Ընկերությունը ամեն ինչ է : Իսկ իմ գրած "տղամարդու ու կնոջ միջև ոչինչ չի եղել" նախադասությունը ես իմ վատ հայերենի պատճառով չկարողացա ռուսերեն մտածածից էնպես թարգման եմ որ դուք հասկանաք ...ես ի նկատի ունեի "между ними ничего небыло" , եթե այս իմաստն էլ չընկալեք, կարող եք հանգիստ բաց թողնել իմ գրառումը և դրան լուրջ չվերաբերվել:
Յուրքանչյուրն էլ իր ձևով կնկալեր իր փորցի համապատասխան:
Եթե մի փոքր կենցաղային մակարդակով վերլուծենք ասածս, ապա կարելի է կնոջ ու տղամարդու հարաբերությունները բաժանել 2 թևի ` ըկերական հարաբերություններ և սիրային հարաբերություններ: Ժամանակի կոնկրետ պահերին դիատարկելով այս դեպքերը կարող են համարձակորեն պնդել որ
Ի սկզբանե - կնոջ և տղամարդու ընկերությունը շատ հնարավոր բան է , հիշեք Ձեր համակուրսեցիներին ում հետ հենց սկզբից էլ ընկերական եք եղել ու մինջև այսօրել Ձեր մտքով չի անցել սիրահարվելու: Ընկերական այդ հարաբերությունները կարող են պահպանվել մինչև տատի-պապի տարիքը ...
Հաջորդ փուլը սիրահարներին դիտարկելն է , ամուսնական կյանքը հիմնված է ոչ միայն սենտիմետնալ սիրո /Philospher sorry/ վրա , այլ նաև փոխհասկացողության ու ընդհանրապես շատ ու շատ փոխ-երի վրա /չհաշված փոՂերի/ , փոխադարձ հարգանք փոխզիջում փոխըմբռնում . փոխհամագործակցություն և այլն որոնք ի վերջո մի բառով կարելի է ասել ընկերություն ամուսնու ու կնոջ միջև ... կինը նախ և առաջ իր ամուսնու համար պետք է ընկեր լինի, հասարակության մեջ ` պատիվ ու ակնածանք, անկողնում էլ ` шлюха /հայրեն բառը մի քիչ կոմպլեքսներա առաջացնում
/ , կինը նաև լավ մայր պետք է կարողանա լինի, ահա այս մեխանիզմով կառուցված ընտանեկան հիմքն է որ առավելագույնս կենսունակ է ոչ միայն հասարակական տեսանկյունից այլ նաև ազգապահպան ու ազգաշարունակական տեսանկյունից: Ընկերությունը ամուսինների միջև այն անհրաժեշտ, բայց ցավոք ոչ միշտ բավարար պայմանն է երջանիկ լինելու համար: Ամուսնական կյանքի ընկերությունը տարբերվում է մի փոքր սովորական կին-տղամարդ ընկերությունից: Այն հիմնված է մեծապես սիրո վրա, առաջինը սեր է որ խոցում է այդ երկուսին ..ու այդ պահից սկսած ի վեր նրանց մեծագույն 100%-անոց սեր սկսում է նվազել իր տոկոսները տալով ըներությանը: Վերջում , որպես այդպիսին սեր չի մնում, այլ մնում է դրանից հիշողություններն ու ընկերությունը...սա ի հարկե բարեհաջող ավարտի դեպքում ...
Փորցը ցույց է տալիս որ բաժանված զույգերի գերկշիռ մեծամասնությունը երբեք ընկերական հարաբերությունների մեջ չի լինում , կապ չունի ինչ հարաբերություներ են եղել զուհգերի միջև սեռական թե պետինգա-նեպինգային կամ այլ: Բաժանումը ինքնին մի անախորժ սթրեսս է որ թե տղամարդիկ և թե կանայք շատ ծանր են տանում: Ենթագիտակցականը մեծ մասի մոտ թույլ չի տալիս այս կամ այն պատճառով վստահել մի մարդու ում հետ չեն ստացվել այս կամ այն հարաբերությունները /Հայաստանի մասին խոսք էլ չկա ... հլը ու մի աղջիկ տղա էլ ընկերություն չանեն .. սկսվումաաաա ... կարճ ասած մի անմակարդակ վիճակ որ բոլորդ էլ գիտեք/
Ի հարկե ասածս համընդհանուր բնույթ չունի, որովհետև են ինչ հիմա կասեմ, այ դա միայն ունի համընդհանուր բնույթ, իսկ ասածս հետևյալն է` ԱՄԵՆ տեղ էլ գոյություն ունեն բացառություններ: Չպետք է երևույթներին նայել Բվի ուռած աչքերով, այլ պարզապես համեմատական ու հարաբերական կարգով մոտենալ հարցին: Ես խոսում եմ պարզապես մարդու էության տեսանկյունից: Մարդը միակ կենդանին է ում մոտ երբեմն մարդկային զգացումներ են առաջանում:
Էջանիշներ