User Tag List

Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 148 հատից

Թեմա: Վիոլետ Գրիգորյան

Համակցված դիտում

Նախորդ գրառումը Նախորդ գրառումը   Հաջորդ գրառումը Հաջորդ գրառումը
  1. #1
    ավագ մոդեր
    Ուլուանա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    ԱՄՆ
    Տարիք
    44
    Գրառումներ
    12,736
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    31 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Վիոլետ Գրիգորյան

    Galatea–ի հետ համամիտ եմ։ Ուղղակի այստեղ վեճը հանգում է այն հարցին, թե ընդհանրապես որն ենք համարում գեղարվեստական գրականության դերն ու նպատակը և ըստ այդմ՝ նաև գնահատման չափանիշներն ու ուղենիշները։ Սա շատ լուրջ խնդիր է, և կարծում եմ՝ այսօրվա գրականության նկատմամբ մարդկանց խիստ հակասական վերաբերմունքի ու գնահատականների պատճառը հենց այդ դերի ու նպատակի անորոշությունն ու քաոսն է... Ի՞նչ խոսք, ճաշակի հարց էլ կա, դա ոչ ոք չի կարող ժխտել, բայց չէ՞ որ կան նաև որոշակի չափանիշներ, որոնցից ելնելով էլ մի ստեղծագործողը դառնում է դասական ու սերունդներ շարունակ բարձր գնահատվելով՝ մնում պատմության մեջ, իսկ մեկ ուրիշը իր ժամանակի հետ անցնում–գնում է՝ իրենից հետո ոչ մի նկատելի հետք չթողնելով...
    Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
    Ռոյ Գուդման

  2. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Aurora (28.03.2009)

  3. #2
    Ցինիկ Գալաթեա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.01.2008
    Հասցե
    -
    Գրառումներ
    6,144
    Բլոգի գրառումներ
    12
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Վիոլետ Գրիգորյան

    Մեջբերում Ուլուանա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Գալատեա–ի հետ համամիտ եմ։ Ուղղակի այստեղ վեճը հանգում է այն հարցին, թե ընդհանրապես որն ենք համարում գեղարվեստական գրականության դերն ու նպատակը և ըստ այդմ՝ նաև գնահատման չափանիշներն ու ուղենիշները։ Սա շատ լուրջ խնդիր է, և կարծում եմ՝ այսօրվա գրականության նկատմամբ մարդկանց խիստ հակասական վերաբերմունքի ու գնահատականների պատճառը հենց այդ դերի ու նպատակի անորոշությունն ու քաոսն է... Ի՞նչ խոսք, ճաշակի հարց էլ կա, դա ոչ ոք չի կարող ժխտել, բայց չէ՞ որ կան նաև որոշակի չափանիշներ, որոնցից ելնելով էլ մի ստեղծագործողը դառնում է դասական ու սերունդներ շարունակ բարձր գնահատվելով՝ մնում պատմության մեջ, իսկ մեկ ուրիշը իր ժամանակի հետ անցնում–գնում է՝ իրենից հետո ոչ մի նկատելի հետք չթողնելով...
    Այո, ճիշտ եք: Վեճը իսկապես դրան է հանգում: Ես միգուցե ժամանակից հետ եմ ընկել, բայց ինչ անեմ...ոչ մի կերպ մոտս չի ստացվում այդ ամենի հետ հաշտվել ու դեռ ասելիք փնտրել հայհոյանքների արանքում:

    Պարզապես երբ ես բակով տուն գալուց քյառթու ապերների անհեթության հասնող աղաղավաղված հայերենի պատառիկներն եմ ակամա լսում, չեմ ուզում տուն գալով և հնարավորինս տաքուկ մի անկյունում կուչ գալով` գիրք վերցնել ձեռքս և կարդալ նույն բաները ինչ քիչ առաջ 'քուչում' էի լսում:

  4. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Sambitbaba (11.10.2010), Եկվոր (18.03.2009)

  5. #3
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,583
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Վիոլետ Գրիգորյան

    Պարզապես երբ ես բակով տուն գալուց քյառթու ապերների անհեթության հասնող աղաղավաղված հայերենի պատառիկներն եմ ակամա լսում, չեմ ուզում տուն գալով և հնարավորինս տաքուկ մի անկյունում կուչ գալով` գիրք վերցնել ձեռքս և կարդալ նույն բաները ինչ քիչ առաջ 'քուչում' էի լսում:
    Այնպես ես ասում, ասես համաշխարհային գրականության մեջ ժարգոն օգտագործողներ չկան: Ինչու՞ են նրանք ընդունվում, իսկ հայ գրողները մերժվում: Իհարկե, մերոնք մեկ-մեկ չափերն անցնում են, բայց նաև կան գրողներ, որ այսօրվա իրականության մասին են գրում: Այդ իրականությունը պատկերել գրական հայերենով, հատկապես հերոսների խոսակցությունները, պարզապես ծիծաղելի է: Դառնում է իրականության լղոզված պատկերը, ճիշտ այնպես, ինչպես Հ1-ով լուրեր են մատուցում:

  6. #4
    Ցինիկ Գալաթեա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.01.2008
    Հասցե
    -
    Գրառումներ
    6,144
    Բլոգի գրառումներ
    12
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Վիոլետ Գրիգորյան

    Մեջբերում Բյուրակն-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Այնպես ես ասում, ասես համաշխարհային գրականության մեջ ժարգոն օգտագործողներ չկան: Ինչու՞ են նրանք ընդունվում, իսկ հայ գրողները մերժվում: Իհարկե, մերոնք մեկ-մեկ չափերն անցնում են, բայց նաև կան գրողներ, որ այսօրվա իրականության մասին են գրում: Այդ իրականությունը պատկերել գրական հայերենով, հատկապես հերոսների խոսակցությունները, պարզապես ծիծաղելի է: Դառնում է իրականության լղոզված պատկերը, ճիշտ այնպես, ինչպես Հ1-ով լուրեր են մատուցում:
    Թող չթվա հանկարծ, որ ես թերագնահատում եմ մերոնց: Մտքովս էլ չի անցնում: Բայց նաեւ Վահան Իշխանյանին Մարկեսի հետ համեմատելն է ծայրահեղություն: Նրա համար չէ, որ նա կոլումբացի է, իսկ Իշխանյանը հայ: Չէ: Տաղանդի ու գրելու կուլտուրայի տարբերություն է միայն:

    Իսկ ինչ վերաբերում է այժմյան հերոսներին եւ նրանց խոսելակերպը ֆիլտրացիայի ենթարկելուն` էլի թող ներկայացնեն ինչպես կա, բայց ոչ այնպես, որ դա զզվանք ու սրտխառնոց առաջացնի: Գրականությունը, իմ կարծիքով, կոչված է մեզ փոխել դեպի լավը, լուսավորը, կատարյալը: Զզվանք առաջացնել կարող է ցանկացած գրողիկ, իսկ արհամարհանք դեպի կերպարը ու ցանկություն` չլինել այդպիսին` արդեն բոլորին չէ տրված:

    Ես պարզապես եկել եմ մի եզրահանգման, որ եթե լավ չես գրելու, ուրեմն ավելի լավ է լռես:

  7. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Aurora (28.03.2009), Kuk (05.02.2012), Sambitbaba (11.10.2010), Եկվոր (18.03.2009), Լուսիանա (14.03.2009)

  8. #5
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,583
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Վիոլետ Գրիգորյան

    Ես պարզապես եկել եմ մի եզրահանգման, որ եթե լավ չես գրելու, ուրեմն ավելի լավ է լռես:
    Դա էլ մի ուրիշ ծայրահեղություն է: Մի՞թե դու գտնում ես, որ Վահան Իշխանյանն ու Վիոլետ Գրիգորյանը լավ չեն գրում: Ես նորից կրկնում եմ, որ նրանք տաղանդավոր են, կարող են գրել այնպես, ինչպես ուզում են: Դու կարդացե՞լ ես Վահան Իշխանյան լրագրողին: Մի՞թե կարող ես ասել, որ վատ է գրում:

  9. #6
    Պատվավոր անդամ Երվանդ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.12.2006
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    3,339
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Վիոլետ Գրիգորյան

    Վիոլետ Գրիգորյանը մի անգամ Շանթով էր կարծեմ ինչ որ հաղորդման հյուր, ահավոր դրական տպավորություն թողեց, հիշում եմ լավ տպավորված էի, գրածները ինձ հարազատ չեն,զգացվումա որ ուժ ու զգացմունք կա մեջը բայց դե, իսկ Վահան Իշխանյանի գրածներին ծանոթ չեմ, Galatea-ի բերած օրինակից հասկացա որ ցանկությունել հաստատ չեմ ունենա ծանոթանալու, անկախ նրանից ինքը շատ տաղանդավորա թե չէ էտ ոճի ու էտ բառերով գրածներից սիրտս խառնումա:

    Հ.Գ
    Galatea բարի գալուստ, զգացվումա որ լուրջ մարդ ես, ուրախ եմ որ ֆորումում ես

  10. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Sambitbaba (11.10.2010), Եկվոր (18.03.2009)

  11. #7
    Պո Վարպետ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    12.04.2006
    Հասցե
    Երեւան
    Տարիք
    47
    Գրառումներ
    1,739
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Վիոլետ Գրիգորյան

    Մեջբերում Galatea-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Պարզապես երբ ես բակով տուն գալուց քյառթու ապերների անհեթության հասնող աղաղավաղված հայերենի պատառիկներն եմ ակամա լսում, չեմ ուզում տուն գալով և հնարավորինս տաքուկ մի անկյունում կուչ գալով` գիրք վերցնել ձեռքս և կարդալ նույն բաները ինչ քիչ առաջ 'քուչում' էի լսում:
    Անհնար է նման համեմատություն անելը: Դա գրեթե նույնն է, ինչ համեմատել Օպերայի բակում հավաքված պապիկների "դիսիդենտական" դիալոգները "Գուլագ Արխիպելագի հետ": Չէ, ես չեմ հավակնում Վիլոլետի եւ Վահանի ստեղծագործություններին այդ աստիճան պատմական կարեւորություն հաղորդել, որքան Գուլագին, բայց հուսամ հասկացաք, ինչ նկատի ունեմ: Ցանկացած իդեա կարելի է վերածել գրականության, ցանկացած գրականություն կարել է ընդունել կամ չընդունել, սակայն օբյեկտիվ ընթերցողը պարտավոր է նույնքան օբյեկտիվ գնահատական տալ: Գրականությունը կամ լավն է, կամ վատը, անկախ նրանից դուր գալիս է թե ոչ: Ես համարում եմ, որ քաքի մասին նույնիսկ կարել է լավ ու վատ գրել:

    Մեջբերում Galatea-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իսկ ինչ վերաբերում է այժմյան հերոսներին եւ նրանց խոսելակերպը ֆիլտրացիայի ենթարկելուն` էլի թող ներկայացնեն ինչպես կա, բայց ոչ այնպես, որ դա զզվանք ու սրտխառնոց առաջացնի: Գրականությունը, իմ կարծիքով, կոչված է մեզ փոխել դեպի լավը, լուսավորը, կատարյալը: Զզվանք առաջացնել կարող է ցանկացած գրողիկ, իսկ արհամարհանք դեպի կերպարը ու ցանկություն` չլինել այդպիսին` արդեն բոլորին չէ տրված:
    Չեմ համարում, որ գրականության միակ նշանակությունը ազգակրթման գործն է (հորս արեւ էս ինչ ասեցի...): Այդպիսի գրականություն շատ կա ամեն տեղ եւ ամեն ժամանակներում, ու դա բավարար է: Գրականությունը պետք է հույզ առաջացնի, զգացմունք, կլնի դա հրճվանք, թե նողկանք: Եթե առաջացնում է, ուրեմն լավ գրականություն է: Իսկ լավ գրականությունը դա հենց գրողի էն ներքինն է, որը ինքը մեր առաջ բացում ա, իր անկեղծությունն ա, որը պետք ա գնահատել, մանավանդ երբ դա արվում է պրոֆեսիոնալ մակարդակով: Ինձ թվում է Ռեմբոն երբ գրում էր "ես փսխեցի քո հեշտոցին", այնքան էլ չէր ուզում զզվացնել, ուղղակի մաքսիմալ անկեղծ էր, ինքը ապրում էր էդ պահին էդ զգացմունքը, ուզում էր մենք էլ ապրենք, ուզում էր իրեն հասկանանք: Եթե Վահանը էդ պահին քաք տրամադրություն ունի ու որ կողմ նայում ա քաքի հոտ ա գալիս, կամ եթե Վիոլետը էդ պահին ուզում խափշիկ շինի, չի կարող նստել ու գրել "ախր ես ինչպես վեր կենամ գնամ".... Անկեղծ չի, ու կզռռա, որ անկեղծ չի: Այդ էդ կեղծավորությունը ավելի մեծ նողկանք ա առաջացնում, քան թե նողկալի թվացող անկեղծ տողերը:
    Սիրում եմ էդ մարդկանդ նիհիլիզմը, ծաղրանքը` ամեն տափակ հանգավորվումը պոեզիա համարելողների նկատմամբ, արհամարհանքը` ամեն անհասկանալի վեհակարկառ, ամպագոռգոռ ու սահմռկեցուցիչ բառերի շարանը պոեզիա համարողների հանդեպ:
    Կներեք, սումբուր մտքերիս համար, բայց ուղղակի մի քիչ ջղայնացա:
    В детстве я нередко сочинял заведомый вздор и притом всегда
    только для того, чтобы вызвать удивление окружающих…
    Чарльз Дарвин

  12. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Մինա (03.02.2012)

  13. #8
    Ցինիկ Գալաթեա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.01.2008
    Հասցե
    -
    Գրառումներ
    6,144
    Բլոգի գրառումներ
    12
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Վիոլետ Գրիգորյան

    Մեջբերում Վարպետ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Անհնար է նման համեմատություն անելը: Դա գրեթե նույնն է, ինչ համեմատել Օպերայի բակում հավաքված պապիկների "դիսիդենտական" դիալոգները "Գուլագ Արխիպելագի հետ": Չէ, ես չեմ հավակնում Վիլոլետի եւ Վահանի ստեղծագործություններին այդ աստիճան պատմական կարեւորություն հաղորդել, որքան Գուլագին, բայց հուսամ հասկացաք, ինչ նկատի ունեմ: Ցանկացած իդեա կարելի է վերածել գրականության, ցանկացած գրականություն կարել է ընդունել կամ չընդունել, սակայն օբյեկտիվ ընթերցողը պարտավոր է նույնքան օբյեկտիվ գնահատական տալ: Գրականությունը կամ լավն է, կամ վատը, անկախ նրանից դուր գալիս է թե ոչ: Ես համարում եմ, որ քաքի մասին նույնիսկ կարել է լավ ու վատ գրել:


    Չեմ համարում, որ գրականության միակ նշանակությունը ազգակրթման գործն է (հորս արեւ էս ինչ ասեցի...): Այդպիսի գրականություն շատ կա ամեն տեղ եւ ամեն ժամանակներում, ու դա բավարար է: Գրականությունը պետք է հույզ առաջացնի, զգացմունք, կլնի դա հրճվանք, թե նողկանք: Եթե առաջացնում է, ուրեմն լավ գրականություն է: Իսկ լավ գրականությունը դա հենց գրողի էն ներքինն է, որը ինքը մեր առաջ բացում ա, իր անկեղծությունն ա, որը պետք ա գնահատել, մանավանդ երբ դա արվում է պրոֆեսիոնալ մակարդակով: Ինձ թվում է Ռեմբոն երբ գրում էր "ես փսխեցի քո հեշտոցին", այնքան էլ չէր ուզում զզվացնել, ուղղակի մաքսիմալ անկեղծ էր, ինքը ապրում էր էդ պահին էդ զգացմունքը, ուզում էր մենք էլ ապրենք, ուզում էր իրեն հասկանանք: Եթե Վահանը էդ պահին քաք տրամադրություն ունի ու որ կողմ նայում ա քաքի հոտ ա գալիս, կամ եթե Վիոլետը էդ պահին ուզում խափշիկ շինի, չի կարող նստել ու գրել "ախր ես ինչպես վեր կենամ գնամ".... Անկեղծ չի, ու կզռռա, որ անկեղծ չի: Այդ էդ կեղծավորությունը ավելի մեծ նողկանք ա առաջացնում, քան թե նողկալի թվացող անկեղծ տողերը:
    Սիրում եմ էդ մարդկանդ նիհիլիզմը, ծաղրանքը` ամեն տափակ հանգավորվումը պոեզիա համարելողների նկատմամբ, արհամարհանքը` ամեն անհասկանալի վեհակարկառ, ամպագոռգոռ ու սահմռկեցուցիչ բառերի շարանը պոեզիա համարողների հանդեպ:
    Կներեք, սումբուր մտքերիս համար, բայց ուղղակի մի քիչ ջղայնացա:
    Վարպետ, ջղայնանալ պետք չէ: Սա ընդամենը աշխարհայացքների տարբերություն է: Ես չեմ ուզում քաքի մասին գրականություն կարդալ, դուք եւ Բյուրակնը ուզում եք, քանզի կարծում եք, որ դա անկեղծ է եւ տեղին: Ես կարծում եմ, որ դա գռեհիկ է եւ անօգուտ:

    Հասկացեք խնդրում եմ, ամեն ինչ գալիս է անձնական վերաբերմունքից: Ես նախընտրում եմ ' Ախր ես ինչպես վեր կենամ գնամ'-ը, քանի որ այդտեղ առանց հայհոյանքի ու գռեհկաբանությունների մի անբողջ ժողովրդի ցավ է կուտակված, անչափ խորը եւ իմաստուն, եւ եթե ես 'Սերոժի քաքի պատմությանը' նախընտրում եմ Չարենցի անմահ տողերը`, օրինակ 'Եթե ուզեն արեգակներ կշպրտեն երկինքն ի վեր, եթե ուզեն` ցած կբերեն երկինքներից արեգակներ..." ներող եղեք...իմն էլ այդպես ստացվեց

  14. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Aurora (28.03.2009), Kuk (14.03.2009), Sambitbaba (11.10.2010), Եկվոր (19.03.2009)

  15. #9
    Ցինիկ Գալաթեա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.01.2008
    Հասցե
    -
    Գրառումներ
    6,144
    Բլոգի գրառումներ
    12
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Վիոլետ Գրիգորյան

    Մեջբերում Բյուրակն-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Դա էլ մի ուրիշ ծայրահեղություն է: Մի՞թե դու գտնում ես, որ Վահան Իշխանյանն ու Վիոլետ Գրիգորյանը լավ չեն գրում: Ես նորից կրկնում եմ, որ նրանք տաղանդավոր են, կարող են գրել այնպես, ինչպես ուզում են: Դու կարդացե՞լ ես Վահան Իշխանյան լրագրողին: Մի՞թե կարող ես ասել, որ վատ է գրում:
    Չէ, Բյուրակն(շատ գեղեցիկ նիկ ունեք, ի դեպ), ես չեմ գտնում, որ Վիոլետն ու Վահանը վատ գրողներ են: Նրանք պարզապես ունեն գործեր, որ կարող էին և չգրել: Միգուցե դա կօգներ, որ մնացած գործերը անվիճելի լավը լինեին և կասկած չառաջացնեին:
    Իսկ Վահանը իսկապես լավ լրագրող է Հենց այդ է էլի


    Մեջբերում Ervand-ի խոսքերից
    Վիոլետ Գրիգորյանը մի անգամ Շանթով էր կարծեմ ինչ որ հաղորդման հյուր, ահավոր դրական տպավորություն թողեց, հիշում եմ լավ տպավորված էի, գրածները ինձ հարազատ չեն,զգացվումա որ ուժ ու զգացմունք կա մեջը բայց դե, իսկ Վահան Իշխանյանի գրածներին ծանոթ չեմ, Գալատեա-ի բերած օրինակից հասկացա որ ցանկությունել հաստատ չեմ ունենա ծանոթանալու, անկախ նրանից ինքը շատ տաղանդավորա թե չէ էտ ոճի ու էտ բառերով գրածներից սիրտս խառնումա:
    Հ.Գ
    Գալատեա բարի գալուստ, զգացվումա որ լուրջ մարդ ես, ուրախ եմ որ ֆորումում ես

    Եթե մենք խոսեինք Վիոլետ Գրիգորյան անձի, և ոչ թե գրողի մասին, ես մեծ հաճույքով կնշեի, որ Վիոլետը հիանալի անձնավորություն է Շատ հումորով, հետաքրքիր ու հմայիչ: Ես նրա հետ շփվել եմ Բնագիր ամսագրի շնորհանդեսի ժամանակ և մեծ բավականություն եմ ստացել: Նույնը կասեի եւ Վահանի մասին:

    Հ. Գ. Շնորհակալ եմ, Երվանդ
    Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 24.01.2008, 21:05: Պատճառ: Գրառման ավելացում

  16. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Մինա (03.02.2012)

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Կարպ Խաչվանքյան եւ Սվետլանա Գրիգորյան
    Հեղինակ՝ Smokie, բաժին` Թատրոն
    Գրառումներ: 7
    Վերջինը: 12.05.2014, 23:48
  2. Հովհաննես Գրիգորյան
    Հեղինակ՝ Raf, բաժին` Ժամանակակից հայ գրականություն
    Գրառումներ: 14
    Վերջինը: 10.03.2013, 15:36
  3. Արձակ. Էդուարդ Գրիգորյան - Վտարանդիներ (հատված)
    Հեղինակ՝ Grig-Arian, բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 6
    Վերջինը: 26.12.2010, 17:14
  4. Արսեն Գրիգորյան /Ռուբիկոնի Արսեն/
    Հեղինակ՝ Fedayi, բաժին` Երաժիշտներ, երաժշտական խմբեր
    Գրառումներ: 3
    Վերջինը: 07.04.2008, 23:33

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •