Ակումբցիների առաջին տպավորություններն իրար մասին

[Alphaone]

Մարկուս-ի հետ դու համ փոքրանում, լրիվ պուճուր էրեխա ես դառնում, համ էլ իմաստուն պառավի նման էնքան խորն ես նայում աշխարհին, որ թվում ա հեսա-հեսա կոդը կկոտրես ու կսկսես մատրիցայից դուրս տեսնել: Ինքն անհավանական սիրուն ա՝ կարճ մազերով, նիհար, բարձրահասակ, ասես ինչ-որ կինոյի պերսոնաժ լիներ, ոչ թե իրական աշխարհի սովորական մարդ, ում կարելի ա փողոցում ուղղակի հանդիպել: Ու հա, ես ոնց ժամանակին Մարիին ու Ռուբիին էի մտածում, որ եթե ինձ մանկության ընկերներ հորինեի՝ էդպիսին կլինեին, էդպես էլ Մարն ա հորինած աշխարհիս պերսոնաժներից: Ու ինչ հրաշալի զգացողություն ա, երբ երևակայական ընկերները մարմնավորվում են:

Մուշու արև, ծիծաղ, պոզիտիվ, անսպառ էներգիա... աշխարհում շա՜տ հազվադեպ մարդիկ են ինձ էդքան դրական էներգիա հաղորդել: Մուշուի հետ պա դուշամ խորը խոսակցություններ վարել չստացվեց՝ երկուսս էլ ուժասպառ էինք, բայց լիքը զվարճացանք ու ծիծաղեցինք: Լարոին չստացվեց համոզել՝ որ ծխած չենք, Յոհանը համոզվեց, որ աննորմալ ենք, դեռ մի ժամ էլ առանց ոչ մեկի իրար հետ էինք ծիծաղում՝ անմխիթար գորշը վկա: Մուշուն նաև աննկարագրելի սիրուն ա, ինչ-որ եթերային փափկություն կա իր կերպարում: Փոքր ժամանակ խելագարվում էի քաղցր բամբակի համար ու Մուշուի կերպարն էդ ասոցիացիան էր առաջացնում՝ համով, փափուկ, եթերային պերսոնաժ էր ))

Սկեպտիկ ուրեմն Սկեպտը համարյա չէր խոսում, դեմքը միմիկա չէր արտահայտում, ինքը ոնց որ ինչ-որ առանց հույզերի մոլորակից եկած լիներ: Էն տպավորությունն էր, որ մի քանի տիեզերք ճանաչելուց հետո էս աշխարհի բանական արարածներն իր համար ձանձրալի էին, կողքից ուղղակի անփույթ հետևում էր, հազվադեպ մի երկու բան ասում, իր մասին որ հարցեր էիր տալիս, կարճ-կոնկրետ հաշվետվության նման պատասխանում ու էլի լռում... մի խոսքով մի այլ կարգի հետաքրքրասիրություն ա առաջացնում մարդու մոտ՝ հա ապարդույուն փորձում ես իրեն բացահայտել: Ես դեռ էլի փորձելու եմ

Եկա, Նիկիի մասին նոր բան գրեմ, տեսնեմ թե ինչ կոճակ եմ սեղմել, ոնց եմ ջնջել՝ բայց Նիկիի մասին ինչ գրել եմ, գնացել ա Մուշու-ին, իսկ Մուշուի մասին գրածս ընդհանրապես չկա

ՈՒրեմն՝ Նիկի էն, ինչ գրած ա Մուշուի մասին + ես իրեն ամեն հաջորդ օր ավելի շատ եմ սիրում ու էն մարդկանցից ա, ում ուզում եմ ավելի լավ ճանաչել, բացահայտել:
Մուշու հեքիաթային, անհավանական սիրուն էր, մի տեսակ երեխայությունն ու հասունությունն էնքան հավես էր համատեղել՝ համ կարող էր պստոյի նման կյանքը վայելել, համ չափազանց հետևողական ու լուրջ լինել: Բայց քանի որ առաջին տպավորության առաջին ալիքն անցել ա, Մուշուի մասին հաջորդ հանդիպումից հետո էլ եմ գրելու

[Յոհաննես]

Էս հանդիպման մասին ընդհանուր գրեմ ու հիասթափությունս փորձեմ հիմնավորել։
Լուրջ չհասկացա էս հանդիպման իմաստը։Եթե հին ակումբցիները(հայաստան եկած) ցանկություն չունեին շփվելու ու ծանոթանալու նոր ակումբցիների հետ,էլ ի՞նչ հանդիպում։Նենց տպավորություն էր(նու տպավորություն չէր,դառը իրականություն էր),որ էս մարդիկ եկել են իրանց հին ընկերներին տեսնեն,կարոտները առնեն գնան,դե հա էս շատ բնականա,բայց մենք էդտեղ ի՞նչ գործ ունեինք։Դրա համար կարելի էր առաձին հավաքվել։Էդ ամբողջ ընթացքում հները ու նորերը առաձին էին,մեկ-մեկ փոխադարձ շփում լինում էր,բայց ասենք էդ աբսուրդ էր։
Սխալ չհասկանանք իրար էլի,չեմ ասում հելնեիք հետս վազեիք,բայց գոնե կարելի էր նստել ու զրուցել։Ախր հասկացեք,մենք եկել էինք ձեզ տեսնեինք ու շփվեինք ձեր հետ։Էդ գրառումները անողներին ռեալ լսեինք։Կոպիտ ասած աշխարհ տեսած մարդ եք,մի քիչ պատմեիք էլի։
Մի ժամանակ ակումբում սարեր էի շուռ տալիս,բայց դուրսը չէի խոսում,էդ շատ վատ ձևով եմ հիշում։Միթե՞ դուք էլ էիք կոմպլեսավորվում։
Ու ամենատհաճ պահը էն էր,որ դաժը չէին նստում,անհարմա՞ր էր։
Էս մենակ իմ կարծիքը չի,նու ես մի քիչ կոպիտ եմ գրել,բայց էս էր իրականությունը,լրիվ լուրջ։
Հ.Գ Ես հիասթափված եմ ։ճ
Հ.Գ 1 կներեք անկեղծությանս համար,բայց իմ կարծիքով մարդկանց շփման մեջ ամենակարևոր բանը էդ անկեղծություննա ։ճ

[Դեղին մուկիկ]

Նախ շնորհակալություն եմ ուզում հայտել հանդիպում կազմակերպելու համար: Ինձ համար՝ որպես ակումբի նոր անդամի, հետաքրքիր էր տեսնել այդքան ակումբցիներին միասին, ընդհանուր պատկերացում կազմել այն մասին, թե ակումբում հավես գրառումներ անողներն իրականան կյանքում ինչպիսին են:
Իհարկե, ափսոս, որ շատ քիչ մնացի հանդիպմանը, բայց ընդհանուր առմամբ բավականին դրական տպավորություն ստացա բոլորից:

[StrangeLittleGirl]

Էս հանդիպման մասին ընդհանուր գրեմ ու հիասթափությունս փորձեմ հիմնավորել։
Լուրջ չհասկացա էս հանդիպման իմաստը։Եթե հին ակումբցիները(հայաստան եկած) ցանկություն չունեին շփվելու ու ծանոթանալու նոր ակումբցիների հետ,էլ ի՞նչ հանդիպում։Նենց տպավորություն էր(նու տպավորություն չէր,դառը իրականություն էր),որ էս մարդիկ եկել են իրանց հին ընկերներին տեսնեն,կարոտները առնեն գնան,դե հա էս շատ բնականա,բայց մենք էդտեղ ի՞նչ գործ ունեինք։Դրա համար կարելի էր առաձին հավաքվել։Էդ ամբողջ ընթացքում հները ու նորերը առաձին էին,մեկ-մեկ փոխադարձ շփում լինում էր,բայց ասենք էդ աբսուրդ էր։
Սխալ չհասկանանք իրար էլի,չեմ ասում հելնեիք հետս վազեիք,բայց գոնե կարելի էր նստել ու զրուցել։Ախր հասկացեք,մենք եկել էինք ձեզ տեսնեինք ու շփվեինք ձեր հետ։Էդ գրառումները անողներին ռեալ լսեինք։Կոպիտ ասած աշխարհ տեսած մարդ եք,մի քիչ պատմեիք էլի։
Մի ժամանակ ակումբում սարեր էի շուռ տալիս,բայց դուրսը չէի խոսում,էդ շատ վատ ձևով եմ հիշում։Միթե՞ դուք էլ էիք կոմպլեսավորվում։
Ու ամենատհաճ պահը էն էր,որ դաժը չէին նստում,անհարմա՞ր էր։
Էս մենակ իմ կարծիքը չի,նու ես մի քիչ կոպիտ եմ գրել,բայց էս էր իրականությունը,լրիվ լուրջ։
Հ.Գ Ես հիասթափված եմ ։ճ
Հ.Գ 1 կներեք անկեղծությանս համար,բայց իմ կարծիքով մարդկանց շփման մեջ ամենակարևոր բանը էդ անկեղծություննա ։ճ

Յոհան ջան, արի մի նեղվի, ինչ կլինի։
Չգիտեմ՝ հանդիպումը ոնց ա անցել, ով ա էղել էնտեղ ու կոնկրետ ումից ես դժգոհ, բայց որպես հին ակումբցի ասեմ, որ ինքս էլ երբ հուլիսի սկզբին ներկա էի ակումբի հանդիպմանը, բավական օտարացած էի ինձ զգում ու չէի կարողանում շփվել։ Իհարկե, էստեղ գործոններից մեկն էն էր, որ ամբողջ ժամանակ նաև թարգմանությամբ էի զբաղված։ Բայց ուզում եմ ասել՝ երկկողմանի ա էս վերաբերմունքը, մի նեղվի։

[Յոհաննես]

Յոհան ջան, արի մի նեղվի, ինչ կլինի։
Չգիտեմ՝ հանդիպումը ոնց ա անցել, ով ա էղել էնտեղ ու կոնկրետ ումից ես դժգոհ, բայց որպես հին ակումբցի ասեմ, որ ինքս էլ երբ հուլիսի սկզբին ներկա էի ակումբի հանդիպմանը, բավական օտարացած էի ինձ զգում ու չէի կարողանում շփվել։ Իհարկե, էստեղ գործոններից մեկն էն էր, որ ամբողջ ժամանակ նաև թարգմանությամբ էի զբաղված։ Բայց ուզում եմ ասել՝ երկկողմանի ա էս վերաբերմունքը, մի նեղվի։

Բյուր ջան իմ նեղվելու վախտը անցելա։Տպավորություններով եմ կիսվում զուտ,ամեն ինչ էլ հաշվի առնելով եմ գրել։Նու էս բնական ընթացք էր,գրածիցս զուտ հետևություն պետքա անել,որ նմանատիպ մեծ հանդիպումներ(հների ու նորերի միջև) կազմակերպելը անիմաստա ։ճ Վստահ եմ,որ եթե փողոցում պատահական մեկին տեսնեի,1 րոպեում շատ ավելի դրական ու ջերմ շփում կստացվեր։

[StrangeLittleGirl]

Բյուր ջան իմ նեղվելու վախտը անցելա։Տպավորություններով եմ կիսվում զուտ,ամեն ինչ էլ հաշվի առնելով եմ գրել։Նու էս բնական ընթացք էր,գրածիցս զուտ հետևություն պետքա անել,որ նմանատիպ մեծ հանդիպումներ(հների ու նորերի միջև) կազմակերպելը անիմաստա ։ճ Վստահ եմ,որ եթե փողոցում պատահական մեկին տեսնեի,1 րոպեում շատ ավելի դրական ու ջերմ շփում կստացվեր։

Յոհան, ես էնքան հին եմ, որ ինձ արդեն բացում ա էդ հին ու նոր սահմանազատումը։ Էդ էնքան հարաբերական ա։ Ո՞վ ա հին, ո՞վ ա նոր։ Հիշեցնեմ, որ քեզ էդքան մտերիմ Հովսեփն ամենահին ակումբցիներից ա։ Ու իմ աչքին դու սկի նոր չես էրևում․ արդեն երեք տարուց ավել ա կաս ակումբում։ Մի խոսքով, մի նեղվի։ Ում հետ ուզում ես շփվել, ինքդ մոտեցի, շփվի։ Այ եթե մոտենաս, ու հետդ չխոսեն, էդ ժամանակ կարաս սենց գրառումներ անես։

[Յոհաննես]

Յոհան, ես էնքան հին եմ, որ ինձ արդեն բացում ա էդ հին ու նոր սահմանազատումը։ Էդ էնքան հարաբերական ա։ Ո՞վ ա հին, ո՞վ ա նոր։ Հիշեցնեմ, որ քեզ էդքան մտերիմ Հովսեփն ամենահին ակումբցիներից ա։ Ու իմ աչքին դու սկի նոր չես էրևում․ արդեն երեք տարուց ավել ա կաս ակումբում։ Մի խոսքով, մի նեղվի։ Ում հետ ուզում ես շփվել, ինքդ մոտեցի, շփվի։ Այ եթե մոտենաս, ու հետդ չխոսեն, էդ ժամանակ կարաս սենց գրառումներ անես։

Բյուր, քո հետ ես մենակ արվեստից եմ խոսելու

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, քո հետ ես մենակ արվեստից եմ խոսելու

Լավ։ Բայց հլը համարձակվես չխոսել։

[Յոհաննես]

Լավ։ Բայց հլը համարձակվես չխոսել։

Նու խոսելու չեմ ձգի,պիտի սովորեմ քեզնից

[boooooooom]

Ուլուաննային, Վազգենին, Այվիին ու Դ. Մուկիկին առաջին անգամ տեսա, բայց ցավոք չստացվեց շփվել։ Չնայած մի հիմար հարց հասցրեցի Ուլուաննային տալ, թե խի ա ինքը տենց նիհար։ Ու ենթադրում, եմ որ դա վատ սկիզբ էր ինձ համար։ Բայց ինձ թվում է էլի կլինեն ավելի արդյունավետ հանդիպումներ (էսօր տրամադրությունս տեղը չէր):

[StrangeLittleGirl]

Նու խոսելու չեմ ձգի,պիտի սովորեմ քեզնից

Սպասի մի հատ մեջս ուռեմ տեղը տեղին

[Ծլնգ]

Յոհան ջան, արի մի նեղվի, ինչ կլինի։
Չգիտեմ՝ հանդիպումը ոնց ա անցել, ով ա էղել էնտեղ ու կոնկրետ ումից ես դժգոհ, բայց որպես հին ակումբցի ասեմ, որ ինքս էլ երբ հուլիսի սկզբին ներկա էի ակումբի հանդիպմանը, բավական օտարացած էի ինձ զգում ու չէի կարողանում շփվել։ Իհարկե, էստեղ գործոններից մեկն էն էր, որ ամբողջ ժամանակ նաև թարգմանությամբ էի զբաղված։ Բայց ուզում եմ ասել՝ երկկողմանի ա էս վերաբերմունքը, մի նեղվի։

բայց աչքիս որ թարգմանելու կարիքն էլ չկար մեկ ա մի ձև նեղված էիր․․․ կամ էլ ես եմ չափից դուրս նոր ակումբցի

[Smokie]

Յոհան, ես էնքան հին եմ, որ ինձ արդեն բացում ա էդ հին ու նոր սահմանազատումը։ Էդ էնքան հարաբերական ա։ Ո՞վ ա հին, ո՞վ ա նոր։ Հիշեցնեմ, որ քեզ էդքան մտերիմ Հովսեփն ամենահին ակումբցիներից ա։ Ու իմ աչքին դու սկի նոր չես էրևում․ արդեն երեք տարուց ավել ա կաս ակումբում։ Մի խոսքով, մի նեղվի։ Ում հետ ուզում ես շփվել, ինքդ մոտեցի, շփվի։ Այ եթե մոտենաս, ու հետդ չխոսեն, էդ ժամանակ կարաս սենց գրառումներ անես։

Այ, ես էլ էի ուզում սա գրել: Թե չէ բողոքում էիր "լոքշ ա, հա լոքշ ա, լոքշ ա, հա լոքշ ա": Ավելի լավ չէ՞ր բոլորի պես անեիր էն, ինչ ուզում էիր: Եկել էիր հին ակումբցիների, արտասահմանում ապրողների տեսնեիր, մոտենայիր, ու՞մ էիր սպասում: Ես օրինակ փորձել եմ և իրենց մոտ կանգնել, լսել և ձեր հետ շփվել: Իսկ եթե ինչ որ չափով չի ստացվել, խնդիրն իմ մեջ ա: Պետք չի էլի Յոհան ջան բոլորին հավաքել մի տեղ, խառնել մի գործի համար, երբ իրենց այլ կերպ ա հարմար:

[Smokie]

Սկսեմ առաջին պրեմիերայիցս վերջացնեմ վերջինով:

1.
- Բարև: Քեզ առաջին անգամն եմ տեսնում::grk
- Ես էլ քեզ, ուղղակի վստահ չեմ ճիշտ ե՞մ ճանաչել թե՞ չէ:
- Հա: Griffin-ն եմ:
Այ էս ա իսկական առաջին տպավորությունը, որ իսկապես իրանից նորություն ա ներկայացնում՝ փաստորեն Էլիզան մտքեր ա կարդում:
Բառիս բուն իմաստով ազատ, չկոմպլեքսավորվող, շփվող, մտքին եկածն իսկույն ասող, ժպտերես ու կենսուրախ աղջիկ: Մռութ կենդանիների հետ կապված ա ոչ պակաս, քան համով երեխեքի: Երևի առաջին անգամ էի իրեն տեսնում ակնոցներով:
2. Դեղին մուկիկ. Միշտ ժպիտը դեմքին, բայց ըստ երևույթին ամաչկոտ: Անգամ իր անունը չգիտեմ: Ամբողջ ընթացքում նստած, ավելի շատ լսում էր ու դիտում:
3. Լեո. Հը-ը ակումբցին չէ: Mr. Annoying-ը եկավ պարանով կապած, իսկ ինքը աշխուժորեն թռվռում էր տիրոջ ոտքերի մոտ, ուզում էր վեր բարձրանալ: Էստեղ ես, Griffin-ն ու պուճուրները շատ ուրախացանք, սկսեցինք սիրել ու նայել: Մռութ էր էէէ῀, երկու տարեկան պուճուրիիիկ չիխուախուա: Մի այլ կարգի հավատարիմ էր Վարդանին, եթե առանց պարանի ազատ թողնեինք, կարող ա վազվզեր, բայց չէր փախնի ու ամենից շատը տիրոջ մոտ կլիներ:
4-1. Ուլուանա. Ինչքանով որ խոսեցի իր հետ, նույն վիրտուալ տպավորությունն էր: Սիրող մամա ա: Որ հարցրեցի թե իր բացակայությունից հետո ի՞նչն ա փոխված տեսել Հայաստանում, առաջինը Արեգի կարծիքը ասեց: Թե՞ էլի ես ընդհատեցի ու քանի դեռ ուզում էր պատասխան գտնել, այլ բան հարցրի Չեմ էլ հիշում:
4-2. Վազգեն. Այս մարդամոտ, բարեսիրտ, ուրախ մարդու հետ Facebook-ում ու ակումբում կարելի ա ասել չեմ շփվել: Ամաչում էի: Էստեղ բացվեցի: Պատկերացրածիցս ավելի բարակ ձայնով, ասող-խոսող, շփվող, խելացի, հիանալի անձնավորություն:
4-3. Արեգ. Ուլուանայի ու Վազգենի տղան էլ հեշտությամբ էր մերվում հասակակիցների հետ: Խաղում, վազվզում, ուրախանում, իր համար զբաղմունքներ գտնում:
4-4. Դավիթ Էդ ինչ մռութ բալիկ էր: Բա իրա համով ժպիտը, երբ Ուլուանայի գրկի մեջ էր: Բռնես գզես մի խոսքով:
5. Ավաղ չստացվեց նորմալ շփվել Ներսեսի, sh-joy-ի, ու Արշակի հետ: Ներսեսի ու Շուշանի բալիկներն էլ էին շատ լավը: Պուճուրիկ Արեգն ինչքան ամաչկոտ էր սկզբում ու հետո ինչ լավ էր «խռովոցի» (չխորանաք, ես հորինեցի բառը) խաղում:

[Յոհաննես]

Այ, ես էլ էի ուզում սա գրել: Թե չէ բողոքում էիր "լոքշ ա, հա լոքշ ա, լոքշ ա, հա լոքշ ա": Ավելի լավ չէ՞ր բոլորի պես անեիր էն, ինչ ուզում էիր: Եկել էիր հին ակումբցիների, արտասահմանում ապրողների տեսնեիր, մոտենայիր, ու՞մ էիր սպասում: Ես օրինակ փորձել եմ և իրենց մոտ կանգնել, լսել և ձեր հետ շփվել: Իսկ եթե ինչ որ չափով չի ստացվել, խնդիրն իմ մեջ ա: Պետք չի էլի Յոհան ջան բոլորին հավաքել մի տեղ, խառնել մի գործի համար, երբ իրենց այլ կերպ ա հարմար:

Լավ Սմոք դժան։