Դարվինիզմ

[Varzor]

Չեմ ցանկանում Տեսլայի խոսքերը վերագրել էքսցենտրիզմին ու շիզոֆրենիային, չնայած դա էլ է հնարավոր տարբերակ. ի վերջո, Տեսլան երևի գիտության մեծագույն հանելուկներից է իր էությամբ: Բայց այն, որ Տեսլան համարում էր, թե իրեն թելադրում են իր գաղափարները, դեռ չի նշանակում, թե քրիստոնեական աստվածն է Տեսլային թելադրել ամեն ինչ: Դա նշանակում է ընդամենը, որ Տեսլայի դեպքը կարելի է հետազոտել ու հետևություններ անել, երբ դեպքը մի քանի անգամ էլ կրկնվի (ինդուկտիվ կամ էմպիրիկ մեթոդներ):

Բայց ով խոսեց Աստծո թելադրանքի մասին? Տեսլան ինքն էլ նման բան չի ասել: Ասածիս իմաստ այն էր, որ գիտնականները Տեսայի գյուտերը համարում են հանճարեղ, բայց այն, որ Տեսլան ինքն իրեն չի համարում դրանց ուղղակի հեղինակ, համարում են կասկածելի ու չեն ընդունում: Ուղղակի ծիծաղելի է: Տկարամտության հոտ է գալիս: Ստացվում է Տեսլայի սարքածներին ու գրածներին հավատում են, որովհետև արդյունքները և ինչ-որ տեղ նաև պատճառներըը իրենց հասկանալի են, իսկ Տեսլայի բառերին թերահավատորեն են վերաբերվում, որովհետև չեն հասկանում ու հիմնավորում չունեն? Առնվազն ծիծաղելի է:
Ախր էդ մարդը ինքնա գյուտարարը, ու ասումա, որ իրան ասում են: Ինչի փոխանակ խորանան նար մեջ, թե "ով էր ասում", փոձում են ցրել այդ ամենը ու դրա մասին չհիշել?

Ու նորից կրկնեմ. գիտության հիմնական թույլ կողմն այն է, որ նրանք չեն կարղանում հանգիստ վերաբերվել այն ինֆորմաիային, որը չեն հասկանում կամ որը չի տեղավորվում արդեն ընդունված ինֆորմացիայի շրջանակներում: Հենց ցավն էլ էսա: Սրա մասին շատ լավ Այնշտայնն ա ասել .
"Բոլորը գիտեն, որ այդ բանն անել չի կարելի, բայց գալիս է մեկը, որը չգիտի, որ այդ բանն անելի չի կարելի: Եբ հենց այդտեղ էլ ծնվում է հայտանգործությունը":
Պարզ օրինակ.
Եթե ես (ենդադրենք պաշտոնական գիտնական եմ, ակադեմիկոս, մեծ հեղինակություն և այլն) համոզված եմ, որ պատի մեջով չեմ կարող անցնել, ապա նույնիսկ չեմ էլ փորձի դա կատարել, իսկ փորձողին, ուսումնասիրողին ու առավել ևս այն մարդուն, ով կասի որ անցել է, կհամարեմ ցնդած, շառլատան, հակագիտական և այլն:
Բայց հենց ինչ-որ մեկը պատի մեջով անցավ ու ինձ կարողացավ ինձ հասկանալի լեզվով բացատրել, թե դա ինչպես է կատարվում, ապա անկախ նրանից ես կկարողանամ անցնել պատի մեջով, թե չէ, էդ մարդուն հանճար կհամարեմ:

[Varzor]

Լավ, էլի, ժողովուրդ, Տեսլան օբսեսիվ-կոմպուլսիվ խանգարում ա ունեցել: Ինչը, իհարկե, չի նվազեցնում իրա գիտական վաստակը:

Այ հենց էդ էլ ասում եմ: Ինչի չի տեղավորվում ստանդարտի մեջ աննորմալ է, խանգարում է, հերյուրանք է: Ի դեպ ժամանակին էդ հատկություններով էին օժտում նաև ներկայուս անվիճելի հեղինակություն համարվող գիտական հանճարներին
Ովա ասել, որ Տեսլան տենց բանա ունեցել: Ապացույց կա?
Իսկ ականատես գիտնականները նույնպես խանգարումներ են ունեցել?

Դե լավա էլի, ով անհասկանալի բան է ասում հոգեկան հիվանդ է ու խանգարված: Կայֆա, լրիվ ինկվիզիցիոն մոտեցում` հերետիկոսների գործ է

[Rhayader]

Բայց ով խոսեց Աստծո թելադրանքի մասին? Տեսլան ինքն էլ նման բան չի ասել: Ասածիս իմաստ այն էր, որ գիտնականները Տեսայի գյուտերը համարում են հանճարեղ, բայց այն, որ Տեսլան ինքն իրեն չի համարում դրանց ուղղակի հեղինակ, համարում են կասկածելի ու չեն ընդունում: Ուղղակի ծիծաղելի է: Տկարամտության հոտ է գալիս: Ստացվում է Տեսլայի սարքածներին ու գրածներին հավատում են, որովհետև արդյունքները և ինչ-որ տեղ նաև պատճառներըը իրենց հասկանալի են, իսկ Տեսլայի բառերին թերահավատորեն են վերաբերվում, որովհետև չեն հասկանում ու հիմնավորում չունեն? Առնվազն ծիծաղելի է:
Ախր էդ մարդը ինքնա գյուտարարը, ու ասումա, որ իրան ասում են: Ինչի փոխանակ խորանան նար մեջ, թե "ով էր ասում", փոձում են ցրել այդ ամենը ու դրա մասին չհիշել?

