր տար, վարդի գույն տար երգերիս:
    Կյանքս կտամ սրտից բխած համբույրին,
    Ա՜խ, թէ մեկը ինձ հասկանա՜ր ու սիրե՜ր:
    Ի՞նչ կա երկրում և՛ սրբազան, և՛ անգին,
    Քան թէ զոհվել, քան թէ լինել անձնվեր:
    Բայց ես կյանքում շա՛տ սիրեցի ու լացի, —
    Մեկը չեղավ, որ ամոքեր վշտերս,
    Սիրող սրտի ծարավ, ծարավ մնացի,
    Մեկը չեղավ, որ գուրգուրեր վարդերս...
    * * *
    Քու՛յր իմ նազելի, նայիր քո դիմաց՝
    Վիրավոր, ավեր սիրտս եմ բացել.
    Ա՜խ, նըվիրական ինձ քո գիրկը բաց
    Եվ գուրգուրիր ինձ, ես շա՜տ եմ լացել...
    Քնքուշ ձեռներով աչերըս սըրբիր,
    Մի՛ թող ինձ լալու — ես շա՜տ եմ լացել,
    Ճակատիս մռայլ՝ մշուշը ցըրիր,
    Եվ գուրգուրիր ինձ, ես շա՜տ եմ լացել...
    Շա՛տ եմ տանջվել այս աշխարհում,
    Շա՛տ եմ լացել այս աշխարհում.
    Այն աչքերը, որ չեն լացել,
    Բան չեն տեսել այս աշխարհում:
    * * *
    Սիրեցի, յարս տարան.
    Յարա տըվին ու տարան
    — Էս ի՞նչ զուլում աշխարհ է,
    Սիրտըս պոկեցին, տարան:
    Ցավըս խորն է, ճար չըկա,
    Ճար չըկա, ճար անող չըկա,
    — Էս ի՞նչ զուլում աշխարհ է,
    Սրտացավ ընկեր չըկա:
    Լա՛վ օրերս գնացի՛ն,
    Ափսո՛ս ասին, գնացի՛ն.
    — Էս ի՞նչ զուլում աշխարհ է,
    Սև դարդերս մնացին...
    * * *
    Ցաված սիրտըս երգեր հյուսեց,
    Երգեց անուշ ու տխուր,
    Վիշտըս հալվեց, արցունք հոսեց,
    Վճիտ, ինչպես ջինջ աղբյուր:
    Հավքերի պես երգերս թռան,
    Հովերի հետ գնացին,
    Արցունքներըս ցողեր դառան,
    Վարդի ծոցում շողացին:
    Անցան օրեր — եկավ մահը,
    Սառ հողի տակ քուն մտա.
    Իմ արցունքով շաղաղ վարդը
    Շվաք ձգեց իմ վրա:
    Հովերն եկան, շիրմիս վրա
    Տխուր երգեր երգեցին, —
    Ա՜խ, իմ անուշ, իմ վաղուցվա
    Հյուսաց երգերս երգեցին...
    Վերջին խմբագրող՝ ihusik: 25.01.2007, 08:11:
    Թե սիրում ենք՝ մեր սրտի բոլոր լարերո՜վ սիրենք... Միայն Սիրուն է երաժշտությունը զիջում, բայց և Սերն էլ մեղեդի է... Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...

  12. #72
    ԱՐԵՎԱՇՈՂ Highordy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    12.01.2007
    Հասցե
    Yerevan
    Գրառումներ
    224
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Հայկական պոեզիայի գոհարներ

    Մեջբերում ihusik-ի խոսքերից
    Օտա՜ր, ամայի՜ ճամփեքի վրա
    Իմ քարավանըս մեղմ կըղողանջե.
    Կանգնի՛ր, քարավանս, ինձի կըթվա,
    Թե հայրենիքես ինձ մարդ կըկանչե:
    Բայց լուռ է շուրջըս ու շըշուկ չըկա
    Արևա՛ռ, անդո՛րր այս անապատում.
    Ա՜խ, հայրենիքըս ինձ խորթ է հիմա,
    Ու քնքուշ սերըս ուրիշի գրկում:
    Կընոջ համբույրին է՛լ չեմ հավատա,
    Շուտ կըմոռանա նա վառ արցունքներ.
    Շարժվի՛ր, քարավանս, ինձ ո՞վ ձայն կըտա,
    Գիտցի՛ր, լուսնի տակ չըկա ուխտ և սեր:
    Գընա՛, քարավանս, ինձ հետդ քա՜շ տուր
    Օտար, ամայի ճամփեքի վրա.
    Ուրտեղ կհոգնիս` գըլուխըս վար դիր
    Ժեռ-քարերի մեջ, փըշերի վըրա...
    …Բայց սերը կնոջ, տոչորված հոգուդ
    Աղ-ջուր է տալիս, որ միշտ ծարավնաս,
    Ծով տարփանքի մեջ դավաճան կնոջ
    Մարմինը լիզես… ու չհագենաս…
    "ԱՐ"-ն ԷՐ Ի ՍԿԶԲԱՆԷ
    Վերջում էլի Նա Է լինելու…
    Ափսո՜ս՝ ներկա չեմ լինելու…

  13. #73
    ԱՐԵՎԱՇՈՂ Highordy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    12.01.2007
    Հասցե
    Yerevan
    Գրառումներ
    224
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Հայկական պոեզիայի գոհարներ

    ՁՈՆ

    Եղեգնյա գրչով երգեցի փառքեր.
    - Քեզի ընծա՜, իմ հայրենիք -
    Սոսյաց անտառեն էի զայն կտրեր...
    - Քեզի ընծա՜, հին հայրենիք -
    Եղեգնյա գրչով երգեցի քուրմեր.
    Ընդ եղեգան փող լո'ւյս ելաներ:

    Եղեգնյա գրչով երգեցի կարոտ.
    - Ձեզի ընծա՜, հայ պանդուխտներ -
    Ան տարաշխարհիկ բույսի մ'էր ծղոտ...
    - Ձեզի ընծա՜, հեգ պանդուխտներ -
    Եղեգնյա գրչով երգեցի հարսեր.
    Ընդ եղեգան փող ո'ղբ ելաներ:

    Եղեգնյա գրչով երգեցի արյուն.
    - Ձեզի ընծա՜, սուրի զոհեր -
    Ան ծլած էր մոխրի մեջ իբրև կընյուն...
    - Ձեզի ընծա՜, կրակի զոհեր -
    Եղեգնյա գրչով երգեցի վերքեր.
    Ընդ եղեգան փող սի'րտս ելաներ:

    Եղեգնյա գրչով որբ տունս երգեցի.
    - Քեզի ընծա՜, հայր ալեհեր -
    Ցամքած աղբյուրեն մեր զայն հօտեցի...
    - Քեզի ընծա՜, մայր կարեվեր -
    Եղեգնյա գրչով օճախս երգեցի.
    Ընդ եղեգան փող ծո'ւխ ելաներ:

    ՈՒ պայքա՜ր, պայքա՜ր, պայքա՜ր երգեցի.
    - Ձեզի ընծա՜, հայ մարտիկներ -
    Գրիչս եղավ անթրոց սըրտերու հնոցի...
    - Ձեզի ընցա՜, քաջ մարտիկներ -
    Եղեգնյա գրչով վըրեժ երգեցի.
    Ընդ եղեգան փող բո'ց ելաներ:
    "ԱՐ"-ն ԷՐ Ի ՍԿԶԲԱՆԷ
    Վերջում էլի Նա Է լինելու…
    Ափսո՜ս՝ ներկա չեմ լինելու…

  14. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Նաիրուհի (09.09.2010)

  15. #74
    Պատվավոր անդամ Վազգեն-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.03.2006
    Տարիք
    43
    Գրառումներ
    541
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Հայկական պոեզիայի գոհարներ

    ԼՈՒՍԱԲԱՑԻՆ

    Լուսաբացին,
    Լացի՜ն, լացի՜ն
    Վարդերը՝ սև թերթեր բացին...

    Լուսաբացին,
    Ջինջ, լուսածին
    Հավքեր թռան լուռ, գնացին...

    Լուսաբացին,
    Ուռին, հացին
    Առվի ափին մեղմիկ լացին...

