պետք չէ այսպես, գուցե քո ամանորյա բացիկի ջերմ մկնիկները փոխո՞ւմ են ամեն բան![]()
հ.գ. ինձ էլ մագարիչ ես անում` մաշնա :
պետք չէ այսպես, գուցե քո ամանորյա բացիկի ջերմ մկնիկները փոխո՞ւմ են ամեն բան![]()
հ.գ. ինձ էլ մագարիչ ես անում` մաշնա :
Վանդալիստուհիս
Մենք կերտեցինք մեր սիրո տաճարը,
Որից անճար էր հորինել հանճարը:
Իմ սերը դարձավ այդ տաճարին սյուն,
որն աներեր էր ու վստահ կայուն:
Սասանել ուզեց հաղմը մոլագար,
բայց թվաց զեփյուռ` մեղմիկ ու տկար:
Քո սերը եղավ գմբեթը բարձր,
այն մարամարե էր`շքեղ ու կարծր:
Խամրեցնել փորձեց պղտոր անձրևը,
բայց այն շողում էր ինչպես արևը:
Մի օր, սակայն , քանդիր քո ձեռքով,
և սուրբ տաճարի ավեր քարերով,
պարիսպ ես շուրջդ շարում դու կլոր,
որին մի քար ես դնում ամեն օր:
Հ.Գ.
Հուսահատությունից անտաղանդ պոետ էլ դարձանք![]()
Վերջին խմբագրող՝ Artgeo: 11.01.2008, 14:18:
Հետաքրքիր էրԱյս մեկում չտեսա նախորդներին բնորոշ դաժանություն կամ ցասում, ուրեմն՝ լավ է
Միասյն այստեղ քանդիր բայ-ի ժամանակաձևը պիտի փոխես, քանդեցիր կամ քանդում ես, չգիտեմՄի օր, սակայն , քանդիր քո ձեռքով,
և սուրբ տաճարի ավեր քարերով,
պարիսպ ես շուրջդ շարում դու կլոր,
որին մի քար ես դնում ամեն օր:![]()
True wisdom comes to each of us when we realize how little we understand about life, ourselves, and the world around us
Socrates
Love has an enemy, but it is already defeated!
Սերխիո՛, դեռ չե՞ս փոշմանել էն թեմայում գրածիդ համար: Ես կյանքում ստեղծագործողի անկյունը չէի փորփրի, եթե մյուս թեմայում դու դրա մասին չգրեիր:
Որակը մի կողմ… Մի՞թե ավելի լավ չէր լինի այսպես.Անէացած այս աշխարհից,
ու ձանձրացած տաղտուկ կյանքից,
Ես խնդրեցի ճախրող իմ հոգուն.
-Փնտրի'ր դու նրան`իմ միակ սիրուն:
Ես խնդրեցի ճախրող հոգուս.
-Փնտրի'ր նրան՝ միակ սիրուս:
Ընդհանուր առմամբ, շատ-շատ անհարթ են այս հեղինակի գործերը: Մշակման կարիք ունեն: Բացի դրանից, սերը սպառված թեմա է: Մի՞թե ուրիշ բան չկա, որի մասին կարելի է գրել:
Վերջին խմբագրող՝ Սերխիո: 27.01.2008, 22:32: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Մեծն բառը խիստ սխալ էր: Ավելի ճիշտ, արժանացար ջղային Բյուրի դիտողություններին, իսկ Բյուրը վաղուց որոշել էր չջղայնանալ:
սպասում եմմեր էլեկտրիկի մասին եմ գրելու![]()
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Չգիտեմ ու՞մ, ո՞նց, բայց ինձ շատ դուր եկան ստեղծագործություններդապրես:
Չէ, կաթիլը ծով չի դառնում...
Ես հասկանում եմ քո ապրումները... շատ լավն էր
Սերխիո՛, իսկ քո սիրած բանաստեղծն ով՞ է։ Դե՜, ի նկատի ունեմ ով՞ է քեզ ոգեշնչել այս ոճի մեջ ստեղծագործել։ Բանաստեղծություններիցդ դատելով՝ պետք է որ Արթուր Ռեմբոի սիրահար լինես։Թե՞ սխալվում եմ։
![]()
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