Հետաքրքիր զգացողություն ա առաջացել մոտս, ես կասեյի հակասական, համ ուզում եմ, որ լավ հարաբերություններ հաստատվեն Թուրքիայի հետ, սահմանները բացվեն, մենք էլ գնանք Արևմտյան Հայաստանը անարգել, հանգիստ տեսնենք, գանք, բայց մի բան խանգարում ա լիարժեք ընկալել այս փատը, էնպիսի տպավորություն ա, որ ուղեղս ուզում ա սահմանների բացում, լավ հարաբերությունների հաստատում, բայց սիրտս դեմ ա դրան
Ինձ թվումա շատերի մոտ ա էսպես