Ոչինչ չի մնա

**Գալաթեա** · 14.03.2008, 03:05

Ֆիլմը չեմ նայել, չեմ էլ ուզում, բայց մի բան հետաքրքրեց:
Ով ծանոթ է բնագրին, թող ասի... Էդ ապուշ խոսքը, որ առանց ձեռքերը կեղտոտելու սիրել հնարավոր չէ, պիեսի օրիգինալ տարբերակից է գալիս, թե Քեշիշի անձնական, մեծ ներդրումն է կինեմատոգրաֆի և թևավոր խոսքի ասպարեզում?

**suzi** · 14.03.2008, 10:20

ասումեք որ ձեզ այդ ֆիլմից ոչինչ չմնաց, բա եդքան վատ բառ որտեղեիք լսել, նոր բառեր
սովորեցիք, գիտեիք ինչա աբուլիան

**Fedayi** · 14.03.2008, 10:52

Ինձ, օրինակ, ֆիլմը դուր է եկել: Ֆիլմն ավարտվելով` մտորումների տեղիք է տալիս, իսկ տրամաբանական ավարտի մենք պետք է հասցնենք` յուրաքանչյուրս մեզ համար և մեր մեջ: Կարծում եմ` ֆիլմն հաջողված է:

**chiburgen** · 14.03.2008, 14:51

Թող ներեն հավանողները,բայց անասուն կինո էր:10 րոպե նայելուց հետո երազում էի թե
երբ պիտի պրծնի: Բայց շատ անիմաստ երևույթ ա: Հեչ հայկական իրականությանը չի համապատասխանում:Ոնց որ թատրոն խաղան:

Հ.Գ. կինոի անունը կարելի եր դնել "остался с носом":

**Առողջագետ** · 14.03.2008, 18:36

Թեկուզ իմ գրառումը այս թեմայի վերաբերյալ պատահմամբ ջնջվել էր, կարիք եմ համարում նորից տեղադրել:

