Դավիթ Գյուրջինյանի հավատի հետ ես ոչ մի գործ չունեմ, իսկ կանոնը վերաբերվում ա Աստված նշանակող բոլոր բառերին, այդ թվում Բարձրյալ, Տեր և այլն: Ոչ, չի վերաբերվում միայն քրիստոնեական հավատքին, այլ բոլոր կրոններին: Նաև հատուկ նշեցի, որ ձեռնարկը հաստատված է համապատասխան գերատեսչության կողմից ու երրորդ լրամշակված հրատարակությունն է, ցույց տալու համար, որ սա կանոն է, լեզվական կանոն է, ու եթե սխալ լիներ՝ ուղղված կլիներ: Նույն կանոնը կհանդիպեք լեզվական այլ գրքերում էլ: Անշուշտ կարող եք շարունակել գրել նաև փոքրատառով, ինչպես և կարող եք փոքրատառով գրել ասենք քաղաքների անունները կամ անձնանունները, հապավումները և մնացած բոլոր բառերն ու արտահայտությունները, որոնք լեզվաբանական կանոնների համաձայն գրվում են մեծատառով: Դա կարող եք անել, մասնավորապես Ձեր վերաբերմունքը (Ձեր-ն էլ է մեծատառով գրվում) ցույց տալու համար, բայց անշուշտ դա կլինի ընդամենը անգրագիտություն
Հարցվեց լեզվաբանական կանոն, լեզվաբանական կանոնը մեջբերվեց: Ո՞րն էր հարցի իմաստը, եթե նման կանոն մեջբերվելու դեպքում դա պիտակվելու էր որպես հավատքից թելադրված: Եթե իրականում նման հարցի պատասախանը չի հետաքրքրում, անտեսվելու կամ պիտակվելու, ապա պարզապես կարելի է դիմացինի ժամանակը չվատնել անիմաստ հարցով
Էջանիշներ