Ֆրեյա ջան, ես էլ եմ ազատության կողմանկից, բայց էդ ազատությունը պիտի գիտակցված լինի: Եթե մեզ չի հուզում հայերենը՝ էդ դեպքում քննարկելու բան չկա բայց եթե մեզ հուզումա հայերենի պահպանման ու հզորացման խնդիրը, այդ դեպքում շարունակենք… Նախ էլի թող լինեն դպրոցներ, որտեղ հնարավոր կլինի սովորել օտար լեզվով, բայց դրանք պիտի լինեն օժանդակ դպրոցներ, ոչ թե հանրակրթական ու հանրակրթականը պիտի լինի պարտադիր, օժանդակն էլ ըստ հնարավորության և ցանկության…Ֆրեյա-ի խոսքերից
Բնական ընտրությանը կողմ կամ դեմ լինելով, դրա ընթացքը չենք փոխի ու էսօր մեր ուժեղ կամ թույլ լինելու հանգամանքը ցույց կտա նաև այն փաստը, որ մենք վերջ ի վերջո կունա՞նք հանրակրթական օտարալեզու դպրոցներ, թե չենք ունենա… Իմ կարծիքով, եթե ունեցանք, ուրեմն թույ ենք, եթե ոչ՝ ուրեմն հզորացման միտումներ կան…
Ինչ վերաբերվումա ամպագորգոռ բառերին… Չնայած հարգում եմ տեսակերտ, բայց քո տեսակետն էլ պակաս ամպագորգոռություն չի պարունակում… Ըստ ինձ, ինչպես մեծ հայրենասիրությունը կարող ենք ամպագորգոռություն համարել, այնպես էլ դրան հակադրվող՝ «չեմ ուզում ստից հայրենասեր երևամ», արտահայտությունը կարող ենք ամպագորգոռ համարել:
Հիմա ի՞նչ ես ուզում ասես սրանով… մենք թո՞ւյլ ենք, թե՞ ուժեղ… Մի տեսակ ոնցոր թե նախորոք արդեն տիեզերքի համար մեզ դասակարգել ես հա՞…
Ճիշտա ընտրությունը քոննա, գուցե և դու հայերենը մենակ ակումբում ես օգտագործում, բայց դա չի նշանակում, որ բոլորի համար դա տենցա…Մի բան էլ. կոնկրետ էս պահին միակ տեղը, որ ինձ հայերեն գրել–կարդալ ա պետք գալիս, դա ակումբն ա։ Եթե սա էլ չլիներ, ես արդեն հազիվ տառերը կհիշեի։ ԲՈՒՀ ընդունվելուց հետո համարյա այերեն չեմ կարդացել գրել, ոչ մի նոր բան չեմ սովորել։ Դե ինքներդ պատկերացրեք. հայրենով ոչ մի ժամանակակից գիրք չկա, բոլոր դասագրքերը ռուսերեն/անգլերեն են։ Ժամանակակից գրականությունն էլ բացառապես անգլերեն/ռուսերեն ա։ Հարց ա առաջանում։
Ինչ կարդալ հայերեն՞ սկսել վերընթերցել կարդացած գրքերը, թե անկապ, հին ու անհետաքրքիր գրքեր վերցնել կարդալ՞
Կոնկրետ ես մի քանի անգամ վերընթերցեցի ինձ հետաքրքիր գրքերը ու դրանից հետո էլ հայերեն գիրք չեմ կարդացել։ Սա դեռ ամենավատ տարբերակներից չիմարդ կա, դպրոցը նոր ա ավարտում ու իր անուն ազգանունը ճիշտ գրել–կարդալ չգիտի։
Իսկ իրենց ազգանուն անունը գրել չիմացող մարդկանց՝ ես քեզանից շատ եմ հանդիպել բանակում… Բայց դա ինչա՞ նշանակում, որ նույն մակարդակի օտարալեզու դպրոցներ ունեցանք, էդ ողբերկանան վիճակը կշտկվի՞: Էկեք մեր դպրոցների մասին մտածենք էլի ու ձախ ձեռքով ձախ ականջը քորելու փոխարեն չփորձենք աջ ոտքով քորենք…
Գուցե և չբարձրանա, բայց հաստատ ավելի կցածրանա…
Մեջբերել
Շնորհակալ եմ:
Էջանիշներ