Ետի ցանկություն չի, ետի դե...էլի ցանկությունա բայց ես ցանկություն ասելով նկատի լինեի օրինակ ես սուպերսթար դառնամ
Ետի ցանկություն չի, ետի դե...էլի ցանկությունա բայց ես ցանկություն ասելով նկատի լինեի օրինակ ես սուպերսթար դառնամ
Բնականաբար ոչ մի այդպիսի ցանկության մասին խոսելու համար չեմ բացել թեման:Արամ-ի խոսքերից
Ուղղակին ինքնաներշնչում
Ախոթքներն իրոք օգնում են ինձ, դա չի նշանակում, որ ամեն քննությունից առաջ եկեղեցի եմ գնում, աղոթում, որպեսզի բարձր ստանամ, կամ այսպիսի շքեղ մեքնեա Աստված ինձ էլ տա, օգնում են ասելով, նկատի ունեմ հոգուս հանգստությունն ու խաղաղությունն ամեն աղոթքից հետո, այն ինձ հոգևոր մեծ ուժ է հաղորդում
Հ.Գ Դեռ փոքրուց աղոթում եմ ամեն Աստծո օր քնելուց առաջ և արթնանալուց
Չեմ հավակնում ոչ մի աղանդի…
Մենք փոխանակվեցինք մեր ժպիտներով... մինչ նոր հանդիպում
եթե ընդունւմ ես ինչ որ հզոր ուժի գոյության խորհուրդը, ուրեմն աղոթքը ուղղակի ինքնաներշնչում լինել չի կարող
Աղոթքը իսկապեկ կարող է օգնել, եթե այն այսպես ասած տեղ հասնի
Դրա համար մենք ունենք Հայր Մեր-ը, որը մի տեսակ մեր և երկնքի դարպասների միջը բանալի էու այն յուրահատուկ կոդ է
Հ.Գ. Գոհարի գրածին որպես հավելում՝ Ճիշտ կրոնը Առաքելական եկեղեցին է
Սենց մի բան պատկերացրեք, փոքր ժամանակ շատ առիթներ եք ունեցել ձեր ծնողներից ինչ-որ բան խնդրելու, ուզելու: Օրինակ ենթադրենք հեծանիվ եք ուզել ձեր ծնողներից:
Ոնցա՞ եղել, ձեր ծնողը մի անգամից առելա՞, չեմ կարծում, ծնողը նախ նայելա դու դրսևորում ես համապատասխան համառություն այդ քո ցանկացած առարկայի նկատմամբ, հետո մտածելա թե իրոք այդ առարկան որը ուզում եք, իվիճակի ե՞ք օկտագործելու ի բարորություն ձեզ, հո էդ առարկայով ձեզ վնաս չեք տա, (այսինքը ոտքներիդ քցելու)
Երբ համոզվումա որ այդ ձեր ցանկացած առարկան վատ բան չի, և իրականում ունեք համապատասխան համառություն, սկսումա հոգ անել, որպեսզի կարողանաք դա ճիշտ օկտագործեք, ունենաք համապատասխան գիտություն այդ առարկան օկտագործելու համար, այսինքը ջանքա անում ծնողը որ գոնե մի անգամ նստեք հեծանիվի վրա փորձեք քշել իր օգնությամբ, նոր դրանից հետո նա առնումա դա:
Այս ամենը ձեր ծնողը անումա, որովհետև ձեզ շատա սիրում և չի ուզում որ ձեզ բան պատահի: Նույնը «Երկնային Հայրնա» անում, երբ ինչ որ բան եք խնդրում ձեր աղոթքներում, Աստված ոչ թե մենակ էդ ձեր խնդրածնա ուզում տա, այլ մի բան էլ ավելին, հաճախ «փոքր» մարիկ ասում են մի միլիոն փող եմ ուզում խի՞ չի տալիս, էլ չեն պատկերացնում որ ոչ թե էդ մի միլիոննա մենակ ուզում տա իրանց, այլ մի 50 միլիոնա ուզում տա, հլը երևի մի հատ էլ զարմանումա թե խի են էդքան քիչ ուզում, բայց տալուց առաջ ուզումա որ շատ կարևոր բաներ սովորես հենց այդ խնդրածիտ կապակցությամբ, որպեսզի երբ տա հոգիտ չկորցնես:
Էդ տվածը «ոտքիդ չգցես» այլ մի քանիսի հոգին էլ քո միջամտությամբ, քո խոնարհությամբ (ոչ գոոոզությամբ) քո մարդասիրությամբ (ոչ մարդատելությամբ) ապրեցնես, իսկ եթե դու քո աղոթքներում ցույց չտաս համապատասխան համառություն, ու ՀԱՎԱՏՔ ու չսովորես այն ամենը ինչը կսովորացնի Տերը, որը կապված է քո խնդրածի հետ, դու դա չես ստանա, ու հենց դա որը չստացար դա նորից ի օգուտ քեզ կլինի, որովհետև դու չունենալով վերևում նշված պայմանները՝ ստանալով հանդերձ, քեզ կվնասես, ու ոչ միայն քեզ այլ շատերին:
Ու այսպես Աստված քո մեջ դաստիրակումա համառություն, ՀԱՎԱՏՔ , ՍԵՐ ու բոլոր այն մարդկային արժեքները որից դու վաղուց հեռացել էս, բայց դեռ չես գիտակցում որ հեռացել էս:
Ես շատ կուզենաի իմ Օրինակներից պատմել, թե ինչի հասցրեց ՏԳԵՏԻՍ, ԹՇՎԱՌԻՍ՝ Աստված ինձ իմ աղոթքների շնորհիվ, ու իսկականից մեծատառերով ՏԳԵՏԻՍ ՈՒ ԹՇՎԱՌԻՍ: Անկիրթիս, կյանքի կրթություն տվեց, անարժանիս, ընծաներ տվեց, չտեսիս տեսնելու հնարավորություն տվեց, Գոռոզիս ու հպարտիս առատ պարգևներ տվեց: Մի քանի տարի առաջ երբ դեռ Աստծուն չեի ճանաչում մեր բակում ինչպես նաև ուրիշ բակերում մենակ «ռազբոռկեք» էի անում ու միշտ իմ ցանկացած ելքով էր վերջանում այդ «շիլաշփոթները» դա ինձ հպարտանալու առիթ էր տալիս ես դրանից ավելի ու ավելի էի խորանում այդ ունայն կյանքի մեջ, մինչև անգամ, երբ ինչ-որ տեղ մի հրեշավոր բան էր կատարվում, մեր թաղայինը ամպայման գալիս էր մեր տուն, որպեսզի համոզվի ես մեջն եմ եղել թե չէ՞, ու այդպես այնքան ժամանակ շարունակվեց այդ ամենը, մինչև հայտնաբերեցի որ ընկըրներիս մեծամասնությունը արդեն նստածա, հասկացա որ անխուսափելիյա, այս ճանապարհով վաղ թե ուշ ես էլ եմ լինելու այդ ոչ ցանկալի տեղում: Եվ անկեղծ դիմեցի Աստծուն ու Աստված իրոք իր լույսը փայլեցրեց թշվառիս սրտին, ու այնպիսի առատ պարգևներ տվեց, մինչև անգամ մի ամբողջ բժիշկների ու պռոֆեսորների ապացուցեց, իրանց կողմից հերքած, անապացուցելին:
Ու այսպես Աստված հանգամանքների բերումով ինձ Հայաստանից դուրս հանեց:
Օվ ապրումա եվրոպաներում ու ամերիկաներում նրանք լավ գիտեն որ այստեղ առանց լուրջ կրթության չես կարող բարձր դիրք գրավել, իսկ Աստված ինձ անկիրթիս 50 հոգանոց կոլեկտիվի ղեկավարում տվեց, օ՞վ կարողա հիմա ինձ համոզի իմ տեսածի, զգացածի, ունեցածի հակառակը: Ու այս ամենը աղոթքներիս շնորհիվ եղավ, որովհետև Աստված տեսավ որ ոչ թե մենակ աղոթում եմ այլ նաև հավատում եմ ու ականջալուր եմ լինում ինչ էլ սովորացնի:
Մի շատ գեղեցիկ առակ էի ուզում գրել, բայց մի պահ նայեցի թե արդեն ինչքան եմ գրել, որոշեցի չգրել, որպեսզի չձանձրացնեմ ձեզ ու «ավելորդ» ձեր թանկագին ժամանակից չխլեմ: Սիրելի ֆորումցիներ դուք կարող էք ծաղրել իմ գրածը, կարող էք հումորի վերածեք, դա ձեր գործնա, միևնույննա իմացեք ես ձեզ բոլորիդ սիրում եմ:
Մենք իրար սեր ենք պարտք մարդիկ:
Աղոթքը իսկապեկ կարող է օգնել, եթե այն այսպես ասած տեղ հասնի
Դրա համար մենք ունենք Հայր Մեր-ը, որը մի տեսակ մեր և երկնքի դարպասների միջը բանալի է
Հ.Գ. Գոհարի գրածին որպես հավելում՝ Ճիշտ կրոնը Առաքելական եկեղեցին է
"Հայր Մեր"-ը պարզապես մոդել օրինակ է, թե ինչպես կարելի է աղոթել. ուշադիր կարդացեք Նոր Կտակարանում Հիսուսի խոսքերը աղոթքի մասին: Իսկ հավատացյալն աղոթում է, որովհետև Աստծու հետ այդ կապի կարիքն է զգում, ոչ թե` մեղքերի թողության կամ ցանկությունների կատարման համար: Իսկ իր աղոթքում նա կարող է ասել մտքին եկած ամեն ինչ: Կարևորը հավատքի առկայությունն է: Դրան դեռ պետք է հասնել: Իսկ հավատքը կրոնի հետ կապ չունի, ավելին` կրոնը մարդածին երևույթ է ու հատուկ քաղաքական նպատակներ է հետապնդում: Քրիստոսն ի՞նչ կրոնական ուղղության էր պատկանում, որ քրիստոնեությունը հազար մասի է բաժանված:
Եթե հավատում ես, աղոթքը` կապը բարձրյալի հետ, սնունդի նման մի բան է դառնում, որը պարտադիր չէ անես եկեղեցում կամ մոմ վառելիս, քանզի "Դուք եք տաճարն Աստծու ":
I did not ask for the life that I was given, but it was given nonetheless. And with it I did my best.
Սելավի,ցնցված եմ պատմածիցդ
Սելավի....ուղղակի հիանալի էր, շատ - շատ լավ համեմատություն էր, որը 3 տարեկան երեխան էլ կհասկանար....ԲՌԱՎՈ, ՌԵՍՊԵԿՏ
եթե հավատում եմ աղոթքիս օգնում են..
ընդհանրապես, աղոթելը լավ է.. ես դրանից "լիցքավորվում եմ".. հատկապես եթե առողջական խնդիրների համար եմ աղոթում
Եկել եմ ձեզ գարուն բերեմ
Իսկ չեք/ կարծում որ դա ընդամենը ինքնաներշնչում է:
աղոթելիս չեմ կարծում.. եթե սկասեմ կարծելների հետևից ընկնել.. ոչ մի բանի չեմ հավատա.. դե ինքնաներշնչումն էլ վատ չի.. եթե օգնի հիվանդին լավանալ..
Եկել եմ ձեզ գարուն բերեմ
Ասում են՝գիտնականները, որ աղոթքի տեքստը որոշակի հաճախականություն ունի և բոլոր կրոնների ու լեզուների մոտ այն նույնն է։ Հենց այդ ռիթմն է կամ տեմպը, որ լավ է ազդում մարդու հոգու՝ հետևապես և մարմնի, վրա։
Ավելացվել է 4 րոպե անց
Ինքնաներշնչումն էլ մեծ դեր ունի, բայց իմ կարծիքով բառը մի փոքր սխալ է ընտրված։ Եթե իսկապես հավատացող մարդը հաճախ աղոթում է, ապա իր հավատալիքով մաքրվում է մեղքերից, իրեն ապահով է զգում և գիշերը հանգիստ քնում է։ Իսկ այս ամենը շատ կարևոր է մի բան լավ անելու համար, հետևաբար և պլանավորածը հաջողությամբ է պսակում։
Վերջին խմբագրող՝ Freddie: 09.06.2008, 22:48: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Սիրելի ակումբցիներ քանի որ այստեղ խոսում ենք աղոթքի մասին, թույլ տվեք ես մի աղոթք գրեմ այստեղ, իմ սրտի խոսքը ուղղված Աստծուն, մի քիչ բանաստեղծական ոճով կգրեմ:
Խնդրում եմ նաև մեր սիրելի մոդերատորներին այս աղոթքս չջնջեք և չտեղափոխեք ստեղծագործողի անկյուն:
Տեր ամենակարող, սրտագետ Աստված
հոգիս ցնծությամբ խոսք է ուղղում քեզ,
մեր այս սիրելի ակումբի համար
որոնց դու գիտես անուն առ անուն,
որոնց դու էս միշտ պահում պահպանում
անկախ նրանից թե ով գիտի քեզ:
Դու շարժիր գութը այս անդամների
և օրհնիր բոլոր քո մեծ օրհնությամբ,
ու քո անսահման ճշմարիտ սիրով ողողիր նրանց:
Դու խաղարարար մանկան մեղմ ժպիտ,
դու սփոփարար վերքերի դարման,
կտակս սրտիս, լույսն իմ իղձերիս,
սեղան բերկրության, սեր մթան օտար:
Տիղմիս՝ Հանճարիտ լույսն է կպել տես
աղաղակներս զանց չանես փրկիչ
գթառատ Տերս այս անդամներին
ճանաչեցրու քեզ:
Թող որ բոլորս լռթագույն ամպից
Հառնենք դեպի քեզ, իմ անճառելի,
անպարագրելի, անզննելի, անստվեր ծագում:
Թող որ հյուրերը մեր դար ակումբի
սիրուտ ընծայից վառվեն քո սիրով,
ու այն աչքերը՝ որը կկարդա գիրը տգետիս,
որ ոչ հանգ ունի ոչ էլ նշաններ,
շնորհք համարիր բոլոր այդ մարդկանց,
ողորմա Հիսուս աղերսում եմ քեզ:
Նշան թող լինի Արարիչ արքա
կարդացողների համար այս գիրը,
ում մարմնով հանկարց կանցնի սարսուռը,
փշաքաղանքը, կամ էլ կարտասվի,
թող դա էլ լինի նշան այն բանի
որ փշրվում է կարծրացած սիրտը,
քարացած մեղքը, ու քո սերն է բնակվում այնտեղ:
Տե'ր բազմաբովանդակ, որբի բերանից՝ պատառ տանողի համար եմ
աղերսում ես քեզ, տաճարմ՝ մուրազով վառված մոմեր փչողի համար եմ
աղերսում ես քեզ, ներիր այդ մարդկանց,
դեռ չեն հասկանում,թե ինչ են անում
փխրեցրու նորից, պարարտանյութդ շաղ տուր ամենուր,
մի գուցե կպնեն էլ չչորանան, ընձյուղ տան բարի:
լսում էս, սիրելի անցորդ, ես էլ եմ անցել այս էջի միջով
ու հուշ եմ թողել քո սրտի համար, որ երբ կկարդաս տողերս գրված,
ու երբ դու կզգաս փշաքաղանքդ ամբողջ մարմնիդ,
կամ մաքրամաքուր աչքերդ լցվեն, գիտցիր՝
դա է հենց նշանը Աստծո, որ սիրում է քեզ
սա այն Աստվածն է, որ իր գառնուկին,
իր Հիսուս բալին, մատաղ արեց՝ Իմ ու քո համար,
ու նա մեզ գնեց իր արյան գնով, իր արյան գնով մեզ մաքուր արեց:
լսում էս անցորդ, սա աղոթք է, քո հոգու համար,
այո՝ հե'նց, սրտիդ համար:
մտածիր՝ որ թշվառս էլ, քո աղոթքների կարիքը ունի:
դիմիր Բարձրիալին խոսքերով այս Նարեկական:
Շավիղ գունազարդ, արփիացնցուղ ցող, համբավ անպարփակ,
հնչյուն հիասքանչ, վաստակելի բազմածուփ, մշտափայլ փառք,
գեղապատկեր դեմք, կարծրակոփ ժայռ, գաղտնատես միտք,
պարգևատու իղձ ապաշավի, շունչ բարեհամբյուր,
տեղատարափ հույս, հորդառատ ծիծաղ, փայլատակող աստղ երկնակամարի,
ինքնաբուն բարի, սեր պարգևատու, խոստովանված սեր, գեղմի պես մաքուր,
օրհնաբանված ազնվություն, կատարյալ հանգիստ, վկայված անուն,
ծածկույթ ցանկալի, անխափան ընթացք, բաժակ բերկրության,
կենսակապ կամուրջ, ըղձալի սեղան, սփոփարար լուր, զարդ վայելչական,
ճաշակ քաղցրության, անպակասելի գանձ, կենդանարար կամք,
խոնարհություն տոնելի, խնդրում եմ խնկիր հեծեծանքները բոլորի:
Սիրելի անցորդ թե հիմա գոնե գութդ շարժվեց դու ասա ԱՄԵՆ՝
ՓԱՌՔ ՔԵԶ ՏԵՐ ԱՍՏՎԱԾ համ վկայության, համ էլ քո՝ փրկության համար:
Իսկ ես հեռանում եմ ձեզանից ձեզ ցանկանալով Հիսուսի անսահման սերը:
Մենք իրար սեր ենք պարտք մարդիկ:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