Ակումբցիների առաջին տպավորություններն իրար մասին

[boooooooom]

Խի՞ չուժոյ ես

Նայած ինչքան հեռվից ես նայում. շատ հեռվից որ նայես՝ սվոյ եմ, ինչքան մոտենաս՝ անչափ չուժոյ եմ։

[Ծլնգ]

Նայած ինչքան հեռվից ես նայում. շատ հեռվից որ նայես՝ սվոյ եմ, ինչքան մոտենաս՝ անչափ չուժոյ եմ։

փաստորեն հակասությունների ֆարշ, բորշ, թու քու՝ Ֆորշ ես

[Տրիբուն]

Խի՞ չուժոյ ես

Ապեր, սա Չուժոն չի, սա Խիշնիգն ա։ Չ

Չուժոն էս ա․


Սա ինձ ա հոգեհարազատ՝ քյաչալ գլխով։

[Ծլնգ]

Ապեր, սա Չուժոն չի, սա Խիշնիգն ա։ Չ

Չուժոն էս ա․


Սրա ինձ ա հոգեհարազատ՝ քյաչալ գլխով։

էսի լրիվ իմ տպավորությունն ա Տրիբունի մասին․․․ դե քանի ակումբցիների մասին տպավորություններից ենք էլի խոսում

[Տրիբուն]

էսի լրիվ իմ տպավորությունն ա Տրիբունի մասին․․․ դե քանի ակումբցիների մասին տպավորություններից ենք էլի խոսում

Բլյա, բացատրություն եմ պահանջում !!!

[Յոհաննես]

Ապեր, սա Չուժոն չի, սա Խիշնիգն ա։ Չ

Չուժոն էս ա․


Սա ինձ ա հոգեհարազատ՝ քյաչալ գլխով։

Փաստորեն դու ես չուժոյը

[boooooooom]

փաստորեն հակասությունների ֆարշ, բորշ, թու քու՝ Ֆորշ ես

Приходит Армянская красная шапочка к бабушке, и говорит.
-Бабуля, а почему у тебя такой большой нос?
-Слушай, на себя смотри а, тоже мне...

[Varzor]

Ֆորշը սրան տենա չիշիկ կանի տակը)))

Եթե խմած չլինի՝ միգուցե, բայց խմած ժամանակ Վահանին դրանց ոհմակն էլ չի վախեցնի )))

[Բարեկամ]

@Բարեկամ ու @ivy , որ արագ ձեր ֆանտազիաներով կիսվեք ստեղ, մարդա առանձին մեծ նկար կուղարկեմ

Քանի որ Էսօրվա թեման անկեղծությունն ա, տակիբիծ՝՝ ես կկիսվեմ իմ ֆանտազիաներով։

Տրիբունը միջահասակ, խարիզմատիկ դեմք էր, անունը՝ Պերճ, գրկին երկարականջ սպանիել, որը մարդուց շատ չէր տարբերվում։ Ինքը մի ոչ մեծ, մերձավորաարևելյան երկրի հյուպատոսն էր և նրբաճաշակ կահույքի հմուտ գիտակ։
Հանդիպման ողջ ընթացքում ինձ ծվատում էին պղտոր կասկածները, որ դիմացինիս մականունը @Տրիբուն ա, էն էլ փաստորեն...

[Mephistopheles]

Քանի որ Էսօրվա թեման անկեղծությունն ա, տակիբիծ՝՝ ես կկիսվեմ իմ ֆանտազիաներով։

Տրիբունը միջահասակ, խարիզմատիկ դեմք էր, անունը՝ Պերճ, գրկին երկարականջ սպանիել, որը մարդուց շատ չէր տարբերվում։ Ինքը մի ոչ մեծ, մերձավորաարևելյան երկրի հյուպատոսն էր և նրբաճաշակ կահույքի հմուտ գիտակ։
Հանդիպման ողջ ընթացքում ինձ ծվատում էին պղտոր կասկածները, որ դիմացինիս մականունը @Տրիբուն ա, էն էլ փաստորեն...

Ես կարծում էի Տրիբունի իսկական անունը Գնել ա... պարզվում ա Պեռճիկ ա..

[Վիշապ]

Հայաստանից ցվրվելիս ճամփեքին հանդիպեցինք Լիզբեթին, ու ինքն էր՝ հաճելի ու հարազատ մեկը, ոնց որ բարեկամս լիներ,
չգիտեմ նրանից է, որ մորս ծննդավայրի կողմերից էր, ու մշո բարբառով էր խոսում, թե դա կապ չունի։
Մեզ շեղեց մեր հիմնական տուրիստական ուղղությունից ու տարավ մի դեպրեսիվ քանդակներով լի այգի (գլուխգործոցներ կային, բան չասի),
մի խոսքով, մոռացանք, թե էլի ինչի համար էինք քաղաք դուրս եկել, բայց ոչինչ, ջոկեցինք, որ խելքից դուրս շատ բաներ կան տեսնելու,
ու պետք է մի քիչ երկար ժամանակով վերադառնալ
Մի քիչ տխրեցի, որովհետև մի քիչ պատրանքային, ինքնամփոփ ու մարդկանցից խռովված թվաց, բայց կարող է դա էլ իր գրավչության, կամ ինքնանպաշտպանական էլեմենտներից էր ու առհասարակ մոտս ամրապնդվում է էն թեզը, որ ակումբը ինքնամփոփ (Բյուրակնը կասեր՝ ինտրովերտ) մարդկանց հավաքատեղին է։
Նկար կամ ավել ինֆորմացիա չուզեք, որովհետև Լիզը նկարվել չէր սիրում, չնայած իր հմայիչ արտաքինին
Լիզ ջան պրիվետ, հուսով եմ՝ էլի կտեսնվենք։

[Տրիբուն]

Ես կարծում էի Տրիբունի իսկական անունը Գնել ա... պարզվում ա Պեռճիկ ա..

Մեֆ ջան, դու ճիշտ ես, ապեր, Պեռճիկ ա

[Տրիբուն]

Քանի որ Էսօրվա թեման անկեղծությունն ա, տակիբիծ՝՝ ես կկիսվեմ իմ ֆանտազիաներով։

Տրիբունը միջահասակ, խարիզմատիկ դեմք էր, անունը՝ Պերճ, գրկին երկարականջ սպանիել, որը մարդուց շատ չէր տարբերվում։ Ինքը մի ոչ մեծ, մերձավորաարևելյան երկրի հյուպատոսն էր և նրբաճաշակ կահույքի հմուտ գիտակ։
Հանդիպման ողջ ընթացքում ինձ ծվատում էին պղտոր կասկածները, որ դիմացինիս մականունը @Տրիբուն ա, էն էլ փաստորեն...

Մի բան հարցնեմ ․․․ էս թեմայի վերջին քննակումներում շատ կրկնվեց «խարիզմատիկ»-ը։ Ո՞նց եք մարդու նկարին նայելով էտ խարիզմայի պահը ջոկում։ Կարող ա ոչ մի խարիզմատիկ բան էլ չկա մեջը, դոդ գլոխի մեկն ա։

[Freeman]

Մի բան հարցնեմ ․․․ էս թեմայի վերջին քննակումներում շատ կրկնվեց «խարիզմատիկ»-ը։ Ո՞նց եք մարդու նկարին նայելով էտ խարիզմայի պահը ջոկում։ Կարող ա ոչ մի խարիզմատիկ բան էլ չկա մեջը, դոդ գլոխի մեկն ա։

Իմ կարծիքով Պերճ անունը խարիզմայից մի քսան բալ հանում ա ։Դ

[LisBeth]

Ժամանակին աբգոն արած մարդ

Ինչպես Սարոյանն ա ասում, մենք քիչ ենք, դրա համար մեր իրար հադիպելը իրադարձություն ա։ Իսկ մեր լեզվով խոսողները առավել քիչ են։

Տատս մի հատ բառ ուներ, որ համ ամեն ինչ էր, համ ոչինչ միաժամանակ, ու ոչ մեկ չգիտեր իրականում ինչ ա նշանակում, բայց մեր հանդիպման ժամանակ մեջս խորին համոզում առաջացավ, որ Վիշապը գիտի, թե էդ բառն իրականում ինչ ա նշանակում, բայց էդպես էլ չասեց։ Ու պարզվեց նաև, որ տիրապետում ա լեզվի նրբություններին, ասենք գյուղից գյուղ տարբերությունը վռազ զգաց։
Ես սկսեցի կասկածել, որ նա առնվազն մի հարյուր տարեկան կլինի, էդպիսի հմտության համար, ու քանի որ խոսքի մեջ հենց այդ թիվն էր շրջանառվում։ Բայց հանդարտ դեմքի վրա, մեկ ու մեջ պատանեկան ինչ որ մի բան էր անցնում, որ ասում էր՝ ես հաղթել եմ, ես առաջ եմ ժամանակից։ Հա․․․ ծիծաղի շատ նման էր։ Ու ես տարակուսանքի մեջ կորում էի
Մինչ ես մոլորեցնում էի մեզ, դեպրեսիվ այգի տանող ճանապարհին, նա մի քանի անգամ կրկնեց, որ կյանքը կարճ ա։ Ու դառը փորձ զգացվեց, կորուստների ցավ․․․ նրա մեջ։ Բայց այս մասին չխոսեցինք։ Չենք էլ խոսի։
Երբ բաժանվում էինք, հոգատարություն զգացի, ջերմ էր։ Ու թեև փորձի խորը հետքերը նրանում դոզավորված ցինիզմ ու անտարբերություն էին առաջացրել (գուցե սա էլ մի պաշտպանական բան ա, կամ հմայքի մի մաս), էն ամենը, որ նման հանդիպումները իրադարձություն են սարքում, պահպանված էր։ Մինչ նոր իրադարձություններ, Վիշ, շատ հաճելի էր ձեզ հետ