Ոչինչ չի՞ մնա

Ավելի հոռետեսական վերնագիր մի ֆիլմի համար դժվար է անգամ պատկերացնել: Ի հարկե, ի վերջո ոչինչ չի մնա, համենայն դեպս այս նյութական կյանքից դարեր անց գուցե մի քանի շինություն պահպանվի կամ ոչ, այսօրվա խիստ կարևոր իրադարձությունները, քաղաքական գործիչները, որոնց անունները լսում ենք օրը տաս անգամ, անցնելու են, և անունները մոռանալու ենք, կարծում եմ, որ անցնելու են նաև պաշտոնական կրոնները, պապերն ու կարդինալները, որ սեփականել են մարդկային հոգու կյանք..., ասում են միլիոնավոր տարիներ հետո արևն էլ է հանգելու...
Սակայն մի՞թե ոչինչ չի մնալու, և ո՞րն է այդ թեզի հաստատման գեղագիտական նպատակը:
Եվ, հատկապես, եթե դա վերաբերվում է սիրո~ն, մի՞թե չի մնալու...
Օ, ոչ, սա նախևառաջ տգիտություն է... ամեն ինչ մնալու է, քանի-որ նախ կա Կյանքի ավելի մեծ "ռեզերվուար", քան երկիր մոլորակն է, այնտեղ Կյանքը անսպառ և հավերժ է... ա~յ " քրիստոնյա առաջին երկրի իմաստուն զավակներ", և ապա... մնալու է կենդանի կյանքը, իրական մշակույթը, որ ստեղծել և ստեղծում են անհատներն ու հավաքականությունները, մնալու է սերը, բայց իհարկե, ոչ այն սերը, որ տեսանք ձեր ֆիլմում...
Ֆիլմը կամ հայկական, տեղական ծագում չուներ, կամ դեգեներացված, արդեն "գենետիկորեն փոխված" հոգիների ստեղծած էր, դե, կարելի է ենթադրել, թե անընդհատ հակամշակութային կլիպների, կեղծ արժեքների բեմ Եվրատեսիլի և այլ համաշխարհային արժեքների մեջ թրծված հոգիներում միայն կարող էր ծագել այսպիսի ասելիք. կյանքը արժեք չունի, մարդը, հատկապես, տղամարդը` տականք է /դրական կերպաևը շատ վախվորած էր ներկայացված և համոզիչ չէր/, կինն էլ մի բարի պտուղ չէ, դե, Սերն էլ իր Բարձր Գահից իջեցված էր այնտեղ, որտեղ սողում են մարդկային ամենացածր կրքերը` ավելի ստոր, ցինիկ և անարժան կյանքի ներկայացում չեմ տեսել:
Հատկապես ցավում եմ նոր աստղ Խորեն Լևոնյանի համար, որն այնքան համակրելի է և կարող է լուրջ օգուտ տալ իր բնական շնորհներով, եթե այստեղ սրընթաց անկում չապրի: Թող, ազատվիր քո հայտնի պապի խորիմաստ ծխող ու կյանքի "մասին" փիլիսոփայող կերպարից, ինչը, հավանաբար, ենթագիտակցորեն իշխում է քո մեջ. գուցե այն ժամանակ և դասական ժանրի սահմաններում դա տեղին էր, սակայն ոչինչ երբեք չի կրկնվում: Նորացի'ր...
Մի անգամ էլ ունկնդիր եղեք "ոչ չինովնիկական" և "ոչ եվրոպական" խորհրդին. նստեք մշակութային կրթության` դիտեք և զգացեք մեծ հումանիստների և կենսասիրական ֆիլմերի ողջ սպեկտրը. տաս անգամ դիտեք Չապլին, ըմբոշխնեք յուրաքանչյուր միտքը և զգացմունքը, այլ մեծերի... Թեկուզ մասնագետ չեմ, բայց թե... ձեր մասնագետ լինելու պտուղները տեսնում եմ... Դիտեք Լարս ֆոն Թրիեր, Փարաջանով, Պազոլինի, Կուստուրիցա, Ալան Պարկեր... Հիմա կասեք, գիտենք, այս բոլորը գիտենք, ես էլ կասեմ... պտուղներից եմ դատում...
Թեկուզ զգացմունքային և զայրացած ստացվեց գրառումս... այն հիմնավորված է: Առանց այն էլ մի օրի չենք, կամ, ժողովուրդը կասեր, "շան օրի ենք"...
Արդեն միստիկ թրիլերների զոհ դարձած, վախեցած երեխաները օրեցօր շատանում են..., վաղը նրանց մեջ են հայտնվելու նաև ձեր երեխաները:
Մոլորակի Կյանքը, Մեծ Կյանքը այնքան արագ է փոխվելու, այնքան անակնկալ, և ձեր պատկերացումների և ընթացքի հակառակ ուղղությամբ, որ չեք հասցնելու "գնացքից թռչել", և գուցե իսկապես այսօրվա "այս կյանքից" որինչ էլ չմնա: Լավ կլինի, որ դուք մնաք, չէ որ երիտասարդ եք, տաղանդավոր, և հուսով եմ` ձեր հակահերոսների նմանակը չեք:
__________________

**Hripsimee** · 14.03.2008, 20:39

Ինձ ֆիլմը դուր է եկել:Կարծում եմ յուրաքանչյուր ֆիլմ,որը դիտելուց հետո մտածելու տեղիք է տալիս,կարելի է համարել հաջողված:Այս ֆիլմի մասին ես ու ընկերուհիս երկար խոսել ենք ու մեծ հաճույք ստացել դրանից:Էստեղ մեկը պիեսից հատվածներ էր գրել ու բոլորին խորհուրդ կտամ դրանք կարդալ,որովհետև իսկապես օգնում է ավելի լավ հասկանալ ֆիլմը:Իսկ այն,որ շատերին այս ֆիլմը դուր չի եկել,երևի թե բնական է,որովհետև սա սովորական ֆիլմ չէ`կայուն սյուժեով ու գեղեցիկ վերջաբանով,սա ավելի շուտ զգացմունքների,հույզերի ու մտքերի ֆիլմ է`իմիջիայլոց բավականին լավ դերասանական խաղով:
Վերնագիրը ես էլ չեմ հասկանում,բայց ինձ իրավունք չեմ տալիս եզրակացնելու,որ այն անիմաստ է ու ֆիլմի հետ ոչ մի կապ չունի ,գուցե ժամանակը կգա,կհասկանամ:

**Երկնային** · 14.03.2008, 21:09

Չեմ տեսել ֆիլմը… բայց այնքան «լավ» կարծիքներ եմ լսել առհասարակ, որ նույնիսկ ցանկություն չունեմ այն դիտելու…

**Norton** · 14.03.2008, 21:54

Չեմ նայել ֆիլմը,բայց շատ եմ լսել կարծիքներ,դե ինչ ասեմ Հրաչ Քեշիշյանի նման "տաղանդավեր" ռեժիստռը հազիվ էս նկարի....չնայած մի օր կառելիա նայել,ժամանակ սպանելու համար.