Հեչ էլ ծիծաղելի չի, իմ օրինակը դա շատ լավ ցույց է տալիս. Ֆորբսը պարանոիդ շիզոֆրենիայով էր տառապում, բայց իր տեսությունները չեն տուժել դրանից:

[Varzor]

է թող ընենց սարքեր որ նույնը լիներ… իրա ձեռը չի՞… ինչքան կոմպակտ էնքան լավ…

Էդ վախտվա տեխնոլոգիան էդքան էր թույլ տալիս, տենց էլ սարքել են: Հենց Աստվածաշնչում էլ գրված է, որ սարքել են, ոչ թե սարքել է
"Եկեք ստեղծենք մարդուն, մեր պատկերով ստեղծենք նրան":
Հավեսին կլոնավորման մասին տեղեկատվություն է

[Varzor]

Հեչ էլ ծիծաղելի չի, իմ օրինակը դա շատ լավ ցույց է տալիս. Ֆորբսը պարանոիդ շիզոֆրենիայով էր տառապում, բայց իր տեսությունները չեն տուժել դրանից:

Հա, չեն տուժել, բայց էդ չի նշանակում, որ ով որ անհասկանալի բանա ասում շիզոֆրենիկ ա կամ հիվանդ: Ջորդանո Բրունոն քեզ ղուրբան

[Rhayader]

Այ հենց էդ էլ ասում եմ: Ինչի չի տեղավորվում ստանդարտի մեջ աննորմալ է, խանգարում է, հերյուրանք է: Ի դեպ ժամանակին էդ հատկություններով էին օժտում նաև ներկայուս անվիճելի հեղինակություն համարվող գիտական հանճարներին
Ովա ասել, որ Տեսլան տենց բանա ունեցել: Ապացույց կա?
Իսկ ականատես գիտնականները նույնպես խանգարումներ են ունեցել?

Դե լավա էլի, ով անհասկանալի բան է ասում հոգեկան հիվանդ է ու խանգարված: Կայֆա, լրիվ ինկվիզիցիոն մոտեցում` հերետիկոսների գործ է

Վարզոր, հադմ կարդա, էլի, թե ինչ է օբսեսիվ-կոմպուլսիվ խանգարումը: Բավականին տարածված պաթոլոգիա է, որի դեպքում սովորաբար հանճար չեն դառնում:

Tesla started to exhibit pronounced symptoms of obsessive-compulsive disorder in the years following. He became obsessed with the number three; he often felt compelled to walk around a block three times before entering a building, demanded a stack of three folded cloth napkins beside his plate at every meal, etc. The nature of OCD was little understood at the time and no treatments were available, so his symptoms were considered by some to be evidence of partial insanity, and this undoubtedly hurt what was left of his reputation.

Page, R.M., "The Early History of RADAR", Proceedings of the IRE, Volume 50, Number 5, May 1962, (special 50th Anniversary Issue).

[Rhayader]

Հա, չեն տուժել, բայց էդ չի նշանակում, որ ով որ անհասկանալի բանա ասում շիզոֆրենիկ ա կամ հիվանդ: Ջորդանո Բրունոն քեզ ղուրբան

Դուրս ես տալիս երբ մեկը պաթոլոգիկ սիմպտոմատիկա ա ցուցաբերում, ինքը հիվանդ ա: Եթե պաթոլոգիայի պատճառով չի կարողանում ինքնուրույն գոյատևել, ապա գործ ունենք պսիխոզի հետ: Երբ մեկն անհասկանալի վարք ա ցուցաբերում, կամ մտքեր արտահայտում, որոնք պաթոլոգիկ բնույթ չեն կրում, դա անվանում են վարմունքային շեղում, ամենաանվտանգ դեպքում՝ էքսցենտրիզմ:

Զզվում եմ անգրագետ մարդկանց հետ բանավիճելուց:

[Rhayader]

Իմ դասագրքից (Rachel G. Ragland, Burt Saxon, "Invitation to Psychology", Scott, Foresman and Company 1981) եմ գրում, որ առավել պարզ լինի հոգեբանությունն ու հոգեբուժությունը «ես քեզ չեմ հասկանում՝ ուրեմն դու գիժ ես»-ից չտարբերողներին: Հոգեբանական ծագման խանգարումները գրքում բաժանվում են երեք խմբերի՝ նևրոզներ (որոնց խմբին են պատկանում օբսեսիվ/կոմպուլսիվ խանգարումները), պսիխոզներ ու անհատականության խանգարումներ: Պսիխոզը հոգեբույժի միջամտության կարիք ունի: Նևրոզն, ընդհանուր դեպքում՝ ոչ: «Անհատականության խանգարումներ» դասակարգման մեջ մտնում են նորմայից տարբերվող անհատականություններով մարդիկ՝ էքսցենտրիկներից, վառ մարդկանցից մինչև իրենց էությամբ սադիստ կամ սերիական մարդասպան մարդիկ: Ընդ որում, սա էլ արտակարգ պարզեցրած ու ընդհանուր դասակարգում է:

Այնպես չի, թե հոգեբանների ու հոգեբույժների մոտ կա հասարակական ֆիքսված նորմա, որից շեղվող ամեն մարդ գիժ է: Դրանք լուրջ գիտություններ են: Պարզապես մեր հայկական ստերեոտիպներն են, էլի, մեկը հոգեբանի դիմեց՝ սկսում են սպասել, որ վաղը հանկարծակի կացինով ընտանիքին կմորթի:

[Նետ]

Թող հովարսն ու նետը մի հատ պատասխանեն, էվոլյուցիոն տեսությունն ինչպե՞ս է առաջացել (տրամաբանական ու պատմական ընթացքը):

Ուրեմն լինում ա չի լինում մի հատ Դարվին պապի ա լինում:Ինքը մի օր շրջագայելուց, տարբեր երկրներում, տարբեր տեսակի կրիաներ ա տեսնում ու գոռում ա ԷՎՐԻԿԱ: Ասում ա, որ սրանք տարբեր երկրներում, տարբեր գույներ ունեն, ուրեմն կարար մի քանի կիլո ծծումբից,մի քանի երկաթի կտորից ու կայծակիծ առաջանար հողաթափիկ ինֆուզորիա, որն էլ իր հերդին շրջագայելով, տարբեր տեղեր կարար կիսվեր ու բազմանալ:Հետո նայած եղանակի տաք ու սառին ամեն մի ինֆուզորիա կարար դառնալ մի կենդանական տեսակի նախահայր:
Դարվինիզմը իր գերագույն օրգազմին է հասել, երբ գտնվել է կասկածելի տեսքով ընդհամենը մեկ բրածո՝ արքեոպտերիքսը: Թեև նրան կարելի էր հաշվել որպես առանձին տեսակ, բայց էվոլիուցիոնիստները նրան ընդունեցին որպես այնքան բաղձալի անցումային տեսակ:
Չեմ կարող չանդրադառնալ մարդու առաջացմանը ըստ էվ տեսության ուստեքի:
Ուրեմն չգիտես ինչու անտառները հանկարծակի վերանում են:Դե երևի եդ ժամանակ հովհարային անջատումներ են լինում: Ու անտառին կարոտ մնացած կապիկները, չգիտես ինչու, ոչ թէ այլ անտառներ են գնում, այլ մնում են տափաստանում:Ու որ տեսնեին հեռուն, նրանք սկսեցին ձգվել ու որքան էլ զարմանալու է,այնուամենայնիվ դարձան ոչ թէ ընձուղտ, այլ՝ մարդ:
Էգ կապիկներն էլ են շատ տարորինակ, փոխանակ չորս վերջույթի վրա հանգիստ ձագ ունենաին, չգիտես ինչու, իրենց տանջելով, նեղացրին իրենց կոնքերը, որ ոտքի կանգնեն ու ավելի դժվար հղիություն տանեն:
Էս վերջերս սկսել եմ հավատալ էվոլիուցիաին, գիտե՞ք:Ասեմ ինչու: Դե որ Էվտ ի ընդհանուր ասելիքին նայենք, ինքը ասում ա որ ամեն մի ռեգիոնում ապրող արարած դառնում ա էդ տարացքին համապատասխան կենդանի:Ես էլ նայում եմ մեր հայ ազգին տրված քթերին ու եզրակացնում՝ այ մարդ հա էլի, ապրելով լեռնոտ տարածքում կամաց կամաց արծիվ ենք դառնում, հենա արդեն արծվի քիթը ունենք,դե մի քանի բմբուլ ա մնացել, էդ էլ կլինի էլի շուտով ու կթռնենք:Մենակ պիտի Սևանի ժողովրդին զգուշացվի ու ջրից հեռու մնան թէ չէ կարող ա ակաջների տակերը խռիկոտվի:
Երկնքից երեք խնձոր ա ընկնում, բայց՝ Դե բարձր տեղից մինչ հասնում են տեղ, մեկը ապելսին ա դառնում, մեկը կապիկ, մեկն էլ կով:

[Skeptic]

Շնորհակալությունը ժպտացնելու համար ա:

Ուրեմն լինում ա չի լինում մի հատ Դարվին պապի ա լինում:Ինքը մի օր շրջագայելուց, տարբեր երկրներում, տարբեր տեսակի կրիաներ ա տեսնում ու գոռում ա ԷՎՐԻԿԱ: Ասում ա, որ սրանք տարբեր երկրներում, տարբեր գույներ ունեն, ուրեմն կարար մի քանի կիլո ծծումբից,մի քանի երկաթի կտորից ու կայծակիծ առաջանար հողաթափիկ ինֆուզորիա, որն էլ իր հերդին շրջագայելով, տարբեր տեղեր կարար կիսվեր ու բազմանալ:Հետո նայած եղանակի տաք ու սառին ամեն մի ինֆուզորիա կարար դառնալ մի կենդանական տեսակի նախահայր:

Պապին ֆռռում ա դագաղում: Խեղճ մարդու հսկայածավալ հետազոտությունները՝ բրածո կաթնասունների կմախքի համեմատությունները, կոլիբրիների կտուցների՝ դրանց նշանակությամբ պայմանավորված տարբեր տեսքերի ուսումնասիրությունը, բնական ընտրության սեռական գործոնի հայտնաբերումը ու լիքը շատ այլ բաներ անտեսում ես: Չի կարելի էդ աստիճանի իգնորամուս լինել:
Երկրորդն էլ՝ հողաթափիկ ինֆուզուրիան էվկարիոտ ա՝ բավական բարդ օրգանիզմ, ու առաջացել ա պրոկարիոտ հանդիսացող բակտերիաներից:

Դարվինիզմը իր գերագույն օրգազմին է հասել, երբ գտնվել է կասկածելի տեսքով ընդհամենը մեկ բրածո՝ արքեոպտերիքսը: Թեև նրան կարելի էր հաշվել որպես առանձին տեսակ, բայց էվոլիուցիոնիստները նրան ընդունեցին որպես այնքան բաղձալի անցումային տեսակ:

Մենակ արքեոպտերիքսը չի, կա նաև իխտիոստեգան, մեզոհիպուսը, ամբուլոցետուսը, խեղճուկրակ տիկտաալիկը, վերջապես: Ու բացի դա, էվոլյուցիային մի քիչ ավելի քաջատեղյակ մարդիկ գիտեն, որ առանց բրածոների էլ էվոլյուցիան փաստ ա: Նույնիսկ չիմանալով գեների մասին՝ Դարվինը բացահայտել էր ժառանգականության մեխանիզմը:

Չեմ կարող չանդրադառնալ մարդու առաջացմանը ըստ էվ տեսության ուստեքի:

Ըստ ուստեքի չէ, ըստ քեզ:

Ուրեմն չգիտես ինչու անտառները հանկարծակի վերանում են:Դե երևի եդ ժամանակ հովհարային անջատումներ են լինում:

Հովհարային անջատումներ չեն լինում: Տեկտոնական սալիկների շարժի հետևանքով առաջացած լեռնային գոյացությունները փակել են դեպի արևելյան Աֆրիկա թափանցող օդային հոսանքները, ինչի հետևանքով էլ անձրևները քչացել են՝ հանգեցնելով անտառների փոքրացմանը:

Ու անտառին կարոտ մնացած կապիկները, չգիտես ինչու, ոչ թէ այլ անտառներ են գնում, այլ մնում են տափաստանում:Ու որ տեսնեին հեռուն, նրանք սկսեցին ձգվել ու որքան էլ զարմանալու է,այնուամենայնիվ դարձան ոչ թէ ընձուղտ, այլ՝ մարդ:

Ողջույններ կրոկոբադից

Էգ կապիկներն էլ են շատ տարորինակ, փոխանակ չորս վերջույթի վրա հանգիստ ձագ ունենաին, չգիտես ինչու, իրենց տանջելով, նեղացրին իրենց կոնքերը, որ ոտքի կանգնեն ու ավելի դժվար հղիություն տանեն:

Հա, դա երկոտանի դառնալու հետևանքն ա:

Էս վերջերս սկսել եմ հավատալ էվոլիուցիաին, գիտե՞ք:Ասեմ ինչու: Դե որ Էվտ ի ընդհանուր ասելիքին նայենք, ինքը ասում ա որ ամեն մի ռեգիոնում ապրող արարած դառնում ա էդ տարացքին համապատասխան կենդանի:Ես էլ նայում եմ մեր հայ ազգին տրված քթերին ու եզրակացնում՝ այ մարդ հա էլի, ապրելով լեռնոտ տարածքում կամաց կամաց արծիվ ենք դառնում, հենա արդեն արծվի քիթը ունենք,դե մի քանի բմբուլ ա մնացել, էդ էլ կլինի էլի շուտով ու կթռնենք:Մենակ պիտի Սևանի ժողովրդին զգուշացվի ու ջրից հեռու մնան թէ չէ կարող ա ակաջների տակերը խռիկոտվի:

Բմբուլն ու խռիկները հեչ, բայց քթի ձևը, իրոք, կապված ա նաև բնակության վայրի, էս դեպքում՝ լեռնային տարածքների հետ, որտեղ օդը նոսր ա:

Երկնքից երեք խնձոր ա ընկնում, բայց՝ Դե բարձր տեղից մինչ հասնում են տեղ, մեկը ապելսին ա դառնում, մեկը կապիկ, մեկն էլ կով:

Շուտ եմ ասել, ապելսինն իմն ա:


Լավ, ձեզ ուրախ ժամանց եմ ցանկանում, ես գնացի բանակ:

[Rhayader]

Նետը քննությունը պռավալի տվեց: Հովարսն էլ, կարծես թե, չի պատրաստվում արձագանքել, ուրեմն սկսեմ ես:

Էվոլյուցիոն տեսությունը բնագիտության տրամաբանական զարգացումն է: Ըստ էության, էվոլյուցիոն ու արարչագործական տեսությունների բախումը համապատասխանաբար նատուրալիստական ու հումանիստական մտքերի բախում է. առաջինն այս կոնտեքստում դիտարկում է բնությունը որպես առաջնային, մարդուն իր մեջ ներառող համակարգ, որը զարգանում ու փոփոխվում է, երկրորդը՝ որ բնությունը բևեռացված է մարդու շուրջ, անփոփոխ է ու գոյություն ունի, որ մարդն այն վայելի:

Բնության հումանիստական ընկալումը սկզբում բացառում էր կենդանու նոր տեսակների առաջացումն ու եղած կենդանատեսակների ոչնչացումը, մինչև ստիպված եղավ կոմպրոմիսների գնալ՝ թե՛ նորանոր բրածոներին հայտնաբերության, թե՛ համեմատաբար ոչ վաղ անցյալում (AD 1400) մոա թռչունների ոչնչացմամբ:

Էվոլյուցիոն տեսության զարգացման տրամաբանական ընթացքը հետևյալն է. օրգանիզմների խմբավորում ըստ տեսակների, տեսակների ազգակցական կապի հիման վրա խմբավորում ըստ ընտանիքների և այդպես շարունակ: Հետո դիտարկվում է ՏԵՍԱԿՆԵՐԻ ԱՌԱՋԱՑՈՒՄՆ այլ տեսակներից՝ գաղափար, որն առաջին անգամ ի հայտ է եկել անտիկ Հունաստանում: Անաքսիմանդր Միլետուսցին (610–546 BC) առաջադրել է տեսություն, որ առաջին կենդանիներն ապրել են ջրի մեջ՝ մոլորակի անցյալի «խոնավ» շրջանում: Նա նաև պնդում էր, որ ներկայիս մարդիկ պետք է որ ծագած լինեն այլ տեսակի կենդանիներից:

Մ.թ.ա. 4րդ դարում դաոսական փիլիսոփաները, մասնավորապես՝ Ցյուան Ցուն, արտահայտում էին տեսակետ, որ տեսակները ձևավորել են իրենց հատկանիշները փոփոխվող շրջակա միջավայրին համապատասխանելու համար: Դաոսական տեսանկյունը չի ընդունում ստատիկ, ֆիքսված աշխարհի գաղափարն ու համարում է, որ մարդիկ, բնությունն ու երկինքը գոյություն ունեն «մշտական փոխակերպման» վիճակում, որը հայտնի է որպես Դաո:

Անցնենք Եվրոպա: Մեր քրիստոյնաները սկսում են սարերի գագաթին ծովային կենդանիների բրածոների հայտնագործումը վերագրել համաշխարհային ջրհեղեղին (դիլուվիալիզմ)՝ տեսանկյուն, որը ժխտում է Լեոնարդո Դա Վինչին:

Ժան Բատիստ դը Լամարկին (1744-1829) կարելի է համարել ժամանակակից էվոլյուցիոն տեսության հիմնադիրներից: Ըստ նրա, էվոլյուցիան երկու ուժերի արդյունք է. առաջընթաց՝ երբ կենդանի օրգանիզմը ձգտում է ավելի բարդ դառնալ, ու հարմարվողականություն՝ երբ այն փորձում է հարմարվել շրջակա միջավայրին: Լամարկի սխալներից էր ձեռքբերովի հատկանիշների ժառանգական բնույթը. օրինակ, եթե ես մարզեմ իմ մարմինը, իմ ֆիզիկական ուժը ժառանգական կերպով չի փոխանցվի իմ ժառանգներին: Չի փոխանցվի, նույնիսկ եթե մի քանի սերունդ մարզվեն:

Լամարկի գաղափարական հակառակորդ Ժորժ Քուվիեն համարում էր, որ կյանքը մի քանի անգամ բնական աղետների պատճառով ջնջվել է Երկրի երեսից, բայց մի քանի առանձին տեղեր պահպանված կյանքը նորից տարածվել է մոլորակով մեկ: Քուվիեն համարում էր, որ աղետների միջև ընկած ժամանակահատվածում կյանքը փոփոխությունների չի ենթարկվել՝ համարելով աղետները փոփոխությունների շարժող ուժ:

Ունիֆորմիտարների դպրոցի ներկայացուցիչ Չարլզ Լայելը ցույց տվեց, որ Քուվիեի տեսությունն այնքան էլ իրականությանը չի համապատասխանում. օրինակ, որ քուվիեական Լուիս Ագասիզի հայտնաբերած «սառցադաշտային ժամանակաշրջանը» ոչ թե հանկարծահաս աղետ էր, այլ երկարատև կլիմայական և այլ փոփոխությունների արդյունք:

Դարվինը Լամարկի տեսության մեջ մտցրեց բնական ընտրության գաղափարը՝ տեսություն, որը բացատրեց թե՛ էվոլյուցիոն փոփոխությունների ժառանգական բնույթը, թե՛, մեր մեջ ասած, լամարկիզմը գլխիվայր շուռ տվեց. փաստորեն, շարժող ուժ էր ոչ թե առաջընթացն, այլ գոյատևումը, ու առաջընթացին զուգահեռ կարող էր տեղի ունենալ նաև հետընթաց՝ գործընթաց, որի հետևանքներն են ռուդիմենտար օրգանները (կույր աղիքը մարդկանց մոտ, դելֆինների ու կետերի ռուդիմենտար վերջույթները և այլն):

Դարվինի տեսությանը խիստ նպաստեցին նրա ուսումնասիրությունները Գալապագոսյան կղզիներում, որոնց նա մասնակցում էր որպես Բիգլ նավի բնագետ: Քանի որ էվոլյուցիոն տեսությունը Բրիտանիայում համարվում էր հակակղերական ու հակառոյալիստական, Դարվինը մեծ ռիսկի էր գնում իր տեսությունը շարադրելիս: Իր ընկերներից մեկին նա այդ առիթով գրել է. «Կարծես խոստովանում եմ, թե մարդասպանություն եմ գործել»: 1859 թվականին նա հրատարակեց իր «Տեսակների ծագումը» գիրքը, որում նկարագրում էր էվոլյուցիոն փոփոխությունների իր մեխանիզմը:

Դարվինի տեսության առաջին ու ամենակարևոր կողմնակիցներից էր բրիտանացի անատոմ Թոմաս Հաքսլին, որն իր 1868 թվականի «Բնության մեջ մարդու զբաղեցրած տեղի վկայություն» գրքում Դարվինի էվոլյուցիոն մեխանիզմները կիրառում է մարդու նկատմամբ:

Նա կիրառեց համեմատական անատոմիայի սկզբունքները ցույց տալու համար, որ մարդն ու կապիկների որոշ տեսակներ ընդհանուր նախնի են ունեցել՝ հակադրվելով կրոնական տեսանկյունին, թե մարդն ունի առանձին, յուրահատուկ տեղ բնության մեջ: Հիշենք, որ դեռ 18-րդ դարում մեծ բնագետ Կարլ Լիննեյն էր մարդկանց ու մարդանման կապիկներին խմբավորել մի ընտանիքի մեջ՝ անվանելով նրանց պրիմատներ, ինչը մեծ սկանդալի պատճառ էր դարձել:

1871 թվականին Չարլզ Դարվինը հրատարակեց իր «Մարդու ծագումն ու ընտրության կապը սեռի հետ», որտեղ առաջադրեց իր գաղափարները մարդու ծագման ու սեռական ընտրության գաղափարների մասին:

Դարվինի տեսությանը հակադրվեցին միանգամից չորս այլ տեսություններ՝ թեիստական էվոլյուցիա (որտեղ էվոլյուցիան տեղի է ունենում, բայց աստվածային նախախնամությամբ), նեո-լամարկիզմ (որտեղ ձեռքբերովի հատկանիշներն են էվոլյուցիայի շարժիչ ուժը), օրթոգենեզիս (որտեղ կյանքն ունի ոչ գծային փոփոխության նախնական հակում՝ ձգտելով առավել բարձր կատարելության), սալտացիոնիզմ (որտեղ նոր տեսակներն առաջանում են խոշոր մուտացիաների արդյունքում):

Հաշվի առնենք, որ այդ շրջանում էվոլյուցիոն տեսությունից ոգեշնչված առաջացան նաև մի քանի զառանցաբանական տեսություններ, ինչի օրինակ է կոմս Մորտոնի տելեգոնիայի գաղափարը, որն այդքան սիրում է կրեացիոնիստ/պահպանողական մասսան. սա պարզ օրինակ է նրա, թե ինչ սկզբունքով են այդ մարդիկ որոշում, թե ինչին հավատան (նրան, ինչը հիմնավորում է իրենց արդեն ունեցած դոգմաներն, անկախ նրանից, թե ինչ աստիճանի է հիմնավորված) ու հերթական անգամ կասկածի տակ է դնում նրանց էթիկ դիրքը հնարավոր բանավեճում:

Գրեգոր Մենդելի (1822-1884) ժառանգականության օրենքների վերահայտնագործումը 1900 թվականին բերեց բնագետների երկու ճամբարների առաջացման. մեկը մենդելականներն էին, որոնք կենտրոնացած էին դիսկրետ վարիացիայի ու ժառանգականության օրենքների վրա («գենետիկա» տերմինի ստեղծող Ուիլիամ Բեյտսոնն ու «մուտացիա» տերմինի ստեղծող Հյուգե դե Վրին): Նրանց հակառակորդներն էին բիմետրիստները, որոնք կենտրոնացած էին պոպուլյացիայի ներսում վիճակագրական շարունակական վարիացիայի վրա: Բիոմետրիստները հակադրվում էին մենդելյան գենետիկային, պնդելով, որ ժառանգականության դիսկրետ միավորներն, ինչպիսիք են գեները, չէին կարող բացատրել բազմազանությունը մի տեսակի ներսում: Ուելդոնը խեցգետինների ու խխունջների ուսումնասիրության հիման վրա ցույց տվեց, որ շրջակա միջավայրի ազդեցությունը մեծ ազդեցություն կարող է ունենալ պոպուլյացիայում բազմազանության վրա, այնինչ մենդելականները պնդում էին, որ վարիացիայի չափը, որը դիտարկել են բիոմետրիստները, չափազանց փոքր է, որպեսզի նոր տեսակի էվոլյուցիայի հիմք դառնա:

Սալտացիոնիստ Տ. Հ. Մորգանը փորձում էր Drosophila melanogaster ճանճի ուսումնասիրության վրա ցույց տալ, որ զուտ մուտացիայի հիման վրա կարելի է լաբորատոր պայմաններում նոր տեսակ ստանալ: Փոխարենը նա եկավ այն արդյունքի, որ մուտացիան սահմանափակվում է փոքր մասշտաբներով (աչքերի գույնի փոփոխություն և այլն), ու ավելի շատ ծառայում է գոյություն ունեցող պոպուլյացիայի ներսում բազմազանության ապահովմանը, ինչով հաստատեց մենդելյան գենետիկների տեսանկյունը:

1930 թվականին Ռոնալդ Ֆիշերը հրատարակեց իր «Բնական ընտրության գենետիկ մեխանիզմներ» գիրքը, որը պոպուլյացիոն գենետիկայի տեսության հիմնական աշխատանքներից էր: Պոպուլյացիոն գենետիկան ի մի բերեց մենդելականների ու բիոմետրիստների տեսությունները՝ ցույց տալով բիոմետրիստների վիճակագրական դիտարկումների գենետիկ բացատրությունը:

Ինչից հետո սկսեց էվոլյուցիոն մտքի ժամանակակից շրջանը, որին միգուցե անդրադառնամ ավելի ուշ: Առավել հետաքրքրված մարդկանց խորհուրդ եմ տալիս կարդալ Բերկլիի համալսարանի էվոլյուցիոն տեսության ներածական կուրսն այստեղ:

Who's your daddy now, tell me who's your daddy now

[Freeman]

Rayader, Շնորհակալություն տեղեկությունների համար, բայց մի ճշտում՝ կույր աղիքը, ու նույնիսկ իրա որդանման ելունը (appendix) չեն համարվում ռուդիմենտ օրգան, իրանք օրգանիզմի ոչ սպեցիֆիկ պաշտպանական գործոններից են: Ուղղակի քիչ են պետք գալիս ու առանց իրանց էլ նորմալ յոլա կարանք գնանք

Այ կետերի ու դելֆինների վերջույթների մնացորդներն ու մարդու երրորդ կոպը վիճելի են, չնայած մի ժամանակ ասում էին երրորդ կոպն էլ ռուդիմենտ չի, բայց ոնց-որ նորմալ հիմնավորում չկար:

[Rhayader]

Rayader, Շնորհակալություն տեղեկությունների համար, բայց մի ճշտում՝ կույր աղիքը, ու նույնիսկ իրա որդանման ելունը (appendix) չեն համարվում ռուդիմենտ օրգան, իրանք օրգանիզմի ոչ սպեցիֆիկ պաշտպանական գործոններից են: Ուղղակի քիչ են պետք գալիս ու առանց իրանց էլ նորմալ յոլա կարանք գնանք

Այ կետերի ու դելֆինների վերջույթների մնացորդներն ու մարդու երրորդ կոպը վիճելի են, չնայած մի ժամանակ ասում էին երրորդ կոպն էլ ռուդիմենտ չի, բայց ոնց-որ նորմալ հիմնավորում չկար:

Շնորհակալություն ուղղումների համար

[Տրիբուն]

Ձեռի հետ, էլի ...

Բոնոբո կապիկի գենոմը հրապարակված է
2012-06-14

Արդի տվյալներով, մարդու, շիմպանզեի և բոնոբոյի ընդհանուր նախնին ապրել է մոտ 6 միլիոն տարի առաջ։ Բոնոբոները շիմպանզեներից անջատվել են մոտ 2 միլիոն տարի առաջ, երբ նման բնակության արեալները բաժանվել են կոնգո գետով։ Այս ժամանակներից ի վեր, կենսաբանների պնդմամբ, այս երկու տեսակների միջև գենետիկ խաչասերում տեղի չի ունեցել։

Они обнаружили, что подвиды шимпанзе отличаются друг от друга на 0,4%, а человеческая ДНК на 98,7% состоит из участков, идентичных цепочкам нуклеотидов в геноме бонобо.

[Varzor]

Դուրս ես տալիս երբ մեկը պաթոլոգիկ սիմպտոմատիկա ա ցուցաբերում, ինքը հիվանդ ա: Եթե պաթոլոգիայի պատճառով չի կարողանում ինքնուրույն գոյատևել, ապա գործ ունենք պսիխոզի հետ: Երբ մեկն անհասկանալի վարք ա ցուցաբերում, կամ մտքեր արտահայտում, որոնք պաթոլոգիկ բնույթ չեն կրում, դա անվանում են վարմունքային շեղում, ամենաանվտանգ դեպքում՝ էքսցենտրիզմ:

Զզվում եմ անգրագետ մարդկանց հետ բանավիճելուց:

Իմ դասագրքից (Rachel G. Ragland, Burt Saxon, "Invitation to Psychology", Scott, Foresman and Company 1981) եմ գրում, որ առավել պարզ լինի հոգեբանությունն ու հոգեբուժությունը «ես քեզ չեմ հասկանում՝ ուրեմն դու գիժ ես»-ից չտարբերողներին: Հոգեբանական ծագման խանգարումները գրքում բաժանվում են երեք խմբերի՝ նևրոզներ (որոնց խմբին են պատկանում օբսեսիվ/կոմպուլսիվ խանգարումները), պսիխոզներ ու անհատականության խանգարումներ: Պսիխոզը հոգեբույժի միջամտության կարիք ունի: Նևրոզն, ընդհանուր դեպքում՝ ոչ: «Անհատականության խանգարումներ» դասակարգման մեջ մտնում են նորմայից տարբերվող անհատականություններով մարդիկ՝ էքսցենտրիկներից, վառ մարդկանցից մինչև իրենց էությամբ սադիստ կամ սերիական մարդասպան մարդիկ: Ընդ որում, սա էլ արտակարգ պարզեցրած ու ընդհանուր դասակարգում է:

Այնպես չի, թե հոգեբանների ու հոգեբույժների մոտ կա հասարակական ֆիքսված նորմա, որից շեղվող ամեն մարդ գիժ է: Դրանք լուրջ գիտություններ են: Պարզապես մեր հայկական ստերեոտիպներն են, էլի, մեկը հոգեբանի դիմեց՝ սկսում են սպասել, որ վաղը հանկարծակի կացինով ընտանիքին կմորթի:

Ներս ընդունի Ու ևս մեկ անգամ զգուշացնում եմ` ես քեզ ոչ մի կերպ թույլ չեմ տվել տենց խոսելու, ինքս էլ քեզ հետ նման կերպ չեմ խոսել:

Դե եթե քո գրագիտությունը կայանում է նրանում, որ համաձայն ես այն մտքի հոտ, որ որպես ստանդարտ ընդունված վարքից տարբերվող վարք դրսևորող մարդկանց ինչ-որ ուրիշ մարդիկ կարող են դասակարգել պաթոլոգիկ հիվանդներ, պսիխոզով տառապողներ, ապա կարող ենք չբանավիճել: Թող էդ հարցում էլ ես անգրագետը լինեմ` լեքսուսի չի: Չնայած էդ երբվանից հոգեբանական դաս

Տենց ընդունված հանճար համարյ չկա, որ ստանդարտից տարբերով վարքագիծ չդրսևորի: Ու որպես կանոն էդ ստանդարտից շեղումները, չգիտես ինչու "լուրջ գիտությունների" կողմից դասակարգվում են երբեմն այնպես, որ հանճարները դառնում են հոգեկան կամ ներվային խանգարումներ ունեցողներ:

Բայց ստեղ հարցը դրանում չի:
Ով ասեց, որ այն, ինչը ժամանակաից հոգեբանությունը համարում է պաթոլոգիա, իրնեից չի ներակացնում նորմալ ու բնական մի երևույթ, որի իրական հիմքերի մասին գիտությունը դեռևս պատկերացումներ չունի?
Այ հենց էդ մասին եմ խոսում: Իսկ դու դրել ստեղ պաշտոնական գրականությունից մեջբերումներ ես անում (Լրացուցիչ ինֆորմացիայի համար, իհարկե, շնորհակալ եմ): Էլի նույն կրոնաանների թեման է: Եթե հարցնենք "Ինչու է այդ մարդը խանգարված", պատասխանը "որովհետև Ֆլանն ու Բեֆանը այդպես են գրել` ինքը պաթոլոգիաներ, իսկ իրենք ընդունված հեղինակություններ են ու մասնագետներ": "Իսկ ով ասեց, որ դիանք պաթոլոգիաներ են?": "Ֆլանն ու Բեֆանը` իրենք չեն սխալվում, մանավան իրենք էլ օգվում են ուրիշ խելոք Ֆլան-Բեֆանների ճիշտ գործերից": Փակ շրջան ա ստացվում ապեր Ոնց որ քո Գրած Վալոդի պատմության մի այլ տարատեսակ լինի