Adriano-ի խոսքերից
Ես դեմ եմ ռուսական դպրոցների փակմանը կամ այսպես կոչված հայականացմանը: Եվ ընդհանրապես սա վերաբերվում է բոլոր նման դպրոցներին: Դեմոկրատական հասարակության հիմքերից է խոսքի ազատությունը, ազատ ապրելու հնարավրությունը: Իհարկե կա նաև ազգային շահ հասկացողությունը, սակայն, ինչպես նշվում է առաջարկը ձևավորվում է պահանջարկով պայմանավորված: Մասնավորապես նախքան ասելը, թե ռուսական դպրոցները խանգարում են հայ ժողովրդի անկախությունը կամ ինքնությանը, պետք է հասկանալ ինչն է պատճառը, որ մարդիկ իրենց երեխաներին նախընտրում են տանել ռուսական դպրոցներ: Իսկ պատճառը բոլորս էլ գիտենք, մի կողմ դնենք ձևիստներին: Այսիքն փակելով օտարազգի կրթական օջախները հարցը արմատապես չի լուծվում: Իհարկե կարելի է խորացնել օտար լեզուների ուսուցումը հայկական դպրոցներում սա կարծես թե միջանկյալ տարբերակ է, սակայն էլի եմ կրկնվում խնդիրը նրա մեջ է, որ մեկ է թե աշխատաշուկան, թե լեզվի տարածվածությունը անում են իրենց գործը: Հայկական դպրոցները արմատապես փոխելով միայն հնարավոր կլինի ցույց տալ, որ մեր դպրոցներն էլ պակաս հարգանքի արժանի չեն: Իսկ ինչով են զբաղված հայկական դպրոցների մեծ մասր իհարկե մարդուն բացի կրթություն տալուց ամենինչով: Այսինքն պետության խնդիրը ոչ թե նա է, որ փակի դպրոցները և այսպես կոչված հայկական դպրոցների մոնոպոլիա սահմանի, որ թաքցնի հայկական դպրոցների բարդականոցը, այլ պետք է բարձրացնի հայկական դպրոցը չփակելով մյուսները, սահմանի խիստ մրցակցություն և եթե հայկական դպրոցները իրոք կրթության որակ ապահովեն, ապա ես նույնիսկ չեմ կասկածում այդ ռուսական դպրոցների թիվը անհամեմատ կքչանա: Եկեք ստեղծենք դեմոկրատական հիմքերի վրա ստեղծված պետություն, որը զերծ է ծայրահեղություններից, հիմնված է մարդու տարրական իրավունքերի պաշտպանության վրա, իսկ ընտրության իրավունքը դա այդ տարրական իրավունքներից մեկն է:
Մեջբերել
Էջանիշներ