Ի դեպ, օտարալեզու դպրոցներ բացվելուն կողմ մարդկանց ուղղակի աղաչում եմ, իրենց տեսակետը պաշտպանելու մասին վատ օրինակներ չբերել հիմիկվա դպրոցից, հիմիկվա կրթության մակարդակից, կամ Բլեյանից կամ նման ուրիշ բանից: Մենք խոսում ենք օտարալեզու դպրոցների մասին, իսկ այդ օրինակները լրիվ առանձին թեմաներ են, որոնց մասին մեկը ես պատրաստ եմ քննարկումներ անցկացնել համապատասխան թեմաներում: Մասնավորապես եթե այսօր դպրոցների մեծ մասում կրթությունը լավ չի կազմակերպվում (ոչ միայն լեզուների, այլև ֆիզիկայի, մաթեմատիկայի, աշխարհագրության, ինֆորմատիկայի և այլն), դա դեռ չի նշանակում, որ կարելի է այդ օրինակ առաջ բերելով ասել. «ուրեմն պետք է օտարալեզու դպրոց բացել»: Ոչ: Ես որքան դեմ եմ օտարալեզու դպրոցին, նույնքան էլ դեմ եմ դպրոցների հիմիկվա մակարդակին, նույնքան էլ ձգտում եմ, որ դպրոցներում կրթության որակը բարձրանա: Իսկ գաղափարն անգամ, որ Հայաստանի Հանրապետության դպրոցում ասենք պատմությունը կամ աշխարհագրությունը պետք է անցնեն այլ լեզվով, աբսուրդային է: Թող ինձ ներեն քննարկման մասնակիցները, բայց ես դա համարում եմ ստրկական մտածելակերպով երկրին հատուկ ֆենոմեն: Ի դեպ ես բնավ ազգայնական չեմ, իմ համար խորթ են նման գաղափարախոսությունները: Բայց ստեղ, ինչպես նշեց Արիադնան, կա պետության խնդիր, կա պետականության խնդիր: Մեր պետությունում պետական լեզուն հայերենն է, սրանով ամեն ինչ ասված է:
Էջանիշներ