Ես խոսել եմ աղանդավորների հետ: Մասնավորապես այս հարցերը տվել եմ ինձ շատ հոգեհարազատ անձնավորությանը, և ստացել այս ինձ համար տխուր պատասխանները, սակայն ես հույսս չեմ կորցրել նա իրականում այսպիսին չի այսպիսին նրան դարձրել են և հուսով եմ ետ դարձի ճանապարհ դեռ կա:
Հարց 1.
_Ի՞նչ է հայրենիքը քեզ համար, այսինքն որևէ արժեք ունի քեզ համար Հայաստանը, լավ գոնե ձեր գյուղը որտեղ դու մեծացել ես:
Պատասխան 1.
_Ինձ համար ամենաթանկ արժեքը Աստծու խոսքն է, որը ասում է մեր հովիվը, և որը գրված է Աստվածաշնչում: Դուք նյութապաշտ եք ինչպես կարելի է սիրել հողը, երբ որ Աստծո ճշմարիտ խոսք գոյություն ունի: Ես ինձ ամեն տեղ լավ կզգամ, միայն թե առաջնորդվեմ Աստծո խոսքով և ապրեմ ըստ Կտակարանի:
Հարց 2.
_Իսկ դու կպաշտպանե՞ս քո ընտանիքը, քո հարազատներին թշնամու հարձակման պահին:
Պատասխան 2
_Աստվածաշնչում գրված է ՄԻ' ՍՊԱՆԻՐ: Ես մարդ չեմ սպանի երբեք և ոչ մի պարագայում;
_Բայց այդ դեպքում քեզ կսպանեն:
_Դուք չեք հասկանում այս կյանքը իրական չէ, անցողիկ է իսկական ու հավիտենական կյանքը գալու է մահից հետո և եթե ես ապրեմ ըստ Կտակարանի ապա կընկնեմ դրախտ, ես Աստծո պատվիրանները չեմ խախտի:
Հարց 3.
_Աստվածաշնչում գրված է <<Վտանգի պահին շապիկդ ծախիր և զենք գնիր անձդ պաշտպանելու հմար>> այդպես չէ՞
Պատասխան 3
_Այդպես է, բայց դուք նորից չեք հասկանում, խոսքը հոգևոր զենքի մասին է քանի որ փրկելով հոգիդ դու կարժանանաս հավիտենական կյանքի: Մենք այժմ ապրում ենք սատաբայի արքայությունում և պետք է հոգևոր զենքով պաշըպանվենք նրանից Աստվածաշնչուը դա ի նկատի ունի:
Դե ի՞նչ ասեմ, այո այս մարդը ինքնասպան և ավազակ չի դարձել, բայց համոզված եմ նա այդ ճանապարհներով չէր գնա նույնիսկ եթե աղանդավոր չլիներ:
Այս մարդուն ճանաչում եմ շատ վաղուց և գիտեմ նրա աղանդավոր դառնալու պատճառը: Եվ այս ամենից հետո ասում եմ աղանդից վտանգավոր բան չկա: Երորդ այժմ պատերազմները ընդանում են ոչ միայն ռազմի դաշտում, այլ այստե'ղ` մեր կողքին, և մենք այդ պատերազմը ցավոք տանուլ ենք տալիս:
Եթե այսքանի մեջ դուք վտանգ չեք տեսնում, ապա հանեք ձեր վարդագույն ակնոցները, հետո ուշ է լինելու:
Էջանիշներ