Annushka-ի ոտանավորները
Սիրտս՝ անծայր օվկիանոս.
Հոգիս՝ անմար մի փարոս,
Օվկիանոսում այդ խորին
Դու ես իմ քաջ նավաստին....
Եվ իմ անմար փարոսով
Քո ճամփին լույս եմ տալիս,
Ու սպասում եմ ես հույսով,
Որ դու գալիս ես, գալիս....
/ Սա իմ առաջին ոտանավորներց է, գրել եմ 15 տարեկանում… Խնդրում են շատ քննադատաբար չմոտենալ, սիրելիներս.... /
Վերջին խմբագրող՝ Annushka: 19.09.2006, 12:04:
Better to light a candle than to curse the darkness.
armen9494 (16.05.2012)
Լավնա, բայց էս որանաորին կսազեր Ախթամար 2006 վերնագիրը, լրիվ նույն պատմություննա էն տարբերությամբ որ քո գրածի տղեն փողատերա ու նավովա գալիս
Всех денег заработать нельзя!!!
Но в то же время... пропить МОЖНО!
Re. KAROT
ՇնորհակալությունՌեալիստ-ի խոսքերից
Լավնա, բայց էս որանաորին կսազեր Ախթամար 2006 վերնագիրը, լրիվ նույն պատմություննա էն տարբերությամբ որ քո գրածի տղեն փողատերա ու նավովա գալիսԵվ հետո, Ախթամարի հերոսուհի Թամարի սիրելին նավաստի չէր.. ... նա աննկուն, սակայն անբախտ լողորդ էր.խենթ սիրահար ... մինչև բոլորիս հայտնի դժբախտ պատահարը խլեց նրա կյանքը....
Այ թե ու կարող է հասցնել մարդկային նախանձն ու չարությունը.. Չեմ հասկանում,թե իրենց ինչ ,թե ում հետ էր հանդիպում Թամարը.. Ինձ թվում ա դա Թամարի մերժված երկրպագուներից մեկի վրեժն ա եղել... կամ նախանձ ընկերուհու սև գործը...
Կյանքը շարունակվում է
Վերջին խմբագրող՝ Annushka: 19.09.2006, 13:03:
Better to light a candle than to curse the darkness.
Re. KAROT
Եվ հետո, ես դա գրել եմ 1996 թ., այսինքն "Ախթամար 2006 " չէր կարող լինել, իսկ այն մութ տարիներին փողատերերը նոր էին սկսում հարստանալ...Լավնա, բայց էս որանաորին կսազեր Ախթամար 2006 վերնագիրը, լրիվ նույն պատմություննա էն տարբերությամբ որ քո գրածի տղեն փողատերա ու նավովա գալիս
Մաղթում եմ բոլորին միմիայն հաջողություններ..
Better to light a candle than to curse the darkness.
Մի' մոռացիր ինձ / ակրոստիքոս /
ակրոստիկոս / կարդացե՛ք սկզբնատառերը վերևից ներքև/
-----------------------------------------------------
Մի՛ մոռացիր ինձ ...
Մնաս բարով, իմ խե՛նթ երազ,
Ի մ քա՛ղցր ցավ, բարով մնաս...
Մի՛ մոռացիր գարունը մեր,
Որ մեզ բերեց անմար հուշեր:
Ռեալ է սա, թե մի ցնորք
Ասել դա չի կարող որ ոք,
Ցնորք իմ խենթ, բարով մնաս,
Ինձ կհիշես, լուռ կժպտաս:
Ր ոպե անգամ չմոռանաս՝
Ինչպես անցան օրերը այս,
Նրանք հոգումդ թող ապրեն,
Ձյան պես նստեն, հուշեր բերեն…
.
.
.
Վերջին խմբագրող՝ Annushka: 19.09.2006, 13:58:
Better to light a candle than to curse the darkness.
Քեզ
Ք Ե Զ
Մի անսպառ թախիծ, մի տանջող թախիծ
Պարուրում է ինձ ու զրկում օդից,
Մի անկոչ կարոտ, մի անխիղճ կարոտ
Կանչում է անվերջ, կանչում ինձ քեզ մոտ…
Մի վառվող համբույր, մի անհագ համբույր
Շրջում է անվերջ, փախչում է... բայց ու՞ր....
Ու իմ խենթ հոգին, իմ վշտոտ հոգին
Փնտրում է կորած երազն իր անգին…
Մի անսպառ թախիծ ու անկոչ կարոտ,
Մի վառվող համբույր ու հոգիս վշտոտ
Միահյուսվել են ասես իմ սրտում
Ու քո պատկերն են պահում, փայփայում…
Իսկ քո աչքերը, քո հուր աչքերը,
Աչքերիդ անմար, վառ կրակները
Ամուր կառչել են իմ բույր հուշերին
Եվ այրում են, տե՛ս, իմ սիրտն ու հոգին…
Better to light a candle than to curse the darkness.
լավնա
Բայց էս անգամ չես գրել քանի տարեկանում ես գրել ստեղծագործությունտ
Всех денег заработать нельзя!!!
Но в то же время... пропить МОЖНО!
Մեր հանդիպումը
ՄԵՐ ՀԱՆԴԻՊՈՒՄԸ
Մենք հանդիպեցինք շատ պատահական,
Աշունը եղավ մեր սիրո վկան,
Ինչպես պատահեց, ես չեմ հասկանում,
Որ իրար գտանք այս մեծ աշխարհում…
Այդժամ հասկացա, որ քեզ եմ փնտրել,
Որ քեզ եմ այսքան երկար կարոտել,
Դու էլ ասացիր, որ ինձ էիր սպասում,
Եվ որ քո հոգում ինձ էիր պատկերում…
Թվում էր, թե մեզ բախտն է ժպտացել,
Թե ուրախ կյանքն է մեզ ճամփա բացել,
Կարծես աշունը՝ տխուր, երազկոտ,
Հյուսել էր հեքիաթ՝ բարի ու թախծոտ…
Մենք հանդիպեցինք շատ պատահական,
Բարակ անձրևը եղավ մեր վկան,
Եվ մի ակնթարթ երկինքը ժպտաց,
Մեր հանդիպումը կարծես նա ցնծաց:
Better to light a candle than to curse the darkness.
Լավն էր։Ք Ե Զ
Մի անսպառ թախիծ, մի տանջող թախիծ
Պարուրում է ինձ ու զրկում օդից,
Մի անկոչ կարոտ, մի անխիղճ կարոտ
Կանչում է անվերջ, կանչում ինձ քեզ մոտ…
Մի վառվող համբույր, մի անհագ համբույր
Շրջում է անվերջ, փախչում է... բայց ու՞ր....
Ու իմ խենթ հոգին, իմ վշտոտ հոգին
Փնտրում է կորած երազն իր անգին…
Մի անսպառ թախիծ ու անկոչ կարոտ,
Մի վառվող համբույր ու հոգիս վշտոտ
Միահյուսվել են ասես իմ սրտում
Ու քո պատկերն են պահում, փայփայում…
Իսկ քո աչքերը, քո հուր աչքերը,
Աչքերիդ անմար, վառ կրակները
Ամուր կառչել են իմ բույր հուշերին
Եվ այրում են, տե՛ս, իմ սիրտն ու հոգին…
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Սա էլ վատը չի։ՄԵՐ ՀԱՆԴԻՊՈՒՄԸ
Մենք հանդիպեցինք շատ պատահական,
Աշունը եղավ մեր սիրո վկան,
Ինչպես պատահեց, ես չեմ հասկանում,
Որ իրար գտանք այս մեծ աշխարհում…
Այդժամ հասկացա, որ քեզ եմ փնտրել,
Որ քեզ եմ այսքան երկար կարոտել,
Դու էլ ասացիր, որ ինձ էիր սպասում,
Եվ որ քո հոգում ինձ էիր պատկերում…
Թվում էր, թե մեզ բախտն է ժպտացել,
Թե ուրախ կյանքն է մեզ ճամփա բացել,
Կարծես աշունը՝ տխուր, երազկոտ,
Հյուսել էր հեքիաթ՝ բարի ու թախծոտ…
Մենք հանդիպեցինք շատ պատահական,
Բարակ անձրևը եղավ մեր վկան,
Եվ մի ակնթարթ երկինքը ժպտաց,
Մեր հանդիպումը կարծես նա ցնծաց:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Re. Ք Ե Զ
լավնա
Բայց էս անգամ չես գրել քանի տարեկանում ես գրել ստեղծագործությունտՇատ շնորհակալություն,....
Սա գրել եմ 22 տարեկանում
Better to light a candle than to curse the darkness.
Կրկին քեզ....
ԿՐԿԻՆ ՔԵԶ....
Դու այրեցիր իմ հոգին և լուռ հեռացար,
Դու տանջեցիր քո սիրով, իմ վիշտը դարձար,
Դու սպանեցիր ինձ մի օր, երբ ձյուն էր գալիս,
Այդժամ սիրտս էր մարում, հոգիս էր լալիս..
Ես չիմացա՝ ինչ եղավ, ինչու թողեցիր,
Որ որբանա սերը մեր վշտից այս անծիր,
Դու չասացիր՝ մնաս բարով, չասացիր՝ կգամ,
Չցանկացար քեզ տեսնեմ գեթ վերջին անգամ…
Ու չգիտեմ ես հիմա, թե որտեղ ես դու,
Գիտեմ սակայն , որ մի օր դու ետ ես գալու,
Որովհետև քո հոգում ես ցանել եմ սեր
Եվ իմ անմար հուշերով հյուսել կամուրջներ…
Better to light a candle than to curse the darkness.
էս նրա համար շատ դուրս էկավ, որ աշնանը ասելու համար հարմարաՄԵՐ ՀԱՆԴԻՊՈՒՄԸ
Մենք հանդիպեցինք շատ պատահական,
Աշունը եղավ մեր սիրո վկան,
Ինչպես պատահեց, ես չեմ հասկանում,
Որ իրար գտանք այս մեծ աշխարհում…
Այդժամ հասկացա, որ քեզ եմ փնտրել,
Որ քեզ եմ այսքան երկար կարոտել,
Դու էլ ասացիր, որ ինձ էիր սպասում,
Եվ որ քո հոգում ինձ էիր պատկերում…
Թվում էր, թե մեզ բախտն է ժպտացել,
Թե ուրախ կյանքն է մեզ ճամփա բացել,
Կարծես աշունը՝ տխուր, երազկոտ,
Հյուսել էր հեքիաթ՝ բարի ու թախծոտ…
Մենք հանդիպեցինք շատ պատահական,
Բարակ անձրևը եղավ մեր վկան,
Եվ մի ակնթարթ երկինքը ժպտաց,
Մեր հանդիպումը կարծես նա ցնծաց:
Всех денег заработать нельзя!!!
Но в то же время... пропить МОЖНО!
Դու գիտես գերել>>>
Դու գիտես գերել խոսքերով սիրուն,
Հմայել գիտես անմեղ սրտերն,
Շուրթերդ անվերջ սեր են խոստանում,
Բայց մնում են դու խոսքերիդ գերին…
Այո՛, դու գիտես, թե ինչպես գերել,
Բարի աչքերով, ժպիտով թովիչ,
Ու եթե պետք է, կարող ես ներել,
Չէ՞ որ դու գիտես ամեն-ամեն ինչ…
Ճիշտ է, դու գիտես, կարող ես գերել,
Դառնալ կատարյալ մի ակնթարթում,
Սակայն չգիտես դու անկեղծ սիրել,
Սերն է, որ բնավ չկա քո հոգում…
Այնքա՜ն հպարտ ես, որ գիտես գերել,
Եվ հոգուդ խորքում հերոս ես ասես,
Սակայն եթե դու չես կարող սիրել,
Ուրեմն ոչինչ, ոչինչ չգիտես...
Better to light a candle than to curse the darkness.
Այ էս մեկն ինձ ամենաշատը դուր եկավ։
Հատկապես վերջին տունն էր լավը.
Իսկապես, սիրել չիմացող մարդը ՈՉԻՆՉ չգիտի...Այնքա՜ն հպարտ ես, որ գիտես գերել,
Եվ հոգուդ խորքում հերոս ես ասես,
Սակայն եթե դու չես կարող սիրել,
Ուրեմն ոչինչ, ոչինչ չգիտես...
Իմ բանաստեղծություններից մեկը հիշեցի...
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