Մի ժամանակ, երբ Բնագիր-ը դեռ գործում էր, Վիոլետի մի շարք ստեղծագործություներ աչքովս ընկել են, կարդացել եմ... Վերնագրերը լավ չեմ հիշում, բայց երկուսը լավ տպավորվել են: Մեկը երեք ջադույի մասին էր, որոնք ինչ-որ կեղտոտ բաներ էին անում. հետաքրքիր գործ էր, բայց բառերի «ոլորապտույտը» նորից չափից դուրս շատ էր, ինչպես նաև բառի հանդեպ «բռնությունը». դրա համար էլ չեմ մարսում իր գրածները:
Իսկ մյուսը, որ էլի շատ է տպավորվել, այն բանի մասին էր, թե ինքն ինչպես է ուզում մի սևամորթ աղջկա ու թե ինչեր կաներ նրա հետ՝ սեռական օրգանների գունագեղ նկարագրությամբ և նրանց հետ հնարավոր բոլոր բաներ անելու մանրամասնություններով: Ես չեմ ասում, թե դա լավ չի, բայց ես ինքս թույլ, զգայուն հոգեկանով մարդ եմ, էտ ամենը ծանր ազդեցություն է ունենում վրաս... սկսում եմ երազել խափշիկ կանանց մասին...
Վիոլետն ինձ հակացուցված է:
Մեջբերել
Էջանիշներ