Ոչինչ չի մնա

[Հենո]

Հայաստան, Երևան,2007
Արսենն ու Էլիզը ամուսնացել են 4 տարի առաջ:
Էլիզը Միացյալ Նահանգներից է,բայց հանուն սիրո և ամուսնու՝ տեղափոխվել է Երևան:
Նրանք ապրում են վարձով ու նրանց հետ նույն բնակարանում ապրում է նաև Արսենի ընկերը՝ Նարեկը:Արսենը լրագրող է,Էլիզը չի աշխատում...
Ամեն ինչ այնքան էլ վատ չի,քանի դեռ չի հայտնվել Էլիզի ընկերուհին՝ Հելենը,Լոս Անջելեսից,ում հետաքրքիր է ամեն բան,ինչ կատարվում է այս մարդկանց կյանքում...
Սեր, կիրք, դավաճանություն, կյանք առանց գունավոր ներկերի...

Վաղվանից կարող եք քաշել…

Ոչինչ Չի Մնա (Fileforum.Am)

Կայքից քաշելու համար անպայման պետք է գրանցվել…

[Chilly]

չի բացում սայթը

[Աթեիստ]

Շատ շնորհակալ եմ:

[Belle]

Կինոն մեծ էկրանին եմ նայել ու շաաաաաաատ տպավորված եմ: Ճիշտ է իդեալական չէր, բայց շատ հավանեցի:

[Ծով]

Դատելով ծեծված սյուժեից /չնայած դեռ չեմ նայել/, արդեն կասկածում եմ, որ կհավանեմ
Մնում է ռեժիսորական աշխատանքը ու մնացած զարդերը....

[Sosoyan]

Չնայած մի փոքր աշխատել եմ այդ կինոի պատրաստմանը, բայց ասեմ, որ ինձ դուր չեկավ` ռեժիսորականը ըստ ինձ շատ թերի է, անհասկանալի, հոգնեցուցիչ... Հենո իսկ դուք իրավունք ունեք այդ ֆիլմը ինետում ազատ բեռնաորման դնելու, հիմա օրեցօր օրենքները խստանում են, խորհուրդ կտայի գոնե հայկական արտադրանքը չդնել, թե չէ մեկ էլ տեսար օրինապահ մարմինները այցելեցին...

[Sirene]

Դիտել եմ կինոթատրոնում: Դուրս եկել է: Այսօրվա կյանքն է...

[Apsara]

Ես էլ եմ դիտել ու ինձ շաաատ դուրա եկել, շատ չեմ խորացել թե ռեժիսորականը կամ սյուժետայինը կամ մտքի պահը ոնցա ինչա,
կարևորը առանց աչքս կտրելու նայել եմ, իսկական մարդկանց իսկական դեմքեր

[Արսեն]

Գովազդը համենայն դեպս լավն է, իսկ ֆիլմը կարծում եմ լավն է լինելու, հետո ինչ որ ծեծված թեմա է:

[^SRTIK^LA^]

Շատտտտտտ եմ հավանել ֆիլմն ,մի կողմ դնելով որոշ թերություններ : Համենայն դեպս սյուժեն լավն էր

[Gexeckuhi]

Ես երեկ եմ նայել այդ ֆիլմը ու ևս մեկ անգամ հիացա Խորենի դերասանական վարպետությամբ,ասես իր պապը լինի,բայց շատ բան պիտի անի,որ իր պապիկին հասնի

[Աթեիստ]

Դերասանները լավ էին խաղում, մանավանդ զարմացրեց Նազենին։
Բայց սցենարը շա՜տ թույլ էր։ Այնքան, որ ամեն րոպե սպասում ես, թե երբ վերջապես կվերջանա այս ապուշությունը։ Խորենի հերոսը նման էր շիզոֆրենիկի, և ես սպասում էի, որ որևէ մեկը կզանգի հոգեբուժարան։ Не дождался.
Ֆիլմը դիտել ենք 4 հոգով և բոլորս համակարծիք էինք։
Բայց ամեն դեպքում սա սուբյեկտիվ գնահատական է։

[Apsara]

Խորենի հերոսը նման էր շիզոֆրենիկի, և ես սպասում էի, որ որևէ մեկը կզանգի հոգեբուժարան։ Не дождался.

Ես համաձայն եմ, ինձ էլ դուր չէր գալիս Խորենի խաղացած դերը, ոցնվոր կյանքից աբիժնիկ լիներ, ճիշտա մի տեղ էլ հասկանում էի թթե ինչիա տենց խոսում, բայց մեկա մեծամասնությամբ սխալ հերոս էր, չնայած Խորենը լավ էր խաղում ու իմ կարծիքով բավականին դժվար դեր էր,

Նազենիի դերն էլ էր դժվար, իսկ մյուս աղջկանը բան չկար խաղալու, դե սա իմ կարծիքով, բայց մեկա նայվում էր կինոն

[Աթեիստ]

բայց մեկա նայվում էր կինոն

Երևի այնուամենայնիվ նայվում էր, որովհետև մինչև վերջ դիտել եմ։
Բայց կարծում եմ, եթե մենակ դիտեի, 15 րոպեից կանջատեի։

[P.S.]

Հենց նոր նայեցի ֆիլմը։ Ընդհանուր առմամբ տպավորությունս շատ վատ է։

Նախ, օպերատորական աշխատանքը՝ կամերա–ռելսը շատ–շատ էր օգտագործված, այնքան շատ, որ պառկած էի նայում ու այնպիսի տպավորություն էր, թե օրորոցի մեջ էի։

Երկրորդ՝ Խորենի դժգոհ կերպարը անհասկանալի էր։ Հարսանիքի առաջին օրվանից էդ մարդը բոլորին դեմ էր, չափազանց նեգատիվ էր ու որևէ մոտիվացիա չկար։ Հետո՝ Հելենի հետ կապը մի տեսակ շատ արագ ստացվեց։ Երկրորդ դերասանուհին էլ, ում հետ որ ամուսնացած էր, ոնց որ մազոխիստ լիներ՝ Խորենի հերոսը ինչ ասես ասում էր, նա լռում էր։ Նույնպես համոզիչ չէր։ Ընկերը՝ որ նրանց հետ էր ապրում, անավարտ կերպար էր։ Թերևս ամենահամոզիչը Նազենիի կերպարն էր, որը սակայն վերջին մենախոսությամբ ուղղակի պրիմիտիվացվեց։ Հա, և ամենակարևորը՝ Հրաչյա Հարությունյանը, աղջկա հայրը ֆիլմում, շատ սառած էր՝ ոնց –որ բթացած լիներ։ Տանիրովկայից հետո էլ, ձայնը շատ դրամատիկ էր, ավելորդ դրամատիկ։

Սցենարական առումով կային դիպուկ նախադասություններ, որն էլ, ըստ ամենայնի պետք է շնորհակալ լինել անգլիական դրամատուրգին, (կյանքում այլևս ոչինչ չի մնում, քան դառնալ կանանց զոհը,–օրինակ)։ Ֆիլմի լեզուն մի տեսակ կեղծ էր։ Այդքանով հանդերձ, կային օրինակ համարձակ գնահատականներ՝ ընդդիմության, հետխորհրդային հայաստանի մասին, որը գովելի է, բայց մի տեսակ կորում էր ամբողջ սցենարի մեջ։

Ռեժիսորական առումով շատ ստատիկ ֆիլմ էր, գործողություն ֆիլմում չկար՝ օրինակ, աղջկա հեռանալը, հետո՝ վերջին րոպեներին հայնվելը, վերջին էպիզոդը՝ բոլորը իրար թիկունքով կանգնած...Ֆիլմը չէր շնչում, դերասանները ոնց–որ բեմի վրա լինեին...սա ավելի շատ հեռուստաթատրոն էր, քան գեղարվեստական ֆիլմ...

Ֆիլմում շատ էին էֆետկները՝ և ձայնային և վիրտուալ։ Առաջին 30 րոպեներին սկսվեցին, հետո՝ մի տեսակ կորան, կամ եթե կային, ապա շատ աննշմար, ինչը վկայում է, որ ֆիլմը, որպես ամբողջություն ընդհանուր ոճ չուներ։

Հա, շատ էր Չե Գեվարայի նկարը՝ և տանը, և գլխավոր հերոսի աշխատավայրում։

Մի խոսքով, թերի էր ֆիլմը շատ առումներով։ Իսկ գլխավոր հերոսի վերջին մենախոսությունը՝ ձանձրալի՝ կադրի և բովանդակության առումով։ Չգիտեմ, ավելին էի սպասում, բայց շատ սովորական էր ու շատ սխալներով։