Նախանցյալ օրը սիրելի տանտեր աստվածը ինձ համար մի փոքրիկ զվարճություն կազմակերպեց, որի մասին ես հաճույքով կհիշեմ մինչև կյանքիս վերջը: Բոլոր կենդանիները շքերթով անցան իմ առջևով: Ծերուկն ինձ ասաց. «Ինչ անուն որ կտաս մի կենդանու, այն էլ նրա անունը կլինի»: Ա՜յ, հյուրընկալություն եմ ասել:
Դժվար է անգամ երևակայել, թե դրանցից, այդ կենդանիներից, ինչքան անցան իմ առջևով: Ես երբեք չէի կարծել, թե աշխարհի երեսին այդքան շունչ-արարած կա: Բայց ես նրանց անուն դնելիս դժվարություն չքաշեցի: Լեզուն, որով ազատ ասում-խոսում եմ, թեև երբեք ու ոչ մի տեղ չեմ սովորել, արտակարգ հարուստ լեզու է, արտահայտությունների անսահման առատությամբ…
Փառահեղ բան էր բոլոր կենդանի արարածների այդ ստուգատեսը: Եվ երբ ես ասում եմ փառահեղ էր, դա դեռ ամբողջը չէ: Մենք ծրագրում ունեինք նաև երգիծական համար: Դա ձկների հայտնվելն էր: Հիմա պատկերացրեք. մեր այգին ընկած է ցամաքում, ծովի ափերից հեռու: Այստեղ միայն գետեր կան, այսինքն անալի ջուր: Երևակայեցեք, թե ինչպես էին մռութները ծամածռում ծովային ձկները Տիգրիսի ու Եփրատի հոսանքներով դեպի վեր բարձրանալիս. որպեսզի գան ներկայանան ինձ: Աղի ջրի բացակայությունը նրանց սարսափելի վրդովեցրել էր: Ինչպե՜ս էի ես քրքջում: Իսկ ծովային կաթնասունները՞: Հայրիկս գլխի էր ընկել ու այս առիթով լայնացրել էր իմ այգու գետերը, թե չէ ոչ մի կետ դրանց հունով չէր կարող խցկվել-անցնել…
Գուցե գտնվեն մարդիկ, որոնք չուզենա՞ն հավատալ այս պատմությանը: Անազնիվները պիտի ժխտեն, որ փոկերը, ծովափղերը, սպիտակ արջերը, պինգվինները այդ շքերթի համար կարողացան ժամանել Տիգրիսի ու Եփրատի հովիտը, որ հենց այստեղ հավաքվեցին կենգուրուները, բադակտուցները, քմու ջայլամները, փղերը…
…Հետո ի՞նչ: Քննադատությունը դեռ ոչինչ չի նշանակում…
Մանրախնդիրները կասեն. «Հը, իսկ զանազան ջրամբարների հազվադեպ ձկնատեսակները, օրինակ, բայկալյան օմուլը, Չուդ լճի սիգը, հեռավորարևելյան սիգը-նրանք ինչպե՞ս հասան այստեղ»: Այդ ձկները աստծուց հատուկ թույլտվություն էին ստացել և ստուգատեսի են ներկայացել Եդեմ… օդային ճանապարհով…
Լեո Տաքսիլ «Զվարճալի Աստվածաշունչ»
Չամիչ-ի խոսքերից
Պատ. Դարվինիզմ
Էջանիշներ