Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Գիտե՞ք ինչի ենք սենց սուր տանում լեզվական, ազգային, կրոնական առանձնահատկությունների պահպանումը: Որովհետև դեռ մեզ մոտ ցեղական մտածելակերպ է, ոչ թե քաղաքացիական: Բայց մյուս կողմից էլ փոքր մոնոէթնիկ պետություններում երևի թե այլ կերպ հնարավոր էլ չի իսկապես, մանավանդ այնպիսի հարևանների առկայության դեպքում, որոնք սպառնում են ժամ առաջ մեզ կուլ տալ: Մեզ իսկապես պետք է ամրապնդել ազգայինը, հայերենը, հայկականը, տո քրիստոնեականն էլ հետը (ջհանդամ-գյոռ, թեպետ ես մի երևելի հավատացյալ չեմ): Բայց միևնույն ժամանաչ չնսեմացնել ռուսերենի, անգլերենի, ֆրանսերենի և այլնի նշանակությունը ու երբեք չթերագնահատել այլ ազգերին ու ազգություններին, ու հնարավորինս տիրապետել այլ լեզուների: Առհասարակ մասնավորապես անգլերենը որպես երկրորդ պետական լեզու ընդունելը և պաշտպանելը Հայաստանին բնավ չի խանգարի ու դեռ մեծ օգուտ կարող է տալ: Ռուսերենն էլ իր հերթին:
Վիշապ
դու հավանաբար ծանոթ ես. թե ինչ մեծագույն մշակույթային արժներ են տվել աշխարհին չինացիք, ճապոնացիք: ինչու՞ նրանց լեզում չսովորևենք, Երևանում ապրելով: իմիջայլոց, հիմա չինացիք շատ ավելի որոշիչ են աշխարհի կարգի առումով- օրինակ տնտեսական դաշտում: օրինակ, ես վերչջերս Վոլվոն մի հատ չինացի առավ: իսկ ռուսները իրանց դեբիլոտ մեքենաներով ճ կարգում են:
հետո, ֆիզիկայի ու մաթեմաեիկայի առումով, իրան լիդերների մեջ են: իսկ իրանց օրինակ Շանհայի համալսարանը աշխարհի ռեյտռինգային դաշտում առաջնակարգերի մեջ ա / 10 - 15 տեղերում /: իսկ օրինակ Լոմոնոսովի համալսարանը 100- ից ներքև չի իջնում:

ինչու՞ ես ուզում մեր երեխաների զրկել աշխարհի մեծագույն ու հզոր ազգերին անհաղորդ մնալուց: խոսքս մասնավորապես ՝ չինական ազգի մասին է