    Լուսաբացին,
    Ես տուն դարձին,
    Խամրած գտա իմ սիրածին...

    Լուսաբացին,
    Շաղ ու թացին,
    Սրտիս համար շիրիմ բացին...


    ՕՐՀՆԵՐԳ ՀՄԱՅՔԻԴ

    Հասուն նռներով է այգիդ, բայց փակ դռներով է այգիդ,
    Անքուն պահապանը լինեմ այգուդ ու դյութող հմայքիդ։

    Լինեմ թռվռուն մի թիթեռ, թառեմ քո փարթամ ուսերին,
    Հալվեմ աչքերիդ գիշերին, ծալվեմ ծամերիդ հյուսերին։

    Վարդի, կնդրուկի բույր ունես, շրթունքս բանամ
    տամ բույրիդ,
    Թե գանձ ես ուզում՝ անձս տամ այրող մի հատիկ
    համբույրիդ։

    Սրտիս թագուհին ես դյութող, տիրել ես սրտիս
    պերճ գահին,
    Խղճա՜, կամ կյանք տուր, որ ապրեմ, և կամ շուտ
    հանձնիր ինձ մահին։

    Թե կյանք ես տալիս՝ դուռդ բաց, մտնեմ բուրավետ,
    վառ այգիդ,
    Թե մահ տաս՝ վերջին շնչիս հետ օրհներգ կձոնեմ
    հմայքիդ։


    Ազատ Վշտունի (1894-1958)

  16. #75
    Մշտական անդամ Srtik-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.12.2006
    Հասցե
    Լոս Անջելես
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    223
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    1 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Հայկական պոեզիայի գոհարներ

    ՁԵՌՔԵՐ

    Երբ ես տեսնում եմ մանր հոգսերից շուտ ընկճվողին,
    Իսկույն հիշում եմ իմ ընկերոջը, որ ձեռքեր չունի:
    Դեռ կարելի է առանց ոտքերի, առանց աչքերի,
    Դուք մտածե՞լ եք, որ անհնար է առանց ձեռքերի,
    Նույնիսկ երբ մեկին բռնում են, զսպում, ամենից առաջ ձեռքերն են կապում,
    Եթե ուզում են գերի վերցնել, հրամայում են. «Շու՛տ, ձեռքերդ վե՛ր»,-
    Իսկ իմ ընկերը քանի տարի է, որ ձեռքեր չունի,
    Բայց չէ՞ որ նա էլ պիտի լվացվի, սանրվի, թեյի, ծխի կամ գրի, մեկին գուրգուրի,
    Դուք մտածե՞լ եք, որ նա չի կարող երբեք նվագել, իր տան դռները բացել ու փակել,
    Չի կարող լողալ, վոլեյբոլ խաղալ, մեքենա վարել կամ թիավարել,
    Բայց այնուամենայնիվ կարողանում է ծիծաղել անկեղծ:
    Նման դեպքերում ես շատ եմ խնդրում
    Ամեն մարդ նայի իր զույգ ձեռքերին,
    Ձեռքերը դնի սեփական խղճին
    Եվ հիշի ինչպես վերքը թռչունի
    Իմ ընկերոջը, որ ձեռքեր չունի:
    Վերջին խմբագրող՝ Srtik: 16.04.2007, 15:32:

Էջ 5 7-ից ԱռաջինԱռաջին 1234567 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Հայկական ռեպ
    Հեղինակ՝ Imperator, բաժին` Երաժշտական ոճեր
    Գրառումներ: 95
    Վերջինը: 20.11.2017, 04:33
  2. Հայկական Ռոք
    Հեղինակ՝ ArmenianMetal, բաժին` Երաժշտական ոճեր
    Գրառումներ: 86
    Վերջինը: 02.04.2016, 12:30
  3. Պոեզիա. Պոեզիայի երեկո
    Հեղինակ՝ Mephistopheles, բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 9
    Վերջինը: 25.07.2011, 16:47
  4. Հայկական ՔԻԹ
    Հեղինակ՝ ներաԿ, բաժին` Մարդ և շրջակա միջավայր
    Գրառումներ: 63
    Վերջինը: 08.05.2009, 23:24

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •