Սպիտակ շապիկով աղջիկը

[Chilly]

Հիանալի մտածողություն ու ուղղագրություն, գեղեցիկ պատկերներ ու ակնհայտ ասելիք... Ապրես, դուրս շատ եկավ, միայն թե ինձ թվաց, թե կիսատ է, միգուցե նորից կարդամ ու հակառակ կարծի՞քը լինի... չնայած, չէ, երևի կիսատ չէ: Բայց աղջիկը մեղք է, շարունակիր...

[Grieg]

Օ՛ հետաքրքիր է և օրիգինալ

[Dayana]

Շատ լավն էր, ինչպես բոլոր նախորդները

[Բարեկամ]

ivy ջան, երբ առաջին անգամ կարդացի, մտածեցի, որ «ով, որտեղ, երբ»-ի բացակայությունը պատմվածքը դարձրել է անդեմ, թեև ֆորման դուրս եկավ, ճաշակով էիր ձևել. վերևից ներքև գծով՝ փռված վարդագույնը /երազանքը/ նեղանում է դարչնամոխրագույնի /իրականության/ երեք շերտով, իսկ վերջինում՝ չորրորդում՝ հակադարձվում:
Բայց մի քանի օր հետո, հանգամանքների բերումով, երբ հիշեցի պատմվածքդ, ուրվագծվեց մոդելը. սպիտակ շապիկով աղջիկը ապրում է յուրաքանչյուրիս մեջ:
Ամեն մեկիս մեջ կա հրաշքի հնարավորությունը, ու յուրաքանչյուրիս ճանապարհին կա ուղեկցող՝ «անխռով քայլող միայն իրեն հայտնի ուղղությամբ», որը հասցնում է այդ հրաշքը այս կամ այն դռանը: Ու երբ հրաշքը շահագործվում է, ու ստացած միակ տիկնիկի դիմագծերն էլ լղոզվում-ջնջվում են ցեխաջրի մեջ, հրաշքը լքում է մարդկանց աշխարհը, ու այն կենդանացնելու ամեն փորձ անիմաստ է, քանի որ սպիտակ շորերով աղջիկը չի ձգտում վերադառնալ, ուղղակի մի հրաշք էլ գումարված է լինում երազանքի վարդագույն ամպին:

[Anul]

հաճելի էր կարդալը

[ivy]

ivy ջան, երբ առաջին անգամ կարդացի, մտածեցի, որ «ով, որտեղ, երբ»-ի բացակայությունը պատմվածքը դարձրել է անդեմ, թեև ֆորման դուրս եկավ, ճաշակով էիր ձևել. վերևից ներքև գծով՝ փռված վարդագույնը /երազանքը/ նեղանում է դարչնամոխրագույնի /իրականության/ երեք շերտով, իսկ վերջինում՝ չորրորդում՝ հակադարձվում:
Բայց մի քանի օր հետո, հանգամանքների բերումով, երբ հիշեցի պատմվածքդ, ուրվագծվեց մոդելը. սպիտակ շապիկով աղջիկը ապրում է յուրաքանչյուրիս մեջ:
Ամեն մեկիս մեջ կա հրաշքի հնարավորությունը, ու յուրաքանչյուրիս ճանապարհին կա ուղեկցող՝ «անխռով քայլող միայն իրեն հայտնի ուղղությամբ», որը հասցնում է այդ հրաշքը այս կամ այն դռանը: Ու երբ հրաշքը շահագործվում է, ու ստացած միակ տիկնիկի դիմագծերն էլ լղոզվում-ջնջվում են ցեխաջրի մեջ, հրաշքը լքում է մարդկանց աշխարհը, ու այն կենդանացնելու ամեն փորձ անիմաստ է, քանի որ սպիտակ շորերով աղջիկը չի ձգտում վերադառնալ, ուղղակի մի հրաշք էլ գումարված է լինում երազանքի վարդագույն ամպին:

Շատ սիրուն ես գրել, ավելի սիրուն, քան իմ պատմվածքն էր:
Միայն մի բան. բոլոր չորս դեպքերում էլ վարդագույնը՝ լավը, վերածվում է մոխրագույնի՝ վատի, այն իմաստով, որ լավը երևակայականն է, իսկ վատը՝ իրականը, համենայնդեպ այս պատմվածքում: Նույնն է նաև ամենավերջում՝ չորրորդ տեսարանում, և «Այդպես կարող էր լինել» արտահայտությունը հենց դա էլ ցույց է տալիս, որ այդպես չի եղել: Իսկ թե ինչպես է եղել, դժվար չի գուշակել...

[Բարեկամ]

Միայն մի բան. բոլոր չորս դեպքերում էլ վարդագույնը՝ լավը, վերածվում է մոխրագույնի՝ վատի, այն իմաստով, որ լավը երևակայականն է, իսկ վատը՝ իրականը, համենայնդեպ այս պատմվածքում: Նույնն է նաև ամենավերջում՝ չորրորդ տեսարանում, և «Այդպես կարող էր լինել» արտահայտությունը հենց դա էլ ցույց է տալիս, որ այդպես չի եղել: Իսկ թե ինչպես է եղել, դժվար չի գուշակել...

Տեսածս ֆորման նույնպես այդպիսին էր ՝

վերևից ներքև գծով՝ փռված վարդագույնը /երազանքը/ նեղանում է դարչնամոխրագույնի /իրականության/ երեք շերտով, իսկ վերջինում՝ չորրորդում՝ հակադարձվում:

վարդագույնը երազանքն է՝ երևակայականը, դարչնագույնը՝ իրականությունը: Առաջին երեք մասերում սկզբում մատուցել ես երևակայականը /վարդագույնի լայն շերտն ա/, որը "այդպես կարող էր լիներ..."-ով գունաթափվում, նեղանում է դեպի ցուրտ իրականություն, իսկ վերջին մասում էդ "տրյուկը" հակադարձվել է. սկզբում իրականությունն է /մահը/, հետո "այդպես կարող էր լինելը..." տաքացնում է պատկերը մինչև վարդագույն, այսինքն՝ երազանք, անիրականություն, ու լավ է, որ պատմվածքդ կանգ է առնում հենց երազանքի վրա, քանի որ թեպետ երևակայական , բայց սրտով ապրած երազանքի մեջ հաճախ ավելի կյանք կա , քան աչքի տեսած, "փաստացի" իրականության մեջ:

[Մանոն]

Բարեկամն ամեն ինչ ասել է, ուստի ավելացնեմ միայն, որ սիրում եմ այսպիսի կարճ, երկու խոսքով` բայց այնքա~ն բան ասող և ուսուցանող ստեղծագործությունները: ivy ջան, քեզ մոտ դա հրաշալի է ստացվում: