Օտարալեզու դպրոցներ Հայաստանում

[keyboard]

Ծնողներս հայերեն կրթություն են ստացել: Հայերեն կրթությունն ու ռուսերեն կրթությունը տարբերվում են քո սահմանումներից:

Բա, էն ժամանակվա մտածելակերպը՞, էն ժամանակ ուրիշ մտածելակերպ չէ՞ր:
Եղբայր դու լավ ես հասկանում ես ինչ եմ ասում, բառերով մի կարդա գրածս ու պատասխանի, գրածիս մտքին պատասխանի, ասենք կրթությունը հայկական ա եղել, դա էլ ասում եմ ասենք, քանի որ հայկականս որնա, որ հայերենա գրած եղել է՞դ, եղբայր դասավանդվելա Սովետական միության պատմություն, որտեղ հայերի ընդամենը մի դիվիզիայա նշվել, որ մասնակցելա պատերազմին, մեկ էլ մի երկու հայ մարշալ:
Հենց քո ասած մտածելակերպը բա ուր մնա՞ց:

[Դեկադա]

Չգիտեմ, դու ոնց ես դա պատկերացնում, բայց ես դրա մեջ տենց վտանգավոր բան չեմ տեսնում:

Չեմ հասկանում քեզ, ավելի ճիշտ չեմ ընդունում ասածդ, եղբայր իմ ու քո ծնողները մեծացել են սովետական կարգերի ժամանակ, ստացել են գրեթե ռուսական կրթություն, ինչպես նաև մեր պապերը և այլն, բայց հիմա ինչ, որ Ղարաբաղի կռիվը սկսեց իմ ու քո սովետական դաստիարակություն ստացած եղբայրենրն ու ծնողները, բարեկամները չգնացին կռվելու, իմ ծնողները հիմա հայոց պատմություն չգիտե՞ն, օտարալեզու են մտածու՞մ: Լավ էլի, անընդունելիա էդ գաղափարը: Ժամանակին նրանք հոկտեմբերիկ են եղել, պիոներ, վզկապ են կապել կարմիր, միշտ եղել են վախի ազդեցության տակ, բայց կարողա՞ այդ դաստիարակություն ստացած սերունդը չէր պահանջում անկախություն ու ազատություն:Եղբայր, էդ դպրոցների մասին մտածելը երկրորդականա հավատա, դու մի նայիր թե հայկական կրթություն ստածած սերունդը ոնցա խոսում հայերեն. ծիպա, վռոդե, կառոչե, պրիվեծիկ, պակուլիկի և այլն:
Այ սայա ողբերգություն, ոչ թե դպրոց բացելը:

Լավ չէի ուզում խծկվեմ, բայց ասեմ...

Մեկը ես անցել եմ էտ տարիները: Հոկտեմբերիկ, պիոներ հետո էլ մի ամբողջ օր քաղաքապետարանի դռների տակ օրս սեւացնելով քննություն եմ տվել՝ արտահերթ, որպես լավ սովորող, ու դարձել եմ կոմերիտական: հա դե կասք էն ժամանակ էտպես էր: բայց էստեղ ցավաը գիտես ինչում ա որ ես անգիր գիտեր Լենինի կյանքը, մինչեւ վերջ/ ապուշի պես/ կարդացել էի « Կապիտալը», բայց չգիտեի ով ա Նժդեհը: Սա փաստա, ու սա մենակ ինձ չի վերաբերվում: Նշեմ որ ես հայկական դպրոցի սան եմ եղել: Հիմա դու ինձ ասա ռուսական դպրոցի աշակերտը գիտեր ով ա եղել օր. Չաուշը: Ոչ չգիտեին: Ինչպես քո ծնողները էնպես էլ ես գիտեինք ՍՄԿԿ համագումարներ լրիվ ընթացակարգը, բայց չգիտեինք Նախիջեւանի պատմությունը: Սա գրում եմ որպեսզի տեսնես, որ հին կրթակարգը իր դրականի հետ ունեցել ա շատ վտանգավոր բացասական: Ու նորից եմ նշում ես հայկական դպրոցի աշակերտ եմ եղել: Իսկ հարց չի առաջանում էտ դեպքում ռուսական դպրոցի սաները, որի 99%- ը հայեր էին եւ մայրենի լեզուն անցնում էին շատ հպանցիկ ինձնից շատ գիտեի՞ն: Հիմա ի՞նչ, չեղա՞վ մտածելակերպի փոփոխություն...

Հիմա էտ նույնը նորից վերաբացելու օգուտը որնա՞.. բերեք ինձ մի ռեալ պատճառ ու ես համաձայնվեմ: Պատճառ չկա:


Հայերեն սովորեցնելու փոխարեն օտարամոլություն ենք քարոզում, հետո էլ ասում ենք սերունդը օտարացած է

[Չամիչ]

keyboard

Դու երեւի չես կարդացել նախորդ էջում գտնվող dvgray-ի գրառումը:

Հատուկ քեզ համար բերում եմ այդ գրառումից մեկ հատված

«Երբեմն հաջողվում է գրեթե անսխալ որոշել, թե, ասենք, 10 կամ 15 հայազգի ծնված աղջիկների մեջ ո՞ւմ մայրենի լեզուն է հայերենը, ումը՝ ոչ: Այժմ ահա Ցունոդայի փորձերով պարզվում է, որ դա իր բնախոսական հիմքն ունի. եթե մայրենի լեզուն պայմանավորում է կենտրոնական նյարդային համակարգի՝ ուղեղի աշխատանքի ինչ-որ հատվածների յուրահատկությունները, ապա, բնականաբար, դա իր արտահայտությունն է ունենում մարդու ազգային կերտվածքի վրա: Ամեն մի ժողովուրդ բաղկացած է անհատներից, եւ այն հանգամանքը, թե այդ անհատների որ մասի մայրենի լեզուն է տվյալ ժողովրդի ազգային լեզուն, որ մասինը՝ ոչ, հատուկ գիտական հարց է դառնում»:

Էտ, որ անընդմեջ նշում են լեզվամտածողություն, լեզվամտածողություն: Ի վերջո ի՞նչ է այդ լեզվամտածողությունը: Լեզվամտածողությունը ուղեղի կերտվածք է: Հայ լինելը մեծ առմամբ պայմանավորված է ոչ թե հայկական գեների առկայությամբ, այլ, հատկապես հայերեն լեզվի օգտագործմամբ: Այսինքն, հայերենի լեզվամտածողություն ունեցող մարդու նյարդային համակարգի աշխատանքը խիստ տարբերվում է այլալեզու մարդկանց նյարդային համակարգի աշխատանքից: Կոպիտ ասած, հայը պետ է մինչեւ ուղն ու ծուծը հայ լինի, այլապես նա կդառնա այլ մշակույթի կրող, այլ մշակույթի կրողը ավելի արագ կասիմիլացվի, գգնա եւ կկերտի այլ մշակույթ, այլ ոչ թե կմտահոգվի «սեփական» մշակույթի կերտմամբ: Սեփականը չակերտների մեջ, քանի որ այս դեպքում սեփականը, այլեւս սեփական չէ:՚

[Tig]

Չեմ հասկանում քեզ, ավելի ճիշտ չեմ ընդունում ասածդ, եղբայր իմ ու քո ծնողները մեծացել են սովետական կարգերի ժամանակ, ստացել են գրեթե ռուսական կրթություն, ինչպես նաև մեր պապերը և այլն, բայց հիմա ինչ, որ Ղարաբաղի կռիվը սկսեց իմ ու քո սովետական դաստիարակություն ստացած եղբայրենրն ու ծնողները, բարեկամները չգնացին կռվելու, իմ ծնողները հիմա հայոց պատմություն չգիտե՞ն, օտարալեզու են մտածու՞մ: Լավ էլի, անընդունելիա էդ գաղափարը: Ժամանակին նրանք հոկտեմբերիկ են եղել, պիոներ, վզկապ են կապել կարմիր, միշտ եղել են վախի ազդեցության տակ, բայց կարողա՞ այդ դաստիարակություն ստացած սերունդը չէր պահանջում անկախություն ու ազատություն:Եղբայր, էդ դպրոցների մասին մտածելը երկրորդականա հավատա, դու մի նայիր թե հայկական կրթություն ստածած սերունդը ոնցա խոսում հայերեն. ծիպա, վռոդե, կառոչե, պրիվեծիկ, պակուլիկի և այլն:
Այ սայա ողբերգություն, ոչ թե դպրոց բացելը:

Հով, հիմա սովետ չկա, հիմա Ռուսաստանա: Հիմա լրիվ ուրիշ կարգի կռիվներա գնում, ու դրա մեջ կուլ չգնալու համար լեզուն մեծ դեր ունի: Իսկ օտարալեզու դպրոցների բացումով մենք պարտվողական քաղաքականություն ենք սկսում, գոնե էս ոլորտում պարտվողականությանը չտրվենք…
Իսկ ինչ վերաբերվումա գրառմանդ վերջում նշված ողբերգության մասին: Ասեմ որ օտարալեզու դպրցների բացումը մենակ կխորացնի էդ ողբերգությունը:

Ավելի ճիշտ կլինի, էն միջոցները, որ ծախսվելույա օտարալեզու դպրոցների բացման համար, ծախսվի հայկական դպրոցների մակարդակը բարձրացնելու վրա…

[keyboard]

Հովո ջան, բայց հեչ մտածե՞լ ես, թե ինչո՞ւյա մտքիդ ռուսերեն ձևակերպումը ավելի լավ ստացվում: Ժամանակին իմ մոտելա տենց բան եղել: Ու էդ հարցը ես ինձ շատ եմ տվել: ու հասկացել եմ պատճառները: Պատճառը էնա, որ մենք մեծացել ենք սովետական մտածողության ազդեցությամբ: Թե լավից վատից արժեքավոր գիրն ու գրականությունը, թե հեռուստատեսությունը, թե մնացած բոլոր ոլորտների գործունեությունը, ռուսաֆիկացվածա եղել: Դայա պատճառը: Ու են պահից սկսած, երբ որ ես սկսեցի համեմատաբար բարձր մակարդակի գրականություն կարդալ հայերենով ու լավից վատից հայերենով ձևակերպվող հաղորդումներ դիտել, ես ինձ բռնացրեցի նրա վրա, որ սկսում եմ հայերեն մտածել ու դա ինձ ավելիյա դուր գալիս: Ես իրոք էն ամենն ինչ ուզում եմ ասել՝ հայերենով ավելի լավ սկսեցի ձևակերպել քան թե ռուսերենով: Ճիշտա էդ անցումային շրջանը դժվար էր: Սզկբում բախումներ էր լինում մտքերիս մեջ, կիսառուսերեն, կիսահայերեն: Բայց հիմա չէ: Սկսել եմ լրիվ հայերեն մտածել: Ու դա ինձ շատա դուր գալիս: Չեմ ասում, թե էն բառերը որ շատ խորը նստած են մեր լեքսիկոնի մեջ լրիվ դուրս են եկել մեջիցս, բայց որ մտքերս հայերեն եմ ձևակերպում դա փաստա: Ու հազար անգամ ավելի լավա ստացվում, քան թե ոչ հայերեն…
Իսկ երեխաներին դաստիարակելու հարցում լավի ու վատի խնդիր չկա, ստեղ կա զուտ լեզվամտածողության փոխանցման խնդիր…


Իսկ աղանդների ու ևայլնի դեմ պայքարելու համար լեզվամտածողության պահպանման ու զորացման խնդիրը հեչ էլ երկրորդային տեղում չի…

Տիգ ջան, իմ կարծիքով մի քիչ չափազանցնում ես, ասեմ ինչու: Իմ մեջ սովետական հասարակությունից միայն մայիսմեկյան շքերթների, կարմիր դրոշակների ու երկնքում ճախրող փուչիկների լավ հիշողություններն են մնացել, իսկ մտքի ձևակերպման համար դա հեչ դեր չի խաղում, ես նույն հաջողությամբ մտածում ու թարգմանում եմ հայերեն միտքս անգլերենից, դա խոսումա մի քանի լեզուների իմացության ու համատեղման հնարավորությունների ու լավ լինելու մասին, քանզի դեռ վաղուց ասված է,որքան լեզու գիտես այնքան մարդ ես:
Իսկ աղանդավորների դեմ պայքարը դպրոցներից առաջնայինա Տիգ ջան, քանզի, ռուսական, գերմանական, պոռտուգալական կրթութուն ստացած մարդը, որ դպրոցից դուս եկավ գնալույա աղոթելու, ոչ թե պետության կամ իր ընտանիքի համար գործ անելու:

[Chuk]

Բա, էն ժամանակվա մտածելակերպը՞, էն ժամանակ ուրիշ մտածելակերպ չէ՞ր:
Եղբայր դու լավ ես հասկանում ես ինչ եմ ասում, բառերով մի կարդա գրածս ու պատասխանի, գրածիս մտքին պատասխանի, ասենք կրթությունը հայկական ա եղել, դա էլ ասում եմ ասենք, քանի որ հայկականս որնա, որ հայերենա գրած եղել է՞դ, եղբայր դասավանդվելա Սովետական միության պատմություն, որտեղ հայերի ընդամենը մի դիվիզիայա նշվել, որ մասնակցելա պատերազմին, մեկ էլ մի երկու հայ մարշալ:
Հենց քո ասած մտածելակերպը բա ուր մնա՞ց:

Ես լավ եմ հասկանում, իսկ դու կարծես թե չես հասկանում:
Կրկնում եմ մեկ անգամ ևս, ես խոսել էի մտածելու լեզվի, ոչ թե մտածելակերպի մասին:
Բայց լավ, որ պնդում ես, շարունակեմ, ասեմ մտածելակերպի մասին:

Մենք կանգնած էինք, իսկապես կանգնած էինք, ազգային ինքնությունը կորցնելու խնդրի առջև: Ազգային ինքնությունը բազում բաղադրիչներ ունի, որոնցից կարևորագույններից մեկը հենց լեզուն է: Ու այո՛, մենք խիստ վտանգավոր դիրքում էինք, երբ մեր լեզուն արդեն սկսել էր համարվել ոչ պրեստիժնի, համարվել երկրորդ կարգի, երբ համարվում էր, որ էլիտար լեզուն ռուսերենն է, որ զարգացած մարդը պետք է ռուսերեն խոսի: Ու քանի գնում սա խորանում էր, եթե արմատական վիրահատություն չլիներ, ես վախենում եմ մտածել, թե ուր հասած կլինեինք: Բարեբախտաբար անկախացման հետ համարձակ մարդիկ այս խնդիրը լուծեցին: Ի դեպ, խորհրդարանում քննարկումների ժամանակ ռուսական դպրոցները փակելու համար ամենախիստ պայքարողներից մեկը այն կուսակցության ղեկավարն ու ստեղծողն էր, ում կուսակիցները այսօր փորձում են այս օրենքը մտցնել: Խոսքս Հանրապետական կուսակցության հիմնադիր Աշոտ Նավասարդյանի մասին է:

Մնացածը Հով ջան.. գիտես, ես հաճույքով նորից ու նորից նույն պնդումները կանեմ, բայց կարծում եմ, որ ավելի ազնիվ կլինի, եթե մեր ժամանակը դրա վրա ևս մեկ անգամ ծախսելու փոխարեն ինքդ թեման սկզբից մինչև վերջ կարդաս, որտեղ ես ու ուրիշներն այս ամենը մի անգամ չի որ մանրամասն շարադրել ենք: Եթե նոր հարցեր կառաջանան, սիրով տրամադրությանդ տակ եմ:

[Tig]

Տիգ ջան, իմ կարծիքով մի քիչ չափազանցնում ես, ասեմ ինչու: Իմ մեջ սովետական հասարակությունից միայն մայիսմեկյան շքերթների, կարմիր դրոշակների ու երկնքում ճախրող փուչիկների լավ հիշողություններն են մնացել, իսկ մտքի ձևակերպման համար դա հեչ դեր չի խաղում, ես նույն հաջողությամբ մտածում ու թարգմանում եմ հայերեն միտքս անգլերենից, դա խոսումա մի քանի լեզուների իմացության ու համատեղման հնարավորությունների ու լավ լինելու մասին, քանզի դեռ վաղուց ասված է,որքան լեզու գիտես այնքան մարդ ես:
Իսկ աղանդավորների դեմ պայքարը դպրոցներից առաջնայինա Տիգ ջան, քանզի, ռուսական, գերմանական, պոռտուգալական կրթութուն ստացած մարդը, որ դպրոցից դուս եկավ գնալույա աղոթելու, ոչ թե պետության կամ իր ընտանիքի համար գործ անելու:

Հով ջան, մի քիչ՝ կարողա բայց շատ չէ…
Մեկա որ շատ խորանաս, կհամոզվես, որ մենք մեծացել ենք ռուսաֆիկացված միջավայրում…
Իսկ այ ինչոր լեզվին լավ տիրապետելու առաջին գրավականը հաստատ տվյալ լեզվով մտածելու ունակություննա: Բայց մեր կռիվը էնա, որ մենք նախ և առաջ ու ամանալավը պիտի հայերեն մտածենք ու խոսանք, նոր մնացած լեզուների մասին մտածենք…

[keyboard]

Ես լավ եմ հասկանում, իսկ դու կարծես թե չես հասկանում:
Կրկնում եմ մեկ անգամ ևս, ես խոսել էի մտածելու լեզվի, ոչ թե մտածելակերպի մասին:
Բայց լավ, որ պնդում ես, շարունակեմ, ասեմ մտածելակերպի մասին:

Մենք կանգնած էինք, իսկապես կանգնած էինք, ազգային ինքնությունը կորցնելու խնդրի առջև: Ազգային ինքնությունը բազում բաղադրիչներ ունի, որոնցից կարևորագույններից մեկը հենց լեզուն է: Ու այո՛, մենք խիստ վտանգավոր դիրքում էինք, երբ մեր լեզուն արդեն սկսել էր համարվել ոչ պրեստիժնի, համարվել երկրորդ կարգի, երբ համարվում էր, որ էլիտար լեզուն ռուսերենն է, որ զարգացած մարդը պետք է ռուսերեն խոսի: Ու քանի գնում սա խորանում էր, եթե արմատական վիրահատություն չլիներ, ես վախենում եմ մտածել, թե ուր հասած կլինեինք: Բարեբախտաբար անկախացման հետ համարձակ մարդիկ այս խնդիրը լուծեցին: Ի դեպ, խորհրդարանում քննարկումների ժամանակ ռուսական դպրոցները փակելու համար ամենախիստ պայքարողներից մեկը այն կուսակցության ղեկավարն ու ստեղծողն էր, ում կուսակիցները այսօր փորձում են այս օրենքը մտցնել: Խոսքս Հանրապետական կուսակցության հիմնադիր Աշոտ Նավասարդյանի մասին է:

Մնացածը Հով ջան.. գիտես, ես հաճույքով նորից ու նորից նույն պնդումները կանեմ, բայց կարծում եմ, որ ավելի ազնիվ կլինի, եթե մեր ժամանակը դրա վրա ևս մեկ անգամ ծախսելու փոխարեն ինքդ թեման սկզբից մինչև վերջ կարդաս, որտեղ ես ու ուրիշներն այս ամենը մի անգամ չի որ մանրամասն շարադրել ենք: Եթե նոր հարցեր կառաջանան, սիրով տրամադրությանդ տակ եմ:

Արտակ ջան, ես քեզ լավ եմ հասկանում, բայց մեկա ես կմանամ իմ կարծիքին ու ժամանակը ցույց կտա, ինչը ոնց կլինի, ես էլի համբերատար կսպասեմ:
Բայց մի բան կասեմ հաստատ, էս ամեն ինչի հիմքում, ոչ քո համար իհարկե, այլ շատերի, ատելություննա Ռուսաստանի դեմ:
Ճիշտ ես, չվիճենք, ժամանակ չծախսենք, դուք ինչպես միշտ ճիշտ եք, ես միակն եմ սխալ, ինչևէ, տա Աստված, որ բարին կատարվի:

[Չամիչ]

Արտակ ջան, ես քեզ լավ եմ հասկանում, բայց մեկա ես կմանամ իմ կարծիքին ու ժամանակը ցույց կտա, ինչը ոնց կլինի, ես էլի համբերատար կսպասեմ:
Բայց մի բան կասեմ հաստատ, էս ամեն ինչի հիմքում, ոչ քո համար իհարկե, այլ շատերի, ատելություննա Ռուսաստանի դեմ:
Ճիշտ ես, չվիճենք, ժամանակ չծախսենք, դուք ինչպես միշտ ճիշտ եք, ես միակն եմ սխալ, ինչևէ, տա Աստված, որ բարին կատարվի:

Եթե շարժվենք քո տրամաբանությամբ ուրեմն քեզ առաջնոդողն էլ ատելությունն է Հայաստանի դեմ:
Դու գոնե հասկանում ե՞ս ինչ ես գրում: Փաստորեն հայը իր երեխային հայկական կրթության է տալիս դրդված ռուսների նկատմամբ իր ատելությունի՞ց:
Հայի հայկական կրթություն ստանալը բնական է, իսկ հակառակը աննորմալ է:

[keyboard]

Եթե շարժվենք քո տրամաբանությամբ ուրեմն քեզ առաջնոդողն էլ ատելությունն է Հայաստանի դեմ:
Դու գոնե հասկանում ե՞ս ինչ ես գրում: Փաստորեն հայը իր երեխային հայկական կրթության է տալիս դրդված ռուսների նկատմամբ իր ատելությունի՞ց:
Հայի հայկական կրթություն ստանալը բնական է, իսկ հակառակը աննորմալ է:

Հեռու եք, շաաաաաաաաաաաաատ հեռու եք իմ տրամաբանությամբ շարժվելուց, ինձանից շատ էլ հայրենասեր չլինեք, ես շատ լավ եմ հասկանում ինչ եմ գրում, այլ հարցա, թե կոնկրետ դուք ինչ եք հասկանում իմ գրածից և ավելի կարևոր է, թե ինչ եք ուզում հասկանալ :Ոչ հայրը երեխային կրթություն է տալիս երեխային շրջապատի և ինքն իրեն պիտանի մարդ դարձնելու նպատակով, այլ հարց է, որ հայրը երեխային ասում է, որ Ռուսաստանը թունավոր օձ է և լարում է երեխային դրանով: Հայի և ցանկացած մարդու ցանկացած կրթություն ստանալը նորմալ է, եթե մի քանի գրառում վերև կարդաք, կտեսնեք, որ ինքս խոսել եմ մայրենի լեզուն իմանալու կարևորության, նոր մանցածի մասին մտածելու նահրաժեշտությունից:

[davidus]

Ժողովուրդ, էդ ճիշտ ա, որ եթե "Ֆիզիկա" առարկան անգլերեն են դասավանդում, ավելի խորությամբ ես ընկալում այն???? Իսկ "Քիմիա"-ի դեպքում էլ ռուսերենն ա ավելի ընդունելի???

[Chuk]

Ժողովուրդ, էդ ճիշտ ա, որ եթե "Ֆիզիկա" առարկան անգլերեն են դասավանդում, ավելի խորությամբ ես ընկալում այն???? Իսկ "Քիմիա"-ի դեպքում էլ ռուսերենն ա ավելի ընդունելի???

Անշուշտ, իսկ պատմության համար կարծեմ թուրքերենն ա ամենաընկալելին:

[keyboard]

Անշուշտ, իսկ պատմության համար կարծեմ թուրքերենն ա ամենաընկալելին:

Գրառումիցդ մի բան հիշեցի, Էջմիածնում Ներսիսյան վարժարան կա, ժամանակին տնօրենը Նահատակյանն էր, հիմա չգիտեմ, այդ տարիներին, վարժարանում թուրքերենը դասավանդվում էր հայոց լեզվին գրեթե հավասար, Նահատակյանն ասում էր. «Թշնամուն հաղթելու համար նրա մշակույթն ու լեզուն նրանից լավ է պետք իմանալ»:
Վառել է պետք այդ մարդուն, վառել, ինչպես կարելի է նման ձևով մտածել, պիտի հասնենք նրան, որ ազգի դավաճան համարեն նրան:

[Chuk]

Գրառումիցդ մի բան հիշեցի, Էջմիածնում Ներսիսյան վարժարան կա, ժամանակին տնօրենը Նահատակյանն էր, հիմա չգիտեմ, այդ տարիներին, վարժարանում թուրքերենը դասավանդվում էր հայոց լեզվին գրեթե հավասար, Նահատակյանն ասում էր. «Թշնամուն հաղթելու համար նրա մշակույթն ու լեզուն նրանից լավ է պետք իմանալ»:
Վառել է պետք այդ մարդուն, վառել, ինչպես կարելի է նման ձևով մտածել, պիտի հասնենք նրան, որ ազգի դավաճան համարեն նրան:

Ներիր, բայց ես թուրքերեն սովորելու դեմ ոչ մի բան չունեմ: Եթե դրված է թշնամուն հաղթելու խնդիր, ապա թշնամու լեզուն իմանալը համարում եմ խիստ կարևոր: Իսկ թեմայի ու մեր դիրքորոշումների հետ դա ի՞նչ կապ ուներ:

[keyboard]

Ներիր, բայց ես թուրքերեն սովորելու դեմ ոչ մի բան չունեմ: Եթե դրված է թշնամուն հաղթելու խնդիր, ապա թշնամու լեզուն իմանալը համարում եմ խիստ կարևոր: Իսկ թեմայի ու մեր դիրքորոշումների հետ դա ի՞նչ կապ ուներ:

Հեչ, իմիջիայլոց ասեցի, եթե թեմային չի վերաբերվում կարող ես ջնջել, համապատասխան պատժամիջոցներով