Չամիչ ջան, կիսատ պռատ հայը ի՞նչ կապ ունի… Ես էլ, կինս էլ «կիսատ պռատ հայ ենք», բայց հասկանում ենք պահի լրջությունը ու մեզ լիարժեք հայ համարելով դեմ ենք արտահայտվում այս ապապետական մտածողություն ունեցող մտահղացմանը: Օրինակ թե իմ թե կնոջս համար ռուսերենը շատ հարազատ լեզու է, բայց հայերենից հաստատ հարազատ չի դառնա: Հայերենը պիտի մեր աչքի լույսի պես պահենք…
Ախր…
հ.գ. Մեկա, Չուկի տեղադրած հոդվածի հեղինակի նման՝ ես էլ չեմ հասկանում…
Էջանիշներ